IPPP1-443-327/10-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości akceptacji faktury wystawionej przez nabywcę towaru oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości akceptacji faktury wystawionej przez nabywcę towaru oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W toku prowadzonej działalności Spółka dokonuje nabyć paliw, olejów silnikowych, kosmetyków samochodowych, artykułów spożywczych etc. Dostawcami powyższych towarów są krajowe podmioty gospodarcze, zarejestrowane dla celów podatku od towarów i usług.

Z uwagi na szeroką skalę współpracy z ww. kontrahentami, w celu usprawnienia obiegu dokumentów, Spółka planuje zawarcie w umowach z powyższymi podmiotami, o których mowa w § 6 ust. 2 rozporządzenia fakturowego zapisów zakładających, iż akceptacja faktur wystawianych przez Spółkę w imieniu dostawcy, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego, dokonywana będzie przez pracownika Spółki, poprzez złożenie przez niego podpisu pod zbiorczym miesięcznym zestawieniem faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy w danym okresie, na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w tym zakresie przez dostawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad.1

W ocenie Spółki, akceptacja faktur wystawionych przez nią w imieniu dostawcy może zostać dokonana przez pracownika Spółki, poprzez złożenie podpisu pod zbiorczym miesięcznym zestawieniem faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy w danym okresie, na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w tym zakresie przez dostawcę.

Zgodnie bowiem z brzmieniem § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego, umowa upoważniająca nabywcę towarów lub usług do wystawiania faktur VAT w imieniu dostawcy powinna zawierać postanowienie, iż będzie on przedstawiał drugiej stronie umowy (tekst jedn. dostawcy) oryginał i kopię faktury do akceptacji w formie podpisu.

W ocenie Spółki, akceptacja faktury VAT wystawionej przez nabywcę może zostać dokonana poprzez osobę upoważnioną do reprezentowania dostawcy na podstawie pełnomocnictwa udzielonego zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej: "kodeks cywilny"). Stosownie bowiem do art. 95 § 1 kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie lub wynikających z właściwości czynności prawnej, czynności takiej można dokonać przez przedstawiciela. Zgodnie zaś z § 2 przywołanego przepisu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela (w granicach umocowania) pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Podkreślić również należy, iż żaden z przepisów ustawy o VAT czy też aktów wykonawczych do tej ustawy nie wyłącza możliwości dokonywania akceptacji, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego przez pracownika nabywcy, na podstawie pełnomocnictwa szczegółowego udzielonego mu w tym zakresie przez dostawcę. W związku z powyższym udzielenie przez dostawcę Spółki pełnomocnictwa pracownikowi Spółki do akceptacji w imieniu i na rzecz dostawcy wystawianych przez Spółkę faktur VAT jest działaniem dopuszczalnym na gruncie prawa podatkowego.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż analogiczne stanowisko w zakresie możliwości dokonania akceptacji faktury wystawionej przez Spółkę przez pracownika nabywcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 4 sierpnia 2006 r., sygn. P-I/443/44/TW/06, Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego wskazał, iż "w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nabywca usługi lub towaru otrzymałby od Spółki, jako dostawcy, upoważnienie do wystawiania faktur zgodnie z umową i po spełnieniu warunków określonych w § 10 rozporządzenia, a pracownik nabywcy - odrębne pełnomocnictwo do akceptacji w imieniu dostawcy (drugiej strony umowy) w formie podpisu oryginału i kopii faktury.

Skoro Spółka dokona takiego odrębnego umocowania na rzecz pracownika nabywcy, które spełniać będzie wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, to dokonana akceptacja faktury w formie podpisu będzie spełniała przesłanki określone w § 10 ust. 2 pkt 2 lit. b)."

Dodatkowo, Spółka pragnie również zauważyć, iż dopuszczalność dokonywania czynności związanych z wystawianiem faktur VAT o "technicznym" charakterze przez pełnomocnika podatnika została wielokrotnie potwierdzona przez Ministra Finansów w interpretacjach indywidualnych dotyczących kwestii wystawiana faktur VAT przez inny podmiot działający w imieniu sprzedawcy. Na przykład, w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1165/08-6/EN z dnia 27 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów uznał, iż "nie narusza przepisów podatkowych zlecenie innemu podmiotowi (zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT), na podstawie stosownej umowy, technicznej czynności wystawienia faktury w imieniu i na rzecz podatnika podatku od towarów i usług."

Podobnie, w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-362/09-2/BP z dnia 12 czerwca 2009 r., ten sam organ wskazał: "Spółka, realizująca w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, może również na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa rodzajowego wykonywać w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy techniczną czynność wystawienia faktur VAT. W konsekwencji, wystawienie faktur VAT przez Spółkę będzie równoznaczne z ich wystawieniem przez Wnioskodawcę". Analogiczne stanowisko zostało również przedstawione w interpretacji nr ILPP2/443-646/08-3/MN z dnia 14 października 2008 r.

W ocenie Spółki, argumentacja zawarta w powyższych interpretacjach, pomimo iż odnosi się do odmiennego zagadnienia (tekst jedn. wystawiania faktur VAT na podstawie udzielonego pełnomocnictwa), zachowuje aktualność również w analizowanym przypadku. Potwierdza ona bowiem, iż na gruncie prawa podatkowego dopuszczalnym jest dokonanie technicznych czynności związanych z rozliczeniami VAT nie tylko przez samego podatnika, lecz również przez inną osobę, w tym pracownika nabywcy, na podstawie udzielonego jej pełnomocnictwa, zaś dokonanie takiej czynności przez pełnomocnika postrzegane powinno być jako równoznaczne z ich dokonaniem przez podatnika.

Dodatkowo, zauważyć należy, iż regulacja § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego określa wyłącznie formę w jakiej powinna zostać dokonana akceptacja faktury przez dostawcę (bądź inną osobę działającą w jego imieniu), wskazując, iż powinna ona być dokonana w formie podpisu. Nie określa ona jednakże na jakim dokumencie podpis ten powinien zostać złożony. W szczególności, z brzmienia przywołanego przepisu nie wynika, aby dla akceptacji faktur VAT wystawionych przez nabywcę, konieczne było uzyskanie podpisu dostawcy odrębnie na każdej takiej fakturze.

W konsekwencji, zdaniem Spółki za dopuszczalne na gruncie regulacji prawa podatkowego uznać należy również uzyskanie zbiorczej akceptacji faktur dotyczących danego okresu, w formie podpisu pracownika Spółki, upoważnionego przez dostawcę w tym zakresie, złożonego na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy, o ile, na podstawie danych zawartych w takim protokole możliwe będzie zidentyfikowanie poszczególnych transakcji dokonanych w danym miesiącu. Przyjęcie interpretacji, iż regulacje § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego nakładają obowiązek dokonania akceptacji faktur VAT wystawionych przez nabywcę poprzez złożenie podpisu sprzedawcy lub innej osoby (w tym pracownika nabywcy) działającej w jego imieniu odrębnie na każdej takiej fakturze prowadziłoby bowiem do przyjęcia wykładni rozszerzającej analizowanego przepisu, niedopuszczalnej na gruncie przepisów prawa podatkowego, oraz bezpodstawnego nałożenia na podatników obowiązków, które nie wynikają wprost z przepisów obowiązującego prawa.

W tym kontekście Spółka pragnie podkreślić, iż zgodnie z art. 224 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1; dalej: "Dyrektywa VAT"), państwa członkowskie mogą ustalić zasady i warunki wcześniejszego porozumienia pomiędzy podatnikami w zakresie wystawiania faktur VAT przez nabywcę oraz procedury zatwierdzania faktur przez dostawcę. Z tego uprawnienia polski ustawodawca skorzystał wprowadzając § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego. Przyjmując więc założenie racjonalności ustawodawcy, uznać należy iż w analizowanym przepisie nałożył on na podatników obowiązki jakie uznał za adekwatne w tym zakresie. Gdyby bowiem intencją prawodawcy było zobowiązanie podatników do dokonywania akceptacji faktur wystawionych przez nabywcę poprzez złożenie podpisu odrębnie na każdej takiej fakturze inaczej sformułowałby omawiany przepis. Należy więc uznać, iż złożenie podpisu dostawcy lub osoby upoważnionej do działania w jego imieniu na każdej fakturze wystawionej przez nabywcę w jego imieniu może być jednym ze sposobów akceptacji wystawionych przez nabywcę faktur (mocno uciążliwym), ale nie jedynym dopuszczalnym.

Dodatkowo, przyjęcie interpretacji zakładającej obowiązek dokonania akceptacji faktur VAT wystawionych przez nabywcę poprzez złożenie podpisu osoby działającej w imieniu dostawcy odrębnie na każdej takiej fakturze stanowiłoby zdaniem Spółki naruszenie podstawowej zasady prawa wspólnotowego tj. zasady proporcjonalności. Zgodnie bowiem z zasadą proporcjonalności, podjęte przez prawodawcę środki prawne muszą być współmierne (konieczne i proporcjonalne do wagi zagadnienia), do celu, jaki ma być przy ich zastosowaniu osiągnięty. Zdaniem Spółki, cel jakim jest kontrola faktur VAT wystawianych przez nabywcę dla zapewnienia ich prawidłowego rozliczenia (przede wszystkim, odprowadzenie podatku VAT z nich wynikającego przez dostawcę) jest spełniony również w sytuacji gdy faktury wystawione przez nabywcę są akceptowane poprzez złożenie podpisu przez osobę upoważnioną do działania w imieniu dostawcy (przykładowo, pracownika nabywcy) na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur. Taka forma potwierdzenia gwarantuje, że faktury wymienione w zestawieniu są zaakceptowane przez dostawcę (podpis na zestawieniu) przy zdecydowanym ograniczeniu czynności formalno-technicznych, a także kosztów administracyjnych po stronie dostawcy i nabywcy.

Należy zaznaczyć, iż państwa członkowskie określając warunki akceptacji faktur wystawionych przez nabywcę, powinny brać pod uwagę jedynie takie wymogi, które nie będą skutkowały zachwianiem zasady współmierności. Nie mają one bowiem nieograniczonej swobody w ustalaniu warunków umożliwiających kontrolowanie prawidłowości rozliczenia VAT z faktur wystawionych przez nabywcę w imieniu dostawcy.

Prymat zasady proporcjonalności nad regulacjami formalnymi potwierdza, między innymi, orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące wskazanego w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT warunku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę w celu obniżenia podstawy opodatkowania (a w konsekwencji również podatku należnego) przez sprzedawcę. Jako przykład Spółka pragnie tu przytoczyć wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 września 2008 r. (sygn. I SA/Wr 399/08), zgodnie z którym "warunek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, od którego uzależniona jest możliwość obniżenia podstawy opodatkowania (a w konsekwencji obniżenie podatku należnego,) stanowi bowiem środek krajowy naruszający w nadmiernym stopniu cele i treść I i VI Dyrektywy. Brak jego spełnienia powoduje obciążenie ciężarem VAT - podatnika, w oderwaniu od jego rzeczywistej sytuacji podatkowej, naruszając nie tylko podstawowe zasady VAT takie jak: proporcjonalność VAT, neutralność VAT i opodatkowanie konsumpcji wyrażone w art. 2 I Dyrektywy, lecz również art. 11 część A ust. 1 lit. a) i art. 11 część C ust. 1 VI Dyrektywy. Ten ostatni przepis wyraźnie wskazuje na prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, jednakże udzielenie kompetencji Państwom Członkowskim co do sformułowania warunków takiego obniżenia. nie oznacza pełnej dowolności działania Państwa Polskiego. Granicą dla takiej dowolności jest wspomniana wyżej zasada proporcjonalności prawa wspólnotowego".

Uzależnienie prawidłowości przyjętego sposobu akceptacji faktur VAT wystawionych przez nabywcę od formalno - technicznej metody jej dokonania polegającej na podpisaniu każdej faktury VAT wystawionej przez nabywcę w imieniu dostawcy byłoby wymogiem zbyt uciążliwym, w znacznym stopniu obniżającym korzyści płynące z zastosowania samofakturowania przez podmioty gospodarcze. Tak więc, w ocenie Spółki, interpretacja taka nie może zostać uznana za prawidłową.

Biorąc zaś pod uwagę brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT, nałożenie na podatników dodatkowych obowiązków związanych z akceptacją faktur VAT wystawionych przez nabywcę jest równoznaczne z wprowadzeniem dodatkowych ograniczeń w zakresie odliczenia VAT naliczonego po stronie nabywcy. Tak więc, przyjęcie interpretacji § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego wprowadzającej dla podatników obowiązki niewspółmierne do celu jakiemu mają służyć, stanowiłoby równocześnie wprowadzenie niezasadnych ograniczeń w zakresie prawa do odliczenia podatku przez nabywcę, a tym samym skutkowałoby naruszeniem zasady neutralności podatku, stanowiącej fundamentalną zasadę systemu VAT.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż akceptacja faktury VAT wystawionej przez nabywcę dokonywana przez pracownika Spółki, na podstawie udzielonego mu przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego do akceptowania faktur VAT w jego imieniu, poprzez podpisanie zbiorczego miesięcznego zestawienia faktur VAT wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy jest rozwiązaniem prawidłowym na gruncie prawa podatkowego. Spełnia ono bowiem, w ocenie Spółki, warunki określone w § 6 ust. 2 pkt 2b) rozporządzenia fakturowego.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, faktury VAT zaakceptowane poprzez złożenie przez pracownika Spółki podpisu na miesięcznym zestawieniu faktur, na podstawie upoważnienia udzielonego mu w tym zakresie przez dostawcę, będą uprawniały ją do odliczenia podatku naliczonego na nich wskazanego w rozliczeniu za okres podpisania przedmiotowego zestawienia przez pracownika Spółki, lub za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z kolei, w myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, co do zasady, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednocześnie, art. 88 ustawy o VAT określa przypadki, w których prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje. I tak, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury lub faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z regulacjami rozporządzenia fakturowego, jeżeli nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Jak zatem wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu sprzedawcy powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym Spółka będzie dysponowała fakturą zaakceptowaną przez dostawcę. Jednakże, jak wskazano w punkcie 1 powyżej, jako akceptację faktury przez dostawcę uznać należy akceptację dokonaną przez pracownika Spółki działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu w tym zakresie przez sprzedawcę, poprzez złożenie przez tę osobę podpisu na zbiorczym miesięcznym zestawieniu faktur wskazującym faktury wystawione przez Spółkę w danym okresie. Tak więc, w analizowanym przypadku data otrzymania przez Spółkę faktury VAT zaakceptowanej przez sprzedawcę będzie tożsama z datą złożenia przez pracownika Spółki upoważnionego przez sprzedawcę podpisu na zbiorczym zestawieniu faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy. A zatem, Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z przedmiotowych faktur w rozliczeniu za okres, w którym pracownik Spółki dokona ich akceptacji w imieniu dostawcy.

Ponadto, jeżeli Spółka nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur w rozliczeniu za okres podpisania zestawienia przez pracownika Spółki posiadającego upoważnienie dostawcy w tym zakresie, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem fakturowym, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Zgodnie z § 6 ust. 1 nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako "FAKTURA VAT", w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

W myśl § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

W myśl § 6 ust. 3 ww. rozporządzenia, faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka dokonuje nabyć paliw, olejów silnikowych, kosmetyków samochodowych, artykułów spożywczych etc. Dostawcami powyższych towarów są krajowe podmioty gospodarce, zarejestrowane dla celów podatku od towarów i usług.

W celu usprawnienia obiegu dokumentów, Spółka planuje zawarcie w umowach z podmiotami, o których mowa w § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia zapisów zakładających, iż akceptacja faktur wystawianych przez Spółkę w imieniu dostawcy, o której mowa § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, dokonywana będzie przez pracownika Spółki, poprzez złożenie przez niego podpisu pod zbiorczym miesięcznym zestawieniem faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy w danym okresie, na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez dostawcę.

Należy zauważyć, iż przepisy prawa podatkowego nie zawierają wyłączenia możliwości udzielenia odrębnego pełnomocnictwa do dokonywania akceptacji faktur VAT przez pracownika nabywcy towarów i usług. W związku z tym do oceny dopuszczalności takich czynności należy stosować przepisy dotyczące pełnomocnictwa. Kwestia udzielenia pełnomocnictw uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Stosownie do art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Zgodnie z § 2 przywołanego przepisu czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Jednakże w myśl art. 108 Kodeksu cywilnego pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Zgodnie z treścią wskazanego przepisu pełnomocnik może być drugą stroną czynności prawnej w sytuacji, gdy możliwość taka wynika z treści pełnomocnictwa albo jeżeli ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Należy uznać, że obie powyższe przesłanki w przedmiotowej sprawie zostały spełnione. Pełnomocnictwo odrębne szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie wskazuje, iż upoważnia on pracownika swojego kontrahenta do podpisywania faktur VAT. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej akceptacji faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu dostawcy, dokonanej przez pracownika Spółki na podstawie odrębnego umocowania, które spełniać będzie wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, należało uznać za prawidłowe.

Jednakże nie można zgodzić się z argumentacją Spółki w części dotyczącej akceptacji przez pracownika Spółki faktur VAT wystawionych w imieniu dostawcy, poprzez złożenie podpisu pod zbiorczym miesięcznym zestawieniem przedmiotowych faktur.

W regulacji § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego, ustawodawca sprecyzował jednoznacznie, iż kontrahent dokonujący nabycia towarów lub usług po wystawieniu faktury przedstawi drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi oraz kopia faktury pozostanie u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usług.

Podkreślić należy, że przepis ten jednoznacznie wymaga aby odbiorca towaru, a jednocześnie wystawca faktury, przedłożył do akceptacji w formie podpisu dostawcy towaru oryginał i kopię faktury. Zatem jest to niezbędny warunek aby uznać akceptację faktury wystawionej przez nabywcę towaru.

W ocenie tut. organu akceptacja faktury w formie podpisu, w trybie ww. przepisu § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia Ministra Finansów, oznacza, ze sprzedawca winien złożyć swój podpis na oryginale przedłożonej mu przez nabywcę faktury.

Powołany przez Wnioskodawcę art. 224 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1) wskazuje, iż faktury mogą być wystawiane przez nabywcę lub usługobiorcę w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych na ich rzecz przez podatnika, jeżeli istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. W myśl ust. 2 ww. artykułu państwa członkowskie, na terytorium których dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług ustalają zasady i warunki takiego wcześniejszego porozumienia i procedury zatwierdzania faktur między podatnikiem a nabywcą lub usługobiorcą.

Z tego uprawnienia polski ustawodawca skorzystał wprowadzając § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego. Zgodzić się należy z Wnioskodawcą, iż przyjmując założenie racjonalności ustawodawcy, uznać należy, iż w analizowanym przepisie nałożył on na podatników obowiązki jakie uznał za adekwatne w tym zakresie. Z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, iż podatnik dokonujący nabycia towarów i usług będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym, że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

Należy zwrócić uwagę, iż w myśl art. 249 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dziennik Urzędowy C 40 z 10 listopada 1997 r.; dalej: "TWE") dyrektywa jest wiążąca dla każdego państwa członkowskiego, do którego została skierowana i to tylko ze względu na pozostający do osiągnięcia cel. Co do zasady państwo to ma wybór formy i środków odpowiednich dla osiągnięcia tego celu.

Zatem dyrektywy są kierowane do konkretnych państw. Dyrektywa nakazuje cel działania (na przykład skoordynowanie przepisów dotyczących wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), natomiast pozostawia adresatowi swobodę doboru metod i środków realizacji. Stosując się do dyrektywy, państwo członkowskie uchwala, zmienia bądź uchyla prawo krajowe w danej dziedzinie.

Tym samym tut. Organ podatkowy wydając niniejszą interpretację indywidualną zobowiązany jest do zastosowania przepisów prawa krajowego, czyli unormowania zawartego w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego.

Trudno zgodzić się z zarzutem Wnioskodawcy o naruszeniu zasady proporcjonalności. Przepis § 6 rozporządzenia fakturowego, stanowiący, iż nabywcy towarów i usług od podatnika, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, jest przepisem szczególnym, będącym odstępstwem od ogólnej zasady wystawiania faktur, w założeniu ma być ułatwieniem dla podatników. I jako taki musi podlegać szczegółowym regulacjom, uznanym za konieczne przez ustawodawcę w celu zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatku od towaru i usług i jednoznacznie wskazanym w powołanym wyżej § 6 rozporządzenia.

Gramatyczna wykładnia § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia fakturowego jest jasna i klarowna, zatem wbrew argumentacji Spółki, nie można jej rozszerzać i domniemywać, iż każdy inny sposób akceptacji wystawionych przez nabywcę faktur będzie prawidłowy, z powodu faktu zbytniej - zdaniem Spółki - uciążliwości w przypadku podpisywania każdej faktury VAT przez dostawcę lub ustanowionego przez niego pełnomocnika.

Powołany przez Spółkę wyrok WSA we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 399/08 odnosi się do warunku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, od którego uzależniona jest możliwość obniżenia podstawy opodatkowania. Dotyczy odmiennie sformułowanej regulacji prawnej (art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług), odmiennego stanu faktycznego i nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Reasumując, akceptacja faktury VAT wystawionej przez nabywcę może być dokonywana przez pracownika Spółki, na podstawie udzielonego mu przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego do akceptowania faktur VAT w jego imieniu.

Jednakże za akceptację w myśl § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia fakturowego należy uznać złożenie podpisu osoby upoważnionej przez dostawcę na oryginale faktury wystawionej przez nabywcę, a nie na zbiorczym miesięcznym zestawieniu wystawionych faktur.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, co do zasady, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11).

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX ustawy. Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych np. faktu, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Mając powyższe na względzie, należy zgodzić się ze Spółką, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu sprzedawcy powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym Spółka będzie dysponowała fakturą zaakceptowaną przez dostawcę lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednakże data otrzymania przez Spółkę faktury VAT zaakceptowanej przez sprzedawcę będzie tożsama z datą złożenia przez pracownika Spółki upoważnionego przez sprzedawcę podpisu na oryginale faktury wystawionej przez Spółkę w imieniu dostawcy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy całościowo uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.