IPPP1-443-340/08-2/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Syndyk jest podatnikiem podatku VAT w zakresie czynności podejmowanych w postępowaniach upadłościowych.

Prowadzi ewidencje, wystawia faktury, składa deklaracje VAT-7 i odprowadza podatek. W miesiącu styczniu wpłacił zaliczki na poczet budowy lokalu użytkowego przeznaczonego na biuro syndyka, a także być może w części na inną działalność gospodarczą, również opodatkowaną. Za zapłacone zaliczki otrzymał faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy syndyk może odliczyć VAT od wpłaconych zaliczek, jako zakupu środka trwałego jeżeli nie prowadzi działalności gospodarczej i nie rozlicza się jako osoba prowadząca działalność z Urzędem Skarbowym w zakresie podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy dokonywane przez syndyka zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT czyli związanymi z działalnością syndyka, to ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych towarów i usług według art. 86 ustawy o VAT. Jeżeli zakupiony lokal ma służyć tylko w części działalności syndyka a w części z innej działalności to można odliczyć VAT proporcjonalnie do powierzchni, jaką ma zajmować biuro syndyka. Płatnikiem podatku od wynagrodzenia Strony jest podmiot, u którego prowadzone jest postępowanie upadłościowe. Wnioskodawca nie rozlicza kosztów działalności.

Zdaniem Strony, nie ma wpływu na to sposób, w jaki syndyk rozlicza się w zakresie podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Co do zasady, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w tym zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie realizacja tego prawa została ograniczona warunkami określonymi w przepisie art. 88 ustawy.

Należy podkreślić, iż oprócz związku zakupów z działalnością opodatkowaną, elementem warunkującym prawo do odliczenia podatku naliczonego jest zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, syndykiem prowadzącym działalność gospodarczą - w zakresie czynności podejmowanych w postępowaniach upadłościowych. Syndyk otrzymał faktury dokumentujące wpłaty zaliczek na poczet budowy lokalu użytkowego który przeznaczone będzie na biuro syndyka, a w części na inną działalność gospodarczą, również opodatkowaną.

A zatem, w świetle powołanych przepisów, opierając się na założeniu, iż wydatki stanowiłyby dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, stwierdzić należy, iż, otrzymane faktury VAT dokumentujące zaliczki na poczet budowy lokalu użytkowego, w części odpowiadającej przeznaczeniu na biuro syndyka, stanowić będą dla Strony podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z nich wynikającego, na zasadach i w terminach wynikających z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem wyłączeń, o których mowa art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.