IPPP1/443-284/13-2/PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 kwietnia 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-284/13-2/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 29 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi szkolenia zawodowego finansowanej ze środków publicznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi szkolenia zawodowego finansowanej ze środków publicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 lipca 2012 r. pracownik Wnioskodawcy uczestniczył w szkoleniu "Neuromarketing i neuropsychologia sprzedaży i zarządzania w praktyce", organizowanym przez podmiot pod firmą "S."

W dniu 30 lipca 2012 r. firma "S." za usługę szkolenia wystawiła fakturę VAT (dane z faktury: nazwa - Szkolenie doradcze dn. 30.07.12 - "Neuromarketing i neuropsychologia sprzedaży i zarządzania w praktyce", PKWiU/PKOB - 74.14), na której naliczono podatek VAT w wysokości 23%. Wartość netto usługi wyniosła 499,00 zł, wysokość podatku VAT - 114,77 zł, a kwota brutto - 613,77 zł.

W dniu 21 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca skierował do podmiotu pod firmą "S." pismo, z prośbą o przesłanie do Wnioskodawcy faktury ze zwolnioną stawką podatku VAT. W dniu 3 września 2012 r. do Wnioskodawcy ponownie wpłynęła faktura VAT, na której naliczono podatek VAT w wysokości 23%.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przewiduje, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

2.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

3.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W szkoleniu organizowanym przez "S." wziął udział pracownik Wnioskodawcy. Celem udziału w szkoleniu było uzupełnienie wiedzy do celów zawodowych. Koszt szkolenia został w całości sfinansowany ze środków publicznych (85% środków pochodziło z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, 15% ze środków budżetowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy do szkolenia odbytego w celu uzupełnienia wiedzy do celów zawodowych, którego koszt pokryty został w całości ze środków publicznych, można zastosować stawkę podatku VAT zwolnioną. Czy organizator szkolenia prawidłowo naliczył na fakturze VAT za usługę szkolenia podatek VAT w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym przypadku za usługę szkolenia organizator, tj. podmiot pod firmą "S.", powinien był wystawić fakturę VAT ze zwolnioną stawką podatku VAT.

Pierwsza przesłanka zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% wymieniona jest w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który stanowi, że "zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 (...) finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane".

Wynagrodzenie organizatora szkolenia za świadczoną usługę pochodziło w przypadku uczestnika - pracownika Wnioskodawcy - w całości ze środków publicznych (w tym wypadku 85% ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a 15% ze środków krajowych).

Ponadto, wymienione szkolenie, w którym udział wziął pracownik Wnioskodawcy, pozostawało w bezpośrednim związku z jego kształceniem zawodowym, a zdobyta w trakcie szkolenia wiedza ma być wykorzystywana do celów zawodowych. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, została spełniona druga przesłanka zastosowania zwolnionej stawki podatku VAT w odniesieniu do usługi szkolenia, która wyrażona jest w postanowieniach art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym wmyśl art. 146a ust. 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie zaś do treści art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie usług w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w innych niż podatkowe (odrębnych) przepisach. Ze zwolnienia korzystają również takie usługi szkolenia, które prowadzone są przez podmioty posiadające akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wreszcie zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w całości finansowane ze środków publicznych - zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e.

z innych operacji finansowych;

5.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł (pkt 4 i 5). Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9.

Narodowy Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12.

Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;

14.

inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Z art. 4. ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych wynika, iż przepisy ustawy stosuje się do:

1.

jednostek sektora finansów publicznych;

2.

innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia ",kształcenia zawodowego" i "przekwalifikowania zawodowego", wobec tego należy wskazać, iż zgodnie z art. 44 obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r. rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. nr 77/1) usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z powyższych uregulowań rozporządzenia wynika, iż usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego to nie tylko nauczanie związane z zawodem lub branżą, ale również zdobywanie wiedzy do celów zawodowych. Zatem, uregulowania zawarte w wyżej cytowanych przepisach wskazują że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, jeżeli są finansowane w 100% ze środków publicznych - zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy lub są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, co przewiduje § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. Jednakże muszą to być usługi z zakresu kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownik Wnioskodawcy uczestniczył w szkoleniu "Neuromarketing i neuropsychologia sprzedaży i zarządzania w praktyce", którego celem było uzupełnienie wiedzy do celów zawodowych. Koszt szkolenia został pokryty w całości ze środków publicznych. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości objęcia zwolnieniem od podatku nabytego przez niego szkolenia zawodowego.

W przedstawionej sprawie należy wskazać, że nabyte przez Wnioskodawcę szkolenie dotyczy problematyki związanej z wiedzą wykorzystywaną w zawodzie. W związku z tym organizowane szkolenie służy uzyskiwaniu lub podnoszeniu ww. wiedzy zawodowej, stąd też stanowi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Poza tym, usługi finansowane są ze środków publicznych, którymi są środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (85%) oraz środków budżetowych (15%).

W przedstawionych okolicznościach należy uznać, iż przedmiotowe usługi szkolenia nabywane przez Wnioskodawcę dla swojego pracownika są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i są finansowane w całości ze środków publicznych, w wskutek czego spełniają przesłanki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy i tym samym korzystają ze zwolnienia od podatku. W związku z powyższym faktura VAT dokumentująca opisywaną usługę szkoleniową powinna uwzględniać ww. zwolnienie od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl