IPPP1/443-2061/08-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 17 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania faktur.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zawiera umowy na monitoring obiektów, domów, mieszkań i firm. Dodatkowo zawarła z firmą ubezpieczeniową umowę w zakresie ubezpieczeń ww. obiektów z tytułu mienia od kradzieży z włamaniem, rabunku i dewastacji, zgodnie z wypełnioną deklaracją zgody na przystąpienie do umowy ubezpieczeniowej przez kontrahenta. Spółka ponosi koszt ubezpieczenia polisy. Kontrahent płaci wynagrodzenie w formie abonamentu miesięcznego za monitorowanie - do tej stawki zostało wliczone ubezpieczenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka winna wystawiać fakturę w dwóch pozycjach:

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek powstaje z upływem terminu płatności określonym na fakturze.

Czy też jedną fakturą opiewającą na należność w łącznej kwocie z tytułu abonamentu i kwoty ubezpieczenia + stawka VAT 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka wystawia fakturę jako abonament i jest w niej wkalkulowane ubezpieczenie i stawka VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o VAT jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ww. powołanej ustawy o VAT. Zauważyć jednak należy, iż usługa będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT określono, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W oparciu o powyższą regulację stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie na całość świadczenia należnego od nabywcy, będącego kwota należną, składają się: abonament miesięczny za monitorowanie oraz wydatki poniesione w związku ze świadczoną usługą, tj. ubezpieczenie. Zatem podstawa opodatkowania obejmuje również ciążące na usługodawcy (Wnioskodawcy) koszty poniesione w związku z realizacją usługi (koszt ubezpieczenia), jeżeli są one bezpośrednio związane z tą usługą i zwracane są przez usługobiorcę. Włączenie tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, iż wartości tego rodzaju kosztów, których ciężar przerzucony został na nabywcę, traktuje się jako element świadczenia zasadniczego. Tak więc w sytuacji, gdy nabywca usługi zobowiązany jest do zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów ubezpieczenia, związanych ze świadczoną na jego rzecz usługa, wartość tych kosztów zwiększa u usługodawcy podstawę opodatkowania, o której mowa w ww. art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawiera umowy na monitoring obiektów, domów, mieszkań oraz firm. Zawarł dodatkowo z firmą ubezpieczeniową umowę w zakresie ubezpieczeń tychże obiektów od kradzieży z włamaniem, rabunku i dewastacji, zgodnie z wypełnioną deklaracją zgody na przystąpienie do umowy ubezpieczeniowej przez kontrahenta. Kontrahent płaci wynagrodzenie w formie abonamentu miesięcznego za monitorowanie - do tej stawki zostało wliczone ubezpieczenie. Spółka zaś wystawia fakturę jako abonament i jest w niej wkalkulowane ubezpieczenie oraz stawka VAT 22%.

Przepisy podatkowe nie regulują zasad zawierania umów cywilnoprawnych, ani nie mają wpływu na ich treść. Kwestie zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego. W myśl powyższego artykułu strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższego wynika, iż treść umowy cywilnoprawnej, zawartej ustnie bądź pisemnie, jest indywidualną sprawą stron, które ją zawierają i zależy od ich uzgodnień. Jeżeli Spółka zawiera z kontrahentem umowę na wykonanie konkretnej usługi (tj. monitoring obiektu, domu, mieszkania czy też firmy), w skład której będą wchodzić koszty poniesionych wydatków na ubezpieczenie, to mamy do czynienia z jedna usługą, która będzie przedmiotem opodatkowania właściwą stawką VAT. Koszt ubezpieczenia stanowi jeden z elementów składowych świadczonej przez Wnioskodawcę usługi i dlatego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad określonych dla usługi podstawowej, będącej zasadniczym przedmiotem umowy zawartej z kontrahentem. Konsekwencją powyższego Wnioskodawca, stosując się do postanowień art. 106 ust. 1-4 cyt. ustawy o VAT, zobowiązany będzie przedmiotowe czynności - łącznie z usługą główną - udokumentować fakturą VAT.

Mając powyższe na względzie należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy zauważa, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, stąd też Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 40 zł (od dnia 20 września 2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi 40 zł - art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 75 zł za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 12 listopada 2008 r. Zatem kwota 35 zł zgodnie z § 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. z 2006 r. Nr 116, poz. 783) zostanie zwrócona na numer konta bankowego widniejący na załączonym do wniosku dowodzie wpłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.