IPPP1/443-1769/08-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2008 r. (data wpływu 19 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie samochodów nabytych w celu dalszej odsprzedaży a wykorzystywanych jako samochody demonstracyjne przez pół roku i ponad rok - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT odliczonego przy zakupie samochodów nabytych w celu dalszej odsprzedaży a wykorzystywanych jako samochody demonstracyjne przez okres dłuższy niż rok.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest dealerem samochodowym którego podstawową działalnością jest sprzedaż samochodów nowych i używanych. Aby umożliwić potencjalnym klientom dokładniejsze zapoznanie się z oferowanymi samochodami, Spółka umożliwia im dokonywanie jazd próbnych. Jazdy te są wykonywane z wykorzystaniem tzw. samochodów demonstracyjnych, które są zarejestrowane i ubezpieczone przez Spółkę. Samochody te z założenia przeznaczone są do dalszej odsprzedaży, w związku z tym pojazdy te nie są wprowadzane do ewidencji środków trwałych tylko ewidencjonowane jako towary handlowe. Ich zakup związany jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi tzn. sprzedażą samochodów opodatkowaną stawką 22%. Zdaniem Spółki w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług tzn., Spółce przysługuje prawo " w przypadku nabycia powyższych samochodów, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze w pełnej wysokości. Jak już wcześniej wspomniano samochody demonstracyjne nie są traktowane przez Spółkę jako środki trwałe, pozostają towarem gdyż w ciągu roku planowana jest ich odsprzedaż. Zdarzyły się jednak sytuacje, że niektóre samochody demonstracyjne nie znalazły nabywców przed upływem roku i są w dalszym ciągu wykorzystywane do celów demonstracyjnych.

Zdaniem podatnika zasadne jest traktowanie samochodu demonstracyjnego jako towar przez cały okres w którym wykorzystywany jest on do celów demonstracyjnych, bez względu czy okres ten trwa krócej czy dłużej niż jeden rok. W momencie zmiany przeznaczenia takiego pojazdu z demonstracyjnego na tzw. służbowy (wykorzystywany tylko i wyłącznie na potrzeby spółki przez jej pracowników) wprowadzany on jest do ewidencji środków trwałych " a Spółka dokonałaby korekty VAT naliczonego, odliczonego w momencie zakupu samochodu. W przypadku sprzedaży samochodu demonstracyjnego jeszcze przed zmianą przeznaczenia " czyli jako samochodu demonstracyjnego, Spółka odprowadziłaby VAT należny od sprzedaży. Dodatkowo Spółka informuje, że posiada na swoim stanie samochody osobowe wprowadzone do ewidencji środków trwałych, gdyż są uznane przez Spółkę jako samochody wykorzystywane do innych potrzeb niż samochody demonstracyjne.

Kolejna kwestia dotyczy zwolnienia z tytułu sprzedaży samochodów (towarów) używanych stosownie do treści par. 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.)

Stosownie do treści par.8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników którym przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą jeżeli samochody i pojazdy te są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy. Samochody, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy to samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. W przypadku nabycia tych samochodów kwota podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle natomiast art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez towary używane, o których mowa powyżej, rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku. W opinii Spółki inaczej jest w sytuacji, gdy samochody zakupione są z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży i stanowią towar handlowy. Wówczas ma zastosowanie przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ww. ustawy i podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów, a ich sprzedaż zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy winna być opodatkowana stawką podstawową 22% VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w związku z tym, że przedmiotem działalności Spółki jest odsprzedaż samochodów, można samochody demonstracyjne przeznaczone do jazdy traktować jako towar handlowy (bez względu na okres ich użytkowania) tzn. tak samo jeśli są użytkowane pół roku i ponad 1 rok dokonując przy zakupie pełnego odliczenia podatku VAT, a sprzedając jako samochód używany naliczyć podatek VAT od całej wartości netto sprzedaży czy też samochody demonstracyjne użytkowane dłużej niż 1 rok należy przenieść do ewidencji środków trwałych " a co za tym idzie skorygować VAT naliczony wykazany na fakturze zakupu za ten samochód do wysokości 60% kwoty podatku określonego w fakturze nie więcej jednak niż 6000 zł.

Czy dokonując sprzedaży samochodu osobowego "demonstracyjnego" po upływie 6 miesięcy używania, spółka powinna korzystać ze zwolnienia z tytułu sprzedaży towarów używanych.

Zdaniem wnioskodawcy zasadne jest traktowanie samochodu demonstracyjnego jako towar przez cały okres, w którym wykorzystywany on jest do celów demonstracyjnych, bez względu czy okres ten trwa krócej czy dłużej niż 1 rok. W momencie zmiany przeznaczenia takiego pojazdu z demonstracyjnego na tzw. służbowy (wykorzystywany tylko i wyłącznie na potrzeby spółki przez jej pracowników) wprowadzony jest on do ewidencji środków trwałych "a Spółka dokonałaby korekty VAT naliczonego odliczonego w momencie zakupu samochodu. W przypadku sprzedaży samochodu demonstracyjnego jeszcze przed zmianą przeznaczenia, czyli jako samochodu demonstracyjnego Spółka odprowadziłaby VAT należny od sprzedaży. Dodatkowo Spółka informuje, że posiada na swoim stanie samochody osobowe wprowadzone do ewidencji środków trwałych, gdyż są uznane przez Spółkę jako samochody wykorzystywane do innych potrzeb niż samochody demonstracyjne.

W opinii spółki w sytuacji, gdy samochody zakupione są z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży i stanowią towar handlowy bez względu na okres ich używania (mowa tu o samochodach demonstracyjnych) wówczas ma zastosowanie przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ww. ustawy i podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów, a ich sprzedaż zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy winna być opodatkowana stawką podstawową 22% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ar. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Natomiast art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy stanowi, iż przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 (art. 41 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 "zwalnia się od podatku: dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze".

Zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy "przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

Analiza cytowanych wyżej przepisów prowadzi do stwierdzenia, że wyjątek zawarty w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy ma zastosowanie wyłącznie do nabywanych przez podatnika samochodów (pojazdów), które następnie są odsprzedawane, przy czym ich odsprzedaż stanowi przedmiot działalności podatnika. Wyłączenie z reguły ogólnej zawartej w art. 86 ust. 3 ustawy dotyczy zatem konkretnie tych pojazdów, które są odsprzedawane przez podatnika w ramach prowadzonej działalności. W tym miejscu należy wskazać, iż te konkretne samochody osobowe (pojazdy) będące przedmiotem dalszej odsprzedaży, muszą stanowić składnik majątku obrotowego Spółki jako towary handlowe.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych do niej, fakt wykorzystywania przez Spółkę samochodów demonstracyjnych do jazd próbnych przez okres pół roku nie powoduje powstania obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przy ich zakupie.

Jednakże w przypadku, gdy zmienione zostanie przeznaczenia przedmiotowych samochodów (z towaru handlowego przeznaczonego do dalszej odsprzedaży na towar używany do prowadzenia działalności) albo w przypadku, gdy obowiązek zaliczenia ww. samochodów do środków trwałych powstanie na podstawie odrębnych przepisów, powstanie obowiązek dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego przy nabyciu przedmiotowych pojazdów. W przypadku wnioskodawcy takim odrębnym przepisem powodującym konieczność zaliczenia nabytych towarów do środków trwałych jest art. 16e ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że "jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia".

W opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż Spółka jest dealerem samochodowym którego podstawową działalnością jest sprzedaż samochodów nowych i używanych. Aby umożliwić potencjalnym klientom dokładniejsze zapoznanie się z oferowanymi samochodami, Spółka umożliwia im dokonywanie jazd próbnych. Jazdy te są wykonywane z wykorzystaniem tzw. samochodów demonstracyjnych, które są zarejestrowane i ubezpieczone przez Spółkę. Samochody te z założenia przeznaczone są do dalszej odsprzedaży, w związku z tym pojazdy te nie są wprowadzane do ewidencji środków trwałych tylko ewidencjonowane jako towary handlowe. Ich zakup związany jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi tzn. sprzedażą samochodów opodatkowaną stawką 22%.

Zdarzyły się jednak sytuacje, że niektóre samochody demonstracyjne nie znalazły nabywców przed upływem roku i są w dalszym ciągu wykorzystywane są do celów demonstracyjnych lub że samochody demonstracyjne zostały sprzedane po upływie pół roku.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przypadku, gdy nabyte samochody są używane do celów demonstracyjnych dłużej niż rok, to tracą one status towaru handlowego i są zaliczane do środków trwałych na podstawie art. 16e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Samochodów takich nie można już traktować jako towaru handlowego. Dodatkowo samochody te są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy. W przypadku nabycia takich samochodów podatnik jest zobowiązany odliczyć ten podatek na zasadach określonych w przepisie art. 86 ust. 3 ustawy. Kwotę podatku naliczonego będzie stanowiło wówczas 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Wnioskodawca jest więc zobowiązany skorygować VAT naliczony związany z nabyciem takich samochodów używanych do celów demonstracyjnych. Natomiast sprzedaż takiego samochodu demonstracyjnego po upływie roku korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.

Natomiast w przypadku sprzedaży samochodów demonstracyjnych po pół roku a przed upływem roku powoduje, że takie samochody mają status towaru używanego zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy jednakże nadal spełniają warunki do uznania ich za towary handlowe. W takiej sytuacji sprzedaż takiego samochodu nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (gdyż w przy zakupie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego) oraz na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia (gdyż przy zakupie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy). Sprzedaż takiego samochodu zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy powinna być opodatkowana stawką podatkową 22% VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.