IPPP1-443-204/07-8/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.), uzupełnionego pismem z dnia 22 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 7% stawki podatkowej dla sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 7% stawki podatkowej dla sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2006 r. Spółka zakupiła od dewelopera nowowybudowany budynek mieszkalny o zabudowie bliźniaczej z garażem. Podatnik odliczył podatek, wynikający z faktury dokumentującej tę transakcję. Spółka poniosła nakłady finansowe na założenie centrali alarmowej i oświetlenia, Poza tym budynek nie był w żaden inny sposób zmodernizowany w celu przystosowania go do wynajmu na cele biurowe. W 2007 r. Podatnik wprowadził nieruchomość do ewidencji środków trwałych i rozpoczął użytkowanie obiektu z przeznaczeniem na wynajem. Obecnie Zarząd Spółki podjął decyzję o sprzedaży tego środka trwałego na rzecz osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej. W związku z tą decyzją Spółka wstrzymała się od zawarcia umowy wynajmu pozostawiając tę kwestię między ewentualnym wynajmującym, a nowym właścicielem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka VAT będzie obowiązywała dla sprzedaży tej nieruchomości z gruntem, gdy całość zapłaty zostanie uiszczona i obiekt zostanie przekazany w 2007 r., a sam akt notarialny zostanie podpisany w 2008 r....

Podatnik stoi na stanowisku, iż do końca 2007 r. można, w oparciu o art. 146 pkt 2 ppkt b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zastosować do sprzedaży budynku mieszkalnego z gruntem 7% stawkę podatku VAT, mimo że sam akt notarialny zostanie sporządzony w 2008 r.

Spółka wskazuje, że pogląd taki znajduje również oparcie w treści art. 19 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 533 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na inne cele niż mieszkaniowe. Art. 2 pkt 14 ww. ustawy definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Pod pojęciem "obiekt budownictwa mieszkaniowego", w myśl art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111-Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie ora rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powyższych przepisów wynika, iż zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego, jeżeli są one już zasiedlone lub zamieszkane.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka w 2006 r. zakupiła od dewelopera, nowowybudowany budynek mieszkalny o zabudowie bliźniaczej z garażem wraz z gruntem. Strona wskazała, iż po dokonaniu niezbędnych nakładów finansowych na założenie centrali alarmowej i oświetlenia wprowadziła nieruchomość do ewidencji środków trwałych i rozpoczęła użytkowanie obiektu z przeznaczeniem na wynajem, na cele biurowe.

Z przedstawionego stanu wynika, iż to developer, w ramach czynności podlegających opodatkowaniu dokonał dostawy i wydania obiektu budownictwa mieszkaniowego na rzecz pierwszego nabywcy i użytkownika którym była Spółka, a więc transakcja developer-Spółka wypełniła przesłanki pierwszego zasiedlenia, które to wykluczyły możliwość zwolnienia jej od podatku od towarów i usług.

Zatem stwierdzić należy, że Podatnik nie dokonuje dostawy obiektu budownictwa mieszkaniowego, które ma by zasiedlone po raz pierwszy, jest bowiem jej użytkownikiem od chwili nabycia od developera, a zatem dostawa budynku mieszkalnego podlega zwolnieniu od podatku, gdyż mieści się w dyspozycji ww. art. 43 ust. 10 ustawy.

Strona wskazuje, iż będzie dokonywać dostawy budynku mieszkalnego o zabudowie bliźniaczej z garażem, a zatem stwierdzić należy, iż garaż nie będzie podlegał zwolnieniu od podatku, na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż nie jest przeznaczony na cele mieszkalne. Stawka właściwa, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy dla tej czynności wynosi 22%.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania gruntu organ podatkowy wskazuje, iż art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepis ten powoduje, że co do zasady grunt podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku jaką opodatkowane są sprzedawane nieruchomości. Przepis ten nie określa podstawy opodatkowania, a zatem wartości od której liczy się kwoty podatku. Dlatego też w przypadku, gdy dochodzi do sprzedaży gruntu na którym znajdują się budynki trwale z nim związane podlegające opodatkowaniu według różnych stawek należy proporcjonalnie do wartości sprzedawanych nieruchomości przypisać odpowiednio do nich udział gruntu i zastosować właściwe stawki.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie grunt, związany z przedmiotową nieruchomością będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w części ustalonej proporcjonalnie do wartości budynku mieszkalnego, a w pozostałej części podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Jednocześnie organ podatkowy wskazuje, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ww ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikom, o których mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego.

Z uwagi na to, iż nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionej nieruchomości (nie służy czynnościom opodatkowanym lecz zwolnionym od podatku), niezbędne jest dokonanie korekty podatku odliczonego przy jej nabyciu na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock