IPPP1/443-1392/11-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. Sp. komandytowa (dalej "Spółka") świadczy na rzecz zakładów ubezpieczeń usługi w zakresie "Drugiej Opinii Medycznej". Usługi te oferowane są przez zakład ubezpieczeń jako usługa dodatkowa do ubezpieczenia na życie. Rzeczywistymi beneficjentami tej usługi są, więc pacjenci - osoby ubezpieczone, natomiast Spółka wykonuje je na zlecenie zakładu ubezpieczeń, który te opinie finansuje i zapewnia w ramach ubezpieczenia dla tych pacjentów.

Przedmiotowe usługi polegają na wykonywaniu przez Spółkę usług konsultacji medycznych w oparciu o przeprowadzony wywiad lekarski oraz przedłożoną dokumentację medyczną dot. stanu zdrowia pacjenta (osoby ubezpieczonej), sposobu leczenia, rodzaju transportu, (gdy jest potrzebny), rokowań odnośnie do stanu zdrowia.

Celem "drugiej opinii medycznej" jest potwierdzenie, uzupełnienie lub weryfikacja diagnozy oraz potwierdzenie lub weryfikacja zastosowanego leczenia.

Przy przygotowywaniu opinii, lekarze i personel Spółki nie mają bezpośredniego kontaktu z pacjentem i nie dokonują jego badania, lecz co do zasady opierają się na dostarczonej dokumentacji medycznej. Jest również możliwość telefonicznego kontraktowania się przez personel medyczny Spółki w celu wstępnego rozpoznania przypadku - z lekarzem, który wcześniej zajmował się pacjentem lub też z samym pacjentem. Dokumentacja medyczna pacjenta jest przekazywana Spółce przez zakład ubezpieczeń.

Czynności związane z wydaniem drugiej opinii medycznej faktycznie wykonywane są przez lekarzy - zarówno osoby uprawnione do wykonywania zawodu lekarza w Polsce, zatrudnione przez Spółkę, jak i współpracujących ze Spółką specjalistów (lekarzy) zagranicznych.

W 2006 r. Spółka uzyskała od Głównego Urzędu Statystycznego interpretację, zgodnie, z którą usługi w zakresie "Drugiej Opinii Medycznej" są klasyfikowane w grupowaniu 85.12.Z Polskiej Klasyfikacji Działalności - "Praktyka lekarska", a w 2007 r. interpretację, zgodnie, z którą usługi te są klasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako "Usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie" (grupowanie 85.12.1 - zarówno w przypadku PKWiU z 1997 r., jak i PKWiU z 2004 r.).

Spółka, nie posiada statusu zakładu opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Spółkę usługi w zakresie Drugiej Opinii Medycznej korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Świadczone przez Spółkę usługi w zakresie Drugiej Opinii Medycznej korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.), wolne od podatku są m.in. "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach zawodów:

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, wolne od podatku jest również: "świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów o których mowa w pkt 18 i 19".

Uwzględniając klasyfikację statystyczną uzyskaną przez Spółkę z GUS w 2006 r. i 2007 r., zgodnie, z którą świadczone przez Spółkę usługi w zakresie Drugiej Opinii Medycznej są usługami medycznymi - praktyki lekarskiej, zdaniem Wnioskodawcy bezspornym jest, że usługi te są "usługami medycznymi" w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Jednakże dodatkowym warunkiem zastosowania zwolnienia przewidzianego w tym przepisie jest to, by usługi te służyły "profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia". Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Spółkę usługi w zakresie Drugiej Opinii Medycznej spełniają powyższy warunek.

Obejmują one, bowiem konsultacje (wydanie opinii) w kwestii sposobu leczenia danego pacjenta oraz rokowań, co do jego przyszłego stanu zdrowia - konsultacje te weryfikują prawidłowość diagnozy postawionej przez lekarza prowadzącego leczenie i pozwalają pacjentowi upewnić się, czy proponowany przez niego plan leczenia jest optymalny dla jego przypadku.

Udzielenie opinii w zakresie poprawności diagnozy postawionej przez lekarza prowadzącego leczenie oraz przyjętego sposobu leczenia, a także w zakresie rokowań odnośnie do przyszłego stanu zdrowia danego pacjenta jest działaniem służącym ochronie jego zdrowia. Uzyskanie tych informacji pozwala, bowiem na podjęcie działań (sposobu leczenia) najbardziej odpowiednich dla zapewnienia powrotu do zdrowia albo dla zapobieżenia jego pogorszeniu.

Innymi słowy, okoliczność, że Druga Opinia Medyczna nie wiąże się bezpośrednio z badaniem pacjenta, lecz jest sporządzana w oparciu o przeprowadzony wywiad lekarski oraz przedłożoną dokumentację medyczną, nie zmienia faktu, że jej cel jest identyczny jak bezpośredniego badania pacjenta: jest nim zdiagnozowanie stanu zdrowia i wskazanie prawidłowego sposobu leczenia. Z tego względu należy uznać, że usługi w zakresie Drugiej Opinii Medycznej służą "profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia", w takim samym stopniu co bezpośrednie zbadanie pacjenta przez lekarza.

Dodatkowo można zauważyć, że nie powinno budzić wątpliwości, że zweryfikowanie poprawności diagnozy postawionej przez jednego lekarza poprzez poddanie pacjenta badaniu przez innego lekarza i zasięgnięcie u niego konsultacji byłoby działaniem spełniającym przedmiotowe przesłanki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT. Wobec tego brak jest podstaw, aby w odmienny sposób traktować pełniącą tę samą funkcję Drugą Opinię Medyczną. W związku powyższym należy uznać, że usługi w zakresie Drugiej Opinii Medycznej służą "profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia", a zatem są objęte przedmiotowym zakresem zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 19 i pkt 19a ustawy o VAT.

Dodatkowym warunkiem skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, jest ponadto, by wskazane w nim usługi były świadczone przez: lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej lub przez psychologów.

Ponadto na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy. o VAT usługi określone w pkt 18 i 19 są zwolnione z VAT również wówczas, gdy zostały nabyte przez podatnika od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19, we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej.

Oznacza to, że w niniejszej sprawie ziszczą się przesłanki zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 19 i pkt 19a ustawy o VAT. Należy bowiem stwierdzić, że wprawdzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia na rzecz firmy ubezpieczeniowej usługi Drugiej Opinii Medycznej jest Spółka, to jednak jak wspomniano, wszelkie czynności związane ze sporządzeniem Drugiej Opinii Medycznej wykonują współpracujący ze Spółką lekarze albo inny uprawniony personel medyczny. W sensie faktycznym powyższe usługi medyczne są więc wykonywane przez lekarzy - rola Spółki będącej podatnikiem VAT, z tytułu świadczenia tych usług, w sensie faktycznym sprowadza się do zapewnienia wykonania tych usług przez lekarzy posiadających wymaganą wiedzę fachową.

Należy bowiem podkreślić, że z art. 43 ust. 1 pkt 19 (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r.) oraz pkt 19a ustawy o VAT nie wynika wymóg, by wymienione w nich usługi były świadczone (kontraktowane) przez lekarzy lub osoby wykonujące zawody wskazane w tych przepisach. Taki wymóg mógł być wywodzony z literalnego brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed 1 kwietnia 2011 r. Jednakże począwszy od tego dnia został on zmieniony na warunek świadczenia opisanych usług w ramach wykonywania zawodów lekarzy, pielęgniarek etc. Zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w broszurze informacyjnej "Najważniejsze zmiany w VAT od dnia 1 kwietnia 2011 r." zamieszczonej na stronie internetowej Ministra Finansów, powyższa zmiana art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT miała na celu doprecyzowanie tego przepisu poprzez wskazanie, iż zawarte w nim zwolnienie ma zastosowanie do świadczonych przez wykonujących te zawody u podatników, którzy ich zatrudniają. Co za tym idzie, obecnie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT może skorzystać nie tylko lekarz, ale również podmiot zatrudniający lekarza wykonującego czynności określone w tym przepisie.

Natomiast art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT umożliwia zastosowanie zwolnienia z VAT do sprzedaży (odsprzedaży) usług spełniających przesłanki (przedmiotowe i podmiotowe) określone w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, przez podmiot pośredniczący w ich nabyciu, tzn. nabywający te usługi w imieniu własnym, ale na rzecz osoby trzeciej.

Prowadzi to do wniosku, że świadczone przez Spółkę usługi Drugiej Opinii Medycznej spełniają przesłanki zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 19 i 19a ustawy o VAT, ze względu na to że są one faktycznie wykonywane przez osoby wymienione w tych przepisach tj. uprawnionych lekarzy - zatrudnionych przez Spółkę lub prowadzących prywatną praktykę, współpracujących ze Spółką na zasadach przewidzianych w przepisach prawa cywilnego.

W przypadku lekarzy zatrudnionych przez Spółkę, podstawę zwolnienia z VAT świadczenia przez nią usług w zakresie Drugiej Opinii Medycznej stanowić będzie, jak wspomniano art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku ewentualnego nabywania przez Spółkę usług związanych ze sporządzeniem Drugiej Opinii Medycznej od lekarzy prowadzących prywatną praktykę, podstawą do zwolnienia z VAT świadczenia (sprzedaży) usług w zakresie Drugiej Opinii Medycznej przez Spółkę będzie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT - w tym przypadku rola Spółki sprowadzać się będzie do pośredniczenia w nabyciu usług, spełniających podmiotowe i przedmiotowe przesłanki zwolnienia z VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, przez podmiot trzeci - firmę ubezpieczeniową.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za wnioskiem, że usługi Drugiej Opinii Medycznej świadczone przez Spółkę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a, 19 i 19a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze;

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza;

* usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

* świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone przez podmioty lecznicze, bądź świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej, zawodów medycznych oraz psychologów. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone osoby (podmioty). Nie każde działanie o charakterze usług w zakresie ochrony zdrowia świadczone przez określone osoby będzie podlegało zwolnieniu. Ze zwolnień będą korzystać te działania o charakterze diagnostycznym lub terapeutycznym (świadczone przez określone podmioty), których celem będzie profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia. W celu wyjaśnienia znaczenia tych pojęć należy odwołać się do wykładni językowej. Profilaktyka to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zachowywanie rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie. Interpretując słowo "ratowanie", należy odwołać się do słów "ratować" i "ratownictwo". Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia. Słowo "przywracać" oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki

Należy podkreślić, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisy art. 43 dotyczące opieki medycznej, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) i c) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) (dalej zwana "Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają:

* opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze,

* świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Jeśli chodzi w szczególności o zwolnienie przewidziane w art. 132 ust. 1 lit. b) i c) dyrektywy, to z orzecznictwa wynika, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Ponadto z orzecznictwa Trybunału wynika, iż pojęcia "opieka medyczna", to działania które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

W rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy pojęcia te nie obejmują świadczeń, które nie przedstawiają żadnego związku z opieką szpitalną nad odbiorcami tych świadczeń ani z opieką medyczną świadczoną ewentualnie na ich rzecz.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz zakładów ubezpieczeń usługi w zakresie "Drugiej Opinii Medycznej". Zakłady ubezpieczeń, oferują zaś te usługi jako usługi dodatkowe do ubezpieczenia na życie. Bezpośrednim odbiorcą usług jest pacjent - osoba ubezpieczona przez dany zakład ubezpieczeń. Przedmiotowe usługi polegają na przeprowadzeniu konsultacji medycznych w oparciu o przeprowadzony wywiad lekarski oraz dokumentację medyczną dotyczącą stanu zdrowia pacjenta, sposobu leczenia, rodzaju transportu, rokowań odnośnie stanu zdrowia. Celem usługi jest potwierdzenie, uzupełnienie lub weryfikacja diagnozy oraz zastosowanego leczenia.

Przy przygotowywaniu opinii lekarze oraz personel Wnioskodawcy nie mają bezpośredniego kontaktu z pacjentem i nie dokonują jego badania, opierają się co do zasady na otrzymanej dokumentacji. Zdarzają się sytuacje, że personel medyczny Wnioskodawcy kontaktuje się telefonicznie z lekarzem, zajmującym się pacjentem, lub też samym pacjentem.

Czynności związane z wykonywaniem drugiej opinii medycznej wykonywane są przez lekarzy, oraz specjalistów z zagranicy z którymi Spółka współpracuje.

Wnioskodawca wskazał ponadto że nie posiada statusu zakładu opieki zdrowotnej.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych przez Wnioskodawcę, należy więc dokonać oceny, czy usługi w zakresie drugiej opinii medycznej mogą być objęte zwolnieniem z podatku VAT jako "opieka medyczna" w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy o VAT jak i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Jak wynika z opisu przedstawionego stanu faktycznego usługi świadczone są przez osoby wykonujące zawód lekarza i inny personel uprawniony do udzielania świadczeń medycznych co oznacza spełnienie przesłanki podmiotowej o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Zdefiniowanie w ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

Z powołanego przepisu jednoznacznie wynika, iż dla zastosowania zwolnienia od VAT istotny będzie cel wykonywanych świadczeń. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem podatkowym.

W kontekście powyższego, należy zauważyć, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, to znaczy konsultacje medyczne, nie mają bezpośredniego i rzeczywistego celu polegającego na diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Wnioskodawca sam wskazał, iż podstawowym i bezpośrednim celem świadczonych usług jest potwierdzenie, uzupełnienie lub weryfikacja diagnozy bądź zastosowanego leczenia.

W tym zakresie, usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mają na celu przeszkodzenia, uniknięcia lub zapobieżenia chorobie, obrażeniom lub zakłóceniom zdrowia lub też wykrycia ukrytych chorób lub chorób w stadium początkowym. Sporządzenie drugiej opinii lekarskiej jedynie na podstawie posiadanej dokumentacji chociaż wymaga wiedzy lekarskiej nie jest działaniem ukierunkowanym na ochronę zdrowia osoby której opinia dotyczy. Jest to czynność wymagana do potwierdzenia, uzupełnienia lub weryfikacji diagnozy lub zastosowanego leczenia. Owszem opinia ta może przynieść wnioski mające znaczenie dla zdrowia osoby, nie jest to jednak podstawowy cel działania które z tego powodu wynikają. Usługa w zakresie drugiej opinii medycznej stanowi dodatek do właściwej usługi ubezpieczeniowej świadczonej przez zakłady ubezpieczeń i ma na celu uatrakcyjnienie pakietu ubezpieczeń na życie.

Dodatkowo należy wskazać, że usługa w zakresie "Drugiej Opinii Medycznej" świadczona jest przez Wnioskodawcę na rzecz zakładu ubezpieczeń (odbiorca usług) a nie bezpośrednio na rzecz pacjenta, co również potwierdza, że przedmiotowa usługa nie może zostać uznana za usługę w zakresie opieki medycznej.

W świetle powyższych okoliczności sprawy, niewątpliwie nie można wyżej wymienionej usługi uznać za usługę opieki medycznej.

Tak więc, usługi będące przedmiotem wniosku, których nie można uznać za usługi opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, muszą - biorąc pod uwagę nadrzędną zasadę, że każdy przepis stanowiący zwolnienie od podatku VAT należy interpretować ściśle - zostać wyłączone z zakresu stosowania art. 43 ust. 1 pkt 19 i 19a ustawy o VAT i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock