IPPP1/443-186/14-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych przy sprzedaży gruntu niezabudowanego:

* w odniesieniu do sprzedaży działki ewidencyjnej nr 109/5 - jest nieprawidłowe;

* w odniesieniu do sprzedaży działek ewidencyjnych 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4 - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych przy sprzedaży gruntu niezabudowanego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X (dalej X) stosownie do treści ustawy jest gminą mającą status miasta na prawach powiatu.

Biorąc pod uwagę powyższe X realizuje zadania z zakresu administracji samorządowej należące do gminy i powiatu.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

3a) działalności w zakresie telekomunikacji;

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

W myśl przepisu pkt 1 wskazanego powyżej przepisu do zadań samorządu gminnego należy gospodarka nieruchomościami. W ramach realizacji tego zadania X dokonuje sprzedaży nieruchomości.

Spółka działająca pod firmą Y. Sp. z o.o. wystąpiła do X. z wnioskiem o nabycie w trybie bezprzetargowym, na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), niezabudowanej części nieruchomości, stanowiącej działki ewidencyjne nr: 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4 i 109/5 o łącznej powierzchni 579 m² z obrębu 1.10.77, będącej własnością X, położonej w rejonie przedłużenia ul.... w..., w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległych:

* położonej przy ul. P, oznaczonej jako działki ewidencyjne nr: 14/1, 15, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 23, 24/1, 24/3, 25/2, 25/3, 26/1, 26/3, 27, 30, 31/1, 31/3, 32/1, 32/3, 58/1, 58/3, 59/3, 111, 112, 113, 114, 115, 120, 121, 126, 127, 129, 133 i 172 o łącznej pow. 11.1935 m^2,

* położonej przy ul. G, oznaczonej jako działki ewidencyjne nr: 60 i 63/2 o łącznej pow. 2964 m^2,

* położonej przy ul. P, oznaczonej jako działki ewidencyjne nr: 64, 65 i 135 o łącznej pow. 3395 m^2,

* położonej przy ul. S, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 14/2 o pow. 3098 m² stanowiących własność Spółki Y Sp. z o.o.

Ze względu na gabaryty i położenie teren ten nie może zostać zagospodarowany jako odrębna nieruchomość.

Przedmiotowy grunt nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie jednakże z posiadanymi informacjami dla działek ewidencyjnych nr 20/6, 20/8, 109/2 oraz w części dla działek ewidencyjnych 20/4, 20/9, 109/4 wydana została decyzja o warunkach zabudowy z 1995 r. (na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139) dla inwestycji polegającej na budowie zespołu handlowo-usługowego wraz z marketem budowlanym, stacja paliw oraz parkingami i elementami zagospodarowania terenu oraz decyzje zamienne z 1997 r. oraz z 1998 r., na podstawie których wydane zostały decyzje o pozwoleniu na budowę: stacji paliw, hipermarketu, budynku, budynku handlowo-usługo-biurowego oraz kiosku pobierania opłat. Działka ewidencyjna nr 109/5 z obrębu 1-10-77 nie została w ogóle objęta decyzją o warunkach zabudowy z 1995 r. Inwestycje te zostały zrealizowane, jednakże grunt stanowiący działki ewidencyjne nr: 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4 i 109/5 z obrębu 1-10-77 pozostał niezabudowany. W odniesieniu do działek 20/4, 20/9 i 109/4 z obrębu 1-10-77 X nie może dokonać precyzyjnego podziału na części działek objętych decyzją o warunkach oraz na części działek nie objętych taką decyzją, spowodowane jest to niską jakością techniczną materiałów dotyczących przedmiotowych decyzji oraz zmian w ewidencji gruntów.

Ponadto X nie ma technicznych możliwości precyzyjnego zmierzenia powierzchni części działek położonych w granicach określonych w tych decyzjach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy X postąpi właściwie opodatkowując w całości podstawową stawką podatku VAT, wynoszącą 23%, dostawę nieruchomości stanowiącą działki ewidencyjne nr: 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4 i 109/5 o łącznej powierzchni 579 m².

Zdaniem wnioskodawcy:

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W zakresie obrotu nieruchomościami niezabudowanymi ustawodawca przewidział zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w myśl, którego zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Wykładnia pojęcia tereny budowlane dokonana została w art. 2 ust. 33 ustawy o VAT, gdzie mowa, iż przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Mając na uwadze treść powyżej zacytowanych przepisów Minister Finansów zdecydował o wydaniu ogólnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiotowym zakresie - Nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD 58639 z dnia 14 czerwca 2013 r. Zgodnie z treścią tej interpretacji do dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT definicji terenu budowlanego dla potrzeb prawidłowej klasyfikacji gruntów celem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, w sytuacji gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które były, zgodnie z wykładnią zaprezentowaną w wyroku z dnia 17 stycznia 2011 r., istotne w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Odnosząc treść powyżej zacytowanych przepisów prawa podatkowego oraz interpretacji ogólnej Ministra Finansów do przedmiotowego stanu faktycznego zauważyć należy, iż w części dla transakcji sprzedaży tej nieruchomości przysługuje zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT. W szczególności w zakresie działek ewidencyjnych nr: 20/4, 20/9, 109/4, które nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a ponadto dla części ich obszaru nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. X nie ma technicznych możliwości określenia części nieruchomości, dla których w przypadku dokonywania ich sprzedaży można będzie zastosować zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a które będą opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

W związku z tym X stoi na stanowisku, iż postąpi właściwie opodatkowując w całości podstawową stawką podatku VAT, wynoszącą 23%, dostawę nieruchomości stanowiącą działki ewidencyjne nr: 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4 i 109/5 o łącznej powierzchni 579 m².

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie konsekwencji podatkowych sprzedaży gruntu niezabudowanego w odniesieniu do sprzedaży działki ewidencyjnej nr 109/5 oraz prawidłowe w zakresie konsekwencji podatkowych sprzedaży gruntu niezabudowanego w odniesieniu do sprzedaży działek ewidencyjnych 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 23 stycznia 2014 r., poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy, a te z kolei dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle powyższego grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%. Z kolei na podstawie art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć w trybie bezprzetargowym niezabudowanej części nieruchomości stanowiącej działki ewidencyjne nr: 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4 i 109/5. Przedmiotowy grunt nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie jednakże z posiadanymi informacjami dla działek ewidencyjnych nr 20/6, 20/8, 109/2 oraz w części dla działek ewidencyjnych 20/4, 20/9, 109/4 wydana została decyzja o warunkach zabudowy.

Działka ewidencyjna nr 109/5 nie została objęta decyzją o warunkach zabudowy.

W odniesieniu do działek 20/4, 20/9 i 109/4 nie może dokonać precyzyjnego podziału na części działek objętych decyzją o warunkach oraz na części działek nie objętych taką decyzją, spowodowane jest to niską jakością techniczną materiałów dotyczących przedmiotowych decyzji oraz zmian w ewidencji gruntów. Ponadto X nie ma technicznych możliwości precyzyjnego zmierzenia powierzchni części działek położonych w granicach określonych w tych decyzjach.

Należy podkreślić, że brak aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również brak decyzji o warunkach zabudowy nie pozwala na uznanie danego terenu za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Skoro teren jest definiowany poprzez spełnienie przesłanek weryfikowanych na podstawie danych w danym akcie prawnym lub decyzji, brak tego aktu prawnego (lub decyzji) automatycznie oznacza, że przesłanki nie mogą być spełnione. Tym samym, istnienie aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy, jest warunkiem koniecznym dla dalszej weryfikacji przeznaczenia danego terenu.

Tym samym należy uznać, że sprzedaż opisanej we wniosku działki ewidencyjnej nr 109/5, dla której brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy korzysta ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż nie spełnia definicji terenu budowlanego, przeznaczonego pod zabudowę w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W związku z tym wskazać należy, że Wnioskodawca zaprezentował nieprawidłowe stanowisko w sprawie w odniesieniu do sprzedaży działki ewidencyjnej nr 109/5.

Ponadto, w zakresie sprzedaży działek ewidencyjnych nr 20/6, 20/8, 109/2 oraz 20/4, 20/9, 109/4 skoro wydana została decyzja o warunkach zabudowy dla całości lub części działek, a Wnioskodawca nie może dokonać precyzyjnego podziału na części działek objętych decyzją o warunkach oraz na części działek nie objętych taką decyzją, spowodowane jest to niską jakością techniczną materiałów dotyczących przedmiotowych decyzji oraz zmian w ewidencji gruntów, zasadnym będzie opodatkowanie całości sprzedawanego terenu według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%

W świetle opisu sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej tj. działek ewidencyjnych nr 20/6, 20/8, 109/2 oraz 20/4, 20/9, 109/4 objętych decyzją o warunkach zabudowy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%. Grunt ten spełnia definicję terenu budowlanego opisaną w art. 2 pkt 33 ustawy, tym samym dostawa tych nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym wskazać należy, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie w odniesieniu do sprzedaży działek ewidencyjnych 20/4, 20/6, 20/8, 20/9, 109/2, 109/4.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.