IPPP1/443-1784/08-4/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynków wraz z gruntem - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynków wraz z gruntem.

W przedmiotowym wniosku, oraz w piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 17 grudnia 2007 r. Sąd Gospodarczy Wydział Gospodarczy dla Spraw Upadłościowych i Naprawczych ogłosił upadłość osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (będącej podatnikiem podatku od towarów i usług). Ww. Sąd postanowieniem z dnia 6 maja 2008 r. powołał syndyka masy upadłościowej. W ramach prowadzonego postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku dłużnika, Syndyk (Wnioskodawca) zawarł umowę sprzedaży nieruchomości obejmującej działki nr 218/1 i nr 642/3 wraz z posadowionymi na nich budynkami o przeznaczeniu gospodarczym. Sprzedana nieruchomość znajduje się na obszarze produkcyjno-usługowym, oznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 3.6.PU. Przedmiotowe budynki, będąc na stanie majątkowym upadłego przedsiębiorstwa (stanowiąc siedzibę firmy), były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Prawo wieczystego użytkowania gruntów, które zostało przekształcone decyzją Prezydenta Miasta z dnia 30 grudnia 1998 r. w prawo własności oraz własność posadowionych na tych gruntach budynków zostało nabyte: w odniesieniu do działki nr 218/1 - w dniu 26 maja 1995 r., a do działki nr 642/3 - w dniu 25 lutego 1994 r. W obu przypadkach cena obejmowała 22% stawkę podatku od towarów i usług. Przy nabyciu budynków posadowionych na ww. działkach upadłemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowę przedmiotowych obiektów ukończono na początku lat siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Budynki te były wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej dłużej niż 5 lat, a upadły nie dokonywał ulepszeń, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży budynków wraz z gruntem Syndyk miał prawo zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 i 6 ustawy o podatku od towarów usług, czy też wobec faktu, że w stosunku do tych nieruchomości w chwili nabycia przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, prawidłowo naliczono i odprowadzono podatek w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego treść art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6, art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlega tylko dostawa dokonana przez podatnika. Nabyte przez upadłego nieruchomości były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a dostawa została dokonana przez podatnika. Po powołaniu treści art. 43 ust. 1 i ust. 2 ustawy Wnioskodawca wskazuje, że sprzedane budynki można było zakwalifikować jako używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ww. ustawy - korzystające ze zwolnienia. Jednocześnie podnosi, że zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa gruntu wraz z budynkiem powinna być opodatkowana stawką właściwą dla samego budynku. Wskazano, iż zwolnienie dla dostawy towarów przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, występuje, gdy podatnikowi dokonującemu dostawy towarów nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu. Celem zwolnienia jest umożliwienie sprzedaży towaru bez podatku, którego ekonomiczny ciężar został poniesiony przez podatnika, który nie mógł dokonać jego odliczenia. Z postanowień umów kupna - sprzedaży przedmiotowych działek z dnia 26 maja 1995 r. oraz z dnia 25 lutego 1994 r. wynika, że cena obejmowała podatek od towarów usług wyłącznie w odniesieniu do budynków, gdyż w poprzednim stanie prawnym dostawa gruntów mogła być zwolniona z podatku. Zatem mimo przewidzianego w art. 43 ustawy zwolnienia nie będzie miało ono zastosowanie w przedmiotowej sprawie, gdyż przedmiot sprzedaży był związany z prowadzoną działalnością. Syndyk uważa, że prawidłowo doliczył do ceny sprzedaży i odprowadził podatek od towarów usług w stawce 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja towaru została zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do regulacji art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Artykuł 29 ust. 5 powołanej ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z powyższym artykułem dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki lub budowle, opodatkowana jest według stawek właściwych dla tych budynków lub budowli.

Na mocy art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przy nabyciu budynków posadowionych na działkach o nr 218/1 i 642/3 upadłemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym, pomimo faktu, że budynki te spełniały definicję towaru używanego, o którym mowa w treści art. 43 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, ich sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, a podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towaru i usług.

W związku z tym, iż dostawa przedmiotowych budynków podlega opodatkowaniu, na mocy art. 29 ust. 5 ustawy, opodatkowaniu będzie podlegała również dostawa gruntu, na którym są one posadowione.

Wobec powyższego zachodzi obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku według ww. stawki.

Jednocześnie wskazuje się, że na podstawie obowiązującej do 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.), czynność dostawy gruntów nie była objęta uregulowaniami tej ustawy a nie - jak wskazuje Wnioskodawca - podlegała zwolnieniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Jednocześnie informuje się, że opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego winien wynikać z treści wniosku, zatem załączniki dołączone do pisma z dnia 17 listopada 2008 r. stanowiącego uzupełnienie przedmiotowego wniosku nie były przedmiotem analizy merytorycznej, a interpretacji udzielono w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny.

Zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm) w brzmieniu obowiązującym od dnia 20 września 2008 r. nadanym przez ustawę z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888) "wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku". Wniosek będący przedmiotem niniejszej interpretacji wpłynął bo BKIP w Płocku w dniu 24 września 2008 r. Wnioskodawca wpłacił 75 zł W związku z tym opłata dokonana w dniu 15 września 2008 r. w wysokości 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) na konto z którego została uiszczona.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-430 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.