IPPP1/443-1468/11-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) - uzupełnionym w dniu 12 grudnia 2011 r. na wezwanie Organu z dnia 28 listopada 2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania udzielanych premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania udzielanych premii pieniężnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

T w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, między innymi, zajmuje się emisją filmów reklamowych. Większość generowanych przez T obrotów z tytułu reklam odbywa się za pośrednictwem domów mediowych, których zadaniem jest planowanie oraz zakup kampanii reklamowych w mediach masowych dla swoich klientów. Świadczenie przez T tego typu usług, polegających na emisji reklam, wynika z zawartych umów z D. (dalej "D."), działającymi w imieniu własnym na rzecz poszczególnych reklamodawców. Z uwagi na interes biznesowy Spółka jest zainteresowana, aby D. ponosiły jak najwyższy poziom wydatków na kampanie reklamowe realizowane w programach T. W związku z tym, aby zmotywować poszczególne D. do jak najwyższego poziomu zakupów w T, w lipcu 2011 r. Zarząd T wprowadził nową procedurę stanowiącą system motywacyjny dla D. według standardów obowiązujących na rynku. Spółka będzie zawierała pisemne porozumienie z D., które reguluje zasady wypłacania premii pieniężnych należnych D. za osiągnięcie przez nich jak największego poziomu wydatków na rzecz T na kampanie reklamowe realizowane w programach T. Płatności premii na rzecz D. będą określone jako procent (ustalony przez strony) wydatków zrealizowanych przez dany D. w programach T w danym roku kalendarzowym. Wypłata premii będzie gratyfikacją za osiągnięcie określonego poziomu wydatków. Podstawą wypłaty premii pieniężnej przysługującej D. będzie zestawienie rozliczeniowe, podpisane przez strony, zawierające wykaz wszystkich faktur za dany rok i odpowiednio wystawiona przez D. nota księgowa.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż jest zainteresowana, aby obroty z konkretnym D. były jak największe. Premia pieniężna jest gratyfikacją za osiągnięcie jak największego poziomu wydatków przez D. z emisji reklam w T. Zasady wypłaty premii reguluje porozumienie o rozliczeniu umów z D. Natomiast T nie ma prawa żądać, aby dany D. dokonywał wyłącznie w T "zakupów reklam". Decyzja, jakiego nadawcę wybrać zależy od konkretnego reklamodawcy i D., poprzez który dokonuje on zamówienia reklamy. Spółka również wyjaśniła, że treścią ekonomiczną "przyznania premii pieniężnej" danemu D. jest to, że premia zostanie "skonsumowana" wyłącznie przez konkretny D., a nie zostanie udzielona w formie dodatkowego rabatu dla reklamodawcy. Ponadto według Spółki, wypłacanych premii pieniężnych nie można powiązać z konkretnymi kampaniami reklamowymi, ponieważ z tym wiąże się pojęcie rabatu, który jest udzielany poszczególnym reklamodawcom, a nie D. Natomiast gratyfikacja (premia pieniężna) przyznawana jest D. działającym w imieniu własnym ale na rzecz poszczególnych reklamodawców. Premia pieniężna, nie jest związana z żadną kampanią reklamową i nie jest rozliczana z poszczególnymi reklamodawcami w ramach ceny za usługę, jest "dedykowana" wyłącznie D. i zależy od rocznych wydatków danego D. z tytułu emisji filmów reklamowych dokonanych w kanałach telewizyjnych nadawcy T.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dokumentem służącym T i D. do wzajemnych rozliczeń z tytułu wypłaconej premii pieniężnej przez T dla D. jest nota księgowa.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie premii pieniężnej, której wypłacenie jest wprost uzależnione od przekroczenia określonych wydatków, nie stanowi świadczenia usług. Czynność ta jest poza obszarem ustawy o VAT i w związku z tym nie ma obowiązku wystawiania faktury VAT lecz prawidłowe udokumentowanie wzajemnych rozliczeń powinno odbywać się za pomocą not księgowych. Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z punktem 1 tego przepisu, opodatkowaniu podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i

* odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

Czynności te zostały zdefiniowane w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Niewątpliwie jednak udzielanie premii pieniężnych nie stanowi dostawy towaru, gdyż premie pieniężne nie mieszczą się w definicji towaru. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast zgodnie z przepisem określonym w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie powyższych przepisów, rozliczenia pomiędzy T a D. z tytułu wypłaty premii za osiągnięcie określonego poziomu wydatków nie mogą być uznane za dostawę towarów czy też świadczenie usług. W przedmiotowym stanie faktycznym, nie występuje dostawa towarów na terytorium kraju, czy świadczenie usług. Aby mówić o czynności opodatkowanej, jaką jest odpłatne świadczenie usług muszą zaistnieć okoliczności:

* musi być spełnione określone świadczenie na rzecz usługobiorcy (realizowana musi być transakcja),

* transakcja nie może mieć charakteru rzeczowego (nie jest wydany towar),

* musi mieć miejsce odpłatność (ekwiwalentność świadczeń).

W doktrynie prawa podatkowego szeroko podkreśla się, że usługa może podlegać opodatkowaniu wyłącznie wówczas, gdy pomiędzy świadczeniem a uzyskanym wynagrodzeniem istnieje bezpośredni związek. Np. J. Martini, Ł Karpiesiuk "VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości", Warszawa 2005, str. 51, zwracają uwagę na fakt, że "usługa podlega opodatkowaniu wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy wynagrodzeniem (kwotą należną) a świadczeniem. Jeśli pobierana jest opłata niezależnie od tego, czy świadczenie zostanie dokonane, czy też w jakim stopniu, brak jest bezpośredniego związku między wynagrodzeniem a świadczeniem - takie świadczenie nie podlega więc opodatkowaniu".

W związku z powyższym gratyfikacja za osiągnięcie określonego poziomu wydatków przez D. nie może być uznana za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, ponieważ przekazanie w tej sytuacji środków pieniężnych nie jest ani zapłatą za dostawę towarów ani świadczeniem usług. Mimo bardzo szerokiej definicji usługi dla celów podatku VAT nie można uznać za usługę każdego zdarzenia nie stanowiącego dostawy towarów. Przy ocenie charakteru czynności jako usługi należy mieć na względzie, iż usługą będzie taka czynność, w przypadku której istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W analizowanym przypadku zapłata premii pieniężnej dla D. nie stanowi wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu VAT, gdyż D. nie wykonuje żadnego świadczenia na rzecz T. Nie ma w przedmiotowej sytuacji ekwiwalentności świadczeń. Kontrahent dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest zobowiązany do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości. Niezrealizowanie określonego pułapu wydatków nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Przyznanie premii uwarunkowane jest określonym zachowaniem D. W takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Wobec powyższego zdaniem T czynność przekazania D. premii pieniężnej jest poza obszarem VAT i powinno być dokumentowane notami księgowymi. Zatem techniczne udokumentowanie przelewów na rzecz D. w ramach wypłaty premii pieniężnej nie powinno odbywać się za pomocą faktur, lecz powinno odbywać się za pomocą not księgowych, tzn. not obciążeniowych wystawionych przez D. lub ewentualnie not uznaniowych wystawionych przez T. Potwierdzeniem powyższego stanowiska są interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 sierpnia 2011 r. nr ILPP2/443-673/08/11-S/MN, nr ILPP2/443-673/08/11-S1/MN, nr ILPP2/443-673/0811-S2/MN, nr ILPP2/443-673/08/11-S3/MN po wyroku NSA z dnia 20 października 2010 r. Sygn. akt I FSK 1803/09 i wyroku WSA w Poznaniu z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 910/10.

Tak więc zdaniem Spółki, prawidłowym dokumentem służącym T. i D. do wzajemnych rozliczeń z tytułu zawartego Porozumienia o rozliczeniu umów z domem mediowym w zakresie wypłaty premii pieniężnej jest nota księgowa wystawiona przez D. na rzecz T.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie dokumentowania przyznanych premii pieniężnych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl natomiast postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu określonego zachowania mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W praktyce obrotu gospodarczego występują sytuacje, w których podatnicy świadczący usługi (usługodawcy) podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji ich sprzedaży, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom tych usług. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych usług, czy też odnoszą się do wszystkich usług świadczonych w określonym czasie, bądź też związane są z dodatkowymi świadczeniami wykonywanymi na rzecz usługodawcy itp.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna wiąże się z wykonywaniem na rzecz usługodawcy dodatkowych czynności w postaci np. zobowiązania do prowadzenia akcji o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym etc., stanowi ona w istocie wynagrodzenie za usługi wykonywane przez nabywcę.

W sytuacji natomiast, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną usługą (usługami) i nie wiąże się z wykonywaniem na rzecz sprzedawcy dodatkowych czynności (zobowiązanie do prowadzenia akcji o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym etc.), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. W analizowanym przypadku rabat utożsamiać należy ze zniżką od ustalonej ceny określonej usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z obowiązującymi uregulowaniami w tym zakresie.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, między innymi, zajmuje się emisją filmów reklamowych. Większość generowanych przez Spółkę obrotów z tytułu reklam odbywa się za pośrednictwem domów mediowych (D.), których zadaniem jest planowanie oraz zakup kampanii reklamowych w mediach masowych dla swoich klientów. Spółka jest zainteresowana, aby domy mediowe ponosiły jak najwyższy poziom wydatków na kampanie reklamowe realizowane w programach T. Zatem aby zmotywować poszczególne domy mediowe do jak najwyższego poziomu zakupów w Spółce, Spółka wprowadziła nową procedurę stanowiącą system motywacyjny dla domów mediowych według standardów obowiązujących na rynku. Spółka będzie zawierała pisemne porozumienie z D., które reguluje zasady wypłacania premii pieniężnych należnych D. za osiągnięcie przez nich jak największego poziomu wydatków na rzecz T na kampanie reklamowe realizowane w programach T. Płatności premii na rzecz D. będą określone jako procent (ustalony przez strony) wydatków zrealizowanych przez dany D. w programach T w danym roku kalendarzowym. Wypłata premii będzie gratyfikacją za osiągnięcie określonego poziomu wydatków. Podstawą wypłaty premii pieniężnej przysługującej D. będzie zestawienie rozliczeniowe, podpisane przez strony, zawierające wykaz wszystkich faktur za dany rok i odpowiednio wystawiona przez D. nota księgowa.

Spółka nie ma prawa żądać, aby dany D. dokonywał wyłącznie w T "zakupów reklam". Według Spółki, wypłacanych premii pieniężnych nie można powiązać z konkretnymi kampaniami reklamowymi. Premia pieniężna, nie jest związana z żadną kampanią reklamową i nie jest rozliczana z poszczególnymi reklamodawcami w ramach ceny za usługę, jest "dedykowana" wyłącznie D. i zależy od rocznych wydatków danego D. z tytułu emisji filmów reklamowych dokonanych w kanałach telewizyjnych nadawcy T.

W świetle powyższego należy zgodzić się ze Spółką, iż przyznawane domom mediowym premie pieniężne nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek świadczenia z ich strony, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy. Spółka wypłaca premie z tytułu osiągnięcia przez D. określonego obrotu i od tej wielkości jest ona uzależniona. Odnosząc się do powyższego, należy stwierdzić, że w opisanym we wniosku przypadku, w związku z wypłacaną premią pieniężną nabywcy nie są w żaden sposób zobowiązani do wykonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym itp.

Jednakże wskazać należy, iż przyznawane przez Wnioskodawcę premie pieniężne związane z dokonaniem od Spółki zakupów usług emisji filmów reklamowych, w związku z osiągnięciem, określonego w umowie łączącej strony, wysokości obrotu, są rabatem, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Wnioskodawca wskazał bowiem wyraźnie, iż wysokość bonusu uzależniona będzie od wielkości osiągniętego obrotu, a jak wynika z wniosku - obrót ten stanowi suma wydatków zrealizowanych przez dany D. w programach T w danym roku kalendarzowym. Ponadto podstawą wypłaty premii pieniężnej przysługującej D. będzie zestawienie rozliczeniowe zawierające wykaz wszystkich faktur za dany rok.

Oznacza to, iż Wnioskodawca będzie w stanie ustalić, których faktur przyznana premia dotyczy, a ponieważ faktury te dokumentują wyświadczone przez Spółkę na rzecz D. konkretne usługi - Spółka, na podstawie tych faktur, będzie w stanie przyporządkować wypłacane premie pieniężne do konkretnych usług wyświadczonych na rzecz D. (konkretnych transakcji). Tym samym udzielona premia pieniężna obniży de facto wynagrodzenie Spółki za konkretne, zrealizowane wcześniej (w ciągu roku) usługi emisji filmów reklamowych. W takim kształcie wzajemnych relacji finansowych i zobowiązaniowych premie pieniężne, o których mowa we wniosku nie są odrębną czynnością podlegającą opodatkowaniu lecz zmniejszeniem podstawy opodatkowania zrealizowanych już usług.

W przypadku udzielenia rabatu po dokonaniu sprzedaży należy wystawić fakturę korygującą. Wykazanie na fakturze rabatu udzielonego po wystawieniu faktury pierwotnej wymagane jest na podstawie § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do zapisu ust. 2 § 13, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Reasumując, w przypadku wypłaty kontrahentom, (D.) premii pieniężnej - rabatu, prawidłowym dokumentem służącym do dokumentowania wzajemnych rozliczeń nie będzie nota księgowa. Wnioskodawca udzielający premii (rabatu) będzie zobowiązany wystawić fakturę korygującą.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych zauważyć należy, iż interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach i tylko do nich się odnoszą, nie mogą zatem stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu w przedmiotowej sprawie Spółki. Tut. Organ podatkowy podziela pogląd wyrażony w powołanych przez Spółkę interpretacjach, iż premia pieniężna wypłacona nabywcom towarów z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów nie jest dla nabywców wynagrodzeniem za jakąkolwiek czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i jako taka nie powinna być dokumentowana fakturą VAT przez nabywców. Zwrócić jednak należy uwagę, że interpretacje te nie rozstrzygają problemu, jak powinien postąpić usługodawca w sytuacji udzielenia usługobiorcy rabatu, który musi być udokumentowany przez usługodawcę, z czym mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym wskazane interpretacje zostały potraktowane przez tut. Organ jako element prawnej argumentacji Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.