IPPP1/443-1616/11-2/EK - Odliczenie podatku VAT naliczonego w myśl przepisów ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1 października 2011 r. prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskująca kupiła na kredyt mieszkanie o powierzchni 85 metrów kwadratowych, w którym będzie mieszkać i prowadzić działalność gospodarczą związaną między innymi z kupnem i sprzedażą nieruchomości, nauką języka, z działalnością profesjonalną i naukową. Powierzchnia jaką Wnioskująca przekazała na działalność gospodarczą to 45 metrów kwadratowych. Na tej powierzchni będzie biuro oraz miejsce spotkań z potencjalnymi klientami. Mieszkanie, w którym Wnioskująca mieszka i prowadzi działalność gospodarczą Zainteresowana odebrała w stanie deweloperskim. Żeby móc z niego korzystać Wnioskująca poniosła koszty z tytułu zakupu gładzi gipsowej, kartonów, pian montażowych, listew podłogowych chemii budowlanej i innych rzeczy związanych z adaptacją mieszkania ale i też zakupiła wyposażenie do tego biura.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakiej części Wnioskująca może odliczyć VAT od tych zakupów jak poinformować urząd skarbowy o proporcji jaką zastosowała w rozliczeniu VAT-u.

Według Zainteresowanej może Ona odliczyć 52% VAT z zebranych faktur zakupowych związanych z jej działalnością gospodarczą. W razie kontroli skarbowej do deklaracji VAT- 7 Wnioskująca przedstawi faktury oraz interpretację indywidualną w tej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.), w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

W myśl art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Treść ww. przepisów wskazuje, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym, "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych." Zatem, odliczyć można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, z wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy o VAT, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl postanowień ust. 2 powołanego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W ust. 4 tego artykułu wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy).

W myśl. art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Powyższe regulacje wskazują, że w pierwszej kolejności podatnik powinien odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i odrębnie kwoty tego podatku pozostające bez związku z czynnościami opodatkowanymi (czynności niepodlegające opodatkowaniu bądź zwolnione). Dopiero w sytuacji braku możliwości takiego wyodrębnienia podatnik ma prawo do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Obowiązek określony w art. 90 ust. 1 ustawy polega na faktycznym wyodrębnieniu kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w oparciu o rzeczywiste i racjonalne kryteria. Wyodrębnienie to winno nastąpić zgodnie ze stanem rzeczywistym, aby określić jaką część danego towaru czy usługi podatnik rzeczywiście wykorzystuje do czynności opodatkowanych.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskująca zakupiła mieszkanie o powierzchni 85 metrów kwadratowych, w którym Wnioskująca zamierza mieszkać i prowadzić działalność gospodarczą. Na działalność gospodarczą Wnioskującej przeznaczyła 45 metrów kwadratowych powierzchni mieszkania. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą związaną m.in. z kupnem i sprzedażą nieruchomości, nauką języka, z działalnością profesjonalną i naukową. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskująca rozważa możliwość rozliczania podatku naliczonego w oparciu o klucz powierzchniowy - proporcję wynikającą z powierzchni lokalu.

W przedmiotowej sprawie zwrócić należy uwagę na art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.

Zauważyć zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie oprócz działalności opodatkowanej (kupno i sprzedaż nieruchomości) Wnioskująca prowadzi również działalność gospodarczą zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT (naukę języka).

W związku z powyższym, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności Wnioskująca powinna ustalić jaka część wydatków poniesionych na adaptację pomieszczenia oraz wyposażenie związana jest działalnością gospodarczą, następnie w tej części określić część związaną wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i dokonać w tej części odliczenia. W przypadku jednak, gdy dla danych wydatków nie będzie możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskująca może zastosować metodę proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Zainteresowana może zatem odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących przedmiotowe zakupy z uwzględnieniem procentowego udziału powierzchni przeznaczonej jedynie na prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT w całkowitej powierzchni mieszkania. Tut. Organ podkreśla jednak, że ciężar rzetelnego ustalenia jaka część inwestycji związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną, a jaka część jest wykorzystywana dla potrzeb osobistych osoby fizycznej, bądź działalności zwolnionej z podatku VAT, spoczywa zawsze na podatniku. Niemniej jednak, zastosowana przez Wnioskującą metoda, czy też sposób, na podstawie którego dokona wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, musi odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Natomiast podkreślić należy, iż w przypadku, kiedy Wnioskująca nie jest w stanie w sposób jednoznaczny dokonać przypisania kwot podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowych faktur, w odniesieniu do tej części podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą (ustalonych zgodnie z ww. udziałem powierzchniowym), do działalności opodatkowanej i poczynione zakupy służyć będą również działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT, Zainteresowana winna zastosować proporcję wynikającą z art. 90 ust. 2 ustawy, z uwzględnieniem w szczególności art. 90 ust. 8 i 9 ustawy.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro opisane wydatki, związane będą zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i zwolnionymi od podatku, to przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w takim zakresie, w jakim będą służyły do wskazanych czynności opodatkowanych, o czym stanowi powołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z jednoczesnym uwzględnieniem postanowień art. 90 ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskującej, iż jest uprawniona do odliczenia 52% VAT z zebranych faktur zakupowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą należało uznać za nieprawidłowe, gdyż Wnioskująca prowadzi zarówno działalność opodatkowaną jak i zwolnioną od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.