IPPP1-443-2094/08-4/JL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-2094/08-4/JL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) - uzupełnionym w dniu 17 lutego 2009 r. na wezwanie wysłane w dniu 29 stycznia 2009 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W styczniu 1994 r. wnioskodawca zakupił wraz z żoną niezabudowaną działkę na własne potrzeby, z zamiarem wybudowania domu mieszkalnego. Następnie wnioskodawca dokupił jeszcze dwie działki bezpośrednio przylegające do pierwszej. Dla każdej z ww. działek prowadzona jest odrębna księga wieczysta.

Na obrzeżu działki niezabudowanej usytuowany jest przystanek autobusowy. Od zajętej pod przystanek powierzchni 20 m#178; Miejskie Przedsiębiorstwo Dróg i Komunikacji płaci wnioskodawcy czynsz w wys. 170 zł.

Druga działka jest zabudowana dwoma starymi budynkami mieszkalnymi. Budynki zamieszkują dwie rodziny.

Trzecia działka częściowo zabudowana budynkiem mieszkalnym, przeznaczonym do rozbiórki, ze względu na jego stan techniczny.

Wnioskodawca otrzymał ofertę kupna wszystkich trzech działek. Zarówno wnioskodawca jak i jego żona nie prowadzi działalności gospodarczej, również na tych działkach działalność gospodarcza nie była prowadzona.

Od października 2008 r. wnioskodawca i jego żona są podatnikami podatku VAT z tytułu dzierżawy innej nieruchomości.

Ponadto w piśmie z dnia 16 lutego 2009 r. (data wpływu 17 lutego 2009 r.) będącym uzupełnieniem do wniosku wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny. Wskazał on m.in., że pierwsza podana we wniosku działka niezabudowana objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej. Według ustaleń tego planu działka stanowi teren zabudowy usługowo - mieszkaniowej.

Odnośnie dwóch pozostałych działek wnioskodawca oznajmił, iż przedmiotem dostawy mają być grunty wraz z posadowionymi na nich budynkami trwale z gruntem związanymi, budynki te zostały wybudowane w latach 1910-1920, przy ich nabyciu nie przysługiwało wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, obiekty te nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, wnioskodawca nie uzyskiwał dochodów z tytułu wynajmu budynków i nie ponosił wydatków na ich ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. działek, stanowiących majątek osobisty wnioskodawcy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż tych działek nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT. Działki stanowią majątek osobisty wnioskodawcy i jego żony. Nie były kupione z zamiarem ich odsprzedaży ale na własne potrzeby. Wnioskodawca i jego żona nie prowadzą działalności gospodarczej, a więc w jego ocenie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT nie są oni podatnikami podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy wskazuje, iż za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podatnikami podatku VAT, stosownie do art. 15 ust. 1, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższy przepis stanowi wyjątek od ogólnej zasady wynikającej z cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i dopuszcza zwolnienie z opodatkowania VAT odpłatnej dostawy gruntów niezabudowanych i nieprzeznaczonych pod zabudowę.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Stosownie do art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że wnioskodawca planuje sprzedaż opisanych działek. Pierwsza działka (niezabudowana) objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej. Według ustaleń tego planu działka ta stanowi teren zabudowy usługowo - mieszkaniowej.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż tej działki - z uwagi na przeznaczenie jej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką 22%.

Ponadto, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, na działce tej usytuowany jest przystanek autobusowy i z tego tytułu wnioskodawca pobiera od MPDiK czynsz (170 zł). Z tego względu należy stwierdzić, iż w rezultacie osiągania dochodu z tytułu pobieranego czynszu, w odniesieniu do tej działki - wnioskodawca działał jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a to również wskazuje na konieczność opodatkowania planowanej transakcji jej sprzedaży. Zatem nieprawidłowe jest stwierdzenie wnioskodawcy, iż nie prowadzi on działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT. Poza tym, w opisie zdarzenia przyszłego wnioskodawca sam wskazuje, iż od października 2008 r. jest podatnikiem podatku VAT z tytułu dzierżawy nieruchomości.

Stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie należało zatem uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do pozostałych dwóch działek (zabudowanych) należy wskazać, że jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a cyt. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wynika z powyższego, budynek jest towarem w rozumieniu ustawy o VAT, zaś jego dostawa po spełnieniu przesłanek przewidzianych w powyższych uregulowaniach może zostać zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Analiza wskazanych powyżej regulacji prawnych art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzi do wniosku, iż zwolniona z opodatkowania VAT jest dostawa budynków nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, jeżeli w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz - dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Drugiego warunku nie stosuje się, jeżeli budynki w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W odniesieniu do budynków posadowionych na wymienionych przez wnioskodawcę działkach należy stwierdzić, że w tym przypadku warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w powyższych przepisach ustawy zostały spełnione. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia tych obiektów. Nie ponosił również żadnych wydatków na ich ulepszenie. Ponadto nie uzyskiwał on żadnych dochodów związanych z tymi budynkami i nie wykorzystywał ich do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Dlatego też na podstawie powyższych ustaleń, biorąc pod uwagę okoliczności wskazane w niniejszym wniosku i jego uzupełnieniu, należy stwierdzić, iż dostawa budynków znajdujących się na tych działkach korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy.

W kwestii opodatkowania sprzedaży gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe zabudowania, należy odwołać się uregulowań art. 29 ust. 5 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

W świetle powyższych uregulowań uznać należy, iż jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym posadowione są te budynki. A zatem sprzedaż dwóch dokupionych przez wnioskodawcę działek zabudowanych - wbrew opinii wnioskodawcy - również podlega opodatkowaniu podatkiem VAT ale korzysta ponadto ze zwolnienia od tego podatku z uwagi na zwolnienie dostawy znajdujących się tam budynków. Dlatego stanowisko wnioskodawcy w tej kwestii również należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl