IPPP1-443-1985/08-2/IZ - Zasady wystawiania faktur korygujących w przypadku braku możliwości ustalenia, które z towarów oznaczonych co do gatunku są zwracane.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktury korygującej i prawa do odliczenia podatku- jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2008 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem posiadającym siedzibę w Niemczech, zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa części elektroniczne do produkcji sprzętu komputerowego, np. baterie (dalej: towary) poza granicami Unii Europejskiej, m.in. w fabrykach w M i na F. Towary te następnie sprowadzane są do Polski, gdzie Strona umieszcza je w magazynie lub w składzie celnym, skąd towary są sprzedawane do kontrahenta, tj. producenta sprzętu komputerowego. Kontrahent Podatnika pobiera towary z magazynu lub ze składu celnego na podstawie aktualnego zapotrzebowania na towary w sposób ciągły tj. w zależności od potrzeb procesu produkcyjnego. W oparciu o informacje dotyczące faktycznych pobrań towarów z magazynu bądź składu celnego Spółka wystawia na rzecz kontrahenta faktury sprzedaży VAT.

Towary sprzedawane przez Spółkę są oznaczane wyłącznie co do gatunku tj. rodzaju. W praktyce sprowadza się to do tego, iż towary nie są oznaczane w żaden szczególny sposób pozwalający na odróżnienie jednej jednostki danego towaru od drugiej jednostki tego samego rodzaju towaru. Specyfika sprzedaży polega na tym, iż towar jest wydawany kontrahentowi partiami, a następnie fakturowane są poszczególne partie. W praktyce wygląda to tak, że kontrahenci pobierają określoną ilość towarów z magazynu lub składu celnego. Dla ułatwienia identyfikacji liczby pobrań towarów z magazynu lub składu celnego, jak również dokumentujących je faktur, Strona działalność swoją opiera na miesięcznych okresach rozliczeniowych z kontrahentem. Oznacza to, iż możliwe jest sporządzenie miesięcznych raportów dokumentujących liczbę wydań towarów z magazynu i następnie faktur sprzedaży wystawionych przez Spółkę na wydania towarów w danym miesiącu. W trakcie procesu produkcyjnego kontrahenta zdarza się, iż część z towarów jest wadliwa, albo niezbędna jest ich modyfikacja. W takim przypadku następuje zwrot towarów do Spółki, a kontrahent wysyła specjalną informację, w której zwróconym towarom nadaje numer referencyjny. Numer ten jednak w żaden sposób nie odnosi się do jednego z wcześniejszych pobrań towarów z magazynu, ani też do faktury sprzedaży wystawionej przez Stronę.

Zwrócone towary podlegają następnie sprawdzeniu w magazynie Spółki. Sprawdzenie dokonywane jest raz w tygodniu przez podmiot zewnętrzny, który za koszty sprawdzenia towarów obciąża Spółkę. Po sprawdzeniu towarów podmiot zewnętrzny sporządza specjalny raport, w którym opisuje przyczyny ewentualnej usterki towarów.

Dodatkowo Strona obciążana jest kosztami związanymi z udostępnieniem miejsca do sprawdzenia towarów tj. kosztami wynajmu powierzchni magazynowej oraz innymi kosztami dodatkowymi, które dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi dla Spółki. Po sprawdzeniu towarów przez podmiot zewnętrzny towary okazują się być wadliwe lub niewadliwe. W zależności od wyników tej weryfikacji oraz od miejsca, z którego zostały wcześniej pobrane, tj. z magazynu czy ze składu celnego Spółka stosuje następujące schematy działania.

A. zwrócone towary są wadliwe i zostały pobrane z magazynu

W przypadku, gdy po sprawdzeniu okaże się że zwrócone towary są wadliwe Spółka zwraca towary do dostawcy, tj. do fabryki w M lub na F. Towary wysyłane są do fabryki raz w miesiącu. Wszystkie zwroty zawierają specjalne oznaczenia nadane przez kontrahenta Spółki oraz oznaczenia nadane przez Spółkę w celu dokumentacji zwrotu. Zwrot towarów do fabryki udokumentowany jest wystawianą przez nią fakturą korygującą (credit note). Z uwagi na odmienność regulacji prawnych obowiązujących w państwach, w których znajdują się fabryki, może zdarzyć się sytuacja, w której zwrot towarów udokumentowany zostanie nie fakturą korygującą (credit note), ale innym dokumentem księgowym np. debit note. Z dokumentu takiego jednoznacznie wynika iż towary zostały zwrócone w związku z czym następuje obniżenie ceny. Mając na uwadze regulacje prawne państw, w których ulokowane są fabryki, Spółka nie ma wpływu na to jaki dokument otrzyma. Dodatkowo, fabryki również nie są w stanie jednoznacznie ustalić, które z pierwotnych faktur sprzedaży dokumentowały zwracane towary.

Jednocześnie Spółka wystawia fakturę korygującą sprzedaż do swojego kontrahenta dokumentującą zwrot wadliwych towarów. Z uwagi jednak na opisany powyżej schemat transakcji, Spółka nie jest w stanie zidentyfikować, którą z wystawionych wcześniej faktur sprzedaży udokumentowana została dostawa poszczególnych towarów. Zaznaczyć należy również, iż pomiędzy pobraniem towaru z magazynu przez kontrahenta Spółki, a jego zwrotem upływa kilka dni dlatego też w celu jak najdokładniejszej identyfikacji faktury pierwotnej Strona zamierza oprzeć swój sposób rozliczeń wadliwych towarów z kontrahentem na ustaleniu miesięcznych okresów rozliczeniowych. Zgodnie z polskimi przepisami prawa faktura korygująca powinna zawierać referencje do pierwotnej faktury sprzedaży. W związku z ustaleniem okresów rozliczeniowych na bazie miesięcznej, Spółka jest w stanie zidentyfikować faktury sprzedaży wystawione w danym miesiącu. Nie jest natomiast w stanie określić, która z faktur sprzedaży dokumentowała sprzedaż zwracanego towaru, dlatego też Spółka zamierza wystawiać faktury korygujące odnoszące się do faktur wystawionych przez Nią jako pierwszych w danym okresie rozliczeniowym tj. na początku danego miesiąca. W praktyce będzie to wyglądać tak, że w zależności od ilości zwracanych towarów w danym okresie rozliczeniowym oraz ilości towarów ujętych na fakturach wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego wystawiona zostanie jedna faktura korygująca zawierająca referencje do pierwszej faktury (w sytuacji, gdy ilość towarów w niej ujętych jest wyższa niż ilość zwracanych towarów w tym okresie). Może się również zdarzyć sytuacja, w której wystawionych zostanie kilka faktur korygujących (odnoszących się do odpowiedniej liczby faktur pierwotnych wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego, na których została ujęta ilość towarów większa lub równa liczbie zwrotu).

Kosztami związanymi ze sprawdzeniem towarów przez podmiot zewnętrzny w tym schemacie transakcji Spółka obciąża producenta wadliwych towarów. z uwagi na różnorodny charakter kosztów ponoszonych przez Spółkę wystawia ona fakturę sprzedaży opodatkowaną VAT w Polsce albo noty debetowe.

B. zwrócone towary zostały pobrane ze składu celnego

W przypadku towarów pobranych ze składu celnego, Spółka zwraca je do dostawcy bez względu na to, czy po sprawdzeniu okazały się wadliwe, czy nie. W związku z powyższym schemat postępowania w tym przypadku będzie identyczny jak w przypadku towarów, które po sprawdzeniu okazały się wadliwe i zostały pobrane z magazynu. Dlatego też Spółka zwraca towary do dostawcy, tj. do fabryki w Malezji lub na Filipinach. Towary wysyłane są do fabryki raz w miesiącu. Wszystkie zwroty zawierają specjalne oznaczenia nadane przez kontrahenta Spółki oraz oznaczenia nadane przez Spółkę w celu dokumentacji zwrotu. Zwrot towarów do fabryki udokumentowany jest wystawianą przez Nią fakturą korygującą (credit note). Z uwagi na odmienność regulacji prawnych obowiązujących w państwach, w których znajdują się fabryki, może zdarzyć się sytuacja, w której zwrot towarów udokumentowany zostanie nie fakturą korygującą (credit note), ale innym dokumentem księgowym np. debit note. Z dokumentu takiego jednoznacznie wynika, iż towary zostały zwrócone, w związku z czym następuje obniżenie ceny. Mając na uwadze regulacje prawne państw, w których ulokowane są fabryki Spółka nie ma wpływu na to jaki dokument otrzyma dodatkowo. Fabryki również nie są w stanie jednoznacznie ustalić, które z pierwotnych faktur sprzedaży dokumentowały zwracane towary.

Jednocześnie Spółka wystawia fakturę korygującą sprzedaż do swojego kontrahenta dokumentującą zwrot towarów. Z uwagi jednak na opisany powyżej schemat transakcji, Spółka nie jest w stanie zidentyfikować, którą z wystawionych wcześniej faktur sprzedaży udokumentowana została dostawa poszczególnych towarów. Zaznaczyć należy również, iż pomiędzy pobraniem towaru ze składu celnego przez kontrahenta Spółki, a jego zwrotem upływa kilka dni. Dlatego też, w celu jak najdokładniejszej identyfikacji faktury pierwotnej Spółka zamierza oprzeć swój sposób rozliczeń zwróconych towarów z kontrahentem na ustaleniu miesięcznych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z polskimi przepisami prawa faktura korygująca powinna zawierać referencje do pierwotnej faktury sprzedaży. W związku z ustaleniem okresów rozliczeniowych na bazie miesięcznej, Spółka jest w stanie zidentyfikować faktury sprzedaży wystawione w danym miesiącu. Nie jest natomiast w stanie określić, która z faktur sprzedaży dokumentowała sprzedaż zwracanego towaru. Dlatego też Strona zamierza wystawiać faktury korygujące odnoszące się do faktur wystawionych przez Nią jako pierwszych w danym okresie rozliczeniowym, tj. na początku danego miesiąca. W praktyce będzie to wyglądać tak, że w zależności od ilości zwracanych towarów w danym okresie rozliczeniowym oraz ilości towarów ujętych na fakturach wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego wystawiona zostanie jedna faktura korygująca zawierająca referencje do pierwszej faktury (w sytuacji gdy ilość towarów w niej ujętych jest wyższa niż ilość zwracanych towarów w tym okresie). Może się również zdarzyć sytuacja, w której wystawionych zostanie kilka faktur korygujących (odnoszących się do odpowiedniej liczby faktur pierwotnych wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego, na których została ujęta ilość towarów większa lub równa liczbie zwrotu).

Kosztami związanymi ze sprawdzeniem towarów przez podmiot zewnętrzny w tym schemacie transakcji Spółka obciąża producenta zwracanych towarów. Z uwagi na różnorodny charakter kosztów ponoszonych przez Spółkę wystawia ona fakturę sprzedaży opodatkowaną VAT w Polsce, albo noty debetowe.

C. zwrócone towary nie są wadliwe i zostały pobrane z magazynu

W przypadku, gdy w wyniku sprawdzenia okaże się, iż zwrócone towary nie są wadliwe zostają one ponownie przekazane kontrahentom Spółki. Przekazanie kontrahentowi Spółka dokumentuje wystawieniem faktury korygującej podnoszącej wartość towarów o koszty ich sprawdzenia. Z przyczyn tożsamych jak opisane powyżej Spółka nie jest w stanie zidentyfikować, którą z wystawionych wcześniej faktur sprzedaży udokumentowana została dostawa poszczególnych towarów. W związku z powyższym Spółka zamierza wystawiać faktury korygujące odnoszące się do wystawionych przez Nią jako pierwszych w danym okresie rozliczeniowym, tj. w okresie jednego miesiąca. W praktyce będzie to wyglądać tak, że w zależności od ilości przekazywanych ponownie kontrahentowi towarów w danym okresie rozliczeniowym oraz ilości towarów ujętych na fakturach wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego wystawiona zostanie jedna faktura korygująca zawierająca referencje do pierwszej faktury (w sytuacji gdy ilość towarów w niej ujętych jest wyższa niż ilość przekazanych ponownie kontrahentowi towarów w tym okresie). Może się również zdarzyć sytuacja, w której wystawionych zostanie kilka faktur korygujących (odnoszących się do odpowiedniej liczby faktur pierwotnych wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego, na których została ujęta ilość towarów większa lub równa liczbie zwrotu).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Podatnika

1. faktury korygujące

Zgodnie z § 17 rozporządzenia ministra finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dz. u. Nr 95, poz. 798 z późn. zm., dalej: rozporządzenie) faktura korygująca powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia

Zdaniem Spółki sprzedawane przez Nią towary np. baterie są rzeczami oznaczonymi co do gatunku. Definicja rzeczy oznaczonych co do gatunku została wypracowana przede wszystkim na gruncie prawa cywilnego i jest ugruntowana w ustawodawstwie, orzecznictwie i praktyce. Przykładowo można wskazać jedną z definicji rzeczy oznaczonych co do gatunku: rzeczy oznaczone co do gatunku to rzeczy, które wykazują tylko pewne cechy rodzajowe, np. zboże, woda, fabrycznie wyprodukowana, identyczna z innymi para obuwia. Odmiennie, rzeczy oznaczone co do tożsamości, są to rzeczy wykazujących pewne indywidualne, niepowtarzalne cechy np. para butów szyta dla konkretnego klienta na konkretne, indywidualne zamówienie. Mając na uwadze te definicje towary sprzedawane przez Spółkę należy uznać, za oznaczone co do gatunku. Wynika to z faktu, iż towary te mają identyczne cechy, które uniemożliwiają ich odróżnienie od siebie. nie można ich odróżnić od siebie nawzajem, tak jak nie można odróżnić rzeczy wskazanych powyżej (np. zboża, wody). W związku z tym w transakcjach ze swoim kontrahentem Spółka posługuje się oznaczoną jednostką miary (zazwyczaj są to sztuki) w celu określenia ilości sprzedawanych towarów. Po zakupieniu tych towarów nadal są one oznaczone co do gatunku. W przypadku zwrotu określonej ilości towarów, jak wskazano w opisanym powyżej stanie faktycznym, nie jest możliwe określenie, która faktura wystawiona wcześniej przez Spółkę dokumentowała ich zakup.

Dlatego też zdaniem Spółki, w sytuacji braku możliwości ustalenia, której z faktur sprzedaży dotyczył dany zwrot, wystawienie faktur korygujących odnoszących się do jednej lub kilku faktur wystawionych na początku danego okresu rozliczeniowego (1 miesiąc) spełni wszystkie elementy wskazane w § 16 ust. 2 rozporządzenia. W rezultacie takie faktury korygujące będą stanowić podstawę do dokonania korekty rozliczeń podatku od towarów i usług zarówno przez Spółkę jak i jej kontrahenta.

Zauważyć należy również, iż przepisy ustawy o VAT nie wskazują szczegółowej metody, jaka powinna być stosowana do określenia faktury, do której odnosi się faktura korygująca. Zdaniem Spółki, w przypadku towarów, w stosunku do których ze względu na ich specyfikę nie jest możliwe powiązanie zwracanych wadliwych towarów z wystawioną wcześniej fakturą dokumentującą ich sprzedaż. Z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT możliwe jest przyjęcie przez podatnika dowolnego rozwiązania. Konieczne jest jednak, aby zastosowana metoda w powyższym zakresie zapewniała jak najdokładniejsze odzwierciedlenie przeprowadzonych transakcji w rozliczeniach VAT oraz aby przyjęta metoda była stosowana w sposób konsekwentny. Zdaniem Spółki specyfikę zwrotów najwierniej odzwierciedla metoda polegająca na uznaniu, iż pierwsze towary nabyte w danym okresie rozliczeniowym (1 miesiąc) są zwracane. Skutkować to będzie dokonaniem korekty faktur wystawionych jako pierwsze w danym okresie rozliczeniowym. Wynika to z faktu, iż od momentu sprzedaży towaru i wystawienia faktury VAT, do momentu zwrotu wadliwego towaru upływa kilka dni. W konsekwencji zastosowanie innego rozwiązania polegającego na przyjęciu, iż zwracane towary zostały sprzedane w ostatnich dostawach w danym okresie rozliczeniowym mogłoby skutkować skorygowaniem faktur obejmujących towary, w przypadku których ewentualny zwrot jeszcze nie nastąpił. Zastosowanie przyjętego rozwiązania pozwala na uniknięcie ww. ryzyka, ponieważ w trakcie przyjętego przez Spółkę i kontrahenta miesięcznego okresu rozliczeniowego wszelkie wady towarów powinny zostać zidentyfikowane, a Spółka zostanie o ewentualnych wadach poinformowana. Z uwagi na fakt, iż w danym miesiącu Spółka dokonuje wielu dostaw towarów do swojego kontrahenta, a kontrahent Spółki może dokonać wielu zwrotów, uprawnione jest rozpatrywanie tych dostawa i zwrotów w kontekście całego okresu rozliczeniowego, tj. w ciągu jednego miesiąca. Nie ma przy tym znaczenia, czy Spółka wystawi fakturę korygującą do pierwszej, piątej, czy ostatniej faktury wystawionej w danym okresie rozliczeniowym. Istotne jest to, aby wszystkie transakcje zakończone zostały w ramach jednego okresu rozliczeniowego.

Ponadto, jedną z podstawowych zasad podatku od towarów i usług jest jego neutralność dla podatnika. Zasada ta znajduje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych oraz orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W orzeczeniu z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/WA 655/08 sąd wyjaśnił, iż zasada neutralności podatku od towarów i usług, jako jedna z podstawowych zasad tego podatku, znajdowała potwierdzenie zarówno w przepisach art. 2 ust. 1 Dyrektywy Rady z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich w zakresie podatków obrotowych (62/227EEC dalej: 1 Dyrektywa Rady), jak również w przepisach art. 17 (2) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicana podstawa wymiaru podatku (771388/ EWG dalej: VI Dyrektywa Rady). Znajduje także odzwierciedlenie w przepisach obowiązującej zasadniczo od 1 stycznia 2007 r. dyrektywy rady 2006/2/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej. Na podstawowy charakter tej zasady dla istoty podatku od towarów i usług, jako podatku o charakterze konsumpcyjnym, wskazywał również wielokrotnie Europejski Trybunał Sprawiedliwości np. w orzeczeniach C-263/83, C-342/87 i C-37/94. Oznacza ona m.in. to, iż kwota podatku nie może ostatecznie w sensie ekonomicznym obciążać podatnika. Jak wykazano powyżej Spółka nie jest wstanie zidentyfikować, która z wystawionych wcześniej faktur sprzedaży dokumentowała dostawę zwróconego towaru. Konieczność dokładnej identyfikacji poszczególnych faktur uniemożliwiłaby Spółce wystawienie jakiejkolwiek faktury korygującej dokumentującej zwrot wadliwych towarów.

Jednocześnie potwierdzeniem stanowiska Spółki jest także stanowisko prezentowane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach przepisów praw podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej w podobnej sprawie interpretacji indywidualnej Nr IPPP1-443-446/07-4/IZ z dnia 12 marca 2008 r. uznał, że w przypadku braku możliwości ustalenia które z towarów oznaczonych co do gatunku są zwracane, możliwe jest wystawienie faktury korygującej (faktur korygujących) odnoszącej się do pierwszej faktury sprzedaży z danego okresu rozliczeniowego.

1. dokumentowanie zwrotu kosztów notami debetowymi oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Poprzez dostawę towarów, o której mowa wyżej, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W powyżej przedstawionym stanie faktycznym Spółka obciąża fabryki kosztami związanymi ze sprawdzeniem wadliwych towarów, wobec czego nie można tu mówić o określonym odbiorcy usługi, który odnosiłby z jej wykonania bezpośrednią korzyść. Do momentu, gdy nie istnieje określony beneficjent usługi nie możemy traktować przedmiotowego świadczenia jako usługi w rozumieniu ww. ustawy. W przypadku gdy Spółka obciąża fabryki kosztami sprawdzenia towarów należących do Spółki, które następnie są zwracane do producentów należy stwierdzić, iż obciążenie równowartością poniesionych kosztów ma charakter rekompensaty, szczególnego rodzaju odszkodowania. Fabryki wypłacając rekompensatę za poniesione straty nie pełnią roli odbiorcy jakiejkolwiek usługi, a zatem obciążenie dostawców tymi kwotami nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. Z uwagi na fakt, iż opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w których możliwy jest do zidentyfikowania ostateczny konsument towarów lub usług, obciążenie producentów towarów za powstałe podczas produkcji szkody, nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Spółka pragnie również zauważyć, iż podobne stanowisko zawarte zostało w postanowieniu Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu Nr RO/443-66/06 z dnia 10 stycznia 2007 r. Jednocześnie w ocenie Spółki zachowuje ona prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem usług, których koszt częściowo jest jej zwracany przez fabryki na podstawie not debetowych. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawa uzależnia zatem prawo do odliczenia podatku VAT od wykazania związku poniesionych wydatków z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. W ocenie Spółki przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jeśli wykonywane przez niego czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu VAT. Zważywszy na fakt, iż Spółka jest zobowiązana do dostawy niewadliwych towarów do swojego odbiorcy, w przypadku ich reklamacji Spółka musi podjąć działania mające na celu zweryfikowanie czy sprzedane przez nią wcześniej towary są wadliwe czy też nie. Towary sprzedawane przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce. W konsekwencji wszystkie usługi związane z weryfikacją sprzedawanych towarów przez Spółkę są związane z prowadzoną przez Nią działalnością opodatkowaną VAT. Ewentualny zwrot kosztów usług związanych z weryfikacją wadliwości tych towarów na podstawie noty debetowej nie stanowi celu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Zwrot ten ma charakter tylko i wyłącznie uboczny mający na celu rekompensatę poniesionych przez Spółkę strat w przypadku, gdy dostarczone jej towary okażą się wadliwe. Jednocześnie Spółka wyjaśnia, iż w przypadku gdy w wyniku weryfikacji towary okażą się niewadliwe, Spółka podwyższa wartość sprzedanych towarów do kontrahenta na podstawie faktury korygującej VAT wcześniej dostarczone towary.

Prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem towarów lub usług, które mają być wykorzystane w związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT zostało wielokrotnie potwierdzone w orzecznictwie ETS. W opinii ETS prawo do odliczenia VAT przysługuje podatnikom nawet w sytuacji, gdy nie jest możliwe wykazanie związku nabytych towarów lub usług z konkretną czynnością opodatkowaną, jeśli wszystkie czynności wykonywane przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej były czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT. W wyroku z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie podatku VAT związanego z emisją akcji przez spółkę K (sprawa C-465/03 K AG VS F Lins) ETS postanowił, iż zgodnie z przepisami VI dyrektywy można odliczyć w całości VAT naliczony od wydatków poniesionych przez podatnika w związku z emisją akcji, o ile podatnik prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną VAT. Podobne stanowisko zajął ETS w sprawie C-98/98 pomiędzy C of C and E a M Bank plc, zgodnie z którym w niektórych okolicznościach prawo do odliczenia VAT może przysługiwać nawet w przypadku braku konkretnej transakcji opodatkowanej, o ile zakup związany jest z działalnością podatnika, która co do zasady podlega opodatkowaniu. Zasada ta znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych np. orzeczeniu WSA z dnia 14 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 70/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stany faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.