IPPP1/443-203/07-6/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.), uzupełnionego w dniu 10 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2007 r. (data stempla pocztowego) został złożony ww. wniosek (uzupełniony w dniu 10 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani osobą fizyczną, nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej, nie jest Pani podatnikiem podatku VAT. W 2004 r. zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe po Pani rodzicach: A (zm. 19.12.1984) i M (zm. 23.09.2003). W wyniku podziału masy spadkowej wraz z Pani bratem, jego dwiema córkami oraz Pani dwiema córkami otrzymaliście na zasadzie współwłasności działkę o pow. 1,01 ha. Po opracowaniu przez gminę nowego planu zagospodarowania w 2006 r. działka ta stała się działką budowlaną. Ponieważ współwłaściciele (6 osób) chcieli w różny sposób rozdysponować swoją własność, działka została podzielona geodezyjnie i notarialnie zniesiono współwłasność. Wskutek tego podziału otrzymała Pani na wyłączną własność dwie z nowopowstałych działek (proporcjonalnie do udziału we wcześniejszej współwłasności). Jedną z nich Pani sprzedała, a drugą zamierza zapisać w testamencie wnukowi. Na otrzymanej w spadku ziemi nie prowadzi Pani działalności rolniczej, a jedynym źródłem utrzymania jest renta z ZUS. Ze względu na wiek (65 lat) nie ma Pani zamiaru w przyszłości prowadzić działalności rolniczej ani jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Gdyby zdecydowała się Pani na zmianę planów i sprzedaż drugiej z działek należących do osobistego majątku czy będzie musiała odprowadzić podatek VAT.

Czy wówczas tym podatkiem zostanie objęta również sprzedaż pierwszej z odziedziczonych działek.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Obie działki pochodzą z majątku osobistego. Zarówno ich nabycie (spadek) jak i podział (spowodowany rozbudowaną współwłasnością) to zdarzenia losowe. Ich sprzedaż nie jest działalnością handlową, jedynie zbyciem majątku osobistego. To, że ma on postać działek budowlanych to przypadek.

Sprzedaż dwóch działek nie ma charakteru częstotliwego, ani systematycznego.

Wnioskodawczyni nie jest, nie była i ze względu na swój wiek nie będzie prowadzić działalności gospodarczej, nie będzie też podatnikiem podatku VAT z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w tym przepisie rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel art. 7 ust. 1 cyt. wyżej ustawy). Dodatkowo w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jednak nie w każdym przypadku zaistnienia zdarzenia sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej wystąpi obciążenie tej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu musi zostać dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż obowiązek podatkowy spoczywa na podatniku, którymi zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Co do zasady, przez działalność gospodarczą, o której mowa wyżej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej; wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie działalności gospodarczej należy rozumieć całościowo. Podatnikiem podatku VAT są podmioty, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny, mają zamiar stałego prowadzenia działalności. Działają w sposób powtarzalny, wielokrotny czyli częstotliwy. Są to także podmioty, które dokonują czynności handlu, produkcji, świadczenia usługi także wtedy, gdy czynność taka jest dokonywana przez nie jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, produkcji, świadczenia usługi, tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności. O zamiarze częstotliwości decydowałoby przygotowanie obiektu, "wystawianie do sprzedaży", oferowanie na rynku - nawet gdyby nie dochodziło do wielu transakcji.

Nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT sprzedaż - nawet kilkukrotna - majątku osobistego (nabytego w drodze spadku), który nie jest związany z działalnością gospodarczą oraz nie był nabyty w celu jego odsprzedaży.

Ze złożonego wniosku wynika, że nie prowadzi Pani i nie prowadziła działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT; na otrzymanej ziemi nie prowadzi Pani także działalności rolniczej. Dokonała Pani sprzedaży jednej z działek, drugą zamierza Pani zapisać w testamencie wnukowi lub w przypadku zmiany planów - sprzedać. Czynność dostawy będzie wykonywana kilkakrotnie, dotyczyć jednak będzie jednorazowej sprzedaży swojego majątku. Należy rozumieć, że po dokonaniu powyższej sprzedaży nie zamierza Pani prowadzić profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu działała Pani w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku rodziców i przekazany został w drodze spadku. Sprzedając grunt korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zatem sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ww. art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.