IPPP1/443-285/13-2/MP - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług pożyczki udzielonej przez spółkę zależną na rzecz innej spółki kapitałowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2013 r. (data wpływu 29 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji udzielenia pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka P. S.A. mająca siedzibę w Polsce prowadzi działalność gospodarczą w zakresie firm centralnych (head offices) - PKD 70.10.7 oraz doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania - PKD 70.22.7. P. S.A. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). P. S.A. otrzymała w latach 2011-2012 od spółki bezpośrednio zależnej mającej siedzibę w Polsce prowadzącej głównie działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości i będącej czynnym podatnikiem VAT pięć pożyczek przeznaczonych na potrzeby Spółki związanych z prowadzeniem działalności statutowej. Umowy pożyczek zostały zawarte na terytorium Polski oraz środki pieniężne wykorzystane do udzielenia pożyczek zgromadzone były na rachunkach bankowych prowadzonych przez banki posiadające siedziby na terytorium Polski. Dla Spółki zależnej udzielającej pożyczki działalność pożyczkowa nie jest jej główną działalnością, Spółka nie posiada w zakresie działalności usług pośrednictwa finansowego, jednakże udziela ona pożyczek w celach zarobkowych (oprocentowanie na zasadach rynkowych) i w sposób częstotliwy (powtarzalny). Spółka zależna udziela pożyczki nie tylko P. S.A., ale również innym spółkom wchodzącym w skład grupy kapitałowej, której podmiotem dominującym jest P. S.A.

W związku z otrzymanymi pożyczkami P. S.A. złożyła deklarację p.c.c. i odprowadziła podatek w wysokości 2% wartości otrzymanej pożyczki.

W momencie otrzymania odsetek od pożyczek lub w momencie upływu terminu płatności tych odsetek wystawiane są przez spółkę bezpośrednio zależną faktury VAT ze stawką zwolnioną na odsetki zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi pożyczki podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług związane z zawartymi umowami pożyczki jest zwolnione z podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. W przypadku pożyczki za dzień wykonania usługi uznaje się dzień otrzymania przez spółkę zależną udzielającą pożyczki należnych odsetek lub w momencie upływu terminu płatności tych odsetek. Spółka zależna udzielająca pożyczki powinna rozpoznać obowiązek podatkowy i wystawić fakturę VAT w dniu wykonania usługi lecz nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wykonania usługi. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2010 r., sygn. IPPP3/443-261/10-4/LK; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 marca 2010 r., sygn. IPPB2/436-3/10-4/MZ; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. IPTPP2/443-371/12-2/KW; interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. IPTPP1/443-111/12-2/MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cyt. wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a także zwolnień od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy o VAT, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał od spółki bezpośrednio zależnej pięć pożyczek przeznaczonych na potrzeby wiązane z prowadzeniem działalności statutowej. Spółka zależna nie posiada w zakresie swojej działalności usług pośrednictwa finansowego, jednakże udziela pożyczek spółkom z grupy kapitałowej w celach zarobkowych. W momencie otrzymania odsetek od pożyczek lub w momencie upływu terminu płatności tych odsetek wystawiane sa przez spółkę zależną faktury VAT ze stawką zwolnioną, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z otrzymanymi pożyczkami, Wnioskodawca złożył deklarację p.c.c. i odprowadził podatek w wysokości 2% wartości otrzymanej pożyczki.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa oraz opis zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż usługa udzielenia pożyczki przez spółkę zależną spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i korzysta ze zwolnienia, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych rozpatrzona zostanie odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.