IPPP1/443-191/14-2/IGo

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-191/14-2/IGo

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług opieki nad dziećmi i młodzieżą w postaci koloni, zimowisk, obozów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług opieki nad dziećmi i młodzieżą w postaci koloni, zimowisk, obozów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. jest podmiotem gospodarczym świadczącym usługi na rzecz osób fizycznych i prawnych. W szczególności przedmiotem działania Wnioskodawcy jest:

1.

świadczenie usług kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży w formach i na zasadach określonych w przepisach Ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 95, poz. 425 z późn. zm.);

2.

świadczenie usług kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży nie wykonywanych w formach i na zasadach objętych przepisami o systemie oświaty;

3.

świadczenie usług turystycznych dla osób dorosłych i dzieci w oparciu o przepisy Ustawy o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 578 z późn. zm.) - wycieczki szkolne, zielone szkoły i in.

Pytanie zawarte w niniejszym wniosku dotyczy wyłącznie działalności z pkt 1, tj. świadczenia w przyszłości usług kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży w formach i na zasadach określonych w przepisach Ustawy o systemie oświaty.

Usługi te świadczone będą w oparciu art. 92a. Ustawy o systemie oświaty oraz Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.)

Istotą tych usług jest przekazanie przez rodziców/opiekunów prawnych dzieci i młodzieży pod opiekę i nadzór Wnioskodawcy, w czasie wakacji i ferii zimowych, w sytuacji gdy (np. z powodu pracy zawodowej) rodzice/opiekunowie sami nie będą mogli tej opieki zapewnić, a szkoły i placówki są w tym czasie zamknięte. Wnioskodawca zatrudni wychowawców i pozostałą kadrę opiekuńczą zgodnie z wymaganiami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania, oraz przejmie odpowiedzialność za zdrowie i bezpieczeństwo dzieci. W czasie kolonii i obozów dzieci pod nadzorem kadry opiekuńczej zrealizują wybrany przez rodziców program zajęć sportowo-oświatowych. Mogą to być wszelkie zajęcia sportowe, plastyczne, taneczne, artystyczne, modelarskie, dydaktyczne, warsztaty zainteresowań i wiele innych. Ponieważ dzieci przebywają poza miejscem stałego zamieszkania, w ramach kolonii świadczone będą też inne niezbędne usługi w szczególności zakwaterowanie i wyżywienie w wynajętych obiektach. Część rodziców, która nie może samodzielnie przywieźć dzieci na kolonie skorzysta również z transportu oferowanego przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą w postaci koloni, zimowisk, obozów opisanych powyżej, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności wyżywienia, zakwaterowania, przewozów), wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty mogą korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług (VAT), na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) oraz 43 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Czy zwolnienie z podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanymi weszło w życie od 1 stycznia 2011 r. na mocy ustawy o podatku od towarów i usług, zaś w odniesieniu do usług ściśle związanych z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy - weszło w życie od 1 lipca 2011 r. na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy:

Stanowisko odnośnie pytania 1

W myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

a.

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,

b.

przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do lat 3.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 17 zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

X świadczy usługi kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży. Usługi te świadczone są w oparciu art. 92a ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Należy podkreślić, że podstawową funkcją kolonii i obozów jest zapewnienie dzieciom opieki i bezpiecznego i pożytecznego spędzenia czasu w okresie, gdy nie znajdują się pod opieką rodziców/opiekunów prawnych. Zapewnienie odpowiednio przygotowanej opieki pedagogicznej i nadzoru, bezpiecznych warunków pobytu poprzez wypełnienie wymagań rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej gwarantuje bezpieczeństwo na kolonii i stanowi główny czynnik kosztotwórczy kolonii.

Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 cyt. ustawy o systemie oświaty, w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.)

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl postanowień § 6 Rozporządzenia organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

1.

dane dotyczące organizatora wypoczynku,

2.

informację na temat formy wypoczynku, czasu trwania wypoczynku i liczby uczestników wypoczynku,

3.

dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych lub wolontariuszy i kierownika wypoczynku,

4.

informację na temat programu pracy z dziećmi i młodzieżą,

5.

informację na temat rodzaju zakwaterowania, miejsca wypoczynku i opieki medycznej podczas wypoczynku,

6.

w przypadku obozów wędrownych - informację na temat przebiegu trasy obozu wędrownego.

X zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 21 stycznia 1997 r. będzie dokonywało odpowiedniego zgłoszenia świadczącego o spełnieniu warunków § 6 Rozporządzenia, a zatem realizacja ich będzie podlegać kontroli przez kuratorium oświaty. Powoduje to, że usługi świadczone przez X będą wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach Ustawy o systemie oświaty i zostaną objęte przepisami Ustawy o systemie oświaty i aktów wykonawczych.

W związku z tym świadczenie usług kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży powinno obejmować zwolnienie od podatku od towarów i usług (VAT) z mocy art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ zaś w ramach usługi podstawowej opieki nad dziećmi w postaci kolonii i obozów świadczone będą różne usługi, w szczególności wyżywienia, zakwaterowania, przewozów, które:

1.

są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

2.

ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia,

to usługi te również są zwolnione z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 17 w korespondencji art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobnie stanowisko wyrazili:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach sygn. IPPP1/443-262/13-2/AP, IPPP2/443-80/12-8/MM i IPPP1/443-1770/11-2/JL,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPP1/443-763/12/TS,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - IPTPP2/443-235/12-7/IR i IPTPP2/443-336/11-4/JS,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-235/11/ASz i IBPP1/443-804/13/KJ,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPP2/443-240/13-2/MR.

Stanowisko odnośnie pytania 2

Artykuł 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług został wprowadzony na mocy nowelizacji ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 30 listopada 2010 r. Nr 226 poz. 1476) w brzmieniu:

"Art. 43. 1. Zwalnia się od podatku: (...)

24)

usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

a.

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty",z zastrzeżeniom zawartym w art. 43 ust. 17.

Ustawa weszła w życie 1 stycznia 2011 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476).

Natomiast Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zmieniające Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 4 kwietnia 2011 r. wprowadziło przepis w § 1 ust. 3):"w § 13:

a. w ust. 1 dodaje się pkt 26 i 27w brzmieniu:26) usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy",z zastrzeżeniem zawartym w ust. 8 i 9.

Rozporządzenie (nowelizacja) weszło w życie z dniem ogłoszenia, tj. 1 lipca 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 136, poz. 798).

Tak więc zwolnienie z podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanymi weszło w życie od 1 stycznia 2011 r. na mocy ustawy, zaś w odniesieniu do usług ściśle związanych z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy weszło w życie od 1 lipca 2011 r. na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy). W związku z nowelizacją ustawy z dniem 1 stycznia 2014 r. obowiązywanie stawki 23% na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy przedłużone zostało do dnia 31 grudnia 2016 r.

Jednakże, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 31 grudnia 2010 r. wygasła moc obowiązywania załącznika nr 4 do ustawy VAT, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku VAT. Ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o VAT (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) zwolnienia w całości zostały zawarte w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Zwolnienia te - w przepisach ustawy o VAT - obowiązują począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

a.

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,

b.

przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W dniu 29 czerwca 2011 r. Minister Finansów wydał rozporządzenie (Dz. U. z 2011 r. Nr 136, poz. 798), zmieniające rozporządzenie z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Z zapisu § 1 pkt 3 lit. a powyższego rozporządzenia, w § 13 ust. 1 Rozporządzenia dodaje się m.in. pkt 26, wobec czego § 13 ust. 1 pkt 26 brzmi: "zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy".

Z kolei na podstawie § 2 powołanego rozporządzenia z dnia 29 czerwca 2011 r., zwolnienie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Z kolei stosownie do § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie zaś z § 13 ust. 1 pkt 15 cyt. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi obozów, kolonii lub usługi o podobnym charakterze, organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), świadczone wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek.

W rozpatrywanej sprawie zwrócić należy uwagę na postanowienia zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT. Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie tego przepisu, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określił zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o czym stanowi rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Stosownie do § 2 rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

1.

dane dotyczące organizatora wypoczynku,

2.

informację na temat formy wypoczynku, czasu trwania wypoczynku i liczby uczestników wypoczynku,

3.

dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych lub wolontariuszy i kierownika wypoczynku,

4.

informację na temat programu pracy z dziećmi i młodzieżą,

5.

informację na temat rodzaju zakwaterowania, miejsca wypoczynku i opieki medycznej podczas wypoczynku,

6.

w przypadku obozów wędrownych - informację na temat przebiegu trasy obozu wędrownego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym świadczącym usługi na rzecz osób fizycznych i prawnych. Przedmiotem jego działania jest m.in. świadczenie usług kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży w formach i na zasadach określonych w przepisach ustawy o systemie oświaty. Usługi świadczone będą w oparciu art. 92a. Ustawy o systemie oświaty oraz Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania.

Istotą tych usług jest przekazanie przez rodziców/opiekunów prawnych dzieci i młodzieży pod opiekę i nadzór Wnioskodawcy, w czasie wakacji i ferii zimowych, w sytuacji gdy (np. z powodu pracy zawodowej) rodzice/opiekunowie sami nie będą mogli tej opieki zapewnić, a szkoły i placówki są w tym czasie zamknięte. Wnioskodawca zatrudni wychowawców i pozostałą kadrę opiekuńczą zgodnie z wymaganiami rozporządzenia oraz przejmie odpowiedzialność za zdrowie i bezpieczeństwo dzieci. W czasie kolonii i obozów dzieci pod nadzorem kadry opiekuńczej zrealizują wybrany przez rodziców program zajęć sportowo-oświatowych. Mogą to być wszelkie zajęcia sportowe, plastyczne, taneczne, artystyczne, modelarskie, dydaktyczne, warsztaty zainteresowań i wiele innych. Ponieważ dzieci przebywają poza miejscem stałego zamieszkania, w ramach kolonii świadczone będą też inne niezbędne usługi w szczególności zakwaterowanie i wyżywienie w wynajętych obiektach. Część rodziców, która nie może samodzielnie przywieźć dzieci na kolonie skorzysta również z transportu oferowanego przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca spełnia wymagania przewidziane w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w zakresie samych form wypoczynku - organizując kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży będzie zapewniał bezpieczne warunki wypoczynku oraz właściwą opiekę wychowawczą zatrudniając odpowiednio przygotowaną kadrę pedagogiczną.

Zatem, organizowane przez Wnioskodawcę na podstawie powyższego rozporządzenia kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży, które są przez niego zgłaszane i ich realizacja podlega kontroli przez kuratorium, będą zwolnione od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Ponieważ w ramach usługi podstawowej opieki nad dziećmi w postaci kolonii i obozów świadczone będą różne usługi, w szczególności wyżywienia, zakwaterowania, przewozów, które:

1.

są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

2.

ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia,

to usługi te również są zwolnione z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 17 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z podatku VAT opisanych usług jest prawidłowe.

Prawidłowe jest również stwierdzenie Wnioskodawcy, że art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług został wprowadzony na mocy nowelizacji ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i obowiązuje od 1 stycznia 2011 r.

W odniesieniu natomiast do usług ściśle związanych z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy cytowane wyżej Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. weszło w życie - zgodnie z jego § 3 - z dniem ogłoszenia, tj. od 1 lipca 2011 r., ale w stosunku do zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 26, może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl