IPPP1-443-1808/08-4/JF - Czy przy nabyciu samochodu demonstracyjnego i paliwa do takiego samochodu podatnik ma prawo odliczyć cały podatek naliczony zawarty w fakturach VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2008 r. (data wpływu 24 września 2008 r.) uzupełnionego pisemne z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodu demonstracyjnego i paliwa silnikowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie IPPP1-443-1808/08-2/JF z dnia 20 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia samochodu demonstracyjnego i paliwa silnikowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. istnieje na polskim rynku od grudnia 2000 r. Podstawową działalnością firmy są usługi leasingu operacyjnego, pełnoobsługowe zarządzanie flotą samochodową oraz sprzedaż samochodów poleasingowych.

W ramach umowy leasingu Wnioskodawca dostarcza klientowi samochody. Przed złożeniem zamówienia klient ma możliwość przetestowania samochodu, który będzie przedmiotem leasingu. Do tej pory Wnioskodawca w celu dysponowania samochodami demonstracyjnymi korzystał z usług dealera. Obecnie posiadanie samochodów przeznaczonych w celach demonstracyjnych to wymóg konieczny i standard w branży samochodowej. W związku z tym Wnioskodawca zamierza powiększyć swoją flotę samochodową o samochody demonstracyjne. Samochody te nabywane będą od preferowanych dealerów, z którymi Wnioskodawca ma zawarte umowy o współpracy. Nabycie będzie stanowiło dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy - z dniem nabycia samochodów demonstracyjnych na Spółkę zostanie przeniesione prawo rozporządzania tymi samochodami jak właściciel. Po okresie nie dłuższym niż jeden rok Wnioskodawca odsprzeda te samochody dealerowi po wartości określonej w umowie zakupu. Spółka będzie miała prawo sprzedać samochody zarówno dealerowi, od którego samochody Re nabyła, jak również może sprzedać je dowolnemu nabywcy na ustalonych przez siebie warunkach. Ponieważ samochody demonstracyjne nabywane są na okres nie dłuższy niż jeden rok, z zamiarem ich odsprzedaży, to Wnioskodawca będzie traktował te samochody jako towary handlowe.

Zgodnie z polityką samochodową Wnioskodawcy, za samochody demonstracyjne odpowiedzialni będą pracownicy Wnioskodawcy, którzy będą dostarczać klientowi samochody do testowania. Pracownicy Wnioskodawcy będą również odbywać jazdy próbne z klientami.

Samochód demonstracyjny oprócz wykorzystywania go w celach demonstracyjnych będzie również wykorzystywany do innych celów służbowych. Poza tym pracownik odpowiedzialny za samochód demonstracyjny będzie mógł z niego korzystać w celach prywatnych, zgodnie z polityką dotyczącą samochodów służbowych, która przewiduje opodatkowanie takiego użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy nabyciu samochodu demonstracyjnego i paliwa do takiego samochodu Wnioskodawca ma prawo odliczyć cały podatek naliczony zawarty w fakturach VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Natomiast w myśl art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł.

Przy czym zgodnie z ust. 4 pkt 7 lit. a) ww. artykułu przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Samochody nabywane w celach świadczenia usługi leasingu Wnioskodawca, ze względu na okres ich użytkowania, zalicza do majątku trwałego. Natomiast samochody demonstracyjne, które będą nabywane na okres nie dłuższy niż jeden rok i będą przeznaczane do odsprzedaży, Wnioskodawca zaliczy do majątku obrotowego.

Z charakteru działalności Wnioskodawcy i przeznaczenia samochodu demonstracyjnego wynika, że warunek art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) jest spełniony. W związku z powyższym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia całego podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie samochodu demonstracyjnego.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Ograniczenie to nie dotyczy samochodów, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, od nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodu w przypadku gdy, Wnioskodawca nabędzie samochód, o którym mowa w art. 86 ust. 3 z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód ten będzie traktowany jako towar handlowy i jako taki nie będzie podlegał regulacji przepisów art. 86 ust. 3 ustawy, a w konsekwencji nie będzie miał też zastosowanie art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.