IPPP1/443-300/14-2/ISZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-300/14-2/ISZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina zamierza sprzedać działkę, która wchodzi w skład jej majątku. Działka Nr 1247/3 oznaczona jest w ewidencji gruntów w częściach: jako grunt leśny i jako grunt rolny.

W związku z tym Gmina wystąpiła do Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w sprawie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji budowlanej polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce o nr ewid. 1247/3. Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych wydał postanowienie o zgodności projektu decyzji w zakresie ochrony gruntów leśnych. Na jego podstawie Burmistrz wydał decyzję o warunkach zabudowy dla działki Nr 1247/3. Następnie ww. działka została podzielona na pięć działek. Jedna z tych działek przeznaczona jest pod drogę wewnętrzną a reszta pod zabudowę:

1. Nr działki 1247/11 o pow. 0,0798 ha, stanowi grunty orne i leśne

2. Nr działki 1247/10 o pow. 0,0198 ha, stanowi lasy i grunty leśne

3. Nr działki 1247/1 o pow. 0,0725 ha, stanowi lasy i grunty leśne

4. Nr działki 1247/8 o pow. 0,0201 ha, stanowi lasy i grunty leśne - droga

5. Nr działki 1247/9 o pow. 0,0725 ha, stanowi lasy i grunty leśne.

Obecnie Gmina planuje sprzedać działkę o Nr 1247/11.

Według ewidencji gruntów działka stanowi grunt leśny o pow. 0,0683 ha oraz grunt rolny o pow. 0,0115 ha, łączna powierzchnia działki stanowi powierzchnię 0,0798 ha.

Na tą nieruchomość Gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej, nieruchomości będące przedmiotem wykazu znajdują się na terenach zabudowy jednorodzinnej. W związku z tym, że przedmiotowe działki stanowią według ewidencji gruntów - grunt leśny, nabywca przed uzyskaniem pozwolenia na budowę będzie zobowiązany wystąpić o uzyskanie decyzji zezwalającej na wyłączenie gruntów leśnych z produkcji zgodnie z art. 11 ust. 1 z dn. 3 lutego 1995 o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Podsumowując, Gmina ma w planach sprzedaż działki Nr 1247/11 na którą nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Decyzja jest wydana tylko do działki Nr 1247/3 z podziału, której powstała działka Nr 1247/11. Gmina też nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez Gminę sprzedaż działki nr 1247/11, jest czynnością, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, że sprzedaż działki Nr 1247/11 jest objęta stawką 23% podatku od towarów i usług zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Opodatkowaniu podlegają dostawy gruntów zabudowanych i niezabudowanych, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, które są przeznaczone pod zabudowę i tereny budowlane.

Ustawa o VAT nie do końca wyjaśnia, co należy rozumieć przez grunty przeznaczone pod zabudowę. W tym przypadku należałoby odnieść się do uregulowań ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 4 tej ustawy, przeznaczenie terenu ustala się na dwa sposoby, tj. na podstawie:

* uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego w tym przypadku Gmina nie posiada

* decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w wypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub utraty przez ten plan mocy obowiązującej.

Jeżeli została wydana decyzja o warunkach zabudowy na daną działkę a działka ta figuruje w ewidencji gruntów jako działka rolna i jest ona działką przeznaczoną pod zabudowę to powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż teren objęty działką nr 1247/3 posiada decyzję o warunkach zabudowy. Nie posiada takiej decyzji działka Nr 1247/11 po podziale geodezyjnym. Gmina uważa, że decyzja wydana do działki Nr 1247/3 ma również zastosowanie do działek wyodrębnionych w drodze podziału tj. 1247/11, 1247/10, 1247/7, 1247/8, 1247/9.

Podatkiem od towarów i usług podlega, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Natomiast towarami w myśl ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a także grunty.

W tym przypadku Gmina uważa swoje stanowisko za uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Gmina zbywając nieruchomość gruntową, tj. działkę nr 1247/11 o pow. 0,0798 ha, występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicję terenów budowlanych ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 33, zgodnie z którym, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W opisie zdarzenia przyszłego Gmina wskazuje, że zamierza sprzedać działkę gruntu Nr 1247/11 o pow. 0,0798 ha. Działka ta powstała z podziału działki Nr 1247/3, która to objęta jest decyzją o warunkach zabudowy dla inwestycji budowlanej polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Według ewidencji gruntów działka Nr 1247/11 stanowi grunt leśny o pow. 0,0683 ha oraz grunt rolny o pow. 0,0115 ha, łączna powierzchnia działki stanowi powierzchnię 0,0798 ha. Na tą nieruchomość Gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej, nieruchomości będące przedmiotem wykazu znajdują się na terenach zabudowy jednorodzinnej.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.) w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Należy również zwrócić uwagę, na treść art. 63 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w odniesieniu do tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy, doręczając odpis decyzji do wiadomości pozostałym wnioskodawcom i właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości.

Stosownie do art. 93. ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518), podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W razie braku tego planu stosuje się przepisy art. 94.

Zgodność z ustaleniami planu w myśl ust. 1 dotyczy zarówno przeznaczenia terenu, jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu (art. 93 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Natomiast art. 94 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku braku planu miejscowego - jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu - podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli:

1.

nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, albo

2.

jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zatem podział działek w oparciu o art. 93 ustawy o gospodarce nieruchomościami może być dokonany wyłącznie wówczas, gdy przeznaczenie i możliwość zagospodarowania działek ewidencyjnych, powstałych po podziale, będzie odpowiadać przepisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Gdy brak jest takiego planu, podział jest możliwy w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która określa warunki podziału i możliwość zabudowy powstałych w ten sposób działek (art. 94).

Skoro zatem podział terenu i wydzielenie działek nastąpiło w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy, to nie istnieje konieczność wydawania nowej decyzji w odniesieniu do tego samego terenu, w sprawie tych samych warunków zabudowy powstałych działek, wyłącznie z powodu zmiany w numeracji ewidencyjnej. Należy również zauważyć, że pojęcie "terenu" jest pojęciem szerszym, niż określenie "działka", a z opisu sprawy wynika, że została już wydana decyzja o warunkach zabudowy terenu, uwzględniająca możliwość jego zagospodarowania. Natomiast ustalenie warunków zabudowy wyodrębnionej ewidencyjnie działki gruntu, jest ważne także po dokonaniu podziału tej działki.

W opisie sprawy wskazano, że dla niezabudowanej nieruchomości (działki Nr 1247/3), brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zatem działka Nr 1247/3 wypełnia definicję terenu budowlanego o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

We własnym stanowisku w sprawie Gmina podnosi, że teren objęty działką nr 1247/3 posiada decyzję o warunkach zabudowy. Nie posiada takiej decyzji działka Nr 1247/11 powstała po podziale geodezyjnym. Gmina uważa, że decyzja wydana do działki Nr 1247/3 ma również zastosowanie do działek wyodrębnionych w drodze podziału tj. 1247/11, 1247/10, 1247/7, 1247/8, 1247/9.

Z uwagi na przywołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony przez Gminę opis sprawy, stwierdzić należy, że skoro nie wydano nowej decyzji o warunkach zabudowy dla działek powstałych po podziale działki Nr 1247/3, to decyzja wydana dla tej działki jest obowiązująca również dla działek gruntu powstałych poprzez podział ww. nieruchomości.

Zatem decyzja ta, pomimo że została wydana dla działki dzielonej, również obowiązuje dla działki będącej przedmiotem wniosku.

Tym samym, ww. grunt (działka Nr 1247/11) wypełnia definicję terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy, gdyż wg decyzji o warunkach zabudowy, jest to teren przeznaczony pod inwestycję budowlaną polegającą na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Zatem czynność dostawy ww. nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jest opodatkowana podstawową stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl