IPPP1/443-156/12-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 15 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania rozliczenia kosztów z tytułu współpracy przy produkcji filmowej - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania rozliczenia kosztów z tytułu współpracy przy produkcji filmowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2011 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością E. wstąpiła w prawa koproducenta (wraz z m.in. niemiecką telewizją Z. - podstawowy/główny producent) serialu dokumentalnego "Z". W styczniu spółka podjęła starania pozyskania kolejnego koproducenta z Polski mianowicie T. S.A. W zaproponowanej przez T. S.A. umowie znalazły się zapisy mówiące o rozliczeniu się z tytułu współpracy przy produkcji ww. serialu za pomocą not księgowych.

§ 6 pkt 5 ww. projektu umowy o koprodukcji między T. S.A. i E. Sp. z o.o. brzmi:"5. Uzgodniony i zatwierdzony w kosztorysie serialu wkład finansowy T. w wysokości..... zł () płatny będzie przez telewizję na podstawie prawidłowo wystawionej noty księgowej przelewem na konto Koproducenta w banku <...> w następujący sposób:I rata 90% po podpisaniu umowy oraz po przyjęciu (kolaudacji) wersji międzynarodowej serialu tj. kwota.... zł (...);II rata 10% - po zakończeniu produkcji, całkowitym rozliczeniu produkcji i zaakceptowaniu przez Telewizję kosztorysu wynikowego tj. brutto....zł (...)w terminie 30 dni od otrzymania prawidłowo wystawionej noty księgowej w formie wydruku z systemu informatycznego. Noty księgowe przekazywane będą do T.

Na notach księgowych należy umieścić nazwę jednostki organizacyjnej (Agencja Filmowa) na rzecz której wystawiana jest nota księgowa oraz numer umowy (DF) nadany przez T."W konsekwencji zawarcia umowy koproducenckiej T. S.A. nabywa m.in. prawo do eksploatacji przez 10 lat na terenie Polski polskojęzycznej wersji serialu "Z".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym (zgodnym z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług) jest rozliczanie częściowego pokrycia kosztów przez koproducenta serialu dokumentalnego na podstawie wystawionych przez beneficjenta Faktur VAT.

E. stoi na stanowisku, że zawarcie umowy w zaproponowanym przez T. S.A. w brzmieniu i rozliczanie się za pomocą not księgowych, a nie faktur VAT będzie sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa.

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 oraz art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa towaru i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez podatnika tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, definicja działalności gospodarczej wskazana w art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne lub rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż zgodnie z umową koprodukcji na realizację serialu dokumentalnego, T. S.A przekaże Wnioskodawcy uzgodniony i określony w umowie wkład finansowy. W konsekwencji zawarcia umowy koprodukcyjnej T. S.A. nabędzie m.in. prawo do eksploatacji przez 10 lat na terenie Polski polskojęzycznej wersji przedmiotowego serialu.

Zauważyć należy, że podmioty uczestniczące w produkcji filmów w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie mogą być uznane za jednego podatnika VAT. Oznacza to, że relacje zachodzące pomiędzy stronami umowy dotyczącej produkcji filmów, dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług, należy oceniać zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w zakresie tego podatku.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wystąpiły wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, określone w art. 8 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., zaistniało bowiem odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz koproducenta. Świadczeniem w tym przypadku jest przeniesienie przez Wnioskodawcę praw do eksploatacji serialu na T. S.A. Wkład do produkcji filmu wnoszony przez koproducenta w zamian za przekazanie praw autorskich i pokrewnych pełni funkcję wynagrodzenia. Oznacza to, że czynność dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a koproducentem jest odpłatna i w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie zaś z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Definicja sprzedaży jest określona w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z nią pod pojęciem sprzedaży - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Reasumując, rozliczenie wpływów pomiędzy Wnioskodawcą a T. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług, w związku z tym z tytułu tego rozliczenia powinna być wystawiona faktura VAT, dokumentująca wykonaną przez Wnioskodawcę usługę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.