IPPP1/443-1642/11-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania zwolnienia od podatku dla usług finansowych polegających na udzieleniu pożyczki (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* sposobu dokumentowania spłat pożyczki dokonywanych przez pożyczkobiorcę (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe,

* określania momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi polegającej na udzieleniu pożyczki spółce zależnej (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia, sposobu dokumentowania oraz określania momentu powstania obowiązku podatkowego dla udzielania pożyczki spółce zależnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"Wnioskodawca" ("Spółka") jest polskim podmiotem, świadczącym usługi m.in. w zakresie utrzymania ruchu w dużych zakładach przemysłowych i kompleksowego realizowania inwestycji dla przemysłu. Ponadto Spółka wchodzi w skład grupy kapitałowej obejmującej m.in. podmioty zależne od Spółki. Jednemu z podmiotów zależnych Spółka udzieliła w 2010 r. pożyczki. Wypłata tej pożyczki następowała w transzach w dniach 14 grudnia 2010 r., 21 grudnia 2010 r., 24 stycznia 2011 r., 3 lutego 2011 r. oraz 4 lutego 2011 r.

W świetle tej umowy pożyczki: "Data płatności odsetek oznacza: jeżeli spłata dokonywana jest w innym dniu aniżeli data ostatecznej spłaty wówczas jest to dzień, w którym dokonywana jest spłata, natomiast odsetki będą naliczone i zapłacone na koniec każdego roku z zastrzeżeniem, że ich zapłata nastąpi nie później niż w dacie ostatecznej spłaty".

Data ostatecznej spłaty została określona w umowie na dzień 30 czerwca 2015 r. Niemniej jednak, spłata pożyczki nastąpiła wcześniej, tj. w dniach 8 czerwca 2011 r., 6 lipca 2011 r., 7 lipca 2011 r. i 14 lipca 2011 r. Spłaty te obejmowały wyłącznie kapitał (tzn. pożyczkobiorca nie spłacał odsetek).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego powyżej opisu zaistniałego stanu faktycznego oraz polskich regulacji w zakresie podatku VAT:

Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle przedstawionego powyżej opisu zaistniałego stanu faktycznego oraz polskich regulacji w zakresie podatku VAT:

Ad. 1

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zdaniem Spółki, usługa polegająca na udzieleniu pożyczki przez Spółkę na rzecz innego podmiotu stanowi usługę, o której mowa w treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, zatem korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 19 ust. 1 i 4 ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z tym że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Dokonanie sprzedaży powinno być, co do zasady, dokumentowane fakturą (art. 106 ust. 1 ustawy VAT). W świetle § 17 pkt 2 Rozporządzenia za fakturę uznaje się również dokumenty dotyczące usług pośrednictwa finansowego zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:

Ani przepisy Rozporządzenia, ani przepisy ustawy VAT nie zawierają definicji "usług pośrednictwa finansowego". Pojęcie "usług pośrednictwa finansowego" nie figuruje również w aktualnej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. (sekcja K tej klasyfikacji obejmuje usługi finansowe i ubezpieczeniowe, lecz nie ma wśród nich "usług pośrednictwa finansowego"), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm., dalej: "PKWiU 2008").

Zdaniem Spółki, w celu wyjaśnienia pojęcia "usług pośrednictwa finansowego" należy posłużyć się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 2004 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm., dalej: "PKWIU 2004").

Dział 65 sekcji J PKWiU 2004 obejmował "usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalno-rentowych". Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe figurowały w pozycji 65.22.10-00.90 działu 65 sekcji J PKWiU 2004. Innymi słowy, usługa polegająca na udzieleniu pożyczki przez Spółkę na rzecz innego podmiotu, stanowiłaby na gruncie PKWiU 2004 bezsprzecznie usługę pośrednictwa finansowego.

Usługi, które na podstawie PKWiU 2004 były klasyfikowane w pozycji 65.22.10-00.90, są klasyfikowane w PKWiU 2008 w grupie "pozostałych usług finansowych, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych" działu 64 sekcji K, obejmującej usługi finansowe i ubezpieczeniowe.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że wykonana przez nią usługa polegająca na udzieleniu pożyczki innemu podmiotowi może zostać zaliczona do "usług pośrednictwa finansowego zwolnionych od podatku", o których mowa w § 17 pkt 2 Rozporządzenia, a tym samym naliczone odsetki z tytułu pożyczki mogą zostać udokumentowane dokumentem, o którym mowa w tym przepisie, i nie muszą być dokumentowane fakturą.

Dodatkowym argumentem, który w opinii Spółki potwierdza możliwość zastosowania przepisu § 17 pkt 2 Rozporządzenia, jest okoliczność, że przedmiotowa usługa udzielenia pożyczki korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Ad. 3

Przepisy o podatku VAT nie wprowadzają szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług polegających na udzielaniu pożyczek, zatem w opinii Spółki w przypadku takich usług obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych. W świetle art. 19 ust. 1 i 4 ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z tym że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zdaniem Spółki moment wykonania usługi - w przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek - przypada w momencie wymagalności raty odsetkowej. Stanowisko takie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 30 czerwca 2011 r. (znak: IBPP3/443-390/11/KO):

" (...) w przypadku usług polegających na udzielaniu kredytów czy też pożyczek, gdzie podstawę opodatkowania stanowią należne odsetki z tytułu świadczenia tych usług, momentu wykonania usługi nie należy wiązać z faktem fizycznego otrzymania tych odsetek przez Wnioskodawcę, lecz z faktem wymagalności raty pożyczkowej, a w konsekwencji należnych odsetek od tej raty. W sytuacji opisanej we wniosku nie później niż w 7. dniu od dnia wymagalności danej raty pożyczkowej, w tym odsetek związanych z udzieloną pożyczką, winna zostać wystawiona faktura VAT, chyba że przed upływem tego terminu pożyczkobiorca uiścił całość lub część należnych odsetek wówczas wystąpi obowiązek wystawienia faktury zaliczkowej, o której mowa w § 10 ust. 1 rozporządzenia".

Zdaniem Spółki zawarta przez nią umowa pożyczki powinna być interpretowana w ten sposób, że odsetki stają się co do zasady wymagalne na koniec każdego roku, chyba że pożyczkobiorca dokona spłaty w innym dniu aniżeli data ostatecznej spłaty - wówczas dniem wymagalności odsetek będzie dzień tej spłaty (nie później niż dzień ostatecznej spłaty). Innymi słowy, w sytuacji przedstawionej przez Spółkę obowiązek podatkowy, niezależnie od okoliczności, że pożyczkobiorca nie spłacał odsetek, powstawał w momencie:

* wystawienia faktury dokumentującej naliczenie odsetek na 31 grudnia 2010 r., nie później jednak niż 7 stycznia 2011 r.,

* wystawienia faktury dokumentującej naliczenie odsetek na 8 czerwca 2011 r., nie później jednak niż 15 czerwca 2011 r.,

* wystawienia faktury dokumentującej naliczenie odsetek na 6 lipca 2011 r., nie później jednak niż 13 lipca 2011 r.,

* wystawienia faktury dokumentującej naliczenie odsetek na 7 lipca 2011 r., nie później jednak niż 14 lipca 2011 r.,

* wystawienia faktury dokumentującej naliczenie odsetek na 14 lipca 2011 r., nie później jednak niż 21 lipca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* zastosowania zwolnienia od podatku dla usług finansowych polegających na udzieleniu pożyczki (pytanie nr 1) - uznaje się za prawidłowe,

* sposobu dokumentowania spłat pożyczki dokonywanych przez pożyczkobiorcę (pytanie nr 2) - uznaje się za nieprawidłowe,

* określania momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi polegającej na udzieleniu pożyczki spółce zależnej (pytanie nr 3) - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z cyt. wcześniej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, iż dostawa towaru lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę, do żądania od nabywcy towaru, czy odbiorcy usługi zapłaty. W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała tylko ta dostawa lub świadczenie usług, w przypadku których istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. W świetle powyższego, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę.

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, iż skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca udzielił pożyczki spółce zależnej, ustalając szczegółowo w umowie pożyczki zasady spłaty, oraz terminy wymagalności poszczególnych rat. Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Spółki sprowadzają się do trzech zasadniczych kwestii - możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług, właściwego ich dokumentowania, a także określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

W pierwszej kolejności tut. Organ pragnie odnieść się do pytań nr 1 i 3 postawionych we wniosku, a dotyczących zwolnienia od podatku oraz określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Odpowiadając na pytanie nr 1 należy uznać, iż przedmiotowa usługa udzielenia pożyczki w oparciu o art. 5 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 4 ww. ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast przepis art. 19 ust. 11 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Na podstawie § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. Natomiast w przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. (§ 9 ust. 2 ww. rozporządzenia). Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. (§ 10 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Odpowiadając zatem na pytanie nr 3, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż w przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek, gdzie podstawę opodatkowania stanowią należne odsetki z tytułu świadczenia tych usług, momentu wykonania usługi nie należy wiązać z faktem fizycznego otrzymania tych odsetek przez Spółkę, lecz z faktem wymagalności raty pożyczkowej, a w konsekwencji należnych odsetek od tej raty. W sytuacji opisanej we wniosku nie później niż w 7. dniu od dnia wymagalności danej raty pożyczkowej, w tym odsetek związanych z udzieloną pożyczką, winna zostać wystawiona faktura VAT, chyba że przed upływem tego terminu pożyczkobiorca uiścił całość lub część należnych odsetek wówczas wystąpi obowiązek wystawienia faktury zaliczkowej, o której mowa w § 10 ust. 1 rozporządzenia. Także sposób rozliczeń poszczególnych rat spłaty, zaprezentowany we wniosku należy uznać za prawidłowy, który nie stoi w sprzeczności z ustawowymi zasadami określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Przechodząc do odpowiedzi na pytanie nr 2, odnoszące się do dopuszczalności dokumentowania w zaistniałych okolicznościach otrzymywanych kwot odsetek, bez faktur VAT, a jedynie przy zastosowaniu not odsetkowych, w pierwszej kolejności należy odnieść się do brzmienia art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Stosownie do art. 106 ust. 3 ustawy przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Kluczową regulacją, na której Wnioskodawca opiera swoje uzasadnienie prawne w tym zakresie jest § 17 pkt 2 ww. rozporządzenia, w myśl którego za fakturę uznaje się również dokumenty dotyczące usług pośrednictwa finansowego zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:

Powyższy przepis rozporządzenia stawia na równi z fakturą VAT, taki dokument dotyczący usług pośrednictwa finansowego, który spełnia ściśle określone kryteria. Ustawodawca dopuszcza możliwość zastąpienia faktur VAT wyłącznie w przypadku, gdy spełnione zostały wszelkie przesłanki, wymienione w tej regulacji. Abstrahując w tym momencie od przesłanek o charakterze formalnym, wymienionych w punktach a-d oraz potwierdzając spełnienie przesłanki o zwolnieniu usług, tak jak to ma miejsce przedmiotowej sprawie, tut. Organ pragnie się skupić na przesłance dotyczącej rodzaju usług, wobec których możliwe jest udokumentowanie usługi, w inny sposób aniżeli fakturą VAT. Ustawodawca przewidział szczególny sposób dokumentowania, stanowiąc przy tym pewne odstępstwo od powszechnej zasady dokumentowania czynności fakturą VAT, ale jedynie w odniesieniu do usług pośrednictwa finansowego (zwolnionego od podatku).

W tym miejscu, zdaniem organu podatkowego w celu zdefiniowania jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa finansowego, o których mowa w ww. przepisie, wbrew rozumowaniu Wnioskodawcy, odsyłającego w tym celu do klasyfikacji statystycznych, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem TSUE. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, iż bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema osobami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią. W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa" warto odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy."

Konfrontując powyższe ustalenia z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, należy stwierdzić, iż bez wątpienia nie mamy do czynienia z pośrednictwem w udzieleniu pożyczki, lecz samą usługą pożyczki, gdzie Wnioskodawca występuje wprost w roli pożyczkodawcy, a nie podmiotu pośredniczącego, kojarzącego dwie strony transakcji.

W związku z powyższym, nie została spełniona podstawowa przesłanka wymieniona w ww. § 17 pkt 2 cyt. rozporządzenia, co skutkuje tym, iż Wnioskodawca jest zobowiązany do udokumentowania świadczonej usługi na rzecz spółki zależnej poprzez wystawienie faktur VAT, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.