IPPP1/443-1764/11-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 21.12. 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy towaru o nazwie AdBlue - jest prawidłowe.

W dniu 21.12.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy towaru o nazwie AdBlue.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest jednym z największych dostawców paliw i produktów chemicznych na polskim rynku. W swojej ofercie Wnioskodawca posiada także 32,5% roztwór mocznika, który funkcjonuje pod nazwą handlową AdBlue (dalej jako "AdBlue" lub "Produkt"). AdBlue to zarejestrowany znak towarowy dla AUS32 czyli Wodnego Roztworu Mocznika (Auqueous Urea Solution). AdBlue stanowi bezbarwny roztwór, którego głównym składnikiem jest mocznik (32,5%) i woda destylowana. Dzięki swoim właściwościom AdBlue powoduje redukcję emisji tlenków azotu w spalinach samochodów ciężarowych wyposażonych w technologię SCR (Selektywna Redukcja Spalin).

Właściwości chemiczne Produktu (wysokie stężenie mocznika sięgające 32,5%) pozwalają na wykorzystywanie go również jako nawozu. Jednak wysoka jakość powoduje, że jego cena jest mało konkurencyjna w stosunku do innych nawozów oferowanych na rynku. Wobec powyższego, AdBlue jest głównie wykorzystywany jako reduktor spalin, który pozwala spełniać nowe i coraz bardziej wymagające unijne normy emisji spalin przez pojazdy silnikowe.

AdBlue sprzedawany jest na stacjach benzynowych Wnioskodawcy w dwojaki sposób: w beczkach lub z dystrybutorów. Głównymi dostawcami AdBlue na rzecz Spółki są dwie firmy: B. Sp. z o.o. (dalej "B.") oraz M. Sp. z o.o. (dalej "M."). Produkt nabywany od B. jest dostarczany za pomocą cystern, które napełniają zbiorniki dystrybutorów na stacjach paliw należących do Wnioskodawcy. Drugi dostawca - M. - dostarcza Produkt w beczkach i w takiej formie jest on sprzedawany przez Wnioskodawcę do ostatecznych odbiorców. AdBlue nabywany od M. w rzeczywistości również pochodzi od B., bowiem M. zakupuje Produkt od B., dokonuje jego konfekcjonowania, a następnie zbywa go na rzecz swoich klientów (w tym, na rzecz Wnioskodawcy), bezpośrednio lub za pośrednictwem innego podmiotu.

Dostarczany przez kontrahentów Produkt jest następnie sprzedawany przez Wnioskodawcę bez zmiany jego przeznaczenia i składu na stacjach paliw. Ponadto, należy wskazać, że AdBlue sprzedawany jest przez Wnioskodawcę nie jako dodatek lub składnik paliwa, ale jako odrębny produkt.

Skład chemiczny Produktu umożliwia sklasyfikowanie go w grupowaniu 20.15.3 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) jako "Nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia".

Produkt jest sklasyfikowany do symbolu 20.15.31-0, który zgodnie z PKWiU oznacza "Mocznik" zgodnie z informacją uzyskaną od dostawców (B. i M.). Taki symbol widnieje na fakturach, w których dostawcy obciążają Wnioskodawcę za dostawy AdBlue. Ponadto, główny dostawca AdBlue na rzecz Wnioskodawcy posiada pozytywną interpretację podatkową w zakresie stawki podatku od towarów i usług właściwej dla sprzedaży Produktu. W interpretacji z dnia 1 czerwca 2011 r. (sygn. IPTPP3/443-17/11-2/IB) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając z upoważnienia Ministra Finansów potwierdził, że B. może stosować obniżoną do 8% stawkę VAT przy sprzedaży AdBlue na rzecz swoich klientów. Zgodnie ze stanowiskiem organów skarbowych, B. stosuje 8% stawkę podatku od towarów i usług przy sprzedaży AdBlue na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że przy sprzedaży produktu o nazwie AdBlue (32,5% roztwór mocznika) sklasyfikowanego w PKWiU jako 20.15.3 ma prawo stosować obniżoną (8%) stawkę podatku od towarów i usług wynikającą z poz. 59 Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma prawo stosować obniżoną do 8% stawkę podatku od towarów i usług przy sprzedaży produktu o nazwie AdBlue, który stanowi 32,5% roztwór mocznika, nawet wówczas gdy nie jest on stosowany jako nawóz.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej "ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej również "podatek VAT") podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 5a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy o VAT, lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku VAT stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (dalej "PKWiU") wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Na podstawie art. 146a ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. (z zastrzeżeniem art. 146f):

Zgodnie z art. 41 ust. 2, Załącznik nr 3 do ustawy o VAT zawiera listę towarów i usług dla których obowiązuje obniżona stawka podatku VAT. Pod pozycją nr 59 Załącznika nr 3 znajdują się produkty sklasyfikowane do symbolu PKWiU ex 20.15.3 "Nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia". W skład grupowania 20.15.3 wchodzi "Mocznik" funkcjonujący pod symbolem 20.15.31-0 PKWiU. Jak wskazano w stanie faktycznym do symbolu tego sklasyfikowany jest Produkt nabywany przez Wnioskodawcę od dostawców (B. i M.).

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, zwrot "ex" obecny przy niektórych symbolach PKWiU oznacza, że wskazany zakres wyrobów jest węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU. Użycie przez ustawodawcę tego zwrotu przy symbolu statystycznym oznacza, że dany zapis odnosi się jedynie do tych wyrobów lub usług, z tego grupowania, które zostały wskazane w rubryce "Nazwa towaru lub usługi".

W poz. 59 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT, ustawodawca wyłącza z zakresu towarów należących do grupowania 20.15.3 PKWiU i uprawnionych do korzystania z preferencyjnej stawki podatku VAT jedynie cyjanamid wapnia. Na podstawie powyżej przytoczonych przepisów należy wskazać, że w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobu o nazwie AdBlue, który stanowi 32,5% roztwór mocznika i mieści się w grupowaniu 20.15.3 PKWiU, od dnia 1 stycznia 2011 r. podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%. Wykluczeniu z powyższego prawa do zastosowania obniżonej stawki VAT podlega bowiem jedynie cyjanamid wapnia. Pozostałe substancje wchodzące w skład grupowania 20.15.3 PKWiU korzystają z obniżonej do 8% stawki VAT. Należy przy tym wskazać, że dla klasyfikacji danego produktu do konkretnego grupowania PKWiU nie ma wpływu jego przeznaczenie (jako nawóz czy środek do redukcji emisji tlenków azotu w spalinach samochodowych) lecz skład i właściwości fizyko-chemiczne.

Zgodnie z fakturami wystawianymi przez B. i M. na rzecz Spółki, AdBlue jest sklasyfikowany do grupowania 20.15.31-0 PKWiU, zaś stosowana stawka podatku od towarów i usług wynosi 8%. Potwierdzeniem prawidłowości stawki 8% w odniesieniu do nabywanego przez Wnioskodawcę Produktu jest interpretacja z dnia 1 czerwca 2011 r. (sygn. IPTPP3/443- 17/11-2/IB) uzyskana przez głównego dostawcę A - B. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając z upoważnienia Ministra Finansów potwierdził, że B., będący bezpośrednim i pośrednim dostawcą AdBlue na rzecz Wnioskodawcy, ma prawo do stosowania 8% stawki przy sprzedaży tego Produktu.

Wnioskodawca nie dokonuje zmiany składu ani przeznaczenia towaru przed jego zbyciem na rzecz ostatecznego odbiorcy, pełni jedynie rolę dystrybutora. Wobec powyższego, obniżona stawka podatku VAT stosowana przez dostawców Produktu na rzecz Spółki jest właściwa również przy sprzedaży przedmiotowego Produktu przez Wnioskodawcę na rzecz jego klientów.

Prawidłowość stosowania obniżonej stawki podatku VAT w odniesieniu do 32,5% roztworu mocznika wykorzystywanego do redukcji tlenków azotu w spalinach samochodowych (a nie jako nawóz) została wielokrotnie potwierdzona przez władze podatkowe. W interpretacji podatkowej z dnia 7 lutego 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1115/10-2/KT) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał:

"Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, w szczególności wskazaną klasyfikację stosowaną przez Spółkę do wyrobów będących przedmiotem zapytania, stwierdzić należy, że sprzedaż opisanych produktów, mieszczących się w grupowaniu 24.15.30-13.00 PKWiU - jako wymienionych pod pozycją 56 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług - podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 7%. Z wniosku nie wynika bowiem, aby wyroby te znajdowały się w wyłączeniach z przedmiotowej preferencji podatkowej".

Cytowana powyżej interpretacja indywidualna została wydana w stanie prawnym obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), która wprowadziła obowiązek stosowania klasyfikacji PKWiU z 2008 r. w odniesieniu do identyfikowania towarów i usług na potrzeby ustawy o VAT. Zmianie uległy także obowiązujące stawki VAT (z 7 na 8%). Zmiana obowiązującej klasyfikacji statystycznej nie ma jednak wpływu na możliwość korzystania z obniżonej stawki podatku VAT.

Podobne stanowisko, już na gruncie ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym na dzień sporządzenia niniejszego wniosku zajął między innymi: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 1 października 2011 r. (sygn. ILPP4/443-467/11-2/ISN) oraz z dnia 10 października 2011 r. (sygn. ILPP2/443-1062/11-2/AD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego. Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Organ podatkowy pragnie ponadto wskazać, iż z dniem 26 sierpnia 2011 r. został wprowadzony nowy tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.