IPPP1/443-1617/08-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2008 r. (data wpływu 27 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia masy majątkowej - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia masy majątkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca został utworzony na mocy umowy spółki komandytowej zawiązanej w dniu 11 maja 2007 r. na podstawie aktu notarialnego, Spółka komandytowa została zawiązana pod firmą "XXX" spółka komandytowa. Stosownie do postanowień umowy spółki komandytowej (§ 3 umowy) A M (jako komandytariusz tej spółki) wniosła wkład niepieniężny o wartości 2.025.000 zł, na który składało się prawo własności następujących nieruchomości:

A W, jako komplementariusz tej spółki wniósł wkład pieniężny w kwocie 1.000 zł.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności w zakresie:

Wniesione do Spółki komandytowej nieruchomości, jak również pozostały majątek Spółki Wnioskodawca planował wykorzystać w celu prowadzenia działalności hotelowo-restauracyjnej. W szczególności znajdujące się na nieruchomościach budynki miały następujące przeznaczenie:

* dwór przeznaczenie biurowo-restauracyjne;

* budynek restauracyjny (była stołówka) z przeznaczeniem na restaurację i działalność hotelową (po przebudowie),

* budynek magazynowo-mieszkalny z przeznaczeniem na działalność barowo-hotelową.

Od dnia zawiązania Spółki komandytowej do chwili obecnej, Wnioskodawca prowadzi na posiadanych nieruchomościach prace remontowo-modernizacyjne mające na celu przystosowanie nieruchomości do planowanej działalności gospodarczej. Stopień zaawansowania tych prac jest różny w odniesieniu do poszczególnych nieruchomości budynkowych.

Niezależnie od ww. nieruchomości w skład majątku Wnioskodawcy wchodzą inne środki trwałe, wyposażenie oraz wartości niematerialne oraz prawa wykorzystywane lub możliwe do wykorzystania dla potrzeb planowanej działalności gospodarczej

Wnioskodawca rozważa zmianę pierwotnych planów co do prowadzenia wyżej opisanej działalności gospodarczej zwłaszcza w zakresie prowadzenia hotelu z restauracją z wykorzystaniem posiadanego przez siebie majątku, w szczególności wchodzących w jego skład nieruchomości oraz środków trwałych i bierze pod uwagę sprzedaż całego majątku na rzecz jednego nabywcy. W przypadku realizacji transakcji sprzedaży, przeniesieniu na nabywcę uległyby również wszelkie prawa i zobowiązania wynikające z umów zawartych przez Spółkę z osobami trzecimi.

Po dokonaniu zbycia ww. majątku Spółki komandytowej Wnioskodawca zamierza ją zlikwidować.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż całej masy majątkowej tzn. wszystkich nieruchomości (zabudowanych oraz niezabudowanych), środków trwałych, wyposażenia a także wartości niematerialnych oraz praw, wchodzących w skład majątku spółki komandytowej, będzie transakcją zbycia przedsiębiorstwa o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług i jako taka nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy

Planowana sprzedaż masy majątkowej stanowiącej właściwie cały majątek spółki komandytowej, będzie stanowiła transakcję, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Przeznaczona przez Wnioskodawcę do sprzedaży masa majątkowa nosi cechy przedsiębiorstwa zdefiniowanego w art. 551 kodeksu cywilnego. Z tego punktu widzenia stanowi ona zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Sprzedawany majątek po dokonaniu kilku dodatkowych inwestycji w nieruchomości, głównie w budynki będzie mógł służyć prowadzeniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określają przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zbycie całej masy majątkowej przedsiębiorstwa spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 55#178; ww. ustawy - Kodeks cywilny czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

Należy podkreślić, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 cyt. wyżej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje, w Jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy przedmiotowa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeśli warunki wynikające z przepisu art. 55#185; i art. 55#178; ustawy - Kodeks cywilny zostaną spełnione, zamierzona przez Wnioskodawcę czynność sprzedaży całej masy majątkowej - wszystkich nieruchomości (zabudowanych oraz niezabudowanych), środków trwałych, wyposażenia a także wartości niematerialnych oraz praw, wchodzących w skład majątku spółki komandytowej - będzie nosiła znamiona zbycia przedsiębiorstwa, do której zastosowanie będzie miał przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Należy wskazać, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy wyłączone z tej czynności składniki przedsiębiorstwa nie spowodują utraty przez to przedsiębiorstwo przymiotów, o których mowa w przytoczonych wcześniej przepisach Kodeksu cywilnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.