IPPP1/443-3/13-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 3 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. P. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski. Spółka należy do grupy P. (dalej: Grupa) zajmującej się organizacją świadczenia i świadczeniem usług opieki nad osobami chorymi w podeszłym wieku lub niepełnosprawnymi. Odbiorcami tych usług są zasadniczo klienci indywidualni zlokalizowani na terenie Niemiec. W ramach Grupy funkcjonuje kilka spółek z których każda spełnia odrębne zadanie w procesie dostawy usług (np. rekrutacja opiekunek, świadczenie usług opieki itd.). Natomiast jednym z głównych zadań Spółki w ramach grupy P. jest budowa i promocja marki P. zarówno na rynku polskim jak i niemieckim (z naciskiem na rynek niemiecki gdzie znajduje się większość odbiorców usług opieki świadczonych przez inne spółki w Grupie).

Dla kompletności Spółka pragnie wskazać, że zajmuje się również bieżącym wsparciem (w szczególności wsparciem sprzedaży) na rzecz innych spółek w Grupie jednak usługi te nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

2. Spółka jest właścicielem znaku towarowego (dalej: Znak). Znak jest zarejestrowany w Urzędzie do spraw Harmonizacji Rynku. Z uwagi na silną konkurencję na rynku niemieckim, gdzie oferowane są usługi Grupy skuteczne i efektywne oferowanie usług opiekuńczych, a co za tym idzie generowanie i zwiększanie przychodów z ich świadczenia, wymaga dysponowania silną i rozpoznawalną marką, która przyciąga potencjalnych klientów i gwarantuje w ich percepcji zaufane, uczciwe rzetelne opiekunki oraz wysoką jakość usług. Możliwość korzystania ze Znaku ma więc istotne przełożenie na generowanie przychodów przez spółki z Grupy.

Z drugiej strony, w celu prowadzenia działalności Grupa potrzebuje dużej liczby dobrze wykwalifikowanych opiekunek. Rozpoznawalność Znaku i marki wpływa również na możliwość skutecznej ich rekrutacji. Podejmowanie działań marketingowych mających na celu rozpowszechnienie znajomości marki (w tym skojarzenie Znaku z zaufanym pracodawcą gwarantującym uczciwe i konkurencyjne warunki zatrudnienia) w istotny sposób przekłada się na możliwości świadczenia usług przez Grupę oraz uzyskiwania przychodów. To również odzwierciedla wartość jaką prezentuje sobą Znak dla spółek z Grupy.

3. Ponieważ to właśnie Wnioskodawca jest podmiotem będącym właścicielem Znaku który ponosi określone koszty związane z jego rozwojem i promocją (o czym szczegółowo mowa poniżej) obciąża on podmioty z Grupy wykorzystujące Znak w swojej działalności gospodarczej opłatą licencyjną.

Opłata licencyjna jest określona jako procent przychodów osiąganych przez spółki z Grupy przez co odzwierciedla wpływ, jaki na te przychody ma możliwość korzystania ze Znaku, który jest rozpoznawalny i ceniony na rynku (w szczególności niemieckim) a który jest w posiadaniu Spółki.

W celu promowania Znaku, budowania jego siły i rozpoznawalności Spółka nabywa w Polsce szereg usług o charakterze promocyjnym i marketingowym. Wśród nich można wyróżnić m.in. następujące rodzaje usług:

Ponadto, szczególnie w bieżącym okresie, Spółka ponosi koszty dodatkowych działań marketingowych, takich jak na przykład:

* badania mające na celu sprawdzenie rozpoznawalności marki;

* zakup usług od agencji reklamowych związanych z opracowaniem Brand Manual/Corporate Identity (dokumentów wewnętrznych dotyczących strategii wykorzystania Znaku) oraz opracowaniem strategii marketingowej.

Usługi nabywane w Niemczech i ukierunkowane na zwiększenie rozpoznawalności oraz budowanie reputacji Znaku obejmują m.in.:

* umieszczanie i analiza ogłoszeń w prasie;

* przygotowywanie i dystrybucja materiałów reklamowych (ulotki);

* prowadzenie strony internetowej;

* uczestnictwo w targach i imprezach branżowych;

* spotkania z potencjalnymi klientami oraz ubezpieczycielami, szpitalami, klinikami itp.;

* współpraca z agencjami reklamowymi, PR oraz prasą;

* analiza rynku, potrzeb klientów oraz działań konkurencji;

* badanie zadowolenia klientów (kontakty telefoniczne, odwiedziny u podopiecznych, interweniowanie w przypadku braku zadowolenia klienta z usług świadczonych przez opiekunki zatrudnione przez P.).

W praktyce działania marketingowe w Niemczech prowadzone są przez podmioty niemieckie, z którymi Spółka podpisuje stosowne umowy o współpracy, gdzie w ramach takich umów podmioty te zobowiązują się do podejmowania szeregu działań, w tym do opisanych powyżej działań o charakterze marketingowym, zmierzających do budowania znaczenia i rozpoznawalności Znaku w Niemczech.

6. Reasumując, Spółka ponosi szereg kosztów związanych z prowadzonymi działaniami o charakterze promocyjnym i marketingowym, które to działania zmierzają do zwiększenia znaczenia i rozpoznawalności Znaku na rynku polskim i niemieckim. W związku z nabywaniem przedmiotowych usług, Spółka otrzymuje faktury od podmiotów polskich i zagranicznych, na których wykazany jest polski podatek VAT lub na podstawie których Spółka rozpoznaje import usług i rozlicza podatek VAT w Polsce.

Dzięki nabywanym usługom Spółka ma możliwość efektywnego świadczenia na rzecz spółek z Grupy usług licencyjnych (sprzedaż licencji na użytkowanie Znaku). Im bardziej marka jest rozpoznawalna, tym większe są przychody spółek z Grupy, a co za tym idzie tym większe jest wynagrodzenie Spółki za udzielenie licencji (z uwagi na to, że opłata licencyjna jest skorelowana z wysokością przychodów spółek z Grupy wykorzystujących Znak w prowadzonej przez nie działalności). Zatem wydatki na usługi marketingowe ponoszone przez Spółkę mają bezpośredni związek z przychodami (opodatkowanymi VAT) z tytułu licencji osiąganymi przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług służących do budowania wartości i rozpoznawalności Znaku, które służą Spółce do wykonywania działalności opodatkowanej VAT, jaką jest udzielanie licencji na korzystanie ze Znaku na rzecz Spółek z Grupy.

Stanowisko Wnioskodawcy

Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług służących do budowania wartości i rozpoznawalności Znaku, ponieważ służą one do wykonywania działalności opodatkowanej VAT, jaką jest udzielanie licencji na korzystanie ze Znaku.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania przedmiotowej sprawie).

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W przypadku natomiast świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4a, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego.

Jednocześnie, nie może zachodzić żadna z przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT (katalog wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego).

Jak wynika z przytoczonych przepisów warunkiem dokonania odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących nabycie towarów i usług na terytorium kraju, jak również VAT naliczonego wynikającego z rozliczonego importu usług, jest istnienie związku pomiędzy nabywanymi przez podatnika towarami i usługami z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i brak wyłączenia prawa do odliczenia wynikającego wprost z przepisów ustawy (ten ostatni warunek jest bezwzględnie spełniony, gdyż ustawa nie wprowadza ograniczenia odliczenia stosunku do opisanych usług nabywanych przez Spółkę i opisanych w stanie faktycznym).

Warto przy tym wskazać, iż zarówno doktryna jak i organy podatkowe podkreślają, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wynika to z faktu, iż istnienie prawa do odliczenia VAT stanowi realizację jednej z podstawowych zasad systemu podatku od wartości dodanej, jaką jest zasada neutralności.

Powyższe potwierdzał również niejednokrotnie w swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TS UE), podkreślając, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest integralną częścią konstrukcji prawnej podatku VAT i nie powinno z zasady podlegać ograniczeniom. Powinno natomiast być realizowane natychmiast w odniesieniu do wszystkich podatków naliczonych przy transakcjach nabycia towarów lub usług (zob. np. wyrok w połączonych sprawach C-177/99 i C-181/99 Ampafrance SA i Sanofi).

W uzupełnieniu powyższego należy podnieść, iż ustawa o VAT nie precyzuje ani charakteru ani zakresu związku pomiędzy nabywanymi przez podatnika towarami i usługami z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. W związku z tym, zdaniem Spółki, brak jest jakichkolwiek przeciwwskazań do odliczenia podatku naliczonego zarówno w przypadku, gdy związek ponoszonych wydatków z działalnością opodatkowaną jest bezpośredni, jak i w sytuacji, gdy związek ten ma charakter pośredni. W szczególności nie można odmówić prawa do odliczenia w przypadku, gdy związek ten jest niewątpliwy i bezsporny.

Takie podejście znajduje potwierdzenie w orzecznictwie oraz interpretacjach organów podatkowych, które potwierdzają, iż nawet związek pośredni (ogólny) podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną jest wystarczającą przesłanką odliczenia podatku naliczonego. Tak np. w interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2012 r., sygn. nr IBPP3/443-132/12/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż: " wiązek między zakupami a sprzedażą opodatkowaną nie musi mieć charakteru bezpośredniego. Wystarczające jest ustalenie istnienia związku pośredniego, byleby w końcowym rozrachunku można było stwierdzić jakiekolwiek przełożenie dokonanych zakupów na sprzedaż opodatkowaną np. w postaci chociażby intensyfikacji działalności opodatkowanej danego podmiotu". Taka interpretacja jest również zbieżna z orzecznictwem TS UE (zob. np. wyrok sprawie C-465/03 oraz w sprawie C-98/98).

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, celem ponoszenia przez Spółkę kosztów usług promocyjnych i marketingowych nabywanych w Polsce i w Niemczech jest promocja marki poprzez rozszerzanie rozpoznawalności Znaku. Intencją Wnioskodawcy jest w tym zakresie budowanie marki w taki sposób, aby:

* wywołać zainteresowanie wśród potencjalnych odbiorców usług sprzedawanych pod znakiem i sprawić, by Znak budził pozytywne reakcje i zaufanie ewentualnych odbiorców tych usług;

* rozpowszechnić znajomość marki poprzez promocję Znaku na rynku polskim (w tym kojarzenie Znaku z zaufanym pracodawcą gwarantującym uczciwe i konkurencyjne warunki zatrudnienia).

Mając na uwadze profil działalności Spółki, tj. prowadzenie przez nią działalności gospodarczej polegającej m.in. na udzielaniu licencji na posługiwanie się Znakiem, która to działalność jest opodatkowana VAT, zdaniem Spółki, ponoszone przez nią koszty działań marketingowych mają bezpośredni związek z tą działalnością. Skutek, jaki wynika z wykonania na rzecz Wnioskodawcy przedmiotowych usług znajduje bowiem bezpośrednie odzwierciedlenie w możliwości świadczenia przez nią usług licencyjnych i potwierdza zasadność pobierania przez Spółkę opłaty licencyjnej za użytkowanie Znaku.

W związku z tym, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, iż powinna mieć ona prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z prowadzonymi przez nią różnego rodzaju działaniami marketingowymi dotyczącymi promocji Znaku.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Spółka pragnie przywołać interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 grudnia 2011 r. (sygn. IPPP1/443-1469/11-3/BS) wydaną dla analogicznego stanu faktycznego. Wypowiadając się na temat odliczalności VAT wynikającego z nabycia usług marketingowych nabytych celem promocji znaku wnioskodawcy, Organ w pełni zgodził się z jego stanowiskiem, iż "uwzględniając fakt nierozerwalnego związku Znaku towarowego z usługami, które są za pomocą tego Znaku towarowego identyfikowane Wnioskodawca promując Znak towarowy, jako identyfikator usług on-line działa w celu wzrostu wartości tego znaku, co przekłada się na wartość jego obrotu VAT z tytułu świadczonych usług (w zakresie licencji bądź w zakresie zbycia praw do Znaku towarowego)". Ponadto, jak wynika z niniejszej interpretacji, "ponoszenie wydatków na promowanie Znaku towarowego (...) ma bezpośrednie przełożenie na wartość rynkową tego Znaku towarowego, a w konsekwencji na wielkość obrotu VAT z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie udzielania licencji (...)".

Tym samym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał prawo podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług marketingowych, promocyjnych oraz prawnych dotyczących znaku towarowego.

Podsumowując, w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę istnieje bezpośredni, niewątpliwy i bezsporny związek pomiędzy wydatkami ponoszonymi przez Spółkę na działania o charakterze promocyjnym i marketingowym a czynnościami opodatkowanymi VAT realizowanymi przez Spółkę, polegającymi na udzielaniu licencji na korzystanie ze Znaku. W konsekwencji spełniona jest przesłanka wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniająca do odliczenia podatku naliczonego. Wobec tego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z działaniami marketingowymi oraz do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem usług promocyjnych i marketingowych od podmiotów niemieckich (import usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie - interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-3/13-3/AS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.