IPPP1/443-310/14-2/MPe

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-310/14-2/MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Realizując swoje statutowe zadania promocji kultury, edukacji i wspierania młodych artystów P. S.A., jako spółka radiofonii publicznej, poprzez wewnętrzną komórkę organizacyjną znajdującą się w strukturze Spółki jaką jest P (P) w swoim stałym składzie etatowym, który może zostać poszerzony z uwagi na potrzeby repertuaru o doangażowanych z zewnątrz muzyków, uczestniczy w organizowanych przez Uniwersytet M (U) w semestrze zimowym i letnim w zajęciach dydaktycznych dla studentów dyrygentury polegających na prowadzeniu przez nich prób oraz egzaminów przejściowych i końcowych z orkiestrą symfoniczną PO w studio radiowym lub koncertowym P. S.A.

Spółka pozwala na rejestrację audialną zajęć przez osoby uprawnione przez UM w tym studentów Wydziału Reżyserii Dźwięku UM. Jeśli taka rejestracja dokonywana jest przy użyciu urządzeń technicznych i sprzętu należącego do P. S.A. to odbywa się pod nadzorem osoby zaakceptowanej przez Spółkę, a jeśli nadzór rodzi skutki finansowe (chodzi o sytuację, w której Spółka musi wyznaczyć spośród pracowników osobę do nadzoru) to taka czynność wymaga odrębnej umowy.

Zarejestrowany materiał stanowi własność UMFC i może służyć wyłącznie potrzebom wewnętrznym uczelni. Istnieje też możliwość po uzyskaniu zgody dyrygenta oraz innych osób wnoszących wkład twórczy w wykonanie i rejestrację, wykorzystania go we fragmentach w audycjach emitowanych w programach P. S.A. Inne wykorzystanie wymaga podpisania odrębnej umowy.

UM umożliwia P. realizację audycji, reportaży, wywiadów z uczestnikami warsztatów podczas ich trwania. UM zobowiązuje się do stałej ekspozycji afiszy dotyczących koncertów w Studiu K P. w holu uczelni oraz zamieszczania we wszystkich materiałach promocyjnych dotyczących studentów dyrygentury (programy koncertowe, strony internetowe) informacji na temat współpracy z P.S.A. wraz z zamieszczaniem logo P.S.A.

Swoje zobowiązania strony wykonają własnym staraniem i na własny koszt. Za udział etatowych muzyków PO oraz doangażowanych w zajęciach ze studentami, UMFC płaci P. odpowiednio uzgodnione kwoty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane w stanie faktycznym, czynności stanowią usługę korzystającą ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisane czynności - polegające na realizacji współpracy z UM, podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem zwolnieniu z VAT podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Natomiast na podstawie art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od towarów i usług (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Ustawa o podatku od towarów i usług w cytowanym przepisie uzależnia zastosowanie zwolnienia od przesłanek przedmiotowo - podmiotowych. Przesłanką podmiotową jest wykonywanie usługi jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ustawa nie definiuje pojęć podmiotu prawa publicznego, instytucji o charakterze kulturalnym.

P. S.A. jest jednostką radiofonii publicznej, podmiotem prawa publicznego, ustanowionym na podstawie art. 26 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji. Zgodnie z tym przepisem: Radiofonię publiczną tworzą: 1) spółka "P.- Spółka Akcyjna", zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów radiowych i programów dla odbiorców za granicą.

Spółka stoi na stanowisku, że podmiot publiczny, w rozumieniu ogółu przepisów obowiązujących w państwach Unii Europejskiej posiada następujące cechy:

* ustanowienie w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, który nie ma charakteru przemysłowego

* posiadanie osobowości prawnej, oraz

* finansowanie w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub

* zarząd podmiotu podlega nadzorowi ze strony państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub innych podmiotów prawa publicznego, lub

* ponad połowę składu jego organu administracji, zarządu lub nadzoru stanowią osoby mianowane przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego, lub przez inne podmioty prawa publicznego.

Wymienione kryteria są stosowane dla identyfikacji podmiotów prawa publicznego, w rozumieniu dyrektyw unijnych kształtujących zakres podmiotowy do stosowania ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych wynikający z jej art. 3 ust. 1 pkt 3 (art. 1 lit. b każdej z trzech dyrektyw klasycznych prawa wspólnotowego: Dyrektywy Rady 93/36/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy - Dz.Urz, WE nr L 199 z 9 sierpnia 1993 r., Dyrektywy Rady 92/50/EWG z 18 czerwca 1992 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi - Dz. Urz. WE nr L 209 z 9 lipca 1992 r., Dyrektywy Rady 93/37/EWG z 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane - Dz. Urz. WE nr L 199 z 9 sierpnia 1993 r.)

Spółka P.S.A. jest osobą prawną, utworzoną w szczególnym, z ustawy o radiofonii i telewizji, celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, w której Skarb Państwa posiada 100% udziałów. Są wobec niej stosowane przepisy ustawy o zamówieniach publicznych.

Spółka spełnia więc przesłankę podmiotową zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.

Wskazany przepis ustawy o VAT nie definiuje przesłanki przedmiotowej tzn. nie wskazuje definicji usług kulturalnych. Zgodnie z regułami wykładni językowej, odnosząc się do znaczenia terminu usługi kulturalne w języku potocznym, należy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp., np. usługi związane z działalnością artystyczną, realizatorską, kształceniową, odnoszące się bezpośrednio do tworzenia kultury. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.

Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość, itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmdller Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle kultura podaje, że jest to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie z wykładnią systemową, dla uzyskania definicji usług kulturalnych, można się także posłużyć art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1997 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej - działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Ta definicja współgra z zakresem ustawowych zadań publicznej radiofonii, ustanowionym w art. 21 ust. 1a pkt 7 ustawy o radiofonii i telewizji: popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej i działalności w zakresie sportu. Odpowiada to czynnościom opisanym powyżej w stanie faktycznym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację.

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Opisana w stanie faktycznym współpraca z UM nie ma charakteru nastawionego na uzyskiwanie systematycznych zysków. Pobierane kwoty pieniężne mają charakter uboczny do prowadzonej formuły współpracy. Podstawowym celem podejmowanych czynności jest popieranie działalności artystycznej, współpraca w kształceniu studentów UM i wykonywanie działalności kulturalnej przez obie strony.

W danym stanie faktycznym więc Spółka spełnia przesłanki podmiotowe i przedmiotowe zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że P.S.A. jako spółka radiofonii publicznej realizując swoje statutowe zadania promocji kultury, edukacji i wspierania młodych artystów, poprzez wewnętrzną komórkę organizacyjną jaką jest Po (PO) w swoim stałym składzie etatowym, który może zostać poszerzony z uwagi na potrzeby repertuaru o doangażowanych z zewnątrz muzyków, uczestniczy w organizowanych przez Uniwersytet M (UM) w zajęciach dydaktycznych dla studentów dyrygentury polegających na prowadzeniu przez nich prób oraz egzaminów przejściowych i końcowych z orkiestrą symfoniczną PO w studio radiowym lub koncertowym P.S.A.

Spółka pozwala na rejestrację audialną zajęć przez osoby uprawnione przez UM w tym studentów Wydziału Reżyserii Dźwięku UM. Jeśli taka rejestracja dokonywana jest przy użyciu urządzeń technicznych i sprzętu należącego do P.S.A. to odbywa się pod nadzorem osoby zaakceptowanej przez Spółkę, a jeśli nadzór rodzi skutki finansowe (chodzi o sytuację, w której Spółka musi wyznaczyć spośród pracowników osobę do nadzoru) to taka czynność wymaga odrębnej umowy.

Zarejestrowany materiał stanowi własność UM i może służyć wyłącznie potrzebom wewnętrznym uczelni. Istnieje też możliwość po uzyskaniu zgody dyrygenta oraz innych osób wnoszących wkład twórczy w wykonanie i rejestrację, wykorzystania go we fragmentach w audycjach emitowanych w programach P.S.A. Inne wykorzystanie wymaga podpisania odrębnej umowy.

UM umożliwia P. realizację audycji, reportaży, wywiadów z uczestnikami warsztatów podczas ich trwania. UM zobowiązuje się do stałej ekspozycji afiszy dotyczących koncertów w Studiu K P w holu uczelni oraz zamieszczania we wszystkich materiałach promocyjnych dotyczących studentów dyrygentury (programy koncertowe, strony internetowe) informacji na temat współpracy z P.S.A. wraz z zamieszczaniem logo P.S.A.

Za udział etatowych muzyków PO oraz doangażowanych w zajęciach ze studentami, UM płaci P. odpowiednio uzgodnione kwoty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy zwolnienia z podatku VAT dla czynności polegającej na realizacji współpracy z UM.

W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a.

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b.

indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18,18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

W oparciu o art. 43 ust. 18 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy - zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2.

wstępu:

a.

na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b.

do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c.

do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3.

wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4.

usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5.

działalności agencji informacyjnych;

6.

usług wydawniczych;

7.

usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8.

usług ochrony praw.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Treść tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kulturalne oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez szczególne podmioty.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Jak wynika z powyższego ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Warunkiem zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i lit. b ustawy jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Jednocześnie, co jest niezwykle istotne i co w analizowanej sprawie należy szczególnie podkreślić, ustawodawca wyłączył ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy usługi wymienione w cyt. wyżej art. 43 ust. 19 ustawy, tj. m.in. usługi radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34.

Powyższe oznacza, że spełnienie warunków podmiotowych i przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w sytuacji, gdy świadczona usługa jest jedną z tych objętych wyłączeniem, nie daje świadczącemu uprawnienia do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w tym przepisie.

W świetle przedstawionego w złożonym wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, gdyż stosownie do ww. art. 43 ust. 19 ustawy usługi radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34 ustawy podlegają wyłączeniu ze stosowania tego przepisu.

Zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

a.

usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,

b.

usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych,

c.

usług reklamowych i promocyjnych,

d.

działalności agencji informacyjnych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226 z późn. zm.) jednostki publicznej radiofonii i telewizji działają wyłącznie w formie jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa, zwanej dalej "spółką". Radiofonię publiczną tworzą:

1.

spółka "P.- Spółka Akcyjna", zawiązana w celu tworzenia i rozpowszechniania ogólnokrajowych programów radiowych i programów dla odbiorców za granicą;

2.

spółki zawiązane w celu tworzenia i rozpowszechniania regionalnych programów radiowych, zwane dalej "spółkami radiofonii regionalnej".

W art. 1 przytoczonej ustawy o radiofonii i telewizji ustawodawca formułuje ogólne zadania stanowiące swego rodzaju postulaty publicznych mediów, wymieniając wśród nich m.in. dostarczanie informacji, udostępnianie dóbr kultury i sztuki, ułatwianie korzystania z oświaty, sportu i dorobku nauki, upowszechnianie edukacji obywatelskiej, dostarczanie rozrywki oraz popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy, publiczna radiofonia i telewizja realizuje misję publiczną, oferując, na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

W ust. 1a ustawodawca precyzuje ogólne zadania wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy, wskazując na przykładowy katalog zadań leżących w kompetencjach publicznego radia i telewizji, wynikających z realizacji misji, wymieniając w szczególności:

1.

tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;

2.

tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję;

3.

budowa i eksploatacja nadawczych i przekaźnikowych stacji radiowych i telewizyjnych;

4.

rozpowszechnianie przekazów tekstowych;

5.

prowadzenie prac nad nowymi technikami tworzenia i rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych;

6.

prowadzenie działalności produkcyjnej, usługowej i handlowej związanej z twórczością audiowizualną, w tym eksportu i importu;

7.

popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej i działalności w zakresie sportu;

8.

upowszechnianie wiedzy o języku polskim;

8a) uwzględnianie potrzeb mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym, w tym emitowanie programów informacyjnych w językach mniejszości narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym;

9.

tworzenie i udostępnianie programów edukacyjnych na użytek środowisk polonijnych oraz Polaków zamieszkałych za granicą.

10.

zapewnianie dostępności programów lub ich części i innych usług dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu słuchu;

11.

upowszechnianie edukacji medialnej.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy należy poddać analizie konstrukcję normy prawnej art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy, która ma charakter podmiotowo - przedmiotowy. Z jednej strony ustawodawca podatkowy zawęził zastosowanie zwolnienia od VAT wyłącznie do jednostek publicznych radiofonii i telewizji, a z drugiej wyłącznie do usług, które są związane z realizacją zadań przypisywanych radiofonii i telewizji. Jednocześnie omawiana regulacja przewiduje wyłączenia ze zwolnienia, dla usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, usług w zakresie produkcji filmów reklamowych i promocyjnych, usług reklamowych i promocyjnych, a także działalności agencji informacyjnych. Pomimo, że przepisy ustawy o VAT w celu zidentyfikowania jednostki publicznej telewizji oraz określenia zadań na niej ciążących nie odsyłają wprost do jakiejkolwiek z ustaw, to właściwym i naturalnym wydaje się odwołanie do ustawy o radiofonii i telewizji. Przytoczony powyżej art. 26 ust. 1 tejże ustawy, jasno wskazuje na Spółkę Akcyjną, jako jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa, tworzącą jednostkę radiofonii publicznej. Także w przedmiotowej sprawie bez wątpienia została spełniona podmiotowa przesłanka, warunkująca zwolnienie.

Określając przesłanki przedmiotowe ww. zwolnienia, w celu określenia zadań stawianych radiofonii publicznej należy odnieść się do treści art. 21 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, zgodnie z którym radiofonia publiczna realizuje misję publiczną, poprzez oferowanie całemu społeczeństwu zróżnicowanych programów i innych usług w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujących się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu. Ponadto do konkretnych zadań radiofonii publicznej, należy m.in. popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej. Także określając zakres zwolnień zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT, należy kierować się zadaniami wynikającymi z realizacji misji publicznej nałożonymi przez powyższą ustawę o radiofonii i telewizji. Niespełnienie któregokolwiek z ww. warunków, wyklucza zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w przytoczonym przepisie ustawy o VAT.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy, z których wynika, że Wnioskodawca działający jako Spółka radiofonii publicznej realizuje swoje statutowe zadania promocji kultury, edukacji i wspierania młodych artystów, poprzez wewnętrzną komórkę organizacyjną jaką jest Po, który uczestniczy w organizowanych przez Uniwersytet M zajęciach dydaktycznych dla studentów dyrygentury polegających na prowadzeniu przez nich prób oraz egzaminów przejściowych i końcowych z orkiestrą symfoniczną PO w studio radiowym lub koncertowym P.S.A. wypełnia dyspozycję art. 21 ustawy o radiofonii i telewizji. Wykonując powyższe zadania polegające na udziale etatowych muzyków PO oraz doangażowanych w zajęciach ze studentami UM Wnioskodawca niewątpliwie realizuje nałożoną na niego misję publiczną polegająca na popieraniu twórczości artystycznej. Wskazane czynności świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - działalności radia publicznego, zachowują misyjny charakter. Tym samym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o VAT oraz w świetle regulacji ustawy o radiofonii i telewizji (w szczególności dotyczących zadań stawianych radiofonii publicznej), należy uznać, że wymienione we wniosku usługi polegające na udziale etatowych muzyków PO oraz doangażowanych w zajęciach ze studentami UM, za które Wnioskodawca otrzymuje stosowne wynagrodzenie korzystają ze zwolnienia od VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane czynności podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl