IPPP1/443-1520/08-5/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży wiaty garażowej oraz budynku z 1999 r. wraz z gruntem w wieczystym użytkowaniu - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży czynności sprzedaży wiaty garażowej oraz budynku z 1999 r. wraz z gruntem w wieczystym użytkowaniu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. organu pismem z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.) o własne stanowisko w zakresie opodatkowania sprzedaży jednego z budynków (wiaty garażowej).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W maju 2008 r. firma dokonała sprzedaży gruntu w wieczystym użytkowaniu, na którym posadowione były budynki, w których Spółka prowadziła działalność gospodarczą.

Wszystkie budynki wymienione powyżej wykorzystywane były wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej od momentu wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku pierwszego i drugiego budynku podatek VAT nie był odliczany przy budowie.

Przy sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości Spółka opodatkowała całą transakcję podatkiem VAT w wysokości 22%.

Należność została uregulowana przez nabywcę, a firma odprowadziła podatek należny na rachunek Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Wnioskodawca wnosi o wyjaśnienie, czy w opisanej sytuacji Spółka mogła naliczyć podatek od sprzedaży nieruchomości, czy powinna całość uznać za sprzedaż zwolnioną od podatku VAT.

* Czy w przypadku zastosowania stawki zwolnionej do sprzedaży budynku opisanego w pkt 1, który był używany ponad 10 lat w opodatkowanej działalności gospodarczej, należy dokonać korekty podatku naliczonego od dokonywanych zakupów na modernizację i remonty (art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

* Czy ww. transakcję należy częściowo opodatkować, a w części zastosować stawkę zwolnioną od podatku VAT. Jak wtedy należy opodatkować wartość prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wszystkie budynki spełniają definicję towarów używanych z uwagi na to, że były używane ponad 10 lat.

Ponieważ Spółka ponosiła nakłady na budynek w trakcie użytkowania w wysokości ponad 30% wartości budynku wykazanego w pkt 1 i odliczyła podatek VAT od zakupów, oraz odliczyła podatek VAT od zakupów towarów na budowę budynku wymienionego w pkt 3, Wnioskodawca uważa, że opodatkowując nieruchomość przy sprzedaży postąpił słusznie. Zdaniem Spółki budynek wymieniony w pkt 2 spełnia definicję towaru używanego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Spółka nie ponosiła nakładów w trakcie jego użytkowania, a zatem Wnioskodawca uważa, że powinno się zastosować zwolnienie przy sprzedaży ww. budynku.

Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że w przypadku zastosowania stawki zwolnionej przy opisanej transakcji powinno się skorygować odliczony podatek VAT od zakupów ponoszonych na modernizację i remonty ponoszone w trakcie użytkowania obiektu, oraz proporcjonalnie do wartości budynku ustalić wartość gruntu do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Czynność zbycia prawa użytkowania wieczystego nie została przez ustawodawcę literalnie sklasyfikowana jako dostawa towaru lub świadczenie usługi. Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cyt. powyżej art. 2 pkt 6) obejmuje grunty, należy stwierdzić, że zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W wyniku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz nabywcy, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku, w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi oraz podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, o których mowa powyżej, stosownie do ust. 2 powołanego art. 43, rozumie się:

Stosowanie powyższego zwolnienia ustawodawca ograniczył jednak przepisem art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, który stanowi, że zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Aby cytowany powyżej przepis art. 43 ust. 6, wyłączający zwolnienie od podatku znalazł zastosowanie, wszystkie trzy ww. warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza prawo do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w maju 2008 r. Spółka dokonała sprzedaży gruntu w wieczystym użytkowaniu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami, w których prowadziła działalność gospodarczą.

Jednym z budynków sprzedanych przez Spółkę była wiata garażowa wybudowana i oddana do użytkowania w 1987 r., a w trakcie użytkowania nie były ponoszone nakłady na jej ulepszenie. Budynek wykorzystywany był wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej, a przy jego budowie nie był odliczany podatek VAT naliczony.

Z powyższego wynika, iż dostawa przedmiotowego budynku - wiaty garażowej - korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, bowiem budynek ten spełnia definicję towaru używanego (od zakończenia budowy minęło ponad 5 lat), przy jego budowie nie był odliczany podatek VAT naliczony, a w trakcie użytkowania Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na jego ulepszenie.

Drugi z budynków wybudowany został i oddany do użytkowania w 1999 r. Przy nabyciu towarów i usług niezbędnych do jego budowy, Wnioskodawca odliczył podatek naliczony od należnego. Budynek wykorzystywano do sprzedaży opodatkowanej.

Budynek ten spełnia zatem definicję towaru używanego ze względu na to, iż od końca roku w którym zakończono jego budowę minęło ponad 5 lat. Jego dostawa jednak nie spełnia przesłanki art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem Spółka odliczyła podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących poniesione nakłady na budowę. Zatem dostawa tego budynku podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce równej 22%.

Podstawą opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. W przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntów zabudowanych w zakresie podatku od towarów i usług czynność ta będzie uzależniona od statusu budynków i budowli na tym gruncie posadowionych.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione były budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Na podstawie tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy przedmiotem dostawy są budynki lub budowle posadowione na gruncie będącym przedmiotem wieczystego użytkowania. Jak wskazuje przepis § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, iż przedmiotem dostawy było prawo użytkowania wieczystego nieruchomości (grunt) wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami, uznanymi przez Wnioskodawcę za towary używane, spełniające jednakże przesłanki pozwalające uznać, iż sprzedaż jednego z budynków (wiaty garażowej) jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, drugiego zaś - opodatkowana podatkiem w wysokości 22%.

Analiza wskazanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż zwolnienie od podatku jest jednym z wyjątków od generalnej reguły opodatkowania sprzedaży i nie może być rozszerzone na całą nieruchomość, lecz winno być przyporządkowane jedynie do takiej jej części, która jest związana z posadowionymi budynkami podlegającymi zwolnieniu od opodatkowania w chwili sprzedaży.

Ze względu na to, iż przedmiotem transakcji będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz ze związanymi z tym gruntem budynkami, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i których sprzedaż jest zwolniona od tego podatku, należy przypisać części gruntu do poszczególnych obiektów.

Zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w części związanej z budynkiem i budowlami, stanowiącymi w rozumieniu ustawy towary używane, jest zwolnione od podatku, zaś w części, w której dostawa nie korzysta ze zwolnienia, należy zastosować zasady opodatkowania jak przy dostawie tych budowli.

Reasumując, mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż opodatkowanie sprzedaży nieruchomości stawką 22% winno nastąpić jedynie w zakresie budynku drugiego (z 1999 r.). Do sprzedaży wiaty garażowej winno być natomiast zastosowane zwolnienie od opodatkowania.

Rozstrzygnięcie dotyczące opodatkowania bądź zwolnienia od podatku VAT sprzedaży pierwszego z budynków będącego przedmiotem zapytania Wnioskodawcy zostało zawarte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.