IPPP1/443-349/11-4/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-349/11-4/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 24 lutego 2011 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 18 maja 2011 r. pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 1 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabywania usług cateringowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabywania usług cateringowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 18 maja 2011 r. (doręczone w dniu 24 maja 2011 r.), pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 1 czerwca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka ("Spółka") działa na rynku wydawniczym. Jest wydawcą czasopism, m.in. miesięczników A, B czy C. W ramach tej działalności, Spółka organizuje różnego rodzaju imprezy, które mają za zadanie wspieranie sprzedaży czasopism (zarówno egzemplarzowej, jaki i sprzedaży powierzchni reklamowej).

W związku z organizacją wspomnianych imprez, Spółka nabywa usługi cateringowe. Zakres nabywanych usług obejmuje przede wszystkim dostarczenie, do wskazanego przez Spółkę miejsca, w którym odbywa się impreza, gotowych posiłków, przekąsek itp. udostępnianych uczestnikom imprezy w formie bufetu. Zleceniobiorca zapewnia też zwykle przygotowanie miejsca wyznaczonego na bufet (rozłożenie posiłków, naczyń, sztućców) oraz obsługę bufetu w trakcie imprezy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczania podatku naliczonego z tytułu nabywania usług cateringowych.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki, jest ona uprawniona do odliczania podatku naliczonego z tytułu nabywania usług cateringowych, gdyż usługi te są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabywaniu usług gastronomicznych, określony w art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, nie ma w tym przypadku zastosowania.

UZASADNIENIE

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabywaniu przez Spółkę usług cateringowych uzależnione jest od spełnienia dwóch przesłanek:

1.

związku nabywanych usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (wynikającą z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT),

2.

braku szczególnego przepisu zakazującego odliczenia podatku od przedmiotowych usług (katalog takich przypadków zawiera się w art. 88 Ustawy o VAT).

Ad. 1. Bez wątpienia w przypadku nabywanych przez Spółkę usług cateringowych jest spełniona przesłanka związku tych usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Usługi te służą zapewnieniu odpowiedniej oprawy organizowanym przez Spółkę imprezom, które w istotny sposób wspierają sprzedaż opodatkowaną Spółki (sprzedaż usług reklamowych, sprzedaż egzemplarzową).

Ad. 2. W kontekście drugiej z wymienionych na wstępie przesłanek, należy zauważyć, że zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób).

Zdaniem Spółki, usługi cateringowe nie mogą być uznane za "usługi gastronomiczne" w rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT. Należy zauważyć, że Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia usług gastronomicznych. Według Słownika Języka Polskiego, pod pojęciem "gastronomii" należy rozumieć: 1. działalność produkcyjno - usługową, obejmującą prowadzenie restauracji, barów itp.; 2. sztukę przyrządzania potraw (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., wydanie internetowe: www.sjp.pwn.pl). Zgodnie z definicją słownikową, pojęcie "gastronomii" ma więc w języku polskim dwojakie znaczenie. Określa się nim zarówno pewien rodzaj działalności gospodarczej, obejmującej prowadzenie obiektów, w których oferowane jest wyżywienie (tj. bary, restauracje, itp.), jak również zasób wiedzy na temat sztuki kulinarnej.

Odnosząc powyższą definicję słownikową do cytowanego przepisu Ustawy o VAT, zdaniem Spółki należy dojść do wniosku, używając pojęcia "usługi gastronomiczne" ustawodawca miał na myśli gastronomię w pierwszym z przytaczanych znaczeń, tj. usługi polegające na prowadzeniu barów, restauracji itp. Przepis art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT zawiera bowiem zakaz odliczania VAT od określonego rodzaju usług, a więc czynności opodatkowanych VAT, wykonywanych w ramach prowadzonej przez usługodawcę działalności gospodarczej. Pojęcie "gastronomii" w drugim ujęciu, jako "sztuki przyrządzania potraw" jest pojęciem abstrakcyjnym, które trudno w ogóle rozpatrywać w kategoriach działalności gospodarczej (chyba że miałoby polegać na organizowaniu kursów kulinarnych itp.).

Przyjmując, że pod pojęciem "usług gastronomicznych" ustawodawca miał na myśli "gastronomię" w pierwszym z wymienionych w cytowanym słowniku PWN znaczeń, należy zdaniem Spółki stwierdzić, że pojęcie to nie obejmuje usług cateringowych nabywanych przez Spółkę. Tak rozumiane usługi gastronomiczne polegają bowiem na oferowaniu wyżywienia w obiekcie prowadzonym przez podmiot świadczący usługę. Istotą usług cateringowych jest natomiast przygotowanie i dostarczenie gotowych posiłków do miejsca wyznaczonego przez zleceniodawcę. Usługi cateringowe stanowią więc odrębną kategorię usług, która nie została objęta zakazem wynikającym z art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego realizują fundamentalną zasadę podatku VAT, jaką jest zasada jego neutralności dla podatnika prowadzącego działalność gospodarczą opodatkowaną tym podatkiem. Wszelkie przepisy ograniczające lub wyłączające prawo do odliczenia podatku muszą być w związku z tym interpretowane ściśle. Niedopuszczalna jest ich rozszerzająca interpretacja, wykraczająca poza literalne brzmienie przepisu przewidującego dany zakaz.

Spółka pragnie podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług cateringowych zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach o numerach IBPP3/443-333/10/LSz, IBPP2/443-685/10/ASz.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że art. 88 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT nie ma zastosowania w przypadku nabywania przez Spółkę usług cateringowych, a zatem jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego rodzaju usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, ze zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje usługi gastronomicznej, ani usługi cateringowej. Zasadne jest zatem rozważenie, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowywanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku Języka Polskiego PWV (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., wydanie internetowe www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którą catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć.

W świetle powyższego uznać należy, iż catering stanowi usługę odrębną od gastronomicznej. W powołanym przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, ustawodawca wymienił jedynie usługi gastronomiczne, tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż Spółka organizuje różnego rodzaju imprezy, które mają za zadanie wspieranie sprzedaży czasopism. W związku z organizacją tych imprez, Spółka nabywa usługi cateringowe. Zakres nabywanych usług obejmuje przede wszystkim dostarczenie, do wskazanego przez Spółkę miejsca, w którym odbywa się impreza, gotowych posiłków, przekąsek itp. udostępnianych uczestnikom imprezy w formie bufetu. Zleceniobiorca zapewnia też zwykle przygotowanie miejsca wyznaczonego na bufet oraz obsługę bufetu w trakcie imprezy. Z opisu sprawy wynika również, iż nabywane usługi związane są z wykonywaniem czynności opodatkowanych, służą bowiem zapewnieniu odpowiedniej oprawy organizowanym przez Spółkę imprezom, które w istotny sposób wspierają sprzedaż opodatkowaną Spółki.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie, w kontekście przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przesłanki uprawniające Spółkę do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług cateringowych są spełnione: nabywane usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Zatem, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a także zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl