IPPP1/443-1786/11-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 21 kwietnia 2011 r. nabył na podstawie umowy sprzedaży od syndyka masy upadłości R w upadłości w W przedsiębiorstwo (art. 55¹ k.c.). Z uwagi na fakt, że przedmiotem umowy sprzedaży było przedsiębiorstwo, do czynności sprzedaży nie miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, stosownie do art. 6 pkt 1 tejże ustawy. W skład nabytego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa wchodzi między innymi prawo własności budynków mieszkalnych. Przedmiotowe budynki wybudowane zostały w okresie lat 2007 - 2009, zaś decyzją właściwego organu nadzoru budowlanego z dnia 10 września 2009 r. wydano pozwolenie na ich użytkowanie. Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż od chwili ich wybudowania i uzyskania pozwolenia na ich użytkowanie budynki nie zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W budynkach tych Wnioskodawca ustanawia odrębną własność lokali i tak wyodrębniane lokale mieszkalne (stanowiące odrębną od gruntu nieruchomość) wraz z przypadającym na te lokale udziałem w nieruchomości wspólnej zamierza sprzedawać potencjalnym nabywcom. Wnioskodawca od chwili nabycia budynków mieszkalnych, w których znajdują się wyodrębnione lokale, do chwili obecnej nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, jak też nie zamierza ponosić takiego rodzaju wydatków przed sprzedażą lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie odrębnej własności lokali mieszkalnych wraz z przypadającym na lokal udziałem w nieruchomości wspólnej będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług (dalej "uvat"), zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 uyat pod warunkiem, że:

Wobec tego, że Wnioskodawca nabył budynki mieszkalne na podstawie transakcji nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w ocenie Wnioskodawcy spełniona jest pierwsza przesłanka zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a uvat, tj. przesłanka braku prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów. W związku z okolicznością, że Wnioskodawca nie poniósł i nie zamierza ponosić na nabyte budynki mieszkalne wydatków na ich ulepszenie, zdaniem Wnioskodawcy spełniona jest także druga przesłanka zwolnienia. W konsekwencji według Wnioskodawcy na pytanie postawione przez Wnioskodawcę odpowiedź powinna być twierdząca, tj. odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę odrębnej własności lokali mieszkalnych wraz z przypadającym na lokal udziałem w nieruchomości wspólnej będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części (np. pojedynczych lokali) przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, a także najem oraz dzierżawę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 21 kwietnia 2011 r. nabył na podstawie umowy sprzedaży przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c. Z uwagi na fakt, że przedmiotem umowy sprzedaży było przedsiębiorstwo, do czynności sprzedaży nie miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, stosownie do art. 6 pkt 1 tejże ustawy. W skład nabytego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa wchodzi między innymi prawo własności budynków mieszkalnych. Przedmiotowe budynki wybudowane zostały w okresie lat 2007 - 2009, zaś decyzją właściwego organu nadzoru budowlanego z dnia 10 września 2009 r. wydano pozwolenie na ich użytkowanie. Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż od chwili ich wybudowania i uzyskania pozwolenia na ich użytkowanie budynki nie zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W budynkach tych Wnioskodawca ustanawia odrębną własność lokali i tak wyodrębniane lokale mieszkalne (stanowiące odrębną od gruntu nieruchomość) wraz z przypadającym na te lokale udziałem w nieruchomości wspólnej zamierza sprzedawać potencjalnym nabywcom. Wnioskodawca od chwili nabycia budynków mieszkalnych, w których znajdują się wyodrębnione lokale, do chwili obecnej nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, jak też nie zamierza ponosić takiego rodzaju wydatków przed sprzedażą lokali.

Na podstawie przedstawionych w sprawie okoliczności należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 nie ma zastosowania do opisanej transakcji, gdyż przedmiotowe budynki nie zostały zasiedlone w rozumieniu ustawy o VAT - nie zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym za zasiedlone nie można uznać również poszczególnych lokali wyodrębnionych z przedmiotowych budynków.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z przedstawionych okoliczności, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w chwili nabycia budynków, gdyż transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Co istotne należy również podkreślić, że w analizowanym przypadku, w związku z nabyciem całego przedsiębiorstwa przez Spółkę, nie wystąpiło zjawisko sukcesji podatkowej, uregulowane w rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Rozdział ten zawiera prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych. Osoba prawna powstała w wyniku łączenia się osób prawnych (art. 93 § 1 pkt 1) lub przejęcia innej osoby prawnej (art. 93 § 2 pkt 1) - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W przedmiotowej sprawie nie doszło do łączenia się, przejęcia, przekształcenia, podziału ani wydzielenia (w rozumieniu odrębnych przepisów), lecz Spółka nabyła przedsiębiorstwo innej spółki na podstawie umowy sprzedaży, w związku z czym w omawianej sytuacji nie miał zastosowania przytoczony wyżej rozdział 14 Ordynacji podatkowej (nie doszło do wstąpienia Spółki w prawa i obowiązki nabytego przedsiębiorstwa innej spółki, przewidziane w przepisach prawa podatkowego).

W konsekwencji w momencie nabycia całego przedsiębiorstwa, w tym przedmiotowych budynków (lokali), nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (z uwagi na to, iż nabycie całego przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT).

Ponadto Spółka nie ponosiła i nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie zakupionych budynków (lokali). W świetle powyższych okoliczności w analizowanej sprawie spełnione zostały przesłanki do stosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Reasumując, zbycie odrębnej własności przedmiotowych lokali mieszkalnych wyodrębnionych z nabytych budynków mieszkalnych, wraz przypadającym na lokale udziałem w nieruchomości wspólnej, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stanowisko Spółki należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.