IPPP1-443-259/10-4/PR - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowych, wykorzystywanych uprzednio w prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie objętych remanentem likwidacyjnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2010 r. (data wpływu 5 marca 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 31 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów zabudowanych, które były uprzednio wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie objęte remanentem likwidacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów zabudowanych, które były uprzednio wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie objęte remanentem likwidacyjnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1996 do listopada 2004 Wnioskodawca prowadził wspólnie z żoną działalność gospodarczą (handel) w budynku położonym na działkach 1370/15, 1370/16, 1370/17 oznaczonym w projekcie zagospodarowania Nr 1. W roku 2001 zgodnie z załączonym pozwoleniem rozpoczął wspólnie z żoną rozbudowę ww. budynku na sąsiednich działkach 1370/18 i 1370/9. Działka 1370/18 była w rejestrze środków trwałych działalności i została zamortyzowana w 2003 r. Działka 1370/9 nie była związana z działalnością gospodarczą - była zakupiona w 1998 r. Pozostałe działki w 1996 r.

W latach 2001-2002 r. Wnioskodawca rozliczył część podatku VAT od zakupionych materiałów budowlanych (ok. 0,5% wartości budynku) przeznaczonych na rozbudowę (budowę nowego budynku). Z chwilą zakończenia działalności w listopadzie 2004 r. zwrócił do Urzędu Skarbowego w całości podatek VAT jaki otrzymał z niego, który dotyczył zakupu i modernizacji istniejącego budynku i budynku nowobudowanego (rozbudowy).

W styczniu 2003 r. została sądownie zniesiona wspólność ustawowa pomiędzy Wnioskodawcą i jego żoną. Zainteresowany zaznaczył, iż w sprawie o podział majątku wspólnego Sąd w 2005 r. wszystkie ww. nieruchomości zaliczył do majątku wspólnego i na mocy ugody sądowej Wnioskodawca otrzymał w dniu 9 czerwca 2008 r. działkę 1370/18 i 1370/9, na których była rozpoczęta budowa nowowybudowanej części Nr 3 objętej załączonym pozwoleniem, a sąsiednie działki 1370/15, 1370/16 i 1370/17 wraz z budynkiem, w którym żona Wnioskodawcy prowadziła nieprzerwanie i nadal prowadzi działalność gospodarczą otrzymała ona.

Obecnie Zainteresowany chce sprzedać działki Nr 1370/18 i 1370/9 wraz ze znajdującym się na nich, będącym w trakcie budowy budynkiem Nr 3 objętym załączonym pozwoleniem.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż działalność gospodarcza w istniejącym budynku była prowadzona na jego nazwisko w okresie od roku 1997 do 4 listopada 2004 r. oraz na nazwisko jego małżonki od 2003 r. do chwili obecnej. Podatnikami podatku od towarów i usług był Zainteresowany i jego była żona, która nadal prowadzi działalność gospodarczą w tym istniejącym budynku i nadal jest podatnikiem tegoż podatku. Ponadto podkreśla, iż z chwilą zakończenia działalności tj. z dniem 4 listopada 2004 r. rozliczył odliczony podatek naliczony tych wszystkich nieruchomości w remanencie likwidacyjnym. Istniejący budynek jest posadowiony na działkach 1370/15 i 1370/16, a budynek nowowybudowany jest posadowiony na działkach 1370/18 i 1370/9. W chwili zakupu wszystkich wymienionych działek w 1996 i 1997 od poprzedniego właściciela tj. od Gminnej Spółdzielni żadna z wymienionych działek nie była opodatkowana podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy z chwilą sprzedaży Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT na rzecz Urzędu Skarbowego od całości nieruchomości, tylko od działki 1370/18, czy też od budynku będącego w trakcie budowy... Czy podatek VAT w istniejącej sytuacji w ogóle nie będzie dotyczył Zainteresowanego...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że działka 1370/9 jak i będący w trakcie budowy budynek (budowa niezakończona) nigdy nie były związane z działalnością gospodarczą, oraz tego, że Wnioskodawca nie otrzymywał zwrotu podatku VAT od działki 1370/18, zwrócił on w całości podatek VAT od zakupionych materiałów na rozbudowę (wartość tego podatku to około 0,5% wartości nieruchomości), ponadto obecnie po zakończonych sprawach podziałowych została wstrzymana budowa tegoż budynku, gdyż obecnie zgodnie z opinią nadzoru budowlanego nie jest to rozbudowa, a budowa nowa - dlatego Zainteresowany musi otrzymać nowe pozwolenie na budowę, a to wiąże się z wykonaniem nowych projektów budowlanych - powinien być on w całości zwolniony od zapłaty podatku VAT na rzecz Urzędu Skarbowego, gdyż w jego opinii on go nie dotyczy.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 cyt. ustawy. W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W kwestii opodatkowania majątku likwidowanej działalności gospodarczej, w zaistniałych okolicznościach należy odwołać się do przepisów obowiązujących na dzień dokonania przedmiotowej likwidacji tj. 4 listopada 2004 r. Poniższe uregulowania funkcjonowały w zaprezentowanym kształcie do dnia 30 listopada 2008 r. Tak też, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Natomiast art. 14 ust. 4 ustawy wskazuje, iż przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury w terminie 14 dni, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (pkt 1), oraz zawiadomić o dokonanym spisie z natury, o ustalonej wartości i o kwocie podatku należnego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia zakończenia tego spisu (pkt 2).

Należy stwierdzić, iż dostawa towarów dokonywana przez osobę fizyczną będącą podatnikiem podatku VAT, która zaprzestała wykonywania czynności opodatkowanych, uwzględniając te towary w "spisie z natury", znajduje się poza obszarem ustawy o podatku od towarów i usług, w konsekwencji czego nie będzie podlegała opodatkowaniu, bowiem towar po likwidacji działalności gospodarczej staje się majątkiem prywatnym danej osoby fizycznej, który dalej może np. darować lub sprzedać w ramach czynności cywilnoprawnych, realizując tym samym przysługujące mu prawo do rozporządzania własnym majątkiem.

Z treści wniosku wynika, iż od roku 1996 do listopada 2004 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w budynku położonym na działkach 1370/15, 1370/16, 1370/17, a następnie w roku 2001 rozpoczął rozbudowę ww. budynku na sąsiednich działkach 1370/18 i 1370/9, przy czym działka 1370/18 była w rejestrze środków trwałych działalności i została zamortyzowana w 2003 r., natomiast działka 1370/9 nie była związana z działalnością gospodarczą - była zakupiona w 1998 r. Pozostałe działki w 1996 r. W chwili zakupu wszystkich wymienionych działek od poprzedniego właściciela żadna z nich nie była opodatkowana podatkiem VAT. Wnioskodawca w latach 2001-2002 r. rozliczył część podatku VAT od zakupionych materiałów budowlanych przeznaczonych na rozbudowę (budowę nowego budynku), jednakże jak zaznacza z chwilą zakończenia działalności rozliczył w całości odliczony uprzednio podatek naliczony tych wszystkich nieruchomości w remanencie likwidacyjnym. Na mocy ugody sądowej Wnioskodawca otrzymał w dniu 09 czerwca 2008 r. działkę 1370/18 i 1370/9, na których była rozpoczęta budowa nowej części budynku. Obecnie Zainteresowany chce sprzedać działki Nr 1370/18 i 1370/9 wraz ze znajdującym się na nich będącym w trakcie budowy budynkiem.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towaru, w tym także nieruchomości zarówno zabudowanej jak i niezabudowanej, winni taką transakcję opodatkować. Aby jednak dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie danej osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

Mając na uwadze powyższe okoliczności zauważyć należy, iż przedmiotowe nieruchomości zabudowane były co prawda wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przy czym w stosunku do budowanego budynku dokonał on odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów budowlanych przeznaczonych na rozbudowę. Zainteresowanemu nie przysługiwało natomiast prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu przedmiotowych gruntów, bowiem transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wraz z zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokonał rozliczenia uprzednio odliczonego podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup ww. materiałów budowlanych uwzględniając podatek należny w sporządzonym remanencie likwidacyjnym. Należy zauważyć, iż w wyniku ugody sądowej zawartej przed sądem z małżonką o podział majątku wspólnego, stał się jedynym właścicielem przedmiotowych nieruchomości zabudowanych, które stanowią jego majątek osobisty (prywatny). Z uwagi na fakt, iż Zainteresowany nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, a rozliczając podatek od zakupu materiałów wykorzystanych na budowę budynków w remanencie likwidacyjnym zachowana została zasada neutralności opodatkowania podatkiem VAT, dokonując okazjonalnej dostawy nieruchomości będzie korzystał z prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym. Ponadto zaznaczyć należy, iż po likwidacji działalności, nieruchomości nie były wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych, zatem nie można przypisać im jednej z cech działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, co sprawiłoby, że Wnioskodawca z tytułu przedmiotowej dostawy wystąpiłby jako podatnik podatku VAT, a transakcja podlegałaby opodatkowaniu tymże podatkiem.

Reasumując, Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a zatem planowana sprzedaż przedmiotowych nieruchomości, o których mowa we wniosku nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem, gdyż nie będzie stanowić czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestię opodatkowania dostawy przedmiotowych nieruchomości zabudowanych. Jednocześnie zaznacza się, że postawione przez Wnioskodawcę w nadesłanym uzupełnieniu pytanie dotyczące opodatkowania towarów w remanencie likwidacyjnym nie było przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia, jednakże nie powoduje to utraty prawa do wystąpienia z nowym wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w tym zakresie.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 3 marca 2010 r. wpłynął do tut. Organu w dniu 5 marca 2010 r., Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 40 zł (od dnia 20 września 2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi bowiem 40 zł - art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 75 zł za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 8 marca 2010 r. Zatem kwota w wysokości 35 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na adres wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.