IPPP1-443-324/11-4/MP - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych, finansowanych w całości bądź w 70% ze środków publicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca") w zakresie swojej działalności świadczy usługi szkoleniowe w zakresie organizacji: seminariów, szkoleń i kursów. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę mogą mieć formę:

* "otwartą", stanowiącą usługi szkoleniowe ogólnodostępne, skierowane do poszczególnych pracowników, którzy potrzebują uzupełnienia umiejętności w wybranym zakresie, lub

* "zamkniętą", stanowiącą usługi szkoleniowe dla zorganizowanej grupy pracowników danego podmiotu. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę obejmują swym zakresem tematykę: prawną, finansową, menedżerską, sprzedażową, środowiskową, unijną, informatyczną oraz kadrową.

Powyższe usługi szkoleniowe prowadzone są m.in. w celu podniesienia kwalifikacji, poszerzenia wiedzy i zdobycia nowych umiejętności zawodowych przez uczestników.

Przykładowo do usług świadczonych przez Wnioskodawcę należą:

* Analiza finansowa przedsiębiorstwa,

* Strategia finansowania i rozwoju projektów inwestycyjnych,

* Strategia finansowania jednostek samorządu terytorialnego,

* Kurs dla kandydatów na członków rad nadzorczych.

Realizowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe kierowane są m.in. do: kadry menedżerskiej, przedsiębiorców, członków rad nadzorczych, urzędników państwowych i samorządowych, pracowników i osób fizycznych.

Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe m.in. na rzecz podmiotów, których finansowanie pochodzi ze środków publicznych, tj. z budżetu państwa, przychodów jednostek sektora finansów publicznych, jak również z budżetu Unii Europejskiej.

Usługobiorcami organizowanych przez Wnioskodawcę seminariów, szkoleń i kursów, są przede wszystkim podmioty należące do sektora finansów publicznych, takie jak: organy administracji rządowej, agencje wykonawcze, jednostki samorządu terytorialnego, jednostki budżetowe, jak również uczelnie publiczne i inne podmioty finansowane ze środków publicznych. Wnioskodawca świadczy również usługi szkoleniowe na rzecz podmiotów podległych organom samorządowym lub państwowym.

W przypadku seminariów, szkoleń i kursów "zamkniętych" przeprowadzanych na rzecz podmiotów należących do sektora finansów publicznych, Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe zazwyczaj jako organizator i wykonawca całej usługi. Zdarzają się również sytuacje, gdy podmiot ze sfery finansów publicznych wykupuje pojedyncze miejsca dla swoich pracowników w seminariach, szkoleniach i kursach "otwartych" organizowanych przez Wnioskodawcę.

W przypadku szkoleń finansowanych w całości lub 70 % z budżetu UE mamy do czynienia z następującymi sytuacjami:

* Wnioskodawca jest beneficjentem środków unijnych w oparciu o umowę o dofinansowanie i w ramach tej umowy świadczy usługi szkoleniowe, lub

* usługobiorca korzystający z dofinansowania ze środków unijnych korzysta z usług szkoleniowych Wnioskodawcy na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o dokonanie interpretacji przepisów poprzez udzielenie odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane wyżej usługi szkoleniowe, finansowane w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych są zwolnione z podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem wniosku są usługi szkoleniowe, które nie mieszczą się w zakresie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 5 kwietnia 2004 (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 - dalej: "Ustawa VAT").

W takim stanie faktycznym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie:

* art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT w przypadku finansowania powyższych usług szkoleniowych w całości ze środków publicznych, lub

* § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649 - dalej "Rozporządzenie") w przypadku finansowania tychże usług w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane są zwolnione z podatku VAT. Usługi tego rodzaju są zwolnione z podatku VAT również na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia, w przypadku finansowania ze środków publicznych przynajmniej w 70 %.

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy ustalić czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W ustawodawstwie polskim brak jest definicji kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, posłużyć się zatem należy definicjami sformułowanymi w piśmiennictwie i orzecznictwie. Kształceniem zawodowym powszechnie określa się więc czynności mające na celu podniesienie kwalifikacji związanych z wykonywanym zawodem poprzez zdobywanie i poszerzanie wiedzy.

Potwierdzeniem powyższego jest zdefiniowanie kształcenia zawodowego, jako: "umożliwiające opanowanie wiedzy związanej z wybranymi zawodami i zawodami pokrewnymi, opanowanie metod, środków i form pracy zawodowej, rozwinięcie zainteresowań i uzdolnień potrzebnych w związku z wykonywaniem zawodu oraz przyzwyczajenie do ciągłego podnoszenia kwalifikacji" (T. Nowacki: Zawodoznawstwo, Radom 1999 r.). Brak jest również wprost sformułowanej definicji przekwalifikowania zawodowego, natomiast, jak wskazał przykładowo Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 14 listopada 2000 r. (sygn. akt. III AUa 836/00, OSA 2001/6/26) przekwalifikowanie zawodowe oznacza: "przekwalifikowanie w ramach posiadanych już ogólnych kwalifikacji albo zdobycie nowego zawodu".

Powszechnie uznawaną definicją usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania jest też definicja wskazująca, iż usługi te obejmują nauczanie, pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Przy czym czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia dla możliwości uznania, iż mamy do czynienia z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Z powyższych definicji wynika więc, iż podstawową przesłanką do uznania, iż mamy do czynienia z kształceniem zawodowym stanowi podnoszenie kwalifikacji zawodowych w wyniku korzystania z oferowanych usług szkoleniowych.

Poniżej Wnioskodawca podaje przykłady seminariów, szkoleń i kursów przez niego organizowanych w zakresie kształcenia zawodowego. Przykładem jest seminarium "otwarte" pt.: "Strategie finansowania jednostek samorządu terytorialnego" organizowane na rzecz pracowników jednostek samorządu terytorialnego. Celem powyższego seminarium było poszerzenie wiedzy i zdobycie umiejętności jego uczestników m.in. z zakresu

- pozyskiwania dodatkowych środków na finansowanie inwestycji realizowane przez organy samorządowe.

Powyższe seminarium przeprowadzone przez Wnioskodawcę miało zatem na celu uzupełnienie i zdobycie wiedzy oraz nowych umiejętności zawodowych w zakresie stanowiącym jego przedmiot. Oczywistym więc jest, że tego rodzaju seminaria "otwarte" stanowią proces kształcenia, którego efektem jest wzrost umiejętności zawodowych i podniesienie kwalifikacji zawodowych jego uczestników. Wnioskodawca prowadzi również szereg seminariów, szkoleń i kursów "zamkniętych". Za przykład może posłużyć seminarium przeprowadzone na rzecz pracowników agencji wykonawczej w zakresie: "Ustawy o rachunkowości", którego celem było uzupełnienie wiedzy z zakresu rachunkowości. A zatem, również w przypadku seminariów zamkniętych, nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca świadczy usługi mieszczące się w zakresie kształcenia zawodowego.

Wnioskodawca realizuje również usługi szkoleniowe z zakresu przekwalifikowania zawodowego. Powyższe dotyczy wyraźnie wskazanych przypadków, na przykład seminariów, szkoleń i kursów realizowanych na zlecenie właściwych urzędów pracy. Celem tych usług jest przygotowanie uczestników do wykonywania nowego zawodu, poprzez zdobycie nowych kwalifikacji zawodowych. Poza wątpliwością jest, iż świadczenie przez Wnioskodawcę tego rodzaju usług szkoleniowych mieści się w zakresie usług szkoleniowych z zakresu przekwalifikowania zawodowego.

Analizując powyższe, uznać należy, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe, których celem jest podniesienie kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowanie zawodowe uczestników. Zatem usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia.

W celu możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania w zakresie świadczenia usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT lub § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia, należy rozstrzygnąć czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę finansowane są w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazuje, iż świadczone przez niego usługi szkoleniowe spełniają powyższe warunki z uwagi na fakt, że:

* usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę, o których mowa w niniejszym wniosku,finansowane są ze środków publicznych, oraz

* powyższy fakt znajduje potwierdzenie w odpowiedniej dokumentacji dotyczącej finansowania tych usług ze środków publicznych.

W celu wskazania, iż usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są finansowane ze środków publicznych należy w pierwszym rzędzie określić co należy rozumieć pod pojęciem środków publicznych oraz jakie podmioty mogą te środki wydatkować.

W przypadku Wnioskodawcy mamy do czynienia z dwoma kategoriami źródeł finansowania usług szkoleniowych ze środków publicznych:

* usługi finansowane z budżetu państwa oraz budżetów jednostek sektora finansów publicznych oraz

* usługi finansowane z budżetu Unii Europejskiej (dalej: "UE").

Wnioskodawca wskazuje, iż obie kategorie źródeł finansowania stanowią środki pochodzące ze środków publicznych. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z przepisami Ustawy o Finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 - dalej: " Ustawa o Finansach publicznych") za środki publiczne uważa się m.in. środki pochodzące z:

Ad. a) Ustawa o Finansach publicznych wskazuje podmioty uprawnione do dokonywania wydatków finansowanych ze środków publicznych. Zgodnie z art. 9 (definiuje on jednostki sektora finansów publicznych) w zw. z art. 44 ust. 1 Ustawy o Finansach publicznych (który wskazuje na zasady ponoszenia wydatków publicznych - mogą one być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego lub też planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych) są to przede wszystkim jednostki sektora finansów publicznych m.in.:

* organy administracji rządowej (art. 9 pkt 1 Ustawy o Finansach publicznych),

* jednostki samorządu terytorialnego (art. 9 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych),

* jednostki budżetowe (art. 9 pkt 3 Ustawy o Finansach publicznych),

* agencje wykonawcze (art. 9 pkt 5 Ustawy o Finansach publicznych),

* uczelnie publiczne (art. 9 pkt 11 Ustawy o Finansach publicznych).

Wobec powyższego uznać należy, iż wydatki dokonywane przez jednostki sektora finansów publicznych stanowią wydatki finansowane ze środków publicznych. Zgodnie bowiem z art. 5 Ustawy o Finansach publicznych wszystkie środki wydatkowane przez jednostki sektora finansów publicznych są środkami publicznymi (z wyjątkami, które nie mają zastosowania w sprawie). Wskazują na to w szczególności klauzule ogólne zawarte w art. 5 Ustawy o Finansach publicznych, definiujące środki publiczne niemieszczące się w innych kategoriach, a mianowicie:

* art. 5 ust. 1 pkt 5 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że środkami publicznymi są przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł;

* art. 5 ust. 2 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że dochodami publicznymi (będącymi środkami publicznymi) są również inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych.

Zgodnie z powyższym całokształt środków pozostających w dyspozycji jednostek sektora finansów publicznych stanowią środki publiczne.

W przypadku więc usług szkoleniowych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz jednostek sektora finansów publicznych takich jak: organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, jednostki budżetowe, agencje wykonawcze, uczelnie publiczne i innych, powyższe usługi stanowią usługi szkoleniowe finansowane w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc usługi szkoleniowe na rzecz powyższych podmiotów spełnia warunek finansowania w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że usługi szkoleniowe prowadzone na rzecz jednostek sektora finansów publicznych (zgodnie z art. 44 ust. 4 Ustawy o Finansach publicznych) świadczone są co do zasady w oparciu o umowy zawarte w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 - dalej: "Ustawa Prawo zamówień publicznych"). Przedmiotowe umowy będą również potwierdzeniem, że środki finansujące usługi szkoleniowe są środkami publicznymi, W przypadku, gdy nie dojdzie natomiast do podpisania umowy w trybie Prawa zamówień publicznych z jednostką sektora finansów publicznych (np. w sytuacji, gdy mamy do czynienia z wykupieniem jednego lub kilku miejsc na seminarium, szkoleniu lub kursie "otwartym", gdzie wartość usługi jest mała i nie ma konieczności stosowania wszystkich rygorów wyżej wskazanej ustawy) potwierdzeniem pochodzenia środków będą, oświadczenia uzyskiwane przez Wnioskodawcę od kierowników jednostek sektora finansów publicznych (lub osób przez nich upoważnionych), potwierdzające, że źródłem finansowania świadczonych na ich rzecz usług szkoleniowych są w całości lub w 70 % środki publiczne.

Nadto Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotowe oświadczenia będzie uzyskiwał również w innych sytuacjach (np. gdy podpisana jest umowa w trybie Prawa zamówień publicznych) - w celach dowodowych.

Ad. b) Wnioskodawca świadczy również usługi finansowane ze środków publicznych pochodzących z budżetu UE.

O tym, że środki pochodzące z budżetu UE są środkami publicznymi świadczy art. 5 ust. 1 pkt 2 Ustawy o Finansach publicznych, wskazujący, że środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W przypadku środków pochodzących z funduszy unijnych mamy do czynienia zazwyczaj z usługami świadczonymi w ramach projektów w których:

* Wnioskodawca jest beneficjentem środków unijnych w oparciu o umowę o dofinansowanie i w ramach tej umowy świadczy usługi szkoleniowe, lub

* usługobiorca korzystający z dofinansowania ze środków unijnych korzysta z usług szkoleniowych Wnioskodawcy na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy.

Nie ulega zatem wątpliwości, że w obu sytuacjach mamy do czynienia ze świadczeniem usług szkoleniowych, które są w całości lub w co najmniej 70 % finansowane ze środków pochodzących z budżetu UE. Zatem również i w tym przypadku spełniona jest przesłanka świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Udokumentowaniem powyższego, jest umowa o dofinansowanie ze środków unijnych, której Wnioskodawca jest beneficjentem. Natomiast w przypadku świadczenia usług szkoleniowych na rzecz podmiotu, korzystającego z dofinansowania z budżetu UE, potwierdzenie stanowić będzie kopia umowy o dofinansowanie, której usługobiorca jest beneficjentem.

W przypadku, gdy nie dojdzie natomiast do podpisania umowy (np. w sytuacji, gdy mamy do czynienia z wykupieniem jednego lub kilku miejsc na seminarium, szkoleniu lub kursie otwartym, gdzie wartość usługi jest mała) potwierdzeniem pochodzenia środków będą oświadczenia uzyskiwane przez Wnioskodawcę od osób uprawnionych do reprezentacji danego podmiotu (lub osób przez nich upoważnionych), potwierdzające, że źródłem finansowania świadczonych na ich rzecz usług szkoleniowych są w całości lub w 70 % środki publiczne (środki pochodzące z budżetu UE).

Nadto Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotowe oświadczenia będzie uzyskiwał również w innych sytuacjach w celach dowodowych.

W świetle powyższego, mając na uwadze, iż:

* Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego,

* usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę finansowane są w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych,

* Wnioskodawca posiada dowody wskazujące na pochodzenie przedmiotowych środków, w szczególności umowy oraz odpowiednie oświadczenia,wskazać należy, że usługi te korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT lub § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia.

Reasumując, usługi szkoleniowe opisane w niniejszym wniosku świadczone przez Wnioskodawcę są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które w całości bądź w co najmniej 70 % finansowane są ze środków publicznych, a zatem usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) Ustawy VAT lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ podatkowy wskazuje ponadto, iż z dniem 6 kwietnia 2011 r. wprowadzone zostały zmiany w przepisach wykonawczych do ustawy o podatku od towarów i usług. Powołane wyżej rozporządzenie z dnia 22 grudnia 2010 r. zastąpione zostało rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). W rozporządzeniu tym, kwestie dotyczące zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane reguluje również § 13 ust. 1 pkt 20, zapis którego jest tożsamy z powołanym przez Stronę zapisem § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.