IPPP1/443-143/13-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.), uzupełnione pismem z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 12 marca 2013 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 lutego 2013 r. (doręczone w dniu 4 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Gminę sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Gminę sprzedaży nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 12 marca 2013 r.) stanowiącym dopowiedź na wezwanie Organu z dnia 26 lutego 2013 r. skutecznie doręczone Wnioskodawcy w dniu 4 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Po otrzymaniu interpretacji indywidualnej lPPP2/443-305/12-4/AO z dnia 26 czerwca 2012 r. Spółka XXX nie uzyskała zwrotu podatku VAT niesłusznie naliczonego od sprzedającego działek zabudowanych nr 309/1 i 309/2 Gminy I. Ostatecznie uzgodniono, iż jeszcze raz wspólnie z gminą wystąpi o wydanie jeszcze jednej interpretacji, w której właściwie będzie podany stan faktyczny. Odnośnie działalności spółki XXX wskazać należy, iż spółka pod przyszłą inwestycję w styczniu 2012 r. zakupiła od Gminy I. działki zabudowane o łącznej powierzchni 1 ha 800 m². Spółka XXX jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Na wystawionej fakturze Gmina zastosowała stawkę VAT 23% a spółka chciała ten podatek odliczyć w związku zakupem zabudowanych gruntów do czynności opodatkowanych. W wydanej interpretacji jw. uznano, iż spółka nie ma prawa tego podatku odliczyć z uwagi na błędnie zastosowaną stawkę podatku VAT (zastosowano 23% zamiast stawki zwolnionej). Zdaniem Gminy I. we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji spółka nie do końca podała odnośnie gminy stan faktyczny i zwolnienie nie dotyczy tego przypadku. Gmina nie skorygowała wystawionej faktury VAT i nie zwróciła tego podatku.

Odnośnie stanu faktycznego podanego do pierwszego wniosku gmina zapoznała się z wnioskiem i nie prostowała go. Stan faktyczny wynikał z dokumentów będących do dyspozycji spółki.

Na obu zakupionych działkach 309/1 i 309/2 znajdują się zdewastowane budynki warsztatowo-administracyjne o łącznej powierzchni 431,30 m² i kubaturze 1.567,5 m². Powierzchnia zabudowy budynkami wynosi 464.9 m². Po długiej korespondencji z gminą ustalono:

* Budynki powstały w latach 70-tych wzniesione przez SKR na gruncie Gminy I. -czynność nieopodatkowana VAT z uwagi na nieobowiązujący w tym okresie podatek VAT

* Gmina formalnie nieodpłatnie nabyła nieruchomości (budynki) na podstawie decyzji Wojewody. z dnia 16 marca 1995 r., znak: G.... - czynność nieopodatkowana VAT

* W XII 1995 r. nastąpiło wpisanie do księgi wieczystej użytkowania wieczystego gruntów przez SKR z jednoczesnym przeniesieniem prawa własności budynków nieodpłatnie na SKR - czynność ta była nieopodatkowana VAT wg ustawy obowiązującej

* SKR użytkowała własne budynki do roku 2001 r. a potem zaprzestała działalności. Część budynku administracyjno-warsztatowego była wykorzystywana w tym czasie prawdopodobnie nieodpłatnie jako świetlica przez lokalną społeczność. SKR zaprzestała swojej działalności, ale nadal widniała w Rejestrze Spółdzielni - Sąd Rejonowy.

* W roku 2001 nastąpiło przejęcie budynków przez gminę za podatek od nieruchomości - czynność opodatkowana odpłatna w wysokości zadłużenia jest opodatkowana w roku 2001 (art. 2 ust. 1p 3a z roku 2001). SKR wybudowała je w latach 70-tych, a więc nie miało prawa do odliczenia VAT. Budynki też mogą stanowić towary używane (art. 7 ust. 1p 5 z roku 2001) a więc zwolnione z opodatkowania VAT w chwili przejęcia w roku 2001. SKR było w roku 2001 podatnikiem VAT nawet ustalono, że do 30 kwietnia 2004 r. Nie wystawiono faktury VAT na okoliczność przejęcia budynków za długi. W 2001 r. nastąpiło faktyczne przejęcie budynków bez podstawy prawnej.

* W roku 2010 nastąpiła zapłata za SKR za ich zobowiązania wobec ZUS i wówczas nastąpiło wykreślenie z hipoteki przymusowej zadłużenia SKR. Gmina przejęła teraz formalnie bez odszkodowania budynki i budowle znajdujące się na działkach nr 309/1 i 309/2 na podstawie wyroku Sądu Okręgowego - sygn. akt: IC.... z dnia 31 stycznia 2011 r. Rozwiązana została również umowa zawarta w dniu 22 grudnia 1995 r. o oddanie w użytkowanie wieczyste ww. działek gruntu.

W 2011 r. czynność przejęcia za zadłużenie budżetowe w obecnej ustawie VAT jest czynnością opodatkowaną, jednak gmina nie otrzymała na tę okoliczność faktury VAT. Już od maja 2004 SKR nie było podatnikiem VAT wobec powyższego Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku odnośnie tych budynków. Gmina I. nigdy nie ponosiła nakładów na budowę lub ulepszenie tych budynków i nie odliczała podatku naliczonego.

Dnia 8 lutego 2012 r. sprzedano powyższą nieruchomość spółce akt notarialny Rep A 448/2012. Sprzedaż została potwierdzona fakturą ze stawką 23%. (99.000 zł netto, VAT 23% 22.770 i brutto 121.770). Gmina I. do momentu sprzedaży spółce nie użytkowała budynków będących jej własnością, gdyż nie nadawały się do użytkowania.

Na kupującym ciąży prawo udowodnienia, iż zastosowana stawka na otrzymanej fakturze jest prawidłowa, gdyż w przeciwnym przypadku nie przysługuje kupującemu prawo do odliczenia tej błędnej stawki art. 88 ust. 1p 3a2).

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 14b § I Ordynacja Podatkowa Wnioskodawca występuje jako "Zainteresowany" z wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego ponieważ jest stroną transakcji - kupującym nieruchomość od Gminy I. Spółce bezpośrednio dotyczy fakt otrzymania faktury od sprzedającego z tytułu sprzedaży gruntu zabudowanego. To Spółka nie możemy sobie odliczyć podatku VAT w przypadku zastosowania przez sprzedającego błędnej stawki i już poniosła z tego tytułu koszty. Na spółce - Kupującym o którym mówi art. 88 ust.lp3a2) ustawy VAT spoczywa udowodnienie, że na otrzymanej fakturze sprzedający zastosował błędną stawkę i w związku z tym nie może tego podatku odliczyć. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, iż otrzymana interpretacja "chroni" tylko ten podmiot. Sprzedający gdyby zechciał złożyłby również wniosek. Nie byli i nie jest tym zainteresowany stosując przy sprzedaży wyższą stawkę VAT niczym nie ryzykując. Jednak tylko przez uzyskanie interpretacji Spółka może się starać o odzyskanie nie odliczonego podatku VAT. Musi się ona odnosić do zaistniałego stanu faktycznego. Aby przedstawić we wniosku stan faktyczny wymagało to współpracy i drugiej strony transakcji Gminy I., która zarzuciła Spółce poprzednio pewne niezgodności. Na podstawie informacji otrzymanej z Gminy opracowano chronologię zdarzeń dotyczących przedmiotowych budynków znajdujących się na zakupionych przez spółkę działkach. To druga strona transakcji Gmina I. dysponowała dokumentami aby taką chronologię opracować. Ze zdarzeń tych można określić kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia lub nie, o których mówi ustawa VAT i w związku z tym ustalić prawidłową stawką VAT. Spółka w podanej chronologii zdarzeń ustosunkowała je do ustawy o VAT.

Gmina przyczyniła się do ustalenia stanu faktycznego ale to Spółka jest Wnioskodawcą "Zainteresowanym" o wydanie indywidualnej interpretacji. Stan faktyczny został podany szczegółowo we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo została zastosowana stawka 23% przy sprzedaży przez gminę nieruchomości zabudowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina zastosowała błędną stawkę podatku VAT.

Powołując na interpretację wydaną w tej sprawie IPPP2/443-305/12-4/AO z dnia 26 czerwca 2012 r. wynika iż nie może być zastosowany art. 43 ust. 1p. 10 uprawniający do zwolnienia sprzedaży nieruchomości z uwagi na brak czynności opodatkowanych aby doszło do pierwszego zasiedlenia i tak jest obecnie.

Jednak przy dostawie przedmiotowej nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Gminie dokonującej dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od obiektów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości oraz Gmina nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynków będących przedmiotem dostawy. Czynność przejęcia budynków za długi budżetowe w obecnej ustawie VAT jest czynnością opodatkowaną i taka czynność powinna być potwierdzona fakturą VAT. Nieruchomość została przejęta bez obciążeń i bez odszkodowania na mocy stosownych decyzji administracyjnych i wyroku sądowego w K. Gminie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Przejęcie za długi budżetowe składek ZUS i podatku od nieruchomości w celu wykreślenia hipoteki przymusowej z ksiąg wieczystych nastąpiło w lipcu 2010 r.

Na tę okoliczność Gmina nie otrzymała faktury od Spółdzielni Kółek Rolniczych dokumentującej sprzedaż budynków w cenie zadłużenia.

Niniejszy przedstawiony stan faktyczny podano w uzgodnieniu ze stanowiskiem gminy

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego brzmieniem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem (dzierżawa) stanowią czynności podlegające opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem tylko pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) lub budowli.

W przypadku nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług przy dostawie budynków, budowli lub ich części wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwił zastosowanie zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, po łącznym spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 cyt. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku natomiast w przypadku gdy jest opodatkowana, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 8 lutego 2012 r., zakupił nieruchomość zabudowaną zdewastowanymi budynkami administracyjno-warsztatowymi. Powyższe budynki zostały wzniesione w latach 70-tych przez SKR na gruncie należącym do Gminy. Gmina I. formalnie nieodpłatnie przejęła budynki w dniu 16 marca 1995 r. Powyższa czynność niepodlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. W grudniu 1995 r. SKR otrzymała w wieczyste użytkowanie przedmiotowe nieruchomości a czynność ta według obowiązujących przepisów nie podlegała opodatkowaniu. Do roku 2001 r. SKR użytkowała budynki na własne potrzeby, a następnie zaprzestała działalności. Jak wskazał Wnioskodawca część budynków była w tym czasie wykorzystywana nieodpłatnie jako świetlica przez lokalną społeczność. W 2011 r. rozwiązana została umowa o użytkowanie wieczyste i nastąpiło formalne przejęcie nieruchomości przez Gminę na podstawie wyroku sądowego z dnia 31 stycznia 2011 r. (za zadłużenia SKR wobec ZUS). Na powyższą czynność Gmina nie uzyskała faktury VAT, gdyż od 2004 r. SKR nie była podatnikiem podatku VAT. Gminie dokonującej dostawy nieruchomości zabudowanej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowych obiektów (budynków). Ponadto Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków będących przedmiotem dostawy.

Mając na uwadze opisany stan sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przeprowadzona przez Gminę w dniu 8 lutego 2012 r. transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami administracyjno-warsztatowymi dokonana była w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym czynność sprzedaży nie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże przy dostawie przedmiotowej nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy z uwagi na fakt, iż Gminie dokonującej dostawy przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od obiektów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości oraz Gmina nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie budynków będących przedmiotem dostawy.

Przy dostawie przedmiotowych budynków korzystających ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również zbycie gruntu, na którym obiekty te są posadowione zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.