IPPP1/443-1401/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 12 grudnia 2011 r. (data wpływu 14 grudnia 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 30 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci prawa własności nieruchomości do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - jest nieprawidłowe.

W dniu 19.09. 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci prawa własności nieruchomości do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu 14 grudnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Marian G. i, jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej, w latach 2009 - 2010 nabył (w drodze umów sprzedaży), od dotychczasowych właścicieli (rolników będących osobami fizycznymi), około pięćdziesięciu działek gruntu, położonych w obrębie geodezyjnym wsi K. oraz T. w Gminie O. (powiat b., w woj. p.). Łączna ich powierzchnia wynosiła około 110 ha. Działki te Marian G. nabył do swojego majątku odrębnego (nie były one objęte wspólnością majątkową małżeńską w której Marian G. pozostaje).

Przedmiotowe działki - w dacie ich zakupu przeznaczone były pod uprawy rolne (oznaczone w ewidencji gruntów głównie jako "rola", ale także jako "pastwiska", "łąki", "nieużytki", "las, itp.), Na podstawie uchwały Rady Gminy O. z dnia 19 marca 2010 r. (nr.....) większość tych działek została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i oznaczona jako: "tereny przemysłowo-składowe zabudowa usługowo-produkcyjna".

W dniu 26 maja 2011 r. Marian G. założył działalność gospodarczą i został wpisany do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Dzielnicy M. W dniu 10 czerwca 2011 r., został zarejestrowany jako podatnik VAT, podając datę rozpoczęcia działalności na 1 czerwca 2011 r.

31 stycznia 2011 r., Marian G., jako jedyny wspólnik (osoba fizyczna), zawiązał spółkę pod firmą: E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z kapitałem zakładowym w wysokości 50 000 zł (pokrytym wkładem pieniężnym). Do Krajowego Rejestru Sądowego Spółka została wpisana w dniu 15 marca 2011 r., z numerem KRS:.....

W dniu 30 czerwca 2011 r. Marian G., jako jedyny wspólnik E., podjął uchwałę (działając jako Zgromadzenie Wspólników) o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki o kwotę 232 100 zł (protokół Zgromadzenia Wspólników sporządzono w formie aktu notarialnego). Objęcie 2 321 nowych udziałów, w podwyższonym kapitale zakładowym, nastąpiło w zamian za przeniesienie na ww. Spółkę prawa własności do nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami: 6/3, 44, 79, 81/1, 22/2, 23/2, o łącznej powierzchni 9,2811 ha, położonych w obrębie wsi T. Przeniesienie własności działek nastąpiło w odrębnym akcie notarialnym, sporządzonym również dnia 30 czerwca 2011 r., Działki o numerach: 6/3, 79, 22/2 i 23/2 objęte są ww. planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast działki nr 44 i 81/1 oznaczone nadal są jako uprawy rolne. Od czynności podwyższenia kapitału zakładowego został opłacony podatek od czynności cywilnoprawnych.

Operacja podwyższenia kapitału zakładowego potwierdzona została fakturą VAT, w której wykazano:

* działki o numerach KW: BI1P/......./9, BI1P/....../4, BI1P/...../3, BI1 P/....../3 - ze stawką 23% VAT (objęte planem zagospodarowania przestrzennego - działki pod zabudowę usługowo - produkcyjną),

* działki o numerach KW: BI1P/..../9, BI1P/...../4, BI1P/...../3, BI1P/.....49/3 ze stawką "zw" VAT (oznaczone jako uprawy rolne).

Jednocześnie Marian G. w dniu 25 lipca 2011 r. złożył w Urzędzie Skarbowym W. - M, deklarację VAT-7 i opłacił podatek VAT od transakcji wniesienia aportem nieruchomości do spółki, w kwocie 41 464,00 zł.

Ponadto w dniu 5 lipca 2011 r. Marian G. sprzedał pozostałe 44 działki gruntu (które wcześniej nabył na terenie Gminy O.), o łącznej powierzchni 98,3479 ha, na rzecz S. Polska Spółka z o.o. z siedzibą w B. (na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusz Małgorzatę K. - repertorium A Nr....). Wszystkie działki objęte tym aktem notarialnym, ujęte były we wskazanym powyżej planie przestrzennego zagospodarowania Gminy Orla.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu 14 grudnia 2011 r.). Wnioskodawca wskazał ponadto, iż nieruchomości będące przedmiotem aportu nie są zabudowane w żaden sposób, nie stanowią zatem terenu zabudowanego. Nieruchomości stanowiące przedmiot aportu nie były nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnych innych umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu 14 grudnia 2011 r.) Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż formułując pytanie nr 2 przedstawione we wniosku miał na myśli zwolnienie wskazane w § 16 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem do spółki kapitałowej, prawa własności nieruchomości, przez osobę fizyczną zarejestrowaną jako podatnik VAT, będącą jednocześnie wspólnikiem tej spółki kapitałowej, nie przesądza w sposób jednoznaczny konieczności opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług.

Orzecznictwo zarówno NSA jak i ETS uznaje, że przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinien być tak rozumiany, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika jest ustalenie, że działa on tym samym jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik, czy jako osoba wykonująca wolny zawód.

Ponadto przyjęcie, że dana osoba fizyczna zbywając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga uznania, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną) czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowanej.

Nabycie nieruchomości powinno zaś nastąpić w celu wykonywania działalności handlowej, a nie w innych celach.

Zatem ani formalny status danego podmiotu, jako podatnika podatku VAT, ani okoliczność, że zbycie nastąpiło wielokrotnie, czy jednokrotnie, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu podatkiem VAT, bez ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot wystąpił w charakterze podatnika VAT.

Marian G. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nabył nieruchomości wniesione następnie aportem do spółki w drodze kilku transakcji, w pewnych odstępach czasu, jednakże w czynności tej nie można dopatrzyć się znamion działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami. Zatem zadaniem Wnioskodawcy Marian G. nie działał w odniesieniu do czynności wniesienia nieruchomości do spółki w drodze aportu jako podatnik podatku VAT a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod tym pojęciem należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W definicji dostawy towarów sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług niewątpliwie mieści się wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci towarów do innego podmiotu (spółki), bowiem w takim przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wkład rzeczowy wniesiony do spółki staje się od tego momentu majątkiem Spółki. Następuje przeniesienie na spółkę praw do rozporządzania przedmiotem wkładu. Ponadto, wniesienie wkładu niepieniężnego spełnia przedmiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (wniesieniem wkładu) a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać udziału w spółce, tj. wszystkich praw wynikających z uczestnictwa w tej spółce (w tym prawo do udziału w zysku spółki). Wynagrodzenie to ma charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, że z tytułu wniesienia wkładu, dla wnoszącego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika, w rozumieniu przepisów ustawy.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Oznacza to, że jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, w latach 2009-2010 nabył do majątku osobistego (w drodze umów sprzedaży) od dotychczasowych właścicieli (rolników), około pięćdziesięciu działek gruntu o łącznej powierzchni 110 ha. Przedmiotowe działki w dacie ich zakupu przeznaczone były pod uprawy rolne, oznaczone w ewidencji gruntów jako "rola", "pastwiska", "łąki", "nieużytki", "las" itp. Na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 19 marca 2010 r. większość tych działek została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i oznaczona jako "tereny przemysłowo - składowe i zabudowa usługowo - produkcyjna".

W dniu 26 maja 2011 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą, został zarejestrowany jako podatnik VAT, podając datę rozpoczęcia działalności na 1 czerwca 2011 r.

31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca, jako jedyny wspólnik zawiązał spółkę z o.o. z kapitałem zakładowym pokrytym wkładem pieniężnym. Spółka została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 15 marca 2011 r. W dniu 30 czerwca 2011 r. Wnioskodawca jako jedyny wspólnik ww. Spółki z o.o. podjął uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki w zamian za przeniesienie na ww. Spółkę prawa własności sześciu nieruchomości gruntowych o łącznej powierzchni 9,2811 ha. Cztery z ww. działek (działki o numerach 6/3, 79, 22/2 i 23/2 objęte są ww. planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast działki o nr 44 i 81/1 oznaczone są nadal jako uprawy rolne. Ponadto, w dniu 5 lipca 2011 r. Wnioskodawca sprzedał pozostałe 44 działki gruntu o łącznej powierzchni 98,3479 ha na rzecz Spółki z o.o. S. Polska.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania czynności wniesienia do spółki z o.o. aportu w postaci prawa własności ww. nieruchomości.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci prawa własności nieruchomości działek, o których mowa we wniosku, dokonywana jest w warunkach wskazujących na działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2.

W momencie zakupu nieruchomości nie przyświecał Wnioskodawcy cel wykorzystania tych nieruchomości, na potrzeby własne - działki, będące przedmiotem sprzedaży, nie zostały nabyte na cele osobiste Wnioskodawcy. Istotnym argumentem przemawiającym za prawidłowością powyższego rozumowania może być fakt dokonania w stosunkowo niedługim przedziale czasowym (lata 2009-2010) zakupu ok. pięćdziesięciu działek rolnych oraz duża powierzchnia zakupionego terenu (łączna powierzchnia nabytych gruntów to 110 ha.). Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż zamiarem Wnioskodawcy było prowadzenie działalności gospodarczej i zakupu przedmiotowych nieruchomości dokonał w tym właśnie celu. Powyższe potwierdzają przedstawione fakty, iż już w styczniu 2011 r. Wnioskodawca, jako jedyny wspólnik zawiązał spółkę z o.o. (zarejestrowaną w KRS 15 marca 2011 r.), w dniu 1 czerwca 2011 r. rozpoczął działalność gospodarczą jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, natomiast 30 czerwca 2011 r. podjął uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego nowo założonej spółki, poprzez wniesienie aportu w postaci prawa własności do niektórych z nabytych nieruchomości. Powyższe działania wskazują, iż zakup nieruchomości nastąpił w celu lokaty kapitału. Sformułowania "lokata kapitału" nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy. Jak wynika z opisu sprawy nabycie gruntów nie miało skutkować powiększeniem, czy też utworzeniem majątku osobistego, lecz uzyskiwaniem z nieruchomości, po upływie określonego czasu - i pojawienia się korzystnej koniunktury gospodarczej dotyczącej gruntów, wymiernych korzyści, poprzez zabezpieczenie posiadanych przez Wnioskodawcę środków pieniężnych przed utratą wartości. Zatem nie cele osobiste, a cele gospodarcze leżały u podstaw nabycia nieruchomości. Działanie Wnioskodawcy potwierdza również fakt, iż nie pozostawił żadnej z nabytych działek do majątku osobistego, wykorzystywanego na potrzeby osobiste (np. budowa domu dla siebie czy rodziny). Pozostałe z nabytych nieruchomości nieobjęte aportem (w sumie 44 działki o łącznej powierzchni 98,3479 ha) już 5 lipca 2011 r. (a więc w stosunkowo niedługim czasie od momentu ich nabycia) zostały przez Wnioskodawcę sprzedane innemu podmiotowi.

Wnioskodawca podejmując czynności polegające na dostawie ww. działek, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku, a więc czynności te wykraczają poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności i kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. To, że właściciel ma swobodę w korzystaniu z nieruchomości i może ją przeznaczać na różne cele, nie oznacza, że w określonych okolicznościach cel ten nie będzie się mieścić w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Podjęte przez Wnioskodawcę działania są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca dokonywał zakupów nieruchomości z zamiarem wykorzystania ich dla celów zarobkowych.

Należy podkreślić, iż dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów - gruntów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli osoby te podejmują aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Dokonanej oceny nie mogą zmienić zapewnienia Wnioskodawcy, iż nabył on przedmiotowe nieruchomości do swojego majątku odrębnego. Stwierdzenie, iż nieruchomości stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, nie może być wyłączną podstawą oceny rzeczywistych intencji towarzyszących nabyciu. O takich intencjach świadczą bowiem wszelkie okoliczności sprawy: ilość zakupywanych i sprzedawanych działek, ich areał, znaczne zaangażowanie środków pieniężnych jak również cel przyświecający Wnioskodawcy, tj. lokowanie nadwyżek finansowych w nieruchomościach i ich sprzedaż z chwilą wzrostu wartości wszystkich wymienionych nieruchomości, czy też nabycie działek, a następnie wniesienie ich aportem w celu podniesienia kapitału zakładowego firmy. Powyższe wskazuje, iż Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu wykonywania czynności - prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy. Biorąc bowiem pod uwagę zakres i skalę przeprowadzanego przez Wnioskodawcę przedsięwzięcia stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie może zostać uznana za czynności wykonywane w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy i nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 cyt. ustawy.

Zatem wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki z o.o. aportu w postaci prawa własności wskazanych nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wnioskodawca wskazał, iż wszystkie działki w dacie ich zakupu przeznaczone były pod uprawy rolne i oznaczone w ewidencji gruntów jako "rola", "pastwiska", "łąki", "nieużytki", "las" itp. Na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 19 marca 2010 r. większość z tych działek objęta została miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i oznaczona jako "tereny przemysłowo - składowe i zabudowa usługowo - produkcyjna". Wśród działek objętych aportem, cztery z nich (działki o numerach 6/3, 79, 22/1 i 23/2) objęte są ww. planem zagospodarowania przestrzennego jako "tereny przemysłowo-składowe i zabudowa usługowo - produkcyjna", natomiast dwie pozostałe (działki o nr 44 i 81/1) nadal oznaczone są jako uprawy rolne.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż aport działek o nr 6/3, 79, 22/1 i 23/2, jako dostawa terenów przeznaczonych pod zabudowę nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, i podlega opodatkowaniu podstawową 23% stawką podatku.

Natomiast aport pozostałych nieruchomości rolnych (działek nr 44 i 81/1) które zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nadal oznaczone są jako "uprawy rolne", będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W odniesieniu do pytania nr 2 przedstawionego we wniosku oraz sprecyzowanego w uzupełnieniu do wniosku z dnia 9 grudnia 2011 r. wskazać należy, iż zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonanie niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczonych na terytorium kraju przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz w przypadku, gdy na tych towarach maja zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz podatnika. Cytowany powyżej przepis rozporządzenia nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.