IPPP1/443-1391/11-2/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2011 r. (data wpływu 14 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usług szkoleniowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem utworzonym i działającym w Polsce w ramach międzynarodowej Grupy E. Spółka świadczy przede wszystkim usługi audytorskie (badania sprawozdań finansowych). Ponadto, Spółka posiada uprawnienia do przeprowadzania obligatoryjnych szkoleń dla biegłych rewidentów w związku ze spełnieniem kryteriów określonych w uchwale Krajowej Izby Biegłych Rewidentów (dalej: KIBR) w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego i umieszczeniem jej na liście podmiotów uprawnionych do przeprowadzania takich szkoleń wynikającej z uchwał KIBR (przykładowo na 2011 r. z uchwały z dnia 24 sierpnia 2010 r.). W związku z tym, Spółka nawiązała współpracę ze spółką A. Sp. z o.o. (dalej: A), zajmującą się przygotowaniem między innymi szkoleń kształcenia zawodowego z zakresu rachunkowości i finansów. Efektem tej współpracy ma być faktyczna realizacja przez A przedmiotowych szkoleń dla biegłych rewidentów w charakterze podwykonawcy. W związku z wykonanymi przez A szkoleniami, Spółka otrzymuje (bądź będzie otrzymywać) od A faktury za przeprowadzenie takich szkoleń i na ich podstawie wystawiać własne faktury dla ich uczestników.

Na podstawie odrębnych przepisów, dla biegłych rewidentów udział w tego rodzaju szkoleniach jest obligatoryjny, natomiast ich forma i zasady przeprowadzania są uregulowane w uchwałach KIBR. Reguły wynikające z tych uchwał stanowią dla A podstawę dla opracowania programu i trybu prowadzenia przedmiotowych szkoleń. Jednocześnie, wobec klientów to Spółka odpowiada za to, aby dane szkolenie spełniało wymogi KIBR.

Przedmiotowy wniosek dotyczy kwestii opodatkowania szkoleń sprzedawanych przez Spółkę których wykonanie jest podzlecane A).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT świadczone przez nią usługi, polegające na przeprowadzaniu opisanych w stanie faktycznym obligatoryjnych szkoleń zawodowych dla biegłych rewidentów realizowanych przez podwykonawcę są zwolnione z opodatkowania VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Spółkę usługi, polegające na przeprowadzaniu opisanych w stanie faktycznym obligatoryjnych szkoleń zawodowych dla biegłych rewidentów, które faktycznie realizowane przez podwykonawcę. są zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) stawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26, które nie mają jednak zastosowania w sprawie), prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z powyższym przepisem, zwolnienie znajdzie zastosowanie w przypadku usług kształcenia zawodowego, jeśli prowadzone są one w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Jednocześnie przepis ten nie uzależnia zastosowania zwolnienia od statusu podmiotu wykonującego tę usługę, w szczególności nie ogranicza możliwości jego zastosowania w przypadku świadczenia usługi za pośrednictwem podwykonawcy. Co więcej, mając na uwadze treść art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, uznać należy, iż skoro Spółka działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej (uczestników szkolenia), bierze udział w świadczeniu usług, należy przyjąć, że Spółka sama otrzymała i wyświadczyła te usługi. W konsekwencji, opodatkowanie usługi świadczonej przez Spółkę należy rozpatrywać przez pryzmat usługi nabytej od A, tj. w taki sposób, jakby Spółka sama świadczyła przedmiotową usługę.

Spółka stoi na stanowisku, iż z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęć "kształcenia zawodowego" i "przekwalifikowania zawodowego", celem ustalenia, czy dane usługi spełniają powyższą definicję, uzasadnione jest posiłkowanie się przepisami regulującymi inne gałęzie prawa, w tym m.in. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 stycznia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), które to rozporządzenie określa klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. W załączniku akt ten określa strukturę klasyfikacji zawodów i specjalności, wśród których wymienia się m.in. biegłych rewidentów. Możliwość odniesienia się w celu prawidłowej interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT do przepisów powyższego rozporządzenia została potwierdzona w interpretacji z dnia 28 marca 2011 r., znak ILPP2/443-17/11-2/TK.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, szkolenia przeprowadzane przez Spółkę, a będące przedmiotem niniejszego wniosku, kierowane są do uczestników będących biegłymi rewidentami, tj. wykonujący jeden z określonych w powyższym rozporządzeniu zawodów, przy czym udział w szkoleniu podyktowany jest intencją podnoszenia specjalistycznych kwalifikacji zawodowych uczestnika. W konsekwencji, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż świadczone przez nią usługi (podzlecane A), opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego. W konsekwencji, pierwszą przesłankę zastosowania zwolnienia należy uznać za spełnioną.

W drugiej kolejności dla zakwalifikowania danej usługi jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jako zwolnionej od podatku VAT konieczne jest spełnienie warunków co do formy i zasad jej świadczenia przewidzianych w odrębnych przepisach. Ustawa o VAT nie wskazuje wprost konkretnych przepisów, na podstawie których można byłoby rozstrzygnąć o zasadności zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Z tego względu, zdaniem Spółki, zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) powinno znaleźć zastosowanie do wszelkich szkoleń zawodowych, których forma i zasady przeprowadzania zostały określone na podstawie odrębnych ustaw, jak również wydanych na podstawie stosownej delegacji rozporządzeń czy uchwał wydanych przez organy ustawodawcze lub zawodowe.

Aktem prawnym szczegółowo regulującym kwestie związane z wykonywaniem zawodu biegłego rewidenta jest ustawa z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649 z późn. zm.; dalej: ustawa o biegłych rewidentach). Natomiast szczegółowe formy i zasady wykonywania tej działalności zostały określone, na podstawie delegacji zawartej w ustawie o biegłych rewidentach, w uchwałach Krajowej Izby Biegłych Rewidentów. Uchwały te szczegółowo określają m.in. zasady obligatoryjnego doskonalenia zawodowego biegłych rewidentów, oraz zasady i formę przeprowadzania przedmiotowych szkoleń.

W treści art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o biegłych rewidentach określony został obowiązek ciążący na osobach wykonujących ten zawód, stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w tym przez odbywanie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego. Natomiast, zgodnie z art. 4 ust. 2 i 4 powyższej ustawy, obligatoryjne doskonalenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniego szkolenia z zakresu rachunkowości i rewizji finansowej, przeprowadzanego przez uprawnione jednostki, wskazane przez Krajową Izbę Biegłych Rewidentów w formie uchwały (zatwierdzanej przez Komisję Nadzoru Audytowego). Stosownie do ust. 3 tej ustawy, uchwała ta powinna określać zakres tematyczny oraz minimalną liczbę godzin obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, a także zasady uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego.

W przedstawionym stanie faktycznym bezspornym jest fakt, iż prowadzone przez Spółkę szkolenia skierowane są do biegłych rewidentów, dla których obowiązek udziału w szkoleniach zawodowych wynika wprost z przepisów ustawy o biegłych rewidentach. Natomiast zakres tematyczny oraz minimalny czas trwania obligatoryjnych szkoleń określone zostały w wydanej na podstawie ustawowej delegacji uchwale Krajowej Izby Biegłych Rewidentów i na jej podstawie są przeprowadzane przez Spółkę. W konsekwencji uznać należy, iż obydwie przesłanki konieczne do zastosowania zwolnienia wymienione na wstępie przez Spółkę, są spełnione.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, świadczone przez nią usługi, polegające na przeprowadzaniu obligatoryjnych szkoleń zawodowych dla biegłych rewidentów, które są faktycznie realizowane przez podwykonawcę, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT są zwolnione z opodatkowania VAT. Należy je bowiem zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada uprawnienia do przeprowadzania obligatoryjnych szkoleń dla biegłych rewidentów w związku ze spełnieniem kryteriów określonych w uchwale Krajowej Izby Biegłych Rewidentów (dalej: KIBR) w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego i umieszczeniem jej na liście podmiotów uprawnionych do przeprowadzania takich szkoleń wynikającej z uchwał KIBR (przykładowo na 2011 r. z uchwała z dnia 24 sierpnia 2010 r. nr 3275/48/2010). W związku z tym, Spółka nawiązała współpracę ze spółką E (dalej: A), zajmującą się przygotowaniem między innymi szkoleń kształcenia zawodowego z zakresu rachunkowości i finansów. Efektem tej współpracy ma być faktyczna realizacja przez A przedmiotowych szkoleń dla biegłych rewidentów w charakterze podwykonawcy. W związku z wykonanymi przez A szkoleniami, Spółka otrzymuje (bądź będzie otrzymać) od A faktury za przeprowadzenie takich szkoleń i na ich podstawie wystawiać własne faktury dla ich uczestników.

Na podstawie odrębnych przepisów, dla biegłych rewidentów udział w tego rodzaju szkoleniach jest obligatoryjny, natomiast ich forma i zasady przeprowadzania są uregulowane w uchwałach KIBR. Reguły wynikające z tych uchwał stanowią dla A podstawę dla opracowania programu i trybu prowadzenia przedmiotowych szkoleń. Jednocześnie, wobec klientów to Spółka odpowiada za to, aby dane szkolenie spełniało wymogi KIBR.

Przedmiotowy wniosek dotyczy kwestii opodatkowania szkoleń sprzedawanych przez Spółkę, których wykonanie jest podzlecane A.

Dla objęcia określonych usług kształcenia zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

* muszą to być usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;

* kształcenie to musi być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2066/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stały się częścią porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

W myśl przepisu art. 44 rozporządzenia nr 282/2011 usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Przepis ten definiuje zatem pojęcie usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, nie stanowi jednak samoistnej podstawy prawnej do objęcia wszystkich tego typu usług zwolnieniem od podatku od towarów i usług. W uregulowaniu tym wprost wskazano bowiem, że zwolnienie od podatku tych usług jest zapewnione na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649 z późn. zm.), biegły rewident jest obowiązany w szczególności stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym przez odbywanie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego. Obligatoryjne doskonalenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniego szkolenia z zakresu rachunkowości i rewizji finansowej, przeprowadzanego przez uprawnione jednostki - art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r.

Stosownie do art. 16 pkt 5 i 6 ww. ustawy z dnia 7 maja 2009 r., do zadań Krajowej Izby Biegłych Rewidentów należy opracowywanie materiałów szkoleniowych dla kandydatów na biegłych rewidentów oraz prowadzenie działalności wydawniczej i szkoleniowej.

Ponadto, Spółka w opisie sprawy wskazała, że "Na podstawie odrębnych przepisów, dla biegłych rewidentów udział w tego rodzaju szkoleniach jest obligatoryjny, natomiast ich formy i zasady przeprowadzania są uregulowane w uchwałach KIBR. Reguły wynikające z tych uchwał stanowią dla A podstawę dla opracowania programu i trybu prowadzenia przedmiotowych szkoleń. Jednocześnie, wobec klientów to Spółka odpowiada za to, aby dane szkolenie spełniało wymogi KIBR".

Wnioskodawca, zgodnie z uchwałą KIBR z dnia 24 sierpnia 2010 r. nr w roku 2011 będzie organizował szkolenia dla biegłych rewidentów. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania w analizowanej sprawie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Mając powyższe na względzie należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy, że w omawianej sprawie, bez wątpienia mamy do czynienia z prowadzeniem szkoleń kształcenia zawodowego, w dodatku obligatoryjnych. Spełnienie jednakże ww. drugiego z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy o podatku od towarów i usług jest w sposób oczywisty możliwe tylko wtedy, gdy istnieją przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Odesłanie więc w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy o podatku od towarów i usług do "odrębnych przepisów" odnosić się może wyłącznie do ustaw oraz rozporządzeń (ewentualnie ratyfikowanych umów międzynarodowych), nie zaś do uchwał, będących aktami normatywnymi o charakterze wewnętrznym. Podkreślić należy, że ustawy i rozporządzenia, będąc źródłem prawa powszechnie obowiązującego, podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (co jest warunkiem ich wejścia w życie).

W ocenie Wnioskodawcy wykonywane przez niego obligatoryjne szkolenia zawodowe są prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, przez co, zdaniem Wnioskodawcy, rozumie się, iż ustawodawca tym samym odsyła do przepisów ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.), a tym samym odwołuje się do uchwał wydawanych przez Krajową Izbę Biegłych Rewidentów na podstawie ww. przepisu.

Odnosząc się do powyższego, zauważyć należy, że przepisy ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym nakładają na biegłych rewidentów obowiązek doskonalenia zawodowego oraz obowiązek prowadzenia działalności szkoleniowej, nie określają jednak form i zasad szkolenia zawodowego.

Natomiast, jak już wskazano, uchwały, w tym podana przez Wnioskodawcę uchwała z dnia 24 sierpnia 2010 r. w sprawie ustalenia wykazu jednostek uprawnionych do przeprowadzenia obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów w 2011 r., nie stanowią "odrębnych przepisów", o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w analizowanej sprawie, nie można uznać za spełnioną przesłankę określoną w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, aby usługi kształcenia zawodowego prowadzone były w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Tym samym omawiane usługi świadczone przez Wnioskodawcę, nie podlegają zwolnieniu od podatku przewidzianym w tym przepisie.

W związku z powyższym usługi, polegające na przeprowadzaniu opisanych w stanie faktycznym obligatoryjnych szkoleń zawodowych dla biegłych rewidentów (realizowanych przez podwykonawcę) należy opodatkować podstawową stawką podatku VAT, w wysokości 23%.

W związku z faktem, iż zadane przez Spółkę pytanie wyraźnie odnosi się tylko i wyłącznie do zastosowania w przedmiotowej sprawie zwolnienia od podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, pozostałe punkty o których mowa w ww. przepisie nie były przedmiotem analizy sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.