IPPP1-443-1779/08/11-11/S/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2009 r. sygn. akt III SA/Łd 369/09, stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportem składników majątkowych do nowopowstałej spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportem składników majątkowych do nowopowstałej spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą pod firmą F. Jest współwłaścicielem kilku kamienic niebędących majątkiem wykorzystywanym w prowadzonej działalności gospodarczej. Budynki znajdują się w ewidencji środków trwałych w związku z uzyskiwaniem przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z najmu i dzierżawy. Część lokali wynajmowana jest na cele mieszkaniowe, a pozostałe mają charakter lokali użytkowych. W toku eksploatacji dokonywano remontów i ulepszeń w wynajmowanych budynkach. Część nakładów przekraczała jednorazowo kwotę 15 tys. zł W związku z tymi wydatkami Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku naliczonego proporcjonalnie (wyłącznie w stosunku do lokali wynajmowanych na cele inne niż mieszkaniowe), stosownie do art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w przypadku ulepszeń, których wartość przekraczała 15 tys. zł. Podatnik zobowiązany był do corocznej korekty podatku naliczonego przez 10 lat. Do dnia wniesienia budynków aportem nie upłyną jeszcze 10-letni okres od ich nabycia i poniesienia nakładów związanych z ich ulepszeniem, w związku z czym w stosunku do nich Wnioskodawca nie dokonał jeszcze pełnego odliczenia. Obecnie Wnioskodawca planuje wnieść ww. nieruchomości w formie wkładu do nowoutworzonej spółki osobowej, stając się jednym z jej wspólników (będzie ich trzech). Odrębnym wkładem od ww. nieruchomości będzie prowadzone przez Podatnika przedsiębiorstwo pod nazwą F.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wniesieniem ww. budynków do spółki w formie wkładu niepieniężnego, podatnik traci prawo do odliczenia podatku naliczonego od remontów i ulepszeń dokonanych w związku z eksploatacją wchodzących w jego skład budynków.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) dostawy polegające na wniesieniu aportu w postaci innej niż przedsiębiorstwo korzystają z przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania.

Ze względu na to pojawiły się stanowiska, iż wniesienie środków trwałych do spółki stanowi zmianę ich przeznaczenia poprzez wykorzystanie ich do czynności zwolnionych z opodatkowania. W efekcie, w zakresie w jakim to wniesienie aportem nastąpiło przed upływem 5 lat (lub 10 lat w odniesieniu do nieruchomości), konieczne byłoby dokonanie korekty podatku naliczonego, który został odliczony z tytułu ulepszenia tych budynków w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiło wniesienie aportu. Z powyższym stanowiskiem nie sposób się zgodzić. Podstawową zasadą podatku od towarów i usług jest jego neutralność, wyrażona prawem do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług (art. 86 ust. 1 ustawy). Przedmiotem wkładu do spółki osobowej będzie nieruchomość, przy nabyciu której nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Podatek odliczano w związku z nakładami czynionymi na nieruchomość. Jeżeli zatem zakup został dokonany w związku z działalnością opodatkowaną to przeniesienie własności towaru na inny podmiot, który również wykorzystywać będzie ten towar do działalności opodatkowanej nie powinno skutkować utratą prawa do odliczenia podatku naliczonego ani przez zbywcę, ani przez nabywcę. Podobne stanowisko zajął WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 7 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 528/06, w którym orzekł, iż dostawa środków trwałych, wykorzystywanych uprzednio przez podatnika do czynności opodatkowanych, nie rodzi obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego przy ich nabyciu, niezależnie czy ta dostawa jest opodatkowana, czy zwolniona od podatku, jak ma to miejsce w przypadku towarów wnoszonych aportem do spółek prawa handlowego i cywilnego.

Wniesienie aportem środków trwałych do spółki prawa handlowego, w ramach której będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej, nie może powodować obowiązku dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku, tym bardziej, że jak zaznaczono wyżej, podatek odliczany nie był w związku z nabyciem nieruchomości, lecz w związku z nakładami czynionymi na nieruchomość. Stanowisko powyższe podzielił NSA w wyroku z dnia 7 czerwca 2004 r., sygn. akt. FSK 87/04, w którym stwierdzono, iż "fundamentalna zasada potrącalności podatku naliczonego powinna być pojmowana możliwie jak najszerzej i znajdować zastosowanie także w odniesieniu do podatku naliczonego przy nabyciu towarów handlowych, dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w ramach działalności opodatkowanej również wówczas, gdy towary takie zostaną następnie wniesione aportem do spółki prawa handlowego lub cywilnego. Wniesienie aportem takich towarów do spółki prawa handlowego lub cywilnego nie może więc powodować obowiązku dokonania korekty uprzedniego odliczenia podatku naliczonego". Jednocześnie zwrócono uwagę na to, iż dla oceny podobnych stanów faktycznych konieczne jest uwzględnianie szeroko rozumianego kontekstu wspólnotowego, a zwłaszcza bogatego orzecznictwa ETS w powyższym zakresie.

Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 30 grudnia 2008 r. znak IPPP1-443-1779/08-5/IZ uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

Wezwaniem z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.), złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Strona wezwała tut. Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 30 grudnia 2008 r. znak. IPPP1-443-1779/08-5/IZ w zakresie, w jakim stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe.

Ponownie rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 18 lutego 2009 r. znak IPPP1-443-1779/08-8/IZ stwierdził, iż nie zachodzą przesłanki uzasadniające zmianę wydanej interpretacji z dnia 30 grudnia 2008 r. znak IPPP1-443-1779/08-5/IZ.

Na powyższe rozstrzygnięcie, zachowując ustawowy termin, Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 7 sierpnia 2009 r. sygn. akt III SA/Łd 369/09 uchylił zaskarżoną interpretację.

Ww. wyrok był przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 30 listopada 2010 r. sygn. akt I FSK 2052/09 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2009 r., sygn. akt III SA/Łd 369/09 i wyroku Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2010 r. sygn. akt I FSK 2052/09, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki osobowej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w myśl ww. definicji wynikającej z art. 2 pkt 22 ustawy.

Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 6 obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), wskazanym przez Wnioskodawcę, zwalnia się od podatku od towarów i usług wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego.

Od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), które nie przewiduje zwolnienia przedmiotowego dostawy towarów w postaci wniesienia wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego i cywilnego. Wobec powyższego od tego dnia wniesienie aportem wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego i cywilnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże do dnia 31 marca 2009 r., ustawodawca przewidział w § 38 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, fakultatywne zwolnienie tej czynności.

Zgodnie z zapisem art. 91 ust. 2 ww. ustawy, obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W ust. 4 cyt. artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., ustawodawca wskazał, iż przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., stanowi, iż w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl ust. 7 art. 91 przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Podatnik jest współwłaścicielem kilku kamienic, które planuje wnieść w formie wkładu do nowoutworzonej spółki osobowej, stając się jednym z jej wspólników. Nieruchomości mające być przedmiotem aportu, służyły zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i zwolnionym. W związku z wydatkami na ich ulepszenie i remonty Wnioskodawca dokonywał odliczenia podatku naliczonego proporcjonalnie (wyłącznie w stosunku do lokali wynajmowanych na cele inne niż mieszkaniowe), stosownie do art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Do dnia wniesienia budynków aportem nie upłynął jeszcze 10-letni okres od ich nabycia i poniesienia nakładów związanych z ich ulepszeniem w związku z czym w stosunku do nich Wnioskodawca nie dokonał jeszcze pełnego odliczenia.

Z uwagi na to, iż wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od poczynionych remontów i ulepszeń, w związku z wniesieniem aportem przedmiotowych nieruchomości do spółki osobowej, niezbędne jest w przedmiotowej sprawie rozważenie, czy zachodzą okoliczności uzasadniające dokonanie takiej korekty.

W tym celu należy dokonać należy wykładni wyżej powołanego przepisu § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. oraz § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. na gruncie prawa wspólnotowego.

Z chwilą przystąpienia do Unii Europejskiej państwa członkowskie zobowiązały się do wykonywania i stosowania prawa wspólnotowego. Treść przepisu art. 249 Traktatu o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2 z późn. zm.), brzmi: "W celu wykonania swych zadań oraz na warunkach przewidzianych w niniejszym Traktacie, Parlament Europejski wspólnie z Radą, Radą i Komisja uchwalają rozporządzenia i dyrektywy, podejmują decyzje, wydają zalecenia i opinie. Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków. Decyzja wiąże w całości adresatów, do których jest kierowana. Zalecenia i opinie nie mają mocy wiążącej".

Dyrektywa 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.) zawiera odrębny tytuł, stanowiący katalog zamknięty, w którym wyszczególniono wszystkie możliwe zwolnienia z podatku stosowane przez państwa członkowskie, które stanowią odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania i z tego względu muszą być interpretowane ściśle i wprowadzane wyłącznie na podstawie wyraźnego przepisu dyrektywy.

Analiza brzmienia poszczególnych przepisów tego tytułu prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż nie przewidziano w nim zwolnienia dla czynności wnoszenia aportu.

W tym miejscu zwrócić należy również uwagę na treść art. 19 Dyrektywy, zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Powyższy przepis zezwala państwu członkowskiemu na uznanie, iż w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku dostawa towarów nie miała miejsca. Przepis art. 19 Dyrektywy 112 zezwala więc na wyłączenie poza system VAT takiej transakcji (uczynienie jej neutralnej z punktu widzenia opodatkowania VAT), a nie na jej zwolnienie z podatku. Zwolnienie z podatku ze swej istoty oznacza bowiem, że wystąpiła czynność objęta zakresem działania ustawy podatkowej (tu dostawa towarów), lecz właśnie z uwagi na zwolnienie nie podlega ona opodatkowaniu. Takiej możliwości przepis ten natomiast nie przewiduje.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż regulacja zawarta w § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. oraz regulacja zawarta w § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., przewidująca możliwość wyboru przez podatnika zwolnienia od podatku transakcji wniesienia aportu jest sprzeczna z prawem wspólnotowym.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie należy rozważyć jaki wpływ na zakres prawa do odliczenia oraz ewentualną konieczność dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, ma zwolnienie z VAT czynności aportu wprowadzone w sposób sprzeczny z regulacjami wspólnotowymi w § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia Ministra Finansów 27 kwietnia 2004 r. oraz § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Podobny problem był przedmiotem analizy Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości sprawie C-150/99 Stockholm Lindopark, która dotyczyła wprowadzonego przez Szwecję zwolnienia z VAT dla usług polegających na udostępnianiu pomieszczeń i obiektów dla celów uprawniania sportu oraz wychowania fizycznego. Podobne zwolnienie nie było natomiast przewidziane w przepisach obowiązującej w tym czasie VI Dyrektywy.

Rozpatrując sprawę Trybunał stwierdził, iż zwolnienie stosowane w prawie szwedzkim jest sprzeczne z prawem wspólnotowym. W tym kontekście orzekł ponadto, iż przepisy art. 17 (1) i (2) VI Dyrektywy, przyznające prawo do odliczenia podatku naliczonego są wystarczająco jasne, precyzyjne i bezwarunkowe aby podatnicy mogli się na nie powoływać przeciwko Państwu Członkowskiemu przed sądem krajowym. W efekcie podatnik może odpowiednio dochodzić swoich roszczeń wobec państwa i może to czynić retroaktywnie, opierając swoje roszczenie bezpośrednio na korzystnych dla siebie postanowieniach VI Dyrektywy.

Stosując tezy wynikające z ww. wyroku ETS do realiów niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż pomimo tego, że przepisy polskie wprowadzają zwolnienie z VAT dla czynności aportu, z uwagi na to, że na gruncie przepisów Dyrektywy 112 czynności te podlegają opodatkowaniu, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Prawo takie wynika bowiem bezpośrednio z przepisu art. 168 Dyrektywy 112 (stanowiącego odpowiednik art. 17 (2) VI Dyrektywy), który w sposób wystarczająco jasny, precyzyjny i bezwarunkowy przyznaje podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z towarami i usługami służącymi do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji wprowadzenie, niezgodnie z przepisami prawa wspólnotowego, zwolnienia z podatku nie może pozbawiać podatnika prawa do odliczenia, również poprzez konieczność dokonania korekty podatku naliczonego i zmniejszenie pierwotnej kwoty odliczenia.

Uznając zatem, iż co do zasady - na podstawie przepisów wspólnotowych - czynność wniesienia aportu jest opodatkowana, jej dokonanie nie powoduje w realiach niniejszej sprawy zmiany prawa do odliczenia w ten sposób, że jej efektem jest konieczność dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie regulacji zawartych w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro bowiem Podatnik pierwotnie odliczył podatek naliczony przy ulepszaniu środków trwałych (gdyż były używane do wykonywania czynności opodatkowanych), a następnie wykorzystał je do wykonania innej czynności opodatkowanej (wniesienia aportu), to zakres prawa do odliczenia w stosunku do tych środków trwałych się nie zmienił. Nie wystąpiła więc przesłanka dokonania korekty określonej w art. 91 wyżej powołanej ustawy w postaci zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego związanego z remontami i ulepszeniami budynków wnoszonych aportem do spółki osobowej uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji z dnia 30 grudnia 2008 r. znak IPPP1-443-1779/08-5/IZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.