IPPP1/443-166/14-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 13 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na podstawie umowy dziennikarskiej oraz zastosowania właściwej stawki podatkowej - jest prawidłowe.

W dniu 13 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na podstawie umowy dziennikarskiej oraz zastosowania właściwej stawki podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą wykonującą zawód dziennikarza. Do końca grudnia 2013 r. Wnioskodawczynię i ogólnopolską stację radiową łączyła umowa o pracę, na podstawie której Wnioskodawczyni zatrudniona była na stanowisku dziennikarza redaktora programów.

Umowa o pracę rozwiązana została za porozumieniem stron ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2013 r. Od dnia 1 stycznia 2014 r. strony zdecydowały się kontynuować współpracę w zbliżonym zakresie przedmiotowym, aczkolwiek na innych zasadach prawnych, na podstawie umowy o dzieło. Jednocześnie współpraca z ogólnopolską stacją radiową nie wyczerpuje aktywności zawodowej Wnioskodawczyni i wszystkich obszarów wykonywania profesji dziennikarza. Aktywność zawodową Wnioskodawczyni cechuje multimedialność. Równolegle wykonuje bowiem zawód dziennikarza na podstawie umowy o pracę ze stacją telewizyjną, gdzie jej obowiązki związane są z prowadzeniem i udziałem w programach telewizyjnych, jak również współpracuje z redakcjami prasowymi przygotowując felietony i komentarze. Każda z form działalności dziennikarza charakteryzuje się odrębną specyfiką jej wykonywania w tym formułą, częstotliwością, zakresem samodzielności (wybór tematów, gości etc.), odpowiedzialnością, ryzykiem, formami wynagradzania etc.

W 2014 r. Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej obejmującej i skupiającej w swoim zakresie multimedialną aktywność Wnioskodawczyni, w tym: dziennikarstwo radiowe, dziennikarstwo prasowe (wywiady, felietony), dziennikarstwo internetowe (wywiady, felietony), udział w filmach, realizację filmów dokumentalnych oraz prowadzenie portalu internetowego. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni zamierza m.in. zawrzeć z ogólnopolską stacją radiową (z którą łączyła ją w 2013 r. umowa o pracę) umowę o świadczenie usług dziennikarskich, na podstawie której zobowiąże się, za ustalonym wynagrodzeniem, do przygotowania i poprowadzenia audycji radiowej (głównie wywiady z zaproszonymi gośćmi). W ramach swoich usług Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do samodzielnego tworzenia radiowych utworów audialnych, przede wszystkim o tematyce społeczno-politycznej przeznaczonych do rozpowszechniania w ramach programu radiowego, w tym m.in.: (i) analizy problematyki mogącej zainteresować słuchaczy z uwzględnieniem aktualnych wydarzeń politycznych i społecznych oraz dobór z tego punktu widzenia gościa (gości) do wywiadu/rozmowy; (ii) zaproszenia gościa, ustalenia z nim terminu i tematu spotkania; (iii) opracowywanie redakcyjne materiałów dziennikarskich związanych z doborem i przygotowaniem tematu rozmowy; (iv) przeprowadzenia z gościem rozmowy/wywiadu; (v) innych czynności o charakterze pomocniczym lub technicznym niezbędnych do przygotowania i wyemitowania audycji radiowej.

W prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni w ramach świadczenia usługi dziennikarskiej przenosić będzie na kontrahentów (stacje radiowe, redakcje prasowe, wydawców etc.) autorskie prawa majątkowe w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych do części stworzonych przez siebie utworów za wynagrodzeniem. Wnioskodawczyni realizować będzie powyższe czynności w sposób samodzielny i ponosić będzie odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy wobec osób trzecich, w tym naruszenie jakichkolwiek praw przysługujących osobom trzecim z powodu okoliczności leżących po stronie Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z niewytworzeniem dzieła, na przykład w przypadku radiowych utworów audialnych z powodu niestawienia się gościa na rozmowę/wywiad; przerwania przez gościa rozmowy etc. Wnioskodawczyni samodzielnie będzie dobierała gości i tematy artykułów, felietonów czy rozmów z gośćmi na antenie radiowej, tj. przykładowo stacja radiowa nie będzie uprawniona do wyznaczania gości i określania czy cenzurowania tematów i pytań. Oprócz działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni równolegle wykonywać będzie zawód dziennikarza na podstawie umowy o pracę ze stacją telewizyjną.

Wynagrodzenie za świadczone usługi dziennikarskie wypłacane będzie w formie honorariów autorskich. W przypadku wskazywanej umowy o świadczenie usług dziennikarskich z ogólnopolską stacją radiową wynagrodzenie za świadczone usługi wypłacane będzie miesięcznie w formie honorarium autorskiego i obejmować będzie wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawczynię przy wykonywaniu umowy. Wysokość wynagrodzenia ustalana będzie na podstawie wyceny indywidualnych dzieł, dokonywanej na podstawie obowiązującego w stacji radiowej taryfikatora. Jednocześnie stacja radiowa zobowiąże się do powierzania Wnioskodawczyni takiej ilości czynności, aby łączna miesięczna kwota honorariów nie była niższa niż określona w umowie kwota minimalna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawczynię powinny podlegać opodatkowaniu VAT oraz według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy o świadczenie usług dziennikarskich oraz umów z innymi podmiotami (kontrahentami) w ramach działalności gospodarczej podlegać będą opodatkowaniu VAT stawką obniżoną tj. 8%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Na mocy art. 15 ustawy VAT podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 tej ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustawie VAT nie uznaje się czynności wykonywanych w ramach stosunku pracy oraz działalności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy PIT, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 ustawy VAT).

Jednakże zgodnie z ust. 3a tego artykułu, przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (tekst jedn.: podmioty te nie są podatnikami VAT do usług twórców artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania albo ich wykonaniem, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Odpowiedniość stosowania oznacza, że do relacji twórców i artystów (przy ocenie ich statusu na gruncie ustawy VAT) i zleceniodawcy także należy stosować zasadę analizy stosunku prawnego co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Jak wskazuje doktryna, przy ocenie art. 15 ustawy VAT należy zwrócić uwagę na przepisy ustaw regulujących odpowiedzialność dziennikarzy czy autorów programów radiowych i telewizyjnych (np. prawo prasowe czy ustawę o radiofonii i telewizji), które uniemożliwiają przejęcie pełnej odpowiedzialności za dziennikarza wobec osób trzecich przez nadawcę, a tym samym wyłączenie tych podmiotów (wykonujących profesje na podstawie umowy innej niż stosunek pracy) z grona podatników.

Jak wynika z przestawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni, w świetle art. 8 oraz art. 15 ust. 1-3b ustawy VAT, będzie podatnikiem wykonującym odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski tj. czynności objęte zakresem ustawy VAT. Usługi te podlegają zasadniczo podstawowej stawce podatkowej (23%), chyba że z przepisów ustawy VAT (i przepisów wykonawczych) wynika coś innego tj. zwolnienie lub prawo do zastosowania stawki obniżonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Twórcą z kolei w rozumieniu ww. ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do działalności agencji informacyjnych (art. 43 ust. 19 pkt 5 ustawy o VAT).

Analizując pkt 5 przytoczonego przepisu, w którym ustawodawca wyłączył ze zwolnienia działalność agencji informacyjnych, opierając się na wykładni językowej oraz zakresie czynności przypisywanym takiej działalności, należy uznać, że przez agencje informacyjne rozumie się instytucje zajmujące się gromadzeniem materiałów, informacji w celu udostępnienia ich m.in. mediom (radiu, telewizji).

Obecnie brak jest uregulowań prawnych co do formy prowadzenia działalności w zakresie agencji informacyjnych. Równie dobrze może to być agencja informacyjna prowadzona przez dziennikarza w formie jednoosobowej. Zdaniem tut. Organu istotny dla oceny skutków podatkowych jest rzeczywisty charakter świadczonych usług.

Co do zasady, agencje informacyjne gromadzą, opracowują oraz udostępniają prasie, radiu i telewizji informacje oraz publicystykę. Niektóre agencje zbierają materiał bez ograniczenia jego tematyki, charakteru i środka wyrazu, inne mają sprecyzowany profil, określony przez rodzaj gromadzonego i rozpowszechnianego materiału (np. informacyjne, publicystyczne, fotograficzne, reklamowe itp.), tematykę (np. ekonomiczne, naukowe, finansowe, społeczne, polityczne itp.), czy potencjalnych odbiorców (agencje prasowe katolickie, młodzieżowe itp.).

Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania bez względu na symbol PKWiU zostały wymienione w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%.

Z przedstawionego opisu zaistniałego zdarzenia przyszłego wynika, że w 2014 r. Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej obejmującej i skupiającej w swoim zakresie multimedialną aktywność Wnioskodawczyni, w tym: dziennikarstwo radiowe, dziennikarstwo prasowe (wywiady, felietony), dziennikarstwo internetowe (wywiady, felietony), udział w filmach, realizację filmów dokumentalnych oraz prowadzenie portalu internetowego. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni zamierza m.in. zawrzeć z ogólnopolską stacją radiową umowę o świadczenie usług dziennikarskich, na podstawie której zobowiąże się, za ustalonym wynagrodzeniem, do przygotowania i poprowadzenia audycji radiowej. W ramach swoich usług Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do samodzielnego tworzenia radiowych utworów audialnych, przede wszystkim o tematyce społeczno-politycznej przeznaczonych do rozpowszechniania w ramach programu radiowego.

Wnioskodawczyni w ramach świadczenia usługi dziennikarskiej przenosić będzie na kontrahentów (stacje radiowe, redakcje prasowe, wydawców etc.) autorskie prawa majątkowe w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych do części stworzonych przez siebie utworów za wynagrodzeniem. Wynagrodzenie za świadczone usługi dziennikarskie wypłacane będzie w formie honorariów autorskich. Wnioskodawczyni realizować będzie powyższe czynności w sposób samodzielny i ponosić będzie odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy wobec osób trzecich. Wątpliwości Wnioskodawczyni na tle przedstawionego opisu sprawy sprowadzają się do kwestii zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla opisywanych usług.

Zatem, usługi dziennikarskie będą świadczone za wynagrodzeniem wypłacanym w formie honorariów autorskich tj. przeniesienia praw do niektórych utworów o tematyce społeczno-politycznej na rzecz innego podmiotu, nie będą one korzystały ze zwolnienia z opodatkowania, w związku z wyłączeniem, o którym mowa w art. 43 ust. 19 pkt 5 ustawy.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu cytowanej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a świadczone usługi wynagradzane są w formie honorarium za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich zastosowanie będzie miała 8% stawka podatku od towarów i usług obowiązująca na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W sytuacji natomiast niespełnienia ww. przesłanki warunkującej uprawnienie do zastosowania obniżonej stawki podatku na mocy poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, świadczone czynności objęte są podstawową stawką podatku od towarów i usług (aktualnie 23%).

Podkreślić należy, że kwestia dotycząca uznania Wnioskodawczyni za twórcę oraz wykonywanych przez nią czynności do usług wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

W kwestii wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.