IPPP1-443-217/09-4/MP - Opodatkowanie usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego.
Pismo z dnia 14 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-217/09-4/MP Opodatkowanie usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.), uzupełnionego w dniu 27 marca 2009 r. na wezwanie tut. organu z dnia 20 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego.
Wniosek uzupełniony został w dniu 27 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.)
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
W dniu 19 grudnia 2008 r. zawarta została umowa na wynajem sali przez posła Parlamentu Europejskiego, działającego w imieniu grupy politycznej, na kwotę netto 3.900,00 zł. Z uwagi na to, że w dniu 18 grudnia 2008 r. najemca dokonał wpłaty kwoty 3.900, 00 zł - wystawiono fakturę, traktując tę wpłatę jako zaliczkę. Po zakończeniu najmu w dniu 6 marca 2009 r. wystawiono korektę do wyżej wymienionej faktury na kwotę czynszu zgodnie z umową. Najemca nie wpłacił pełnej kwoty wynikającej z umowy, gdyż uważał, że jest uprawniony do zwolnienia z VAT i przedstawił po zakończeniu umowy dokument z datą 31 grudnia 2008 r.
Faktura wystawiona została ze stawką VAT - 22%. Jak wynika z załączonych dokumentów Spółka nie otrzymała dokumentu o którym mowa w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów i w związku z tym nie miała podstaw do zwolnienia z VAT.
W dniu 10 lutego 2009 r. przedstawiono Spółce żądanie zwrotu VAT w oparciu o Dyrektywę 77/388 EWG art. 15 ust. 10.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy działanie Spółki było prawidłowe w świetle opisanego stanu faktycznego i obciążenie podatkiem VAT zasadne,..
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na zapis § 11.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka nie mogła wystawić faktury ze stawką "0" gdyż przepis ten stosuje się do podmiotów, które przekażą stosowny dokument przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 41 ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:
specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
przebieg realizacji budżetu państwa;
przepisy Wspólnoty Europejskiej.
W wykonaniu delegacji ustawowej Minister Finansów w rozdziale 6 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwanego dalej rozporządzeniem, określił towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług do wysokości 0% oraz warunki stosowania obniżonej stawki.
Zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz:
instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie - Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji;
organizacji międzynarodowych posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, uznane za takie przez państwo siedziby, w granicach i na warunkach ustalonych przez konwencje międzynarodowe ustanawiające takie organizacje lub przez umowy dotyczące ich siedzib - do celów służbowych tych organizacji;
sił zbrojnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 21, poz. 257), posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych takich sił lub personelu cywilnego im towarzyszącego lub też w celu zaopatrzenia ich mes i kantyn, jeżeli siły takie biorą udział we wspólnych działaniach obronnych;
posiadających przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju zagranicznych misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz członków ich personelu, a także innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych.
Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług warunkuje jednak ust. 2 ww. rozporządzenia, który mówi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podmioty, o których mowa w ust. 1, dla nabywanych towarów lub usług przekażą przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy:
wypełniony odpowiednio dla potrzeb podatku dokument, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 8 z 11 stycznia 1996 r., Dz. Urz. WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 297), potwierdzony przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium którego podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo;
zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się dokument określony w pkt 1.
Cytowany powyżej § 11 rozporządzenia warunkuje uznanie nabywców towarów lub usług za instytucje Wspólnot Europejskich od wyszczególnienia ich w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4). Zakres podmiotowy Protokołu obejmuje m.in. Europejski Bank Centralny, Przedstawicieli Państw Członkowskich, biorących udział w pracach Instytucji Wspólnot Europejskich, urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich. Protokół reguluje również kwestię przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego.
Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swojej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę z posłem Parlamentu Europejskiego na wynajem sali. Ponieważ przed wykonaniem usługi Wnioskodawca nie otrzymał dokumentu, o którym mowa w § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., w dniu 18 grudnia 2008 r. wystawiona została na rzecz najemcy faktura, w której przedmiotowe usługi najmu opodatkowane zostały podstawową - 22% stawką podatku. Najemca uważa, że jest uprawniony do zwolnienia z VAT, dla potwierdzenia przedstawił po zakończeniu umowy stosowny dokument z datą 31 grudnia 2008 r.
Mając na uwadze przytoczone powyżej regulacje prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należny stwierdzić, iż postępowanie Wnioskodawcy było słuszne. Dla uznania prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług, konieczne było otrzymanie od posła Parlamentu Europejskiego - przed ich wykonaniem - dokumentów określonych w § 11 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów.
Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Oznacza to, że wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.