IPPP1/443-239/14-2/MPe

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-239/14-2/MPe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu motocykla oraz zakupu paliwa służącego do jego napędu,

* prawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu materiałów eksploatacyjnych niezbędnych do funkcjonowania motocykla.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu motocykla, paliwa służącego do jego napędu oraz materiałów eksploatacyjnych niezbędnych do jego funkcjonowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W tym roku Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą związaną z usługami programistycznymi. Działalność ta jest głównie prowadzona na terenie W. W. jest mocno zakorkowanym miastem (zwłaszcza teraz w okresie budowy nowych dróg) i przemieszczanie się samochodem stanowi duży problem. W związku z tym w dniu 15 lutego 2014 r. w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił nowy motocykl, który pozwoli mu na szybkie dotarcie do klienta. Motocykl ten jest wykorzystywany jedynie do celów działalności gospodarczej, został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z artykułem 86 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca ma prawo obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT zakupu ww. motocykla i co za tym idzie paliwa oraz materiałów eksploatacyjnych niezbędnych do funkcjonowania motocykla.

Zdaniem Wnioskodawcy, według art. 86 ustawo podatku od towarów i usług podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy zakup motocykla stanowi taki zakup. Ograniczenia dotyczące częściowego odliczenia podatku naliczonego dotyczą jedynie samochodów osobowych oraz pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ww. ustawy.

Ustawa o VAT w art. 5a stanowi, że towary klasyfikuje się na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Jeśli więc odniesiemy się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), to zauważymy, że samochody i motocykle należą do różnych działów. W związku z powyższym w rozumowaniu Wnioskodawcy, art. 86a ograniczający pełne odliczenie podatku naliczonego nie dotyczy zakupionego przez Wnioskodawcę motocykla.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu motocykla oraz zakupu paliwa służącego do jego napędu, prawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu materiałów eksploatacyjnych niezbędnych do funkcjonowania motocykla.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;

6.

pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;

7.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 88a ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą związaną z usługami programistycznymi. Działalność ta jest głównie prowadzona na terenie W. W. jest mocno zakorkowanym miastem i przemieszczanie się samochodem stanowi duży problem w związku z czym w dniu 15 lutego 2014 r. w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił nowy motocykl, który pozwoli mu na szybkie dotarcie do klienta. Motocykl ten jest wykorzystywany jedynie do celów działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "pojazd samochodowy", dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.). Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, że dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 i pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś "pojazd samochodowy" - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Motocykl natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, jest to pojazd samochodowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm3, dwukołowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy; określenie to obejmuje również pojazd trójkołowy o symetrycznym rozmieszczeniu kół.

W świetle powyższego uznać należy, że ograniczenia wynikające z art. 86a oraz 88a ustawy mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, że motocykle uznane są za pojazdy samochodowe, a więc objęte są dyspozycją tych przepisów.

Wobec powyższego, z uwagi na opis sprawy oraz przywołane przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy - na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy - przy nabyciu motocykla wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości, a jedynie w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Ponadto, w konsekwencji ograniczenia wynikającego z art. 88a ustawy, Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu motocykla.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, który stwierdził, że ustawa o VAT w art. 5a stanowi, że towary klasyfikuje się na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a odnosząc się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zauważymy, że samochody i motocykle należą do różnych działów. W związku z powyższym w rozumowaniu Wnioskodawcy, art. 86a ograniczający pełne odliczenie podatku naliczonego nie dotyczy zakupionego przez Wnioskodawcę motocykla. Zauważyć należy, że samochody osobowe, ciężarowe, motocykle są wymienione w PKWiU, ale nie przesądza to, jak w niniejszej sprawie, jaki jest zakres przedmiotowy pojęcia pojazdy samochodowe. Biorąc pod uwagę, że w przepisach tych wkracza się nieuchronnie w materię regulowaną przez przepisy ustawy - Prawo o ruchu drogowym, w odniesieniu do tychże towarów, należy uznać, że zastosowanie będą miały pojęcia i definicje w niej zawarte. Na przykład: samochód osobowy, pojazd samochodowy, dopuszczalna ładowność, pojazd specjalny, świadectwo homologacji, decyzja zwalniająca z obowiązku uzyskania takiego świadectwa, ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.

Zatem w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu motocykla oraz zakupu paliwa służącego do jego napędu stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup materiałów eksploatacyjnych niezbędnych do funkcjonowania motocykla służącego do wykonywania czynności opodatkowanych podlega odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ wskazane w ww. przepisach wyłączenia nie dotyczą zakupu materiałów eksploatacyjnych. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu innych kosztów związanych z używaniem motocykla.

W związku z powyższym w przedmiotowej kwestii stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 W. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl