IPPP1-443-255/10-2/AS - Opodatkowanie podatkiem VAT nieruchomości wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa w zamian odszkodowanie.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-255/10-2/AS Opodatkowanie podatkiem VAT nieruchomości wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa w zamian odszkodowanie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 5 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 kwietnia 2002 r. Jest właścicielem stacji paliw w R., gmina T., która została wniesiona do Spółki, przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jako zorganizowane przedsiębiorstwo w dniu 27 października 2005 r. w formie wkładu niepieniężnego (aportu rzeczowego) w zamian za przejęte udziały - akt notarialny z dnia 27 października 2005 r. sporządzony w Kancelarii Notarialnej w R. Wniesiony aport rzeczowy zwolniony był z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Wniesione grunty i znajdujące się na nich budynki i budowle objęte były u wnoszącego aport ewidencją środków trwałych.

Na mocy decyzji lokalizacyjnej Wojewody z dnia 23 listopada 2007 r., ustalającej warunki lokalizacyjne drogi krajowej w obrębie miejscowości R. wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa za odszkodowaniem zabudowane grunty o powierzchni 0,5735 ha. Na całej przejętej powierzchni znajdują się: parking o nawierzchni bitumicznej, drogi dojazdowe, ogrodzenie, oświetlenie terenu, sieci uzbrojenia terenu (wodociągowa, kanalizacyjna, odwodnienie terenu itp.).

Wojewoda decyzją z dnia 26 stycznia 2010 r. ustalił wysokość odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość w kwocie 2.879.285,00 zł. Wysokość odszkodowania ustalono na poziomie cen netto (bez podatku VAT), co jednoznacznie wynika z decyzji Wojewody z dnia 26 stycznia 2010 oraz pisma rzeczoznawcy majątkowego wyceniającego przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość z dnia 6 stycznia 2010 r. Wspomnianą decyzją Wojewody zobowiązano Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty Spółce odszkodowania z tym, że w związku z uwidocznionymi hipotekami w KW Nr 71824 na rzecz L. Sp. z o.o. oraz B. S.A. środki należące Spółce pochodzące z odszkodowania rozdysponowano następująco:

*

kwotę 1.500.000,00 zł na rzecz L. Sp. z o. o. (hipoteka kaucyjna zabezpieczająca umowę na dostawy paliwa)

*

kwotę 675.000,00 zł na rzecz B. S.A. (hipoteka zabezpieczającą kredyt obrotowy w wysokości 600.000 zł)

*

pozostałą kwotę w wysokości 704.285,00 zł na rzecz Spółki. Środki dotychczas nie zostały Spółce przekazane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słuszne jest stanowisko Spółki uznające, że otrzymane odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość na rzecz Skarbu państwa, traktowane jest na równi ze sprzedażą (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) jest zwolnione z podatku od towarów i usług.

Aport rzeczowy został wniesiony do Spółki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w branży paliwowej, który był podatnikiem zarówno podatku VAT jak i innych podatków. Wniesiony majątek trwały objęty u wnoszącego ewidencją środków trwałych, i wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Zdaniem Spółki zgodnie z dyspozycją w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku dostawę budynków i budowli lub ich części, gdy dostawa następuje po pierwszym zasiedleniu, a między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dwóch lat lub dłuższy. Natomiast w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Powyższe oznacza, iż grunty na których znajdują się budynki i budowle trwale z gruntem związane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków i budowli.

Pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nastąpiło w podmiocie wnoszącym aport w momencie oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Spółka wniesiony aportem obiekt użytkuje od dnia 27 października 2005 r. a więc ponad 4 lata. Żadnych ulepszeń w części wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa nie było.

Na uwagę zasługuje fakt, że wyceny odszkodowania dokonano w cenie nie zawierającej podatku VAT, a więc ewentualne naliczenie podatku VAT obciążałoby Skarb Państwa będący właścicielem wywłaszczonej nieruchomości.

Reasumując wartość odszkodowania w wysokości 2.879.285,00 zł za wywłaszczoną na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość zabudowaną budowlami trwale z gruntem związanymi, zwolniona jest z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez sprzedaż, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 ust. 22 ustawy).

Z przywołanych przepisów wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że każde przeniesienie prawa własności, także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej, jest objęte podatkiem VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na mocy decyzji lokalizacyjnej Wojewody, ustalającej warunki lokalizacyjne drogi krajowej Nr... wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa za odszkodowaniem zabudowane grunty o powierzchni 0,5735 ha. Wojewoda ustalił wysokość odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość w kwocie 2.879.285,00 zł.

Odnosząc przywołane uregulowania prawne do sytuacji opisanej we wniosku uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie. W tym przypadku odszkodowanie pełni więc funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie lecz stanowiące dostawę towaru przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. Podmiotem, który realizuje dostawę jest dotychczasowy właściciel nieruchomości.

Tym samym stanowisko Spółki uznające, że wywłaszczenie nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w zamian za otrzymane odszkodowanie, traktowane jest na równi ze sprzedażą w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku lub opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Odnośnie ustalenia stawki podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części w pierwszej kolejności należy ustalić, czy doszło do pierwszego zasiedlenia.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana. Na całej powierzchni znajduje się parking o nawierzchni bitumicznej, drogi dojazdowe, ogrodzenie, oświetlenie terenu, sieci uzbrojenia terenu (wodociągowa, kanalizacyjna, odwodnienie terenu itp.). Przedmiotowe grunty i znajdujące się na nich budynki i budowle zostały wniesione do Spółki aportem przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zamian za przejęte udziały. Wniesiony aport rzeczowy zwolniony był z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). Spółka użytkuje wniesiony aportem obiekt od dnia 27 października 2005 r. tj. ponad 4 lata i nie dokonywała żadnych ulepszeń w części wywłaszczonej na rzecz Skarbu Państwa.

Jak wynika z cytowanego wyżej art. 2 pkt 14 ustawy przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części (...). Sformułowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a nie faktyczne naliczenie podatku od danej czynności.

Mając powyższe na względzie w ocenie tut. Organu w przypadku powyższych budowli doszło do pierwszego zasiedlenia w 2005 r., w związku z wykonaniem czynności podlegających opodatkowaniu tj. wniesienia aportu do Spółki.

W związku z faktem, iż budynki i budowle nie były ulepszane i zbycie nieruchomości będzie następowało w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, tym samym dyspozycje artykułu 43 ust. 1 pkt 10 ustawy są spełnione i w stosunku do sprzedaży przedmiotowych nieruchomości należy zastosować zwolnienie od podatku VAT.

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Reasumując odszkodowanie, otrzymane przez Spółkę za nieruchomość zabudowaną wywłaszczoną na rzecz Skarbu Państwa traktowane jest na równi z wynagrodzeniem z tytułu dostawy w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy. W odniesieniu do dostawy przedmiotowych budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu i należy zastosować zwolnienie od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, ewentualnie wybrać opodatkowanie, po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 pkt 11.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl