IPPP1/443-1482/11-4/JL - VAT w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1482/11-4/JL VAT w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 6 października 2011 r.) - uzupełnionym w dniu 23 grudnia 2011 r. na wezwanie Organu z dnia 12 grudnia 2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 grudnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną, działającą na podstawie ustawy oraz statutu uchwalonego w formie rozporządzenia Ministra Finansów. B. jest członkiem M. (I - I) z siedzibą w B. I powstało w 2002 r. i jest obecnie instytucją o światowym zasięgu, skupiającą 63 członków ze wszystkich kontynentów. Celami I są: wnoszenie wkładu w stabilność systemów finansowych poprzez promowanie współpracy międzynarodowej w obszarze gwarancji depozytów i zachęcanie do szerokich kontaktów międzynarodowych pomiędzy instytucjami gwarantującymi depozyty i zainteresowanymi stronami (art. 3 statutu I). B. (B.) jest organizatorem Walnego Zgromadzenia I oraz konferencji, które odbędą się w październiku 2011 r. Aby uczestniczyć w Walnym Zgromadzeniu I i konferencji, potencjalni uczestnicy zobowiązani są do wniesienia na rachunek B opłaty rejestracyjnej. Opłata rejestracyjna obejmuje udział w Walnym Zgromadzeniu I oraz w konferencji.

Organizacja Walnego Zgromadzenia I oraz konferencji jest traktowana przez B jako wykonanie usługi. Ze względu na organizowanie Walnego Zgromadzenia, I w dniu 21 czerwca 2011 r. przekazała na rachunek B dofinansowanie. Dofinansowanie takie było otrzymywane również przez innych organizatorów Walnego Zgromadzenia I w poprzednich latach (np. w Japonii lub w USA). Dofinansowanie Walnego Zgromadzenia I jest związane z przynależnością B do tej organizacji. Na posiedzeniu w dniu 3 czerwca 2011 r. Zarząd B zaakceptował poziom opłaty rejestracyjnej pobieranej od przedstawicieli instytucji członkowskich i stowarzyszonych z I oraz innych instytucji gwarantujących depozyty. Przy ustalaniu opłaty rejestracyjnej brano po uwagę budżet przedsięwzięcia oraz wysokość opłaty rejestracyjnej pobieranej przez organizatorów Walnego Zgromadzenia Członków I w roku 2008 oraz w roku 2010.

Wysokość opłaty rejestracyjnej oraz dofinansowania nie pokrywa łącznych kosztów Walnego Zgromadzenia I i konferencji. Przesłanką organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji nie było osiągnięcie zysku na tym przedsięwzięciu. Na potrzeby organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji B dokonywał zakupu towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że jest członkiem Stowarzyszenia Gwarantów Depozytów (I). Walne Zgromadzenie jest najwyższą władzą I. Zgodnie z art. 15 statutu I stowarzyszenie to powinno zbierać się raz do roku na Walnym Zgromadzeniu na zaproszenie Rady Wykonawczej I. W 2011 r. Walne Zgromadzenie było organizowane przez B. Walnemu Zgromadzeniu towarzyszyła konferencja naukowa pt. "B", która tematycznie łączyła się z zadaniami realizowanymi przez instytucje członkowskie, tzn. ochroną deponentów oraz umacnianiem stabilności sektora bankowego. Celem Walnego Zgromadzenia było dopełnienie procedur prawno-organizacyjnych związanych z funkcjonowaniem I, a konferencja była elementem uzupełniającym spotkanie członków I.

Celem Walnego Zgromadzenia I i konferencji naukowej nie było kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Walne Zgromadzenie i konferencja nie były przeprowadzone w formach i na zasadach, przewidzianych w odrębnych przepisach. B nie uzyskał również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie świadczonych usług, gdyż dla zorganizowania Walnego Zgromadzenia i konferencji taka akredytacja nie była wymagana. Zarówno Walne Zgromadzenie jak i konferencja nie miały charakteru szkoleniowego i nie spełniały funkcji doskonalenia zawodowego lub przekwalifikowania. Przedmiotem Walnego Zgromadzenia I było m.in. przyjęcie zmian do statutu I, przyjęcie raportu rocznego i sprawozdania finansowego I, zatwierdzenie wyboru biegłego rewidenta, przyjęcie planu działań i planu finansowego, wybór brakujących członków Rady Wykonawczej I oraz inne sprawy organizacyjne. Na program konferencji, składało się sześć sesji:

* sytuacja w gospodarce światowej;

* nowe instrumenty makro-i mikroostrożnościowe;

* zarządzanie kryzysowe - rola procesu uporządkowanej likwidacji;

* jak poradzić sobie z problemem "Zbyt duży, by upaść";

* rola instytucji gwarantujących depozyty w sieci bezpieczeństwa finansowego;

* walka z wykluczeniem finansowym.

Konferencja przyczyniła się do pobudzenia debaty na temat stabilności systemu bankowego w środowisku instytucji gwarantujących depozyty na świecie. Zarówno Walne Zgromadzenie I jak i konferencja nie miały charakteru szkoleniowego. Nie spełniały funkcji kształcenia zawodowego, doskonalenia zawodowego lub przekwalifikowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy dofinansowanie z I, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wliczane jest do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

2.

Czy podatek od towarów i usług zawarty w fakturach otrzymanych z tytułu zakupu towarów i usług może być uznany za podatek naliczony podlegający odliczeniu od podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dofianansowanie z I nie jest wliczane do podstawy opodatkowania, gdyż nie wpłynęło bezpośrednio na wysokość opłaty rejestracyjnej. Celem wykonania usługi nie jest osiągnięcie zysku. Usługa zostałaby wykonana, gdyby dofinansowania nie otrzymano. Opłata rejestracyjna nie uległaby zmianie w przypadku nieotrzymania dofinansowania. Argument, że usługa zostałaby wykonana nawet wówczas, gdyby dotacja nie została uzyskana jest istotny dla zaliczenia bądź niezaliczenia dofinansowania do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) C-184/00, " (...) fakt, że dotacja może wpłynąć na cenę towarów lub usług dostarczanych przez subsydiowany podmiot nie jest wystarczający, aby czynić tą dotację opodatkowaną. Dlatego aby dotacja była bezpośrednio związana z ceną takich dostaw, w rozumieniu art. 11A Szóstej Dyrektywy, jest także koniecznym, aby (...) była płatna konkretnie do subsydiowanego podmiotu aby umożliwić mu dostarczenie określonych towarów lub usług. Tylko w takim przypadku możliwe jest uznanie dotacji jako zapłaty za dostawę towarów lub usług - lub jako części takiej ceny (...)". Powyższy wyrok dotyczył nieobowiązującej już dyrektywy 77/388. Jednak sposób uwzględnienia dotacji w podstawie opodatkowania, zgodnie z dyrektywą 77/388, pokrywa się ze sposobem uwzględnienia dotacji w podstawie opodatkowania, zgodnie z dyrektywą 112/2006. Zgodnie z art. 11 A, ust. 1 pkt a dyrektywy 77/388 "Podstawą opodatkowania jest w odniesieniu do dostaw towarów i usług innych niż wymienione lit. b), c) i d) poniżej, wszystko co stanowi wartość otrzymanego wzajemnego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw;". Zgodnie z art. 73 dyrektywy 112/2006 "W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia".

Za niezaliczeniem do podstawy opodatkowania otrzymanego dofinansowania przemawia również fakt, że w ocenie B brak jest bezpośredniego związku pomiędzy wysokością opłaty rejestracyjnej a dofinansowaniem. Konieczność istnienia takiego związku wynika z brzmienia art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz z wyroków ETS i sądów polskich.

W wyroku C-381/01 ETS stwierdził " (...) niezbędne jest bowiem, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący ceny, jakiej ten ostatni żąda (...). Powinno być w każdym razie możliwe zidentyfikowanie świadczenia wzajemnego, które stanowi subwencja. Nie ma konieczności by kwota subwencji odpowiadała dokładnie zmniejszeniu ceny dostarczonego towaru lub wykonanej usługi. Wystarczy by korelacja istniejąca między tym zmniejszeniem a wspomnianą wyżej subwencją, która może mieć charakter ryczałtowy była istotna".

Przy ustaleniu opłaty rejestracyjnej nie brano pod uwagę dofinansowania, które zostanie otrzymane od I (kwota dofinansowania w budżecie przedsięwzięcia stanowi mniej niż 10% ogólnej kwoty źródeł finansowania). W ocenie B w omawianym przypadku nie ma bezpośredniego wpływu otrzymanego dofinansowania na wysokość tej opłaty. Ze względu na brak istotnej korelacji opłaty rejestracyjnej i dofinansowania nie powinno się jej zatem wliczać do podstawy opodatkowania. Taki sposób interpretowania art. 29 ust. 1 potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (I SA/Łd 226/08). W uzasadnieniu do tego wyroku sąd wskazał, że " (...) dotacje, subwencje i dopłaty o podobnym charakterze będą powodowały obowiązek naliczenia podatku VAT przez podatnika jeżeli będzie można precyzyjnie określić ich wpływ na cenę, a który powinien wynikać z charakteru subwencji lub dotacji. Podobne stanowisko zajął ten sam sąd w innym wyroku (I SA/Łd 225/08).

Za niezaliczeniem do podstawy opodatkowania otrzymanego dofinansowania przemawia również fakt, że dofinansowanie zostało otrzymane na pokrycie kosztów Walnego Zgromadzenia I. Argument ten ma istotne znaczenie. Jak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dotyczącej dofinansowania realizowanych szkoleń (data wpływu sprawy 14 marca 2011 r.)" (...) podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje (subwencje lub inne dopłaty), które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług i mają bezpośredni wpływ na cenę towarów lub świadczonych usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu".

Zgodnie z art. 86 ust. 1, skoro towary i usługi zostały zużyte na potrzeby organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji jako czynności opodatkowanych, to podatek od towarów i usług zawarty w fakturach zakupu dotyczących czynności bezpośrednio związanych z organizacją Walnego Zgromadzenia I i konferencji podlega odliczeniu od podatku należnego. Nie ma znaczenia, że część kosztów organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji zostanie pokryta z dofinansowania. W świetle art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług "w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z tym przepisem, aby zastosować częściowe odliczenie podatku naliczonego należy wykonywać czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Czynnością wykonywaną przez B jest organizacja Walnego Zgromadzenia I i konferencji, która jest w całości czynnością opodatkowaną. Sposób finansowania Walnego Zgromadzenia I i konferencji jest odrębną kwestią. Zapytanie 2 jest uwarunkowane odpowiedzią na pytanie 1. Tylko wówczas bowiem gdyby uznano, że dofinansowanie nie jest wliczane do podstawy opodatkowania zasadnym jest zapytanie 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą towarów lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest członkiem Stowarzyszenia Gwarantów Depozytów (I). Walne Zgromadzenie jest najwyższą władzą I. Zgodnie z art. 15 statutu I stowarzyszenie to powinno zbierać się raz do roku na Walnym Zgromadzeniu na zaproszenie Rady Wykonawczej I. W 2011 r. Walne Zgromadzenie było organizowane przez Wnioskodawcę. Walnemu Zgromadzeniu towarzyszyła konferencja naukowa. I przekazała na rachunek B dofinansowanie. Dofinansowanie Walnego Zgromadzenia I jest związane z przynależnością B do tej organizacji. Na posiedzeniu w dniu 3 czerwca 2011 r. Zarząd B zaakceptował poziom opłaty rejestracyjnej pobieranej od przedstawicieli instytucji członkowskich i stowarzyszonych z I oraz innych instytucji gwarantujących depozyty. Przy ustalaniu opłaty rejestracyjnej brano po uwagę budżet przedsięwzięcia oraz wysokość opłaty rejestracyjnej pobieranej przez organizatorów Walnego Zgromadzenia Członków I w roku 2008 oraz w roku 2010. Wysokość opłaty rejestracyjnej oraz dofinansowania nie pokrywa łącznych kosztów Walnego Zgromadzenia I i konferencji. Przesłanką organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji nie było osiągnięcie zysku na tym przedsięwzięciu. Wnioskodawca ponadto wskazał, że przedmiotowa usługa organizacji walnego zgromadzenia i konferencji zostałaby wykonana, gdyby dofinansowania nie otrzymano. Opłata rejestracyjna nie uległaby zmianie w przypadku nieotrzymania dofinansowania. Na potrzeby organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji B dokonywał zakupu towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności wynika zatem, iż otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie stanowi jedynie zwrot części kosztów poniesionych w związku z realizacją zgromadzenia i konferencji (kwota dofinansowania w budżecie przedsięwzięcia stanowi mniej niż 10% ogólnej kwoty źródeł finansowania) i nie ma wpływu na wysokość opłaty pobieranej od uczestników. Wobec tego przyznana dotacja nie spełnia przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż skoro - jak wskazano - pozyskana dotacja przeznaczona jest na pokrycie części poniesionych kosztów w ramach organizacji zgromadzenia i konferencji, to należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji, w związku z organizacją zgromadzenia i konferencji Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot części ponoszonych kosztów. Tym samym dofinansowanie ze środków I, czyli otrzymany zwrot części poniesionych kosztów, nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. Czynność ta nie została bowiem wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę kwota wsparcia, przeznaczona na pokrycie części kosztów realizacji zgromadzenia i konferencji, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a także zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Wnioskodawca świadczy usługę w postaci organizacji Walnego Zgromadzenia I i konferencji naukowej. Należy wskazać, że w art. 43 ustawy przewidziane zostały zwolnienia m.in. dla usług o charakterze edukacyjnym - związanych z kształceniem, przekwalifikowaniem zawodowym.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy dane usługi edukacyjne są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1.

Czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub

2.

Czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz:

a.

czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

b.

czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

c.

czy są finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca wskazał, że celem Walnego Zgromadzenia było dopełnienie procedur prawno-organizacyjnych związanych z funkcjonowaniem I, a konferencja była elementem uzupełniającym spotkanie członków I. Celem Walnego Zgromadzenia I i konferencji naukowej nie było kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Walne Zgromadzenie i konferencja nie były przeprowadzone w formach i na zasadach, przewidzianych w odrębnych przepisach. B nie uzyskał również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie świadczonych usług, gdyż dla zorganizowania Walnego Zgromadzenia i konferencji taka akredytacja nie była wymagana. Zarówno Walne Zgromadzenie jak i konferencja nie miały charakteru szkoleniowego i nie spełniały funkcji doskonalenia zawodowego lub przekwalifikowania. Przedmiotem Walnego Zgromadzenia I było m.in. przyjęcie zmian do statutu I, przyjęcie raportu rocznego i sprawozdania finansowego I, zatwierdzenie wyboru biegłego rewidenta, przyjęcie planu działań i planu finansowego, wybór brakujących członków Rady Wykonawczej I oraz inne sprawy organizacyjne. Konferencja przyczyniła się do pobudzenia debaty na temat stabilności systemu bankowego w środowisku instytucji gwarantujących depozyty na świecie. Zarówno Walne Zgromadzenie I jak i konferencja nie miały charakteru szkoleniowego. Nie spełniały funkcji kształcenia zawodowego, doskonalenia zawodowego lub przekwalifikowania.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że ponieważ świadczona przez Wnioskodawcę usługa organizacji zgromadzenia i konferencji nie ma charakteru szkoleniowego, nie spełniała funkcji kształcenia zawodowego, doskonalenia zawodowego lub przekwalifikowania, usługa ta nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ustawie dla usług o charakterze edukacyjnym, o których mowa powyżej.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zatem przedmiotowa usługa organizacji zgromadzenia i konferencji świadczona przez Wnioskodawcę, za którą pobierana jest opłata od uczestników, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wys. 23%.

Jak stwierdzono powyżej, świadczona przez Wnioskodawcę usługa organizacji walnego zgromadzenia i konferencji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku. W analizowanej sprawie spełniona została zatem podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego - związek nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym ponieważ nabywane w związku z organizacją walnego zgromadzenia oraz konferencji towary i usługi, przeznaczone zostały do wykonywania czynności opodatkowanych, podatek VAT zawarty w fakturach zakupu tych towarów i usług stanowi dla Wnioskodawcy podatek naliczony podlegający odliczeniu w myśl cyt. art. 86 ustawy.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl