IPPP1/443-162/14-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 12 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania pracownikom Spółki samochodów służbowych dla celów prywatnych w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania pracownikom Spółki samochodów służbowych dla celów prywatnych w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży słodyczy. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Spółka zatrudnia pracowników, którzy w ramach wykonywanych obowiązków korzystają ze służbowych samochodów osobowych. Pracownicy Spółki są również uprawnieni do nieodpłatnego wykorzystywania powierzonych im samochodów osobowych dla celów prywatnych. Kwestie te są uregulowane w Regulaminie Przyznawania i Użytkowania Służbowych Samochodów Służbowych w Spółce. Zgodnie Regulaminem "1. Pracownik ma prawo użytkowania samochodu służbowego w celach prywatnych na terenie kraju. Użycie samochodu poza granicami kraju wymaga zgody Szefa Funkcji. 2. Wykorzystanie samochodu służbowego w celach prywatnych stanowi przychód ze stosunku pracy."

Przedmiotowe samochody są używane przez Spółkę na podstawie umowy leasingu operacyjnego lub są samochodami stanowiącymi własność Spółki (zostały one wykupione przez Spółkę po okresie leasingu operacyjnego). W odniesieniu do leasingowanych / nabytych samochodów Spółce przysługuje / przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku określonej na fakturze nie więcej niż 6000 zł.

W związku z powyższym wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. Spółka miała obowiązek opodatkowywać wykorzystywanie samochodów do celów prywatnych przez pracowników jako nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., Spółka nie miała obowiązku naliczania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług polegających na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych.

W opinii Spółki w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. Spółka nie miała obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług polegającego na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych.

I. Regulacje prawa wspólnotowego oraz polskich przepisów dotyczących podatku VAT

1. Decyzja Rady Unii Europejskiej

W dniu 27 września 2010 r. Rada przyjęła decyzję upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (decyzja nr 2010/581/WE opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE seria L nr 256, s. 24).

Jak stanowił art. 1 powołanej decyzji Rady, w ramach odstępstwa od art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska została uprawniona do ograniczenia do 60% prawa do odliczenia podatku VAT należnego z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przewozu, wynajmu lub leasingu pojazdów silnikowych innych niż pojazdy osobowe, do maksymalnej kwoty 6.000 PLN. Ograniczenie to miało zastosowanie wyłącznie do pojazdów silnikowych, innych niż pojazdy osobowe o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Natomiast zgodnie z art. 3 ww. decyzji Rady, w ramach odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, Rzeczpospolita Polska została uprawniona do nietraktowania jako świadczenia usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystania przez podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, pojazdu, do którego stosuje się ograniczenie, o którym mowa w art. 1 niniejszej decyzji.

2. Polskie regulacje dotyczące nieodpłatnego świadczenia usług.

2.1 Przepisy nakładające obowiązek opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 1 kwietnia 2011 r., kwestię nieodpłatnego świadczenia usług" regulował art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT w następującym brzmieniu:

2. "Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług."

W celu zapewnienia pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z dniem 1 kwietnia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) zmieniono cyt. wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, który od dnia 1 kwietnia 2011 r. otrzymał brzmienie:

"Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W powyżej zacytowanej wersji przepis ten obowiązywał do końca okresu, którego dotyczy niniejszy wniosek.

2. Przepisy wyłączające obowiązek opodatkowania prywatnego użytku samochodów osobowych.

W celu realizacji postanowień wynikających z ww. decyzji Rady, w art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) ustawodawca krajowy wprowadził przepis, zgodnie z którym:

"W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w przypadku wykorzystywania przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa."

Następnie, na podstawie art. 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102, poz. 585), powołany wyżej przepis art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym otrzymał brzmienie:

"Do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1".

Ww. ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r., weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z wyjątkiem jednak m.in. cytowanego wyżej przepisu art. 6, który wszedł w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2011 r.

Należy także wskazać, że na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w cyt. ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585) z dniem 1 stycznia 2013 r. ustawodawca wprowadził zmiany, zgodnie z którymi użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 tej ustawy wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastąpił wyrazami "31 grudnia 2013 r.".

II. Analiza regulacji.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stosowanie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT w zakresie nieodpłatnego świadczenia usług polegających na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów osobowych do celów prywatnych (lub szerzej, do wszelkich celów niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa) było wyłączone, pod warunkiem, że dotyczyło ono samochodów, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia jedynie 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł.

Zatem od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., czynność polegająca na wykorzystywaniu przez pracowników Spółki dla celów prywatnych samochodów osobowych używanych przez Spółkę na podstawie umów leasingu operacyjnego lub nabytych (wykupionych po okresie leasingu) w odniesieniu do których Spółce przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego (60%, nie więcej niż 6.000 zł), nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jako nieodpłatne świadczenie usługi przez Spółkę.

Polskie regulacje w tym zakresie były zgodne z cytowanym powyżej art. 3 decyzji Rady UE, który upoważnił Polskę do nietraktowania jako świadczenia usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystywania przez podatnika lub jego pracowników (lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność) pojazdu, do którego stosuje się ograniczenie w prawie do odliczenia samochodu.

Stanowisko Spółki jest podzielane w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Dla przykładu, należy wskazać następujące interpretacje:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2013 r. IPPP1/443-301/13-2/JL

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2013 r. IPPP1/443-59/13-2/JL

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 października 2011 r. ILPP2/443-1031/11-2/EN

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 czerwca 2012 r. ILPP2/443-427/12-2/EN

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 czerwca 2012 r. ILPP2/443-427/12-3/EN.

Przykładowo, w pierwszej z ww. interpretacji wskazano:

"Wątpliwości Wnioskodawcy na tle tak przedstawionego stanu faktycznego sprowadzają się do kwestii związanej z opodatkowaniem oddania do używania ww. samochodów osobowych w przypadku, gdy Spółce nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu usług leasingu tych samochodów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że odpłatne udostępnianie pracownikom do celów prywatnych przedmiotowych samochodów osobowych użytkowanych na podstawie umowy leasingu - z uwagi na treść art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym - do dnia 31 grudnia 2013 r. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT."

W konsekwencji, w opinii Spółki, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. Spółka nie miała obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług, polegającego na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie sie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak własciciel (...) - art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast świadczeniem usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają zatem wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl wskazanego przepisu, za odpłatne świadczenie usług uznaje sie również:

Cytowany art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług zawartej w art. 26 ust. 1 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, za odpłatne świadczenie usług uznaje sie każdą z następujących czynności:

Rzeczpospolita Polska złożyła jednakże do Komisji Europejskiej wniosek o uzyskanie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a oraz art. 168 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych oraz braku konieczności rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku wykorzystywania tych pojazdów do celów prywatnych.

W dniu 27 września 2010 r. Rada przyjęła decyzję upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/UE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (decyzja nr 2010/581/WE opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE seria L nr 256, s. 24).

Zgodnie z art. 3 ww. decyzji 2010/581/UE Rady, w ramach odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje uprawniona do nietraktowania jako świadczenie usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystania przez podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, pojazdu, do którego stosuje sie ograniczenie, o którym mowa w art. 1 niniejszej decyzji.

Jak stanowi art. 1 ww. decyzji 2010/581/UE Rady, w ramach odstępstwa od art. 168 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, Rzeczpospolita Polska zostaje niniejszym uprawniona do ograniczenia do 60% prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przewozu, wynajmu lub leasingu pojazdów silnikowych innych niż pojazdy osobowe, do maksymalnej kwoty 6.000 PLN. Ograniczenie to ma zastosowanie wyłącznie do pojazdów silnikowych, innych niż pojazdy osobowe o dopuszczalnej ładownosci powyżej 500 kg i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W celu realizacji postanowień ww. decyzji 2010/581/UE Rady, w art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.) ustawodawca krajowy wprowadził zapis, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienionej w art. 1, w przypadku wykorzystywania przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Natomiast na podstawie art. 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102, poz. 585), powołany wyżej przepis art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym otrzymał brzmienie: "Do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, nie stosuje sie art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.".

Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r., zgodnie z zapisem w ust. 8 pkt 1, wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z wyjątkiem jednak m.in. cytowanego wyżej przepisu art. 6, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2011 r.

Podkreślić należy, że na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w cyt. ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, z dniem 1 stycznia 2013 r. ustawodawca wprowadził zmiany, zgodnie z którymi użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 tej ustawy wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r.".

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 5 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł.

Powyższy przepis art. 5 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy tylko takich sytuacji, w których dochodzi do nieodpłatnego używania przedmiotowych samochodów na cele inne niż związane z przedsiębiorstwem. Natomiast w przypadku, gdy czynność polegająca na wykorzystywaniu przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których podatnikowi przysługiwało w części prawo do odliczenia podatku naliczonego, jest wykonywana odpłatnie - przepis ten nie ma zastosowania.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zatrudnia pracowników, którzy w ramach wykonywanych obowiązków korzystają ze służbowych samochodów osobowych. Pracownicy Spółki są również uprawnieni do nieodpłatnego wykorzystywania powierzonych im samochodów osobowych dla celów prywatnych. Kwestie te są uregulowane w Regulaminie Przyznawania i Użytkowania Służbowych Samochodów Służbowych w Spółce. Zgodnie Regulaminem "1. Pracownik ma prawo użytkowania samochodu służbowego w celach prywatnych na terenie kraju. Użycie samochodu poza granicami kraju wymaga zgody Szefa Funkcji. 2. Wykorzystanie samochodu służbowego w celach prywatnych stanowi przychód ze stosunku pracy."

Przedmiotowe samochody są używane przez Spółkę na podstawie umowy leasingu operacyjnego lub są samochodami stanowiącymi własność Spółki (zostały one wykupione przez Spółkę po okresie leasingu operacyjnego). W odniesieniu do leasingowanych / nabytych samochodów Spółce przysługuje / przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku określonej na fakturze nie więcej niż 6000 zł.

Watpliwosci Wnioskodawcy na tle tak przedstawionego stanu faktycznego sprowadzają się do kwestii związanej z opodatkowaniem nieodpłatnego oddania do używania ww. samochodów osobowych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne udostępnianie pracownikom do celów prywatnych ww. samochodów osobowych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.