IPPP1/443-1661/08-4/SM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1661/08-4/SM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.), uzupełnionego w dniu 19 listopada 2008 r. (data wpłaty dodatkowej opłaty w wysokości 75 zł) na wezwanie nr IPPP1/443-1661/08-2/SM z dnia 14 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprowadzanych samochodów osobowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprowadzanych samochodów osobowych. W dniu 19 listopada 2008 r. dokonano wpłaty dodatkowej opłaty w wysokości 75 zł na wezwanie nr IPPP1/443-1661/08-2/SM z dnia 14 listopada 2008 r. (data doręczenia - 18 listopada 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na handlu samochodami. Na potrzeby prowadzonej działalności kupuje samochody w krajach Wspólnoty (Włochy, Litwa, Niemcy), celem ich dalszej odsprzedaży. Samochodów tych nie rejestruje. W związku z tym od kwoty sprzedaży nalicza akcyzę (jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego).

Jej dostawcami unijnymi są przeważnie firmy, rzadko kontrahenci prywatni, zatem transakcje są dokumentowane fakturami.

Po sprowadzeniu samochodów do Polski opłaca akcyzę w urzędzie celnym. Od pewnego czasu (od końca lipca) urząd celny nalicza akcyzę od wartości rynkowej jaką dany samochód ma w Polsce, a nie od wartości jaka widnieje na fakturze zakupu.

Przecież oczywistym jest, że wartość samochodu zależy od marki, rocznika, wyposażenia oraz od stanu technicznego samochodu, ponadto wartość jaką dany samochód przedstawia w Polsce jest inna niż jego wartość w krajach unijnych. Kupując samochód poza granicami naszego kraju wybiera taki, którego cena jest dla niej opłacalna, na którym może zarobić sprzedając go w Polsce. Przecież od dochodu jaki osiąga na transakcji kupna-sprzedaży płaci podatek dochodowy, podatek VAT oraz akcyzę, więc nie uszczupla dochodów budżetowych.

Naliczanie akcyzy od kwoty wyższej jest dla niej bardzo niesprawiedliwe.

Dla niej jest to równoznaczne z przyznaniem się, że dany samochód kupiła za kwotę wyższą od tej, która widnieje na fakturze zakupu. Uważa, że taki sposób postępowania przez urząd celny byłby właściwy wobec osób prywatnych nie prowadzących działalności gospodarczej, takiej jak jej. Osoby prywatne kupując samochody na własne, prywatne potrzeby, rejestrują je, więc nie pojawia się u nich obowiązek płacenia akcyzy w momencie sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Dlaczego urząd celny kwestionuje wartość samochodu na fakturze i nalicza akcyzę od wartości wyższej (rynkowej), na jakiej podstawie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym ( art. 10 ust. 1 pkt 2) podstawą opodatkowania akcyzą w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego jest kwota, jaka nabywca jest obowiązany zapłacić za wyroby akcyzowe.

Ustawa wyraźnie określa więc, że podstawą opodatkowania akcyzą jest tylko i wyłącznie cena zakupu pojazdu. Uważa, że nie ma podstaw prawnych aby taka cena mogła być kwestionowana.

Jako osoba prowadząca działalność gospodarczą od osiągniętego dochodu z transakcji kupna-sprzedaży płaci należne podatki (podatek dochodowy, podatek VAT i podatek akcyzowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - podstawą opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w procencie podstawy opodatkowania jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić za wyroby akcyzowe, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Jest to ogólna definicja określenia podstawy opodatkowania w przypadku wyrażenia stawki akcyzy w procencie tej podstawy (a więc odnosząca się także samochodów osobowych).

Szczegółowe zasady wynikają natomiast z rozdziału 4 ustawy (wyroby akcyzowe niezharmonizowane /do których zalicza się samochody osobowe/).

W myśl art. 80 ust. 1 ustawy - akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 80 ust. 2 - podatnikami akcyzy od samochodów są:

1.

podmioty dokonujące każdej sprzedaży samochodu osobowego przed pierwszą jego rejestracją na terytorium kraju;

2.

importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego.

W myśl art. 82 ust. 3 - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego podstawą opodatkowania jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić.

Podkreślić należy, że z dniem 19 lipca 2008 r. został dodany do ustawy (w oparciu o art. 8 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o zwrocie nadpłaty w podatku akcyzowym zapłaconym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego albo importu samochodu osobowego (Dz. U. Nr 118, poz. 745/) art. 82a ustawy.

Zgodnie z art. 82a ust. 1 - jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku sprzedaży na terytorium kraju albo nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

W myśl art. 82a ust. 2 - w razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wysokość podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 82a ust. 3 ustawy - jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

Natomiast w myśl art. 82a ust. 4 - średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty na terytorium kraju lub nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.

Zatem w przypadku, gdy cena (wartość) wynikająca z dokumentu zakupu (faktury VAT) odbiega od średniej wartości rynkowej, w myśl ww. przepisów podatnik jest wzywany o wskazanie przyczyn takiego stanu rzeczy, które to przyczyny są poddane wnikliwej ocenie organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. A zatem to organ podatkowy bądź organ kontroli skarbowej ocenia, czy podaną przez podatnika przyczynę można uznać za uzasadnioną dla obniżenia podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu samochodów osobowych. Określając wartość danego samochodu porównuje się go do wartości ustalanej na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym.

Natomiast w sytuacji określonej w art. 82a ust. 2 (tj. nieudzielenia przez podatnika odpowiedzi na wezwanie, niedokonania przez niego zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej) - podstawa opodatkowania (w oparciu o ww. wartości rynkowe) jest określana przez organ podatkowy (naczelnika urzędu celnego) lub organ kontroli skarbowej.

Uwzględniając powyższe, postępowanie organów celnych ma oparcie w ww. przepisach ustawy o podatku akcyzowym.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl