IPPP1/443-266/12-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dniu 12 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 25 kwietnia 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 maja 2012 r) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe;

W dniu 26 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 25 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej. Użytkownikiem nieruchomości jest Y. z siedzibą w P. Użytkownik jest samoistnym użytkownikiem gruntu. Wybudował na nieruchomości gruntowej na własny koszt budynki i budowle.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwolnienie z podatku VAT odnosi się do kwoty uzyskanej w wyniku przeniesienia własności nieruchomości gruntowej przez właściciela nieruchomości na jej użytkownika w trybie art. 231 § 2 k.c.

Stanowisko Wnioskodawcy

Z uwagi na brzmienie art. 48 k.c., właścicielem stacji paliw (urządzeń i obiektów na trwałe związanych z gruntem) wzniesionej na działce stanowiącej własność Wnioskodawcy jest właściciel nieruchomości gruntowej. Stacja paliw wzniesiona przez Y. nie stanowi zatem odrębnego od gruntu przedmiotu własności, lecz jest jego częścią składową. Stosownie do treści art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynku lub budowli na trwale związanych z gruntem, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W praktyce oznacza to, iż do transakcji dostawy gruntu zabudowanego stosuje się stawkę podatku VAT właściwą dla dostawy budynków lub obiektów na nim posadowionych.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie to dotyczy również używanych budynków i budowli. Pojęcie towarów używanych zostało zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT. W świetle powołanego przepisu budynki, budowle lub ich części będą towarami używanymi, jeżeli od końca roku w którym zakończono ich budowę minęło co najmniej 5 lat. W myśl pkt 2 przywołanego przepisu, grunty nie mogą być towarem używanym. Jednakże z uwagi na fakt, iż budynki nie stanowią odrębnego od gruntu przedmiotu własności, przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT jest grunt wraz z budynkami. W reasumpcji, jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekty te są posadowione. Zatem zabudowana nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem przeniesienia własności w trybie art. 231 § 2 k.c. spełnia definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Wnioskodawcy, czyli potencjalnemu dostawcy nie przysługiwało w stosunku do tego "towaru" prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W tych okolicznościach przeniesienie własności gruntu w trybie art. 231 § 2 k.c. będzie korzystało z przedmiotowego zwolnienia z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednakże opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Należy jednak zauważyć, iż definicja pierwszego zasiedlenia jest spełniona jedynie w przypadku czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonywanych w okresie jej obowiązywania oraz dokonywanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Z analizy definicji pierwszego zasiedlenia wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć również wynajem, dzierżawę.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej zamierza przenieść prawo własności ww. nieruchomości na jej dotychczasowego użytkownika samoistnego w trybie art. 231 § 2 Kodeksy Cywilnego. Powyższy grunt jest zabudowany budynkiem stacji paliw. Zabudowy dokonał użytkownik samoistny tj. YYY.

Zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 96 z późn. zm.), samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem. Właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Stosownie do art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Natomiast zgodnie z dyspozycją przytoczonego przez Wnioskodawcę art. 48 § 1 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Oceniając zatem wniosek Zainteresowanego, należy wskazać, iż w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustanawiającym zwolnienie od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, zostały wprowadzone dwa wyjątki od przysługującego zwolnienia, tzn. gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Należy więc stwierdzić, czy w przypadku planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży nieruchomości zabudowanej nie wystąpi żaden ze wskazanych warunków, uprawniających do zastosowanie zwolnienia od podatku.

Analizując powyższe przepisy prawa podatkowego należy uznać, iż planowana sprzedaż nieruchomości zabudowanej, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż w ramach ww. transakcji dojdzie do pierwszego zasiedlenia. Budynki znajdujące się na ww. nieruchomości nie zostały wybudowane i użytkowane przez Wnioskodawcę, lecz przez Y. jako użytkownika samoistnego.

Zatem w zaistniałej sytuacji należy rozważyć, czy nie zajdą okoliczności uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W myśl powyższego przepisu jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia podlega zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że planowana transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponadto jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Należy również uznać, że skoro budynki znajdujące się na ww. nieruchomości były wybudowane i użytkowane przez Użytkownika samoistnego to Wnioskodawca nie mógł ponosić wydatków na ich ulepszenie o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy. Zatem należy uznać, że przyszła dostawa przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Opodatkowanie dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków i budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zatem należy uznać, iż planowana sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Z uwagi, iż we własnym stanowisku sprawy Wnioskodawca powołuje się na przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które już nie obowiązują, należy uznać stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.