IPPP1-443-230/09-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu 12 marca 2009 r.), uzupełnionego na wezwanie tut. organu pismem z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu nakładów otrzymanych po likwidacji i wykreśleniu Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu nakładów otrzymanych po likwidacji i wykreśleniu Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka od 1 lipca 1994 r. dzierżawiła obiekt kotłowni centralnej na terenie Akademii Obrony Narodowej na podstawie umowy dzierżawy nr I-10/94. Wraz z umową na dzierżawę nieruchomości została podpisana umowa na eksploatację systemu ciepłowniczego oraz dostawę energii cieplnej. Umowy te stanowiły integralną część umowy dzierżawy i nie mogły funkcjonować odrębnie. W punkcie pierwszym umowy dzierżawy wydzierżawiający nieruchomości, będące własnością Skarbu Państwa, przekazuje dzierżawcy w użytkowanie kotłownię, wymiennikownie, sieci cieplne, teren, bocznicę kolejową.

Podczas realizacji tych umów Strona zobowiązana była utrzymać przedmiot dzierżawy w stanie pełnej sprawności technicznej, dokonywać na własny koszt konserwacji i remontów w pełnym zakresie oraz ponosić wydatki związane ze zwykłym użytkowaniem przedmiotu dzierżawy. W ramach kategorii

Obie inwestycje stanowiły realizację obowiązków określonych koncesją na przesyłanie i dystrybucję cieplną udzieloną przez prezesa URE oraz unormowań zawartych w ustawie prawo energetyczne, które stanowiły inwestycję w obcym środku trwałym - podlegającą amortyzacji.

Zgodnie z pkt 3 ppkt 6 umowy dzierżawy - w przypadku rozwiązania przedmiotowej umowy przez wydzierżawiającego, niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym winna być zwrócona dzierżawcy czyli Stronie. Wypowiedzenie umowy nastąpiło 29 listopada 2006 r. ze skutkiem na 1 maja 2007 r.

Pomimo wielokrotnych wystąpień do różnych instancji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o zwrot niezamortyzowanych wartości inwestycji w obcym środku trwałym do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie otrzymał tego zwrotu. W sprawie zwrotu niezamortyzowanych części nakładów na inwestycję w obcym środku trwałym Spółka wystąpiła na drogę postępowania sądowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie konsekwencje podatkowego w przypadku zwrotu nakładów do wysokości niezamortyzowanej, (przyznanego odszkodowania przez sąd) wystąpią dla współwłaścicieli Spółki po jej likwidacji i wykreśleniu z KRS.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot niezamortyzowannej części nakładów poniesionych w obcym środku trwałym, niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów nie powoduje skutków w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż od 1994 r. Strona dzierżawiła obiekt kotłowni centralnej. W ramach zawartej umowy Spółka zobowiązana była utrzymać przedmiot dzierżawy w stanie pełnej sprawności technicznej, dokonywać na własny koszt konserwacji i remontów w pełnym zakresie oraz ponosić wydatki związane ze zwykłym użytkowaniem przedmiotu dostawy.

Z zawartej przez Spółkę umowy wynika, iż w przypadku rozwiązania umowy przez wydzierżawiającego niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym winna zostać zwrócona Wnioskodawcy. Powyższa umowa została wypowiedziana w dniu 29 listopada 2006 r. ze skutkiem na dzień 1 maja 2007 r.

Analizując przywołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przy zwrocie nakładów nie dochodzi do przeniesienia własności - czyli do przeniesienia praw do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiot dzierżawy przez cały czas trwania umowy pozostaje własnością wydzierżawiającego, ponadto przedmiotem rozliczenia w tej sytuacji nie jest towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Nie mamy zatem do czynienia w analizowanej sytuacji z dostawą towarów lecz świadczeniem usług.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10, art. 120 ust. 16.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej usługi należy ustalić na zasadach ogólnych, określonych w art. 19 ustawy.

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonania usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że Spółka po rozwiązaniu umowy dzierżawy winna wystawić fakturę na wyświadczoną na rzecz wydzierżawiającego usługę i opodatkować ją stawką w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, z uwagi na brak przepisów umożliwiających zastosowanie stawek preferencyjnych lub zwolnienia od podatku

Jednocześnie Strona wskazała, iż z uwagi na to, że do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji prawa podatkowego nie otrzymała zwrotu poczynionych nakładów skierowała sprawę na drogę postępowania podatkowego. Ze złożonego wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawca zamierza zlikwidować prowadzoną działalności i wykreślić Spółkę z Krajowego Rejestru Sądowego.

Skoro zatem obowiązek opodatkowania wyświadczonej usługi powstał po stronie podatnika podatku od towarów i usług jakim jest Wnioskodawca, zwrot nakładów do wysokości niezamortyzowanej - przyznanego przez sąd odszkodowania - współwłaścicielom Spółki po jej likwidacji i wykreśleniu z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie rodził obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.