IPPP1-443-352/08-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. wpłynął wniosek (uzupełniony w dniu 19 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Przedsiębiorstwo jest firmą usługowo - handlową obsługującą głównie klientów indywidualnych.

W najbliższym czasie będą miały miejsce 2 zdarzenia podatkowe:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* jaką stawkę VAT należy zastosować przy rozliczaniu usług opisanych w zdarzeniu 1 i 2 mając na uwadze, że odbiorcą jest osoba prywatna (niebędąca płatnikiem VAT).

Wnioskodawca uważa, iż w obu przedstawionych zdarzeniach należy zastosować na całość usługi stawkę obniżoną 7% ponieważ będą to prace związane z budową lub modernizacją budynku przeznaczonego na cele mieszkalne. W obu przypadkach powierzchnia użytkowa budynku nie przekracza 300m2.

Zarówno oczyszczalnia jak też gruntowy wymiennik ciepła pomimo swej lokalizacji poza budynkiem są nieodłącznym elementem instalacji wewnętrznych i nie zaliczają się do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług ustawodawca przewidział także preferencyjne stawki podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl art. 41 ust. 12a ustawy obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż fakt zaklasyfikowania przedmiotowego budynku jako mieszkalny nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z cyt. powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i ust. 12a oraz § 5 ust. 1a pkt 2 rozporządzenia, stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe. Preferencyjną stawką nie jest objęta również od dnia 1 stycznia 2008 r. infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu.

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy rozumie się:

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca wykonuje zarówno zewnętrzne (do budynku) jak i wewnętrzne (w budynku mieszkalnym) sieci rozprowadzające, powinien odpowiednio stosować 7% stawkę podatku od towarów i usług do części robót dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, a 22% stawkę do pozostałych robót.

Prace montażowe polegające na rozprowadzeniu w nowobudowanym budynku jednorodzinnym przeznaczonym na cele mieszkaniowe instalacji centralnego ogrzewania podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług. Natomiast prace związane z montażem instalacji przydomowej oczyszczalni ścieków oraz montaż na zewnątrz budynku wymiennika gruntowego i instalacji centralnego ogrzewania do budynku mieszkalnego objęte są 22% stawką podatku.

W uzupełnieniu do wniosku złożonym w dniu 19 marca 2008 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż umowy cywilnoprawne zawierane z klientami obejmują dostawę materiałów niezbędnych do wykonania umowy (rury, oczyszczalnie, pompy, wymienniki, armatura, itp.) jak również wykonanie prac montażowych (wewnątrz i na zewnątrz budynku). Usługi będące przedmiotem zawieranych umów sklasyfikowane są w PKWiU w grupowaniu:

* 45.33.11-00.00 - roboty związane z instalacjami grzewczymi,

* 45.33.20-00.00 - roboty związane z instalacjami wodno - kanalizacyjnymi.

Dla opodatkowania usługi wraz z materiałami budowlanymi jako całości, (z czym wiąże się również zastosowanie jednolitej stawki podatku VAT) istotne znaczenie ma przedmiot umowy zawartej z inwestorem. Jeżeli przedmiotem transakcji określonym w umowie cywilno - prawnej jest robota budowlana wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych kosztów, jakimi są np. robocizna oraz koszt materiałów (jeśli są własnością wykonawcy) do odrębnej sprzedaży. W takim przypadku na fakturze nie należy dokonywać specyfikacji poszczególnych składników usług, a jedynie określić rodzaj tej usługi, rodzaj obiektu z jakim jest ona związana oraz wysokość stawki podatkowej odnoszącej się do całości usługi. Natomiast, w sytuacji gdy umowa z odbiorcą określa odrębnie świadczoną usługę i odrębnie dostawę materiałów, wówczas należy osobno opodatkować każdą pozycję wymienioną na fakturze, według stawek przewidzianych dla tego rodzaju towarów i usług.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.