IPPP1-443-207/10-2/IGo - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nabywanych przez bank usług świadczonych przez Stowarzyszenie na Rzecz Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla nabywanych usług SWIFT - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla nabywanych usług SWIFT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Bank jest uniwersalnym bankiem komercyjnym, specjalizującym się m.in. w finansowaniu przedsięwzięć służących ochronie środowiska. Bank oferuje szeroką gamę produktów bankowych klientom korporacyjnym, detalicznym i jednostkom samorządowym.

W ramach tak zakrojonej działalności, Bank świadczy na rzecz swoich klientów szeroki wachlarz usług finansowych.

W celu dostosowania się do międzynarodowych standardów rynku finansowego, jak również zwiększenia efektywności świadczonych przez siebie usług finansowych, Bank korzysta m.in. z usług świadczonych przez Stowarzyszenie na Rzecz Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej (ang. Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication - S.W.I.F.T. scrl, dalej: "SWIFT").

Jak podaje Wnioskodawca, SWIFT jest międzynarodowym stowarzyszeniem instytucji finansowych, utrzymujących sieć telekomunikacyjną służącą do wymiany informacji. Siedzibą SWIFT jest Belgia. SWIFT dostarcza bezpieczne i wystandaryzowane usługi w zakresie przesyłania komunikatów finansowych pomiędzy bankami i innymi instytucjami finansowymi drogą telekomunikacyjną, za pośrednictwem wspomnianej już sieci transmisji danych. Są to:

Ponadto, co istotne, system SWIFT został stworzony i wykorzystywany wyłącznie przez instytucje finansowe, które nie mogą świadczyć usług finansowych, w szczególności usług o zasięgu międzynarodowym, bez używania niniejszego systemu.

Bank jako usługobiorca usług SWIFT został włączony do globalnej sieci informacyjnej, o łatwym i bezpiecznym dostępie (poprzez autoryzację uprawnień) oraz szybkiej transmisji danych, umożliwiającej komunikację między instytucjami finansowymi (bankami, domami maklerskimi itp.). Do tego celu wykorzystuje system komputerowy oparty na sieci SWIFTNet Link (SNL) realizujący operacje (finansowe), głównie pomiędzy krajami europejskimi. Bank i inni członkowie SWIFT posiadają adres SWIFT tzw. BIC CODE, składający się z 8-11 znaków stanowiących:

System SWIFT generuje różnego rodzaju komunikaty stanowiące dyspozycje płatnicze, transakcje i informacje skodyfikowane (komunikaty typu: MTXXX), tj. różnego rodzaju znormalizowane komunikaty kluczowe (tekstowe) oraz niekluczowane w zakresie świadczenia przez Bank usług finansowych. Należy podkreślić, że system ten generuje i przesyła komunikaty na podstawie danych wprowadzonych i zatwierdzonych przez operatorów - w przypadku Banku, przez pracowników Banku uczestniczących w systemie.

Wygenerowane komunikaty służą do obsługi całej gamy operacji bankowych.

Przykładowe obszary komunikatów to dyspozycje/polecenia lub informacje kierowane do banku z innych banków na temat: dokonanych/otrzymanych poleceń przelewu (lub zleceń przelewu), złożenie/likwidacji lokaty, złożenie depozytu, udzielenia/otrzymania kredytowania, udzielania/otrzymywania gwarancji lub poręczenia, informacji dotyczących czeków (realizacja, wpływ, anulowanie, sprzedaż czeków podróżnych), przelewów bezgotówkowych realizowanych zarówno w kraju, jaki za granicą.

Wskazane powyżej dyspozycje/polecenia lub informacje mogą dotyczyć również transakcji realizowanych na rynkach papierów wartościowych, pochodnych instrumentów kapitałowych, transakcji walutowych. Co do zasady, komunikaty mogą dotyczyć zmiany wysokości oprocentowania lub pobierania prowizji, reklamacji, zmiany informacji o kliencie, korespondencji dotyczącej bieżącej działalności banku.

Co należy podkreślić, poprzez wykorzystanie systemu SWIFT, który bazuje na sieci informacyjnej (komunikacyjnej) o światowym zasięgu użytkowania, zapewniającej bezpieczeństwo danych i dostępu oraz szybkości transakcji, Bank także zwiększa rodzaj usług świadczonych na rzecz własnych klientów, ich zasięg i jakość.

Z tytułu nabywanych usług, Bank dokonuje na rzecz SWIFT określonych płatności. Płatności dokonywane są w uzgodnionych okresach rozliczeniowych, najczęściej miesięcznych. Wysokość płatności uzależniona jest w szczególności od liczby komunikatów (depesz) przesyłanych w danym okresie rozliczeniowym.

Ponadto, aby korzystać z usług SWIFT i funkcjonować w sieci SWIFT, a co za tym idzie przesyłać/otrzymywać komunikaty do/z instytucji finansowych za pośrednictwem tej sieci, Bank dokonuje miesięcznych i rocznych płatności, tj. w szczególności opłaty za:

Wyodrębnienie szeregu poszczególnych kategorii opłat referujących do określonych czynności, stanowi jedynie techniczny sposób kalkulacji wartości wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez SWIFT całościowej usługi, w zakresie wsparcia działalności pośrednictwa finansowego, realizowanej przez Bank.

Bank uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi (opinia nr OK-5672/KU-2706/2009, wydana dnia 30 lipca 2009 r., doręczona dnia 10 sierpnia 2009 r., uzupełniona pismem nr OK-5672/KU-2706/1/2009 z dnia 15 września 2009 r., doręczonym dnia 24 września 2009 r.), zgodnie z którą przedstawione powyżej usługi, mieszczą się w grupowaniu PKWiU:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione powyżej, nabywane przez Bank usługi świadczone przez SWIFT, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Banku, przedstawione powyżej nabywane przez Bank usługi świadczone przez SWIFT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Banku na poprawność wskazanego stanowiska wskazują w szczególności: brzmienie przepisów ustawy o VAT i klasyfikacja przedmiotowej usługi na gruncie PKWiU.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3, wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W związku z powyższym, w ocenie Banku, aby odpowiedzieć na pytanie czy nabywane usługi podlegają zwolnieniu z VAT należy ustalić, czy znajdują się one w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a w szczególności, czy stanowią ona jedną z kategorii usług zawartych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU. Zgodnie z § 3 Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do dnia 31 grudnia 2010 r. do celów podatku VAT, stosuje się PKWiU z 1997 r.

O prawidłowości klasyfikacji nabywanej przez Bank usługi do usług pomocniczych, związanych z pośrednictwem finansowym, zdaniem Banku przesądza ich charakter. Nabywane usługi polegają, bowiem na wsparciu działalności finansowej Banku w zakresie efektywnego świadczenia usług pośrednictwa finansowego.

Dokonując formalnej analizy klasyfikacji wsparcia SWIFT jako usługi pomocniczej w stosunku do pośrednictwa finansowego, należy wskazać, iż za takie usługi są uznawane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU.

O pomocniczym charakterze usługi świadczy min. fakt, że wszystkie podejmowane w jej ramach działania, realizowane są w ścisłym związku z działalnością wykonywaną przez Bank (tj. działalnością z zakresu pośrednictwa finansowego). Czynności podejmowane przez SWIFT mają na celu wsparcie tej działalności, poprzez zwiększenie efektywności świadczonych przez Bank usług pośrednictwa finansowego. Standaryzacja przesyłania komunikatów finansowych pomiędzy bankami i innymi instytucjami finansowymi w trybie bieżącym umożliwia efektywne przeprowadzanie operacji finansowych przez Bank. Czynności te mają bezpośredni wpływ na efektywność działalności Banku. Co więcej, trudno uznać, iż w dzisiejszych czasach możliwe jest świadczenie usług pośrednictwa finansowego bez wykorzystania opisanych powyżej usług przesyłania komunikatów finansowych.

W ocenie Banku, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W opinii Banku, usługa nabywana przez Bank, sprowadzająca się do wsparcia Banku w zakresie wykonywanej przez niego działalności pośrednictwa finansowego (poprzez obsługę przesyłanie komunikatów finansowych), stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, usługa opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym na gruncie PKWiU powinna zostać sklasyfikowana w sekcji J w grupowaniu 67.13.10-00.90 tj. jako usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane. Poprawność stanowiska Banku została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej nr OK-5672/KU-2706/2009 dokonanej przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, wydanej dnia 30 lipca 2009 r.

W powyższej opinii, Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w "X" stwierdził, że przedstawione powyżej usługi systemu SWIFT polegające na wymianie komunikatów pomiędzy instytucjami finansowymi w celu umożliwienia efektywnego przeprowadzania określonych operacji finansowych, mieszczą się mi w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00.90 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) - "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione" oraz 66.19.92.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r.) - "Usługi związane z przetwarzaniem pozostałych transakcji finansowych i usługi izb rozrachunkowych".

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego

Prawidłowość przedstawionego traktowania przez Bank przedmiotowych usług na gruncie VAT, znajduje także potwierdzenie w stanowisku Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA), wyrażonym w wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. (sygn. akt I FSK 1582/08) w sprawie opodatkowania usług typu SWIFT podatkiem VAT. W powyższym orzeczeniu NSA stwierdził, iż funkcja prawna, a zatem cel, usługi świadczonej przez SWIFT, sprowadza się zasadniczo do umożliwienia bankom komunikowania się między sobą, aby mogły one wykonywać czynności bankowe. Zdaniem NSA, istota usługi SWIFT pozostaje w ścisłym związku z czynnościami z zakresu pośrednictwa finansowego.

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w orzeczeniu z dnia 10 czerwca 2008 r. wydanym w powyższej sprawie (sygn. III SA/Wa 319/08) wskazał, iż "analizując przepisy prawa krajowego, prawa wspólnotowego oraz mając na uwadze dorobek orzecznictwa ETS (...) usługi świadczone przez SWIFT (...) należy zaklasyfikować do usług pośrednictwa finansowego (...)".

Stanowisko polskich organów podatkowych

Niemniej istotne w zakresie będącym przedmiotem niniejszego wniosku, jest stanowisko polskich organów podatkowych, odnośnie do traktowania na gruncie przepisów Ustawy o VAT, usług świadczonych przez SWIFT, na rzecz podmiotów z sektora usług pośrednictwa finansowego.

Celem przykładu, Bank pragnie wskazać interpretację indywidualną z dnia 30 października 2009 r. (sygn. IPPP2/443-879/09-4/PW), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał w pełni za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym, usługi nabywane przez wnioskodawcę od SWIFT, należą do kategorii usług podlegających zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Podobne stanowisko zostało zajęte przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 24 września 2009 r. (sygn. IPPP3/443-656/09-4/MPe).

Zakres zwolnienia usług finansowych w kontekście doprecyzowanych przepisów wspólnotowych

Dodatkowo, zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie prawa wspólnotowego, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ("Dyrektywa 112").

Z uwagi na fakt, że definicje usług podlegających zwolnieniu z VAT zostały sformułowane w 1977 r. (na potrzeby Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku), a na przestrzeni ostatnich 30 lat rynek usług finansowych uległ znacznemu rozwojowi tj. pojawiły się nowe rodzaje usług oraz istotnie zmieniły się okoliczności ich świadczenia, definicje zawarte w art. 135 Dyrektywy 112 nie odzwierciedlają w sposób prawidłowy zakresu zwolnienia z VAT będącego intencją ustawodawcy wspólnotowego. W efekcie, w przypadku wielu rodzajów usług świadczonych obecnie w ramach tzw. rynków finansowych, ich prawidłowe traktowanie dla celów VAT w świetle literalnego brzmienia przepisów art. 135 Dyrektywy 112 może budzić wątpliwości.

W tym miejscu, Bank pragnie zwrócić uwagę na projekt Rozporządzenia Rady (Wniosek - Rozporządzenie Rady ustanawiające przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych, KOM (2007) 746 wersja ostateczna, dalej: ("Rozporządzenie"), którego celem jest zapewnienie jednolitego traktowania na gruncie VAT usług finansowych, świadczonych przez podmioty działające na rynku wspólnotowym. Co prawda rozporządzenie nie posiada jeszcze mocy prawnej, jednakże przedstawia koncepcję ustawodawcy, stanowiąc również wskazówkę, jak w chwili obecnej powinien być interpretowany katalog usług finansowych zwolnionych z VAT. Wynika to z faktu, iż zamiarem Komisji Europejskiej nie jest zmiana zakresu zwolnienia, a jedynie usankcjonowanie obecnego zakresu zwolnienia określonego na bazie regulacji dyrektywy VAT w drodze szeregu orzeczeń ETS.

Dodatkowo, na konieczność uznania zapisów powyższego dokumentu za wskazówkę przy determinowaniu traktowania usług jako usług pomocniczych do usług finansowych, wskazuje takie właśnie wykorzystanie omawianego projektu Rozporządzenia przez WSA w Warszawie w toku postępowań w cyt. powyżej sprawie (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 r.; sygn. akt III SA/Wa 319/08). Słuszność takiego podejścia potwierdził NSA w cyt. powyżej wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w tej samej sprawie (sygn. akt I FSK 1582/08).

Treść Rozporządzenia potwierdza i sankcjonuje jednocześnie stanowisko ETS dotyczące kryteriów, których spełnienie pozwala uznać określone usługi za pomocnicze do usług finansowych, podlegające zwolnieniu z VAT. Zgodnie z Uzasadnieniem projektu Rozporządzenia, sekcja "Podstawa i cele wniosku", zwolnienie obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi finansowej, stanowiącej odrębną całość posiadającej specyficzne oraz istotne cechy dla danej usługi zwolnionej z opodatkowania.

Przepis art. 18 Rozporządzenia zakłada, iż za usługi posiadające specyficzne oraz istotne cechy "prowadzenia konta" zgodnie z definicją zawartą w art. 138a ust. 5 Dyrektywy 2006/112/WE uznaje się m.in. następujące rodzaje działalności:

(...)

Zgodnie natomiast z artykułem 6 Rozporządzenia, w definicji "prowadzenia kont" określonej w art. 135a ust. 5 Dyrektywy 2006/112/WE mieści się również:

(...)

Zakres usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku, nabywanej przez Bank od SWIFT, jest w swych kluczowych elementach (nadających charakter całości), zbieżny z powyższymi punktami, przedstawiającymi bez wątpienia czynności zwolnione z opodatkowania VAT. Tym samym, usługi nabywane przez Bank związane z przesyłaniem komunikatów finansowych pomiędzy bankami i instytucjami finansowymi, są w ocenie Wnioskodawcy, podlegającymi zwolnieniu z VAT usługami pomocniczymi do usług pośrednictwa finansowego.

Zwolnienie usług finansowych z VAT na gruncie przepisów prawa wspólnotowego i orzecznictwa ETS.

Niezależnie od powyższego należy wspomnieć, iż Europejski Trybunał Sprawiedliwości ("ETS") w swoich orzeczeniach (i.a. wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz wyrok z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd.) wielokrotnie podkreślał, że aby transakcje mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy VAT za zwolnione usługi pomocnicze muszą one stanowić:

Usługą spełniającą kryteria sformułowane przez ETS jest przedstawiona usługa w zakresie przesyłania w trybie bieżącym standardowych komunikatów finansowych pomiędzy bankami i instytucjami finansowymi, oferowana przez SWIFT.

Usługa świadczona przez SWIFT:

W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, również biorąc pod uwagę prawo europejskie, nie ulega wątpliwości, że nabywana usługa stanowi usługę pomocniczą do usług pośrednictwa finansowego objętą zakresem zwolnienia z VAT.

Zdaniem Banku, przedstawiona powyżej argumentacja ma również zastosowanie do wszystkich elementów usługi SWIFT. W konsekwencji, zdaniem Banku, niezależnie od wybranej przez niego konfiguracji elementów usługi SWIFT, stanowi ona usługę pomocniczą do usług pośrednictwa finansowego objętą zakresem zwolnienia z VAT.

Dodatkowo, Bank pragnie zaznaczyć, że jakkolwiek treść załącznika nr 4 do ustawy o VAT wyłącza ze zwolnienia szereg usług pośrednictwa finansowego, usługi nabywane przez Bank nie należą do katalogu wyłączonych ze zwolnienia z VAT. Charakter nabywanych usług nie pozwala bowiem na przyporządkowanie ich do którejkolwiek z wymienionych kategorii usług pośrednictwa finansowego, wobec których zwolnienie z VAT nie ma zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 217, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 3 ww. załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Bank nabywa od spółki z siedzibą w Belgii, usługi SWIFT sklasyfikowane do grupowania PKWiU 67.13.10-00.90 jako "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione".

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy zatem stwierdzić, że nabywane przez Bank ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić czy nabywane przez Bank usługi korzystają ze zwolnienia od podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o grupowanie statystyczne wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego i traci ona swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.