IPPP1/443-1956/08-2/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 21 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności związanych z postępowaniem likwidacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności związanych z postępowaniem likwidacyjnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest wynajem powierzchni biurowych i magazynowych. Majątek Wnioskodawcy obejmuje przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzi między innymi prawo własności do nieruchomości, a także umowy najmu dotyczące tej nieruchomości. Jedyny udziałowiec Wnioskodawcy (dalej jako: Spółka H), prowadzi działalność w podobnym zakresie jak Wnioskodawca.

Spółka H ma zamiar podjąć uchwałę o likwidacji Wnioskodawcy i wszcząć postępowanie likwidacyjne. Decyzja ta jest podyktowana względami biznesowymi i ma na celu uproszczenie struktury grupy.

Stan faktyczny I - przeniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (i) Kodeksu cywilnego jako majątku polikwidacyjnego.

W trakcie postępowania likwidacyjnego Spółka H przejmie wszystkie istniejące w momencie likwidacji zobowiązania Wnioskodawcy, a także (w momencie przejęcia majątku polikwidacyjnego) wstąpi we wszystkie umowy handlowe zawarte z kontrahentami przez Wnioskodawcę. Innymi słowy, poprzez zawarcie odpowiednich umów, Spółka H w trakcie procesu likwidacji przejmie w znaczeniu ekonomicznym i prawnym wszystkie zobowiązania ciążące na Wnioskodawcy z tytułu prowadzonego przedsiębiorstwa. W rezultacie zabezpieczone zostaną interesy wierzycieli Wnioskodawcy, co jest głównym celem postępowania likwidacyjnego. Natomiast majątek i inne elementy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie zostaną upłynnione, lecz w całości przekazane Spółce H (jedynemu wspólnikowi) po zakończeniu procedury likwidacyjnej. W efekcie w posiadaniu Spółki H znajdzie się całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Jako, że Spółka H obejmie nie tylko majątek rzeczowy likwidowanej spółki, ale także stanie się stroną umów handlowych oraz przejmie wszelkie inne istotne elementy, będzie to przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 kodeksu cywilnego (dalej "k.c.") stanowiące zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Po zakończeniu likwidacji Spółka H zamierza, w ramach otrzymanego przedsiębiorstwa, kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Stan faktyczny II - przeniesienie majątku nie stanowiącego przedsiębiorstwa jako majątku polikwidacyjnego. Jednakże mając na uwadze kilkumiesięczny okres konieczny do przeprowadzenia procesu likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca bierze pod uwagę ewentualność, iż z uwagi na uwarunkowania biznesowe lub prawne może dojść do sytuacji, iż w momencie przekazania majątku likwidacyjnego do Spółki Holdingowej nie będzie on stanowił już przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 1 k.c. Ze względu na wspomniany czas postępowania likwidacyjnego, nie można z całkowitą pewnością przewidzieć, w jaki sposób będą przebiegać procesy likwidacyjne Wnioskodawcy i nie można wykluczyć, iż w toku czynności likwidacyjnych nastąpi wygaszenie umów handlowych, ściągnięcie należności i uregulowanie wierzytelności. W rezultacie podziałowi pomiędzy wspólników podlegałyby jedynie poszczególne elementy majątku rzeczowego Wnioskodawcy (m.in. nieruchomości). W takim wypadku przekazany majątek będą stanowiły poszczególne środki trwałe i niepowiązane materialne składniki majątkowe Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pytanie podatnika do stanu faktycznego nr 1:

1. Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, że przekazanie przez niego przedsiębiorstwa w formie majątku likwidacyjnego nie powoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT.

Pytania podatnika do stanu faktycznego nr 2:

1. Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, iż w opisanym powyżej stanie faktycznym nr 2, przekazanie wspólnikowi (Spółce H) pozostałych po zaspokojeniu wierzycieli oraz złożeniu sum spornych do depozytu sądowego składników majątku, nietworzących przedsiębiorstwa, nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Wnioskodawca prosi także o potwierdzenie, iż w przypadku przekazania majątku, o którym mowa w pyt.1, które nie podlega opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 4, 5 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pyt. nr 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przekazanie przedsiębiorstwa w formie majątku likwidacyjnego nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako "ustawa o VAT").

Wnioskodawca twierdzi, iż w odniesieniu do zbywcy przedsiębiorstwa przepisy tej ustawy (zgodnie z art. 6 pkt 1) nie mają zastosowania do takiej operacji zarówno w zakresie powstania obowiązku zapłaty VAT należnego, jak i modyfikacji prawa do odliczenia VAT naliczonego (art. 91 ust. 9).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Stwierdzenie, iż przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania oznacza, iż bez względu na kwalifikację transakcji zbycia w podatku od towarów i usług, gdy przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo dane zdarzenie nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na podstawie tej ustawy (ani też innych skutków, dla zbywającego). A zatem, jeśli przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo, to transakcja ta nie wywołuje skutków w postaci opodatkowania VAT.

Z uwagi na fakt, że ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa, dla potrzeb ww. ustawy, należy odnieść się do art. 55 1 kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako "k.c."), według którego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Przytoczony przepis zawiera przykładowy katalog składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, tj.:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, aby można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa, musi nastąpić przeniesienie wszystkich składników wymaganych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa. Zbycie należy natomiast rozumieć jako jakąkolwiek czynność prowadzącą do przeniesienia własności.

W myśl artykułu 286 kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. dalej jako "k.s.h."), po zakończeniu procesu likwidacji, to jest po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wszystkich wierzycieli, ale nie wcześniej niż przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji, następuje podział pozostałego majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników.

W przedmiotowym stanie faktycznym, Wnioskodawca zamierza w trakcie procesu likwidacji zaspokoić wszystkich wierzycieli bądź poprzez faktyczną spłatę ciążących na nim zobowiązań bądź poprzez zawarcie odpowiednich umów cywilnoprawnych przenoszących jego zobowiązania na inny podmiot.

Po skutecznym zaspokojeniu wszystkich wierzycieli, w likwidowanej spółce pozostanie majątek, który jako całość będzie stanowił działające przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55 1 k.c., a obejmujący między innymi nieruchomość, zawarte umowy najmu związane z nieruchomością, nadające się do przeniesienia prawa majątkowe w postaci wierzytelności z tytułu umów najmu, oraz inne składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tego przedsiębiorstwa wymienione w art. 55 1 k.c.

Jakkolwiek planuje się, iż przeniesienie zdecydowanej większości (o ile nie wszystkich) elementów przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 1 k.c. nastąpi jednorazowo w momencie formalnego przeniesienia własności majątku polikwidacyjnego (z tą chwilą przeniesione zostaną ostatecznie umowy najmu, własność rzeczy, oznaczenia, księgi etc.). Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż w przedstawionym stanie faktycznym identyczne skutki wywoływałaby sytuacja, w której poszczególne elementy przedsiębiorstwa byłyby stopniowo, na różnych etapach likwidacji, przejmowane przez wspólnika. W omawianym przypadku istotny jest cel jaki przyświeca Wnioskodawcy (spółce likwidowanej) oraz efekt końcowy procesu, czyli przekazanie całego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 kodeksu cywilnego. Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę znajduje odzwierciedlenie w ugruntowanym orzecznictwie sądów administracyjnych.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że majątek likwidacyjny przekazany Spółce H w procesie likwidacji będzie miał formę przedsiębiorstwa, definiowanego zgodnie z przepisami k.c.

A zatem, niezależnie od wygaszenia działalności spółki jako bytu prawnego w rozumieniu k.s.h., z ekonomicznego i prawnego punktu widzenia podział majątku likwidacyjnego polegający na przeniesieniu na własność jedynego wspólnika wszystkich składników przedsiębiorstwa, które będzie kontynuować działalność należy uznać za zbycie przedsiębiorstwa. W efekcie przekazanie go udziałowcowi w ramach procesu likwidacji, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegało ustawie VAT, i nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zbycie przedsiębiorstwa nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy konieczności jakichkolwiek modyfikacji kwot podatku naliczonego, gdyż zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, ewentualne korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem środków trwałych (o ile w ogóle zachodzi konieczność ich dokonania) dokonywane są przez nabywcę przedsiębiorstwa. Mając na uwadze powyższą argumentację, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska w powyższym zakresie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: 1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie,

Podział majątku likwidowanej spółki handlowej został unormowany w art. 286 (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz art. 474 (spółka akcyjna) k.s.h. Art. 286 ust. 1 oraz art. 474 ust. 1 k.s.h. wskazują, iż podział majątku między akcjonariuszy/wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli.

Tym samym przejęcie elementów majątku likwidowanej spółki handlowej przez akcjonariuszy/wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot.

Innymi słowy likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel, lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników, gdyż nie dysponuje przedmiotowym majątkiem. Zgodnie, bowiem z art. 286 ust. 3 oraz art. 474 ust. 3 k.s.h. umowa/statut spółki może określić inne zasady podziału majątku likwidacyjnego, wskazując tym samym jednoznacznie, iż to właśnie wspólnicy dysponują majątkiem likwidacyjnym i to już w momencie zawiązywania spółki (sporządzania umowy/statutu spółki). Co do zasady mogą bowiem przeznaczyć majątek likwidacyjny na dowolny cel (np. przekazać go wskazanej w umowie/statucie fundacji bądź organizacji charytatywnej). Z powyższego wynika, iż opisana przez Wnioskodawcę czynność przekazania majątku likwidacyjnego nie mieści się w definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Odwołując się do Słownika języka polskiego PWN pod pojęciem "świadczyć" należy "rozumieć wykonywać coś na czyjąś rzecz". W tym kontekście nie można stwierdzić w analizowanym stanie taktycznym, iż likwidowana spółka świadczy cokolwiek dla swoich akcjonariuszy/udziałowców, dokonując podziału majątku polikwidacyjnego pomiędzy nich. Podział majątku polikwidacyjnego nie jest bowiem wyrazem woli (przejawem aktywności wobec akcjonariuszy/udziałowców) likwidowanej spółki, a jedynie zdarzeniem będącym konsekwencją przepisów k.s.h. Podmiot znajdujący się w stanie likwidacji nie wykonuje tym samym żadnej czynności w związku z faktem podziału majątku polikwidacyjnego, gdyż następuje on automatycznie z mocy prawa i na zasadach określonych w k.s.h. lub statucie/umowie spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy podział majątku polikwidacyjnego nie jest również świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż nawet zaniechanie (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji) wymaga zachowania aktywności ze strony podatnika (wyrażenia jego woli) natomiast w przypadku podziału majątku polikwidacyjnego podmiot likwidowany jest niejako przedmiotem a nie podmiotem danej czynności. Warto także podkreślić, iż "świadczenie" będzie oznaczać wykonanie usługi, gdy stanie się ono podstawą żądania wykonania innego świadczenia. Podział majątku likwidacyjnego natomiast w żaden sposób nie wywołuje obowiązku świadczenia zwrotnego ze strony akcjonariuszy/udziałowców, ani nie jest podstawą żądania przez podmiot likwidowany wykonania takiegoż świadczenia. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty Wnioskodawca twierdzi, iż podział majątku polikwidacyjnego nie jest świadczeniem usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 i tym samym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Swoje stanowisko Wnioskodawca sformułował także w oparciu o utrwalone w systemie prawa handlowego pojęcie udziałów/akcji. Udziały/akcje należy rozumieć zarówno, jako rachunkowo określoną wartość ekonomiczną, będącą częścią kapitału akcyjnego/zakładowego jak i ogół praw i obowiązków wspólnika. Do podstawowych praw wynikających z posiadania akcji/udziałów zalicza się prawo do głosu, prawo do dywidendy oraz prawo do części majątku w przypadku likwidacji podmiotu. Na tej podstawie należy stwierdzić, iż prawo wspólnika do otrzymania majątku likwidowanej spółki jest systemowo takie samo jak prawo wspólnika do dywidendy. Nie ma tutaj znaczenia fakt, iż wspólnik może otrzymywać dywidendę wielokrotnie, natomiast przekazanie majątku likwidacyjnego wiąże się ze szczególnym momentem - zakończeniem działalności i zostanie zrealizowane tylko raz.

Skoro więc na gruncie ustawy o VAT dywidendy nie podlegają opodatkowaniu VAT, nie ma podstaw obciążania tym podatkiem czynności podziału majątku likwidowanego podmiotu. Brak opodatkowania VAT dywidend został również potwierdzony przez ETS na gruncie prawa wspólnotowego (porównaj z orzeczeniami w sprawach Floridienne SA i Berginvest SA, Cibo Participations SA). Jak słusznie zauważył ETS, dywidendy ze swej natury reprezentują zwrot z zainwestowanego kapitału i są jedynie efektem własności tego kapitału. Dalej ETS zwraca uwagę, iż podział dywidendy dokonywany jest w oparciu o rodzaje poszczególnych akcji/udziałów, a nie w odniesieniu do tożsamości akcjonariuszy/wspólników. Zdaniem Wnioskodawcy analogiczne zasady znajdują zastosowanie do podziału majątku likwidowanego podmiotu. Otrzymanie przez akcjonariuszy/wspólników tegoż majątku wynika z prawa własności wyrażonego w posiadanych przez nich akcjach/udziałach, natomiast sam podział następuje w stosunku do wniesionych wpłat na kapitał zakładowy/udziałów (odpowiednio art. 474 ust. 2 k.s.h. oraz art. 286 ust. 2 k.s.h.). Mając na uwadze przywołane argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisko, iż podział majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników jest realizacją praw wynikających z posiadania akcji/udziałów (analogicznie jak dywidenda) w likwidowanym podmiocie i związku z tym nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca pragnie także zauważyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Z kolei działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jako obejmująca wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, podział oraz wydanie majątku likwidacyjnego wspólnikom nie wypełnia powyższej definicji, a Wnioskodawca nie wykonuje działalności gospodarczej dokonując przedmiotowego wydania. W szczególności bowiem nie zostanie spełniony warunek wykonania danej czynności w celu zarobkowym oraz nie istnieją okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania tejże czynności w sposób ciągły. Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku III SAWa 1202/07 z 15 października 2007 r. "nie ulega wątpliwości iż status bycia podatnikiem VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT." Tym samym nie można uznać za podlegającą opodatkowaniu VAT czynności, która nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT tylko dlatego, iż została wykonana przez podatnika tegoż podatku.

Podobnie zauważył Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w interpretacji z dnia 30 sierpnia 2006 (sygn. 1 473/WV/443/663/121/2006/RD) zauważył, iż "w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę doszło do przesunięcia udziałów Spółki z jednej spółki zagranicznej, w związku z jej likwidacją, do drugiej. W tym zakresie unormowania prawne zawarto w kodeksie spółek handlowych. Z powyższego wynika, iż opisana przez Spółkę czynność nie mieści się w pojęciu "działalność gospodarcza" a także w pozostałych pojęciach sformułowanych na potrzeby podatku od towarów i usług."

Warto także zwrócić uwagę na treść art. 14 ustawy o VAT, który wskazuje, iż opodatkowaniu VAT podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej oraz w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Ustawodawca nie objął wspomnianymi uregulowaniami likwidacji spółek handlowych mających osobowość prawną - spółki akcyjnej i z ograniczoną odpowiedzialnością. Tak, więc a contrario należy stwierdzić, iż nie było celem ustawodawcy opodatkowanie majątku pozostałego po likwidacji spółek handlowych mających osobowość prawną. Poza tym Wnioskodawca zauważa, iż skoro ustawodawca przewidział odrębne niż przepis art. 5 ustawy o VAT szczegółowe uregulowania poddające opodatkowaniu proces likwidacji oraz zaprzestania działalności przez osobę fizyczną, a de facto towary pozostałe jako rezultat tego procesu, oznacza, że w przypadku braku przedmiotowego przepisu dana czynność nie podlegałaby opodatkowaniu, gdyż nie wypełnia definicji czynności opodatkowanych i działalności gospodarczej. Jeżeli więc z przepisów szczegółowych dotyczących likwidacji i zaprzestania działalności wyłączone zostały spółka akcyjna i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nie ma podstaw opodatkowania VAT podziału majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników przez te podmioty.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska w powyższym zakresie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 3.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje wciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Z kolei art. 91 ust. 4 wskazuje, iż w przypadku gdy w okresie korekty, o które> mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W myśl art. 91 ust. 5 korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty.

Zdaniem Wnioskodawcy przywołane przepisy nie mają zastosowania w przypadku podziału majątku likwidacyjnego przez Wnioskodawcę, gdy dany podział nastąpi w okresie korekty. W art. 2 ust. 22 ustawodawca zdefiniował bowiem sprzedaż jako odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jak zostało wskazane w rozważaniach dotyczących pyt. 2, powyżej podział majątku bez wątpienia nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług, a zatem nie wypełnia zacytowanej powyżej definicji sprzedaży. Tym samym przepisy art. 91 ust. 4 i 5 nie znajdują zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego, gdyż nie dotyczy on sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, iż w świetle przywołanych argumentów podział majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników, niepodlegający opodatkowaniu VAT, nie spowoduje u Wnioskodawcy obowiązku dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 4, 5 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska w powyższym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.