IPPP1/443-1365/11-4/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu 9 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi z tytułu opłat za nadawanie utworów autorskich - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi z tytułu opłat za nadawanie utworów autorskich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, korzysta z różnych utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm. - zwaną dalej ustawą o prawie autorskim) i w związku z regulacjami określonymi w art. 104-106 tej ustawy rozlicza się z odpowiednią organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (dalej: "Organizacje Zbiorowego Zarządzania" lub "OZZ").

Wobec powyższego Spółka ma zawarte umowy z Organizacjami Zbiorowego Zarządzania, które stanowią o płaceniu tzw. wynagrodzenia autorskiego z tytułu korzystania przez SPÓŁKĘ z utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim.

Na mocy art. 104 ust. 1 ustawy o prawie autorskim Organizacje Zbiorowego Zarządzania to stowarzyszenia zrzeszające twórców artystów, wykonawców, producentów lub organizacje radiowe i telewizyjne powołane w celu reprezentacji ich interesów. OZZ, na podstawie art. 105 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, są uprawnione do wykonywania swoich zadań statutowych w odniesieniu do kategorii praw i pól eksploatacji objętych zbiorowym zarządzaniem. Podstawę prawną do funkcjonowania tych organizacji stanowi natomiast odpowiednie zezwolenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, które w istocie rozstrzyga o uprawnieniach organizacji. Statutowym zadaniem organizacji jest zbiorowe zarządzanie i ochrona powierzonych im praw autorskich lub praw pokrewnych oraz wykonywanie uprawnień wynikających z ustawy. Tak więc działając w imieniu własnym, ale na rzecz twórców i artystów wykonawców, świadczą usługi zarządzania prawami autorskimi, na podstawie łączącego daną organizację i twórców stosunku powiernictwa.

Spółka do końca 2010 r., oraz w przypadku niektórych OZZ w 1 kwartale 2011 r., na podstawie zawartych umów, płaciła OZZ tzw. wynagrodzenie autorskie, które traktowane było jako niepodlegające opodatkowaniu VAT i czynności te nie były dokumentowane fakturami VAT. W 2011 r., powołując się na zmiany w ustawie o VAT, OZZ traktują otrzymywane wynagrodzenie od SPÓŁKI jako opodatkowane podatkiem VAT i wystawiają faktury VAT ze stawką 23%. Jednak otrzymywane wynagrodzenie od Spółki jest traktowane różnie pod względem podatku VAT, tj. terminu od kiedy te czynności są opodatkowane VAT i podstawy opodatkowania VAT. Niektóre OZZ od dnia 1 stycznia 2011 r. tylko część otrzymanego wynagrodzenia opodatkowują stawką VAT 23%, a pozostałą część, która stanowi część należną twórcom/artystom wykonawcom traktują jako niepodlegającą opodatkowaniu VAT (na przykład Stowarzyszenie Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych SAWP, stosując się do wydanej indywidualnej interpretacji Ministerstwa Finansów z dnia 5 lipca 2011 r. nr IPPP2/443-406/11-4/KG).

Natomiast niektóre OZZ opodatkowują od dnia 1 kwietnia 2011 r. całość otrzymanej należności od SPÓŁKI 23% stawką VAT (prowizję i część należną twórcom/artystom wykonawcom) (na przykład Stowarzyszenie Autorów ZAIKS, stosując się do wydanej indywidualnej interpretacji Ministerstwa Finansów z dnia 3 sierpnia 2011 r. nr IPPP3/443-603/11-4/k.c.). Są to różne interpretacje organu podatkowego do jednego stanu faktycznego.

W związku z powyższym, pojawia się wątpliwość Spółki w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego dla SPÓŁKI w nawiązaniu do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy VAT. Spółka widzi potrzebę uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej Ministra Finansów w zakresie - czy SPÓŁKA ma prawo do odliczenia podatku VAT, w przypadku kiedy OZZ uznają za podstawę opodatkowania VAT całości należnej kwoty wynagrodzenia twórcom/artystom wykonawcom uiszczanej przez SPÓŁKĘ za pośrednictwem OZZ.

Ponadto w nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z faktur VAT wystawionych przez Organizację Zbiorowego Zarządzania z tytułu zarządzania prawami autorskimi Spółka ma prawo odliczyć wykazany na nich podatek naliczony VAT, gdy podstawa opodatkowania obejmuje całą kwotę wynagrodzenia twórczego (prowizję i część należną twórcom/artystom wykonawcom).

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W ocenie Spółki prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania przez Organizację Zbiorowego Zarządzania w zakresie świadczonych usług zarządzania prawami autorskimi ma bezpośredni wpływ na prawidłowe obniżenie podatku należnego o podatek naliczony po stronie Spółki.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 września 2009 r. sygn. akt VIII SA/Wa 223/08, który w podobnym stanie faktycznym stwierdził, że organizacje zbiorowego zarządzania nie dokonują obrotu prawami autorskimi, a jedynie nimi zarządzają i inkasują wynagrodzenie przeznaczone dla twórców/artystów wykonawców. Dlatego nie można uznać, że podstawę opodatkowania VAT stanowi cała kwota uzyskana przez OZZ z tantiem. Spółka wskazuje, że podstawowym zadaniem OZZ jest inkasowanie wynagrodzeń autorskich (tantiem) z tytułu wykorzystania utworów, które następnie dzielą pomiędzy twórców/artystów wykonawców według przyjętego przez siebie systemu repartycji pobranych wynagrodzeń. Z inkasowanych wynagrodzeń dla twórców OZZ potrącają określony procent tantiem na pokrycie swoich kosztów administracyjnych.

Również WSA w ww. wyroku stwierdził, że z przepisów prawa autorskiego wynika, że organizacja zbiorowego zarządzania nie działa jak właściciel, lecz wyłącznie jak zarządca praw: "Reasumując, skoro skarżący świadczy usługi zarządzania prawami autorskimi (art. 104-106 u.p.a, stosowna decyzja Ministra Kultury), to w świetle przepisów art. 8 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 oraz art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT, Stowarzyszenie można traktować jako podatnika VAT. Z tym, że podstawą opodatkowania może być tylko należne skarżącemu wynagrodzenie (prowizja) zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT".

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2011 r. nr IPPP2/443-406/11-4/KG wydanej w odpowiedzi na złożony wniosek jednej z organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, z którą Spółka ma zawartą umowę generalną. Organ podatkowy w ww. interpretacji stwierdził, " (...), iż zastosowanie w przedmiotowym przypadku znajdzie art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać będzie wynagrodzenie należne Wnioskodawcy. (...) Reasumując, Wnioskodawca winien wystawić fakturę VAT na wartość odpowiadającą 20% inkasowanego wynagrodzenia należnego tj. na wartość odpowiadającą 20% inkasowanego wynagrodzenia należnego artystom, wykonawcom, powiększonego o kwotę podatku VAT w wysokości 23%, a w pozostałej części uznać, iż stanowią one wpływy od użytkownika należne artystom, wykonawcom w całości i jako takie nie podlegające opodatkowaniu (...)."

Nowelizacją ustawy VAT z dniem 1 kwietnia 2011 r. dodany został do treści art. 8 ustęp 2a zgodnie, z którym "w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi".

Przedmiotowa regulacja stanowi implementację art. 28 Dyrektywy VAT. Przepis ten reguluje sytuacje, w których podatnik, działając we własnym imieniu, zawiera umowę, na podstawie, której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku uznaje się, że dla celów podatku od wartości dodanej zleceniobiorca sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył usługę zleceniodawcy.

Zdaniem Spółki art. 8 ust. 2a ustawy o VAT nie może mieć zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym, ponieważ nie dochodzi do tzw. refakturowania usług (odsprzedaży usług).

Dalszą konsekwencją braku podstaw do zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy o VAT jest wykluczenie możliwości zastosowania art. 30 ust. 3 ustawy o VAT w zakresie podstawy opodatkowania świadczonych usług przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Zgodnie z tym przepisem: "w przypadku gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług".

Wskazany przepis prawny odnosi się do refakturowania w postaci odprzedaży usług, który od 1kwietnia 2011 r. reguluje wprost art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Również WSA w Warszawie w ww. wyroku stwierdził, że, " (...) w sprawie nie ma zresztą mowy o "refakturowaniu" usług. (...) świadczy głównie na rzecz twórców usługi zarządzania prawami autorskimi i inkasuje na ich rzecz wynagrodzenie, pobierając z tego tytułu stosowaną opłatę tytułem wynagrodzenia (...) W sprawie niniejszej nie znajduje zastosowania obowiązujący od 1 grudnia 2008 r. art. 30 ust. 3 ustawy o VAT oraz art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady (...)".

Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 3 sierpnia 2011 r. Nr IPP3/443-603/11-4/k.c. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w odpowiedzi na wniosek złożony przez jedną z organizacji zarządzania prawami autorskimi, z którą Spółka ma podpisaną umowę generalną, organizacja przyjęła założenia w opisie stanu faktycznego, że: " (...) W związku z nowelizacją ustawy o VAT oraz nowym brzmieniem art. 8 ust. 2a obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. (...) zarejestrował się jako podatnik VAT czynny. W nowym stanie prawnym (...) obowiązany jest, działając w imieniu własnym na rzecz autorsko uprawnionych przyjąć, że bierze udział w świadczeniu usług w taki sposób, że sam je od autorsko uprawnionych otrzymał i wyświadczył te usługi na rzecz użytkowników praw należących do twórców. Jest to konstrukcja prawno-podatkowa przyjęta na potrzeby objęcia opodatkowaniem podatkiem VAT sfery działalności wykonywanej przez Stowarzyszenie wyłącznie na rzecz autorsko uprawnionych, zakładając swoistą fikcję prawno - podatkową, w której (...) nabywa od autorsko uprawnionych ich prawa z "odsprzedaje" je użytkownikom."

Spółka podkreśla, iż organ podatkowy w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 3 sierpnia 2011 r. sam wskazał, że "Niemniej jednak, niejako na marginesie sprawy, należy zaznaczyć, że dla oceny prawidłowości zadanych pytań sygnalizowana przez Wnioskodawcę zmiana, która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r. nie miała decydującego znaczenia. Zmiana ta bowiem, w ocenie działającego w imieniu Ministra Finansów organu, miała jedynie charakter precyzujący z uwagi na obowiązujące brzmienie art. 30 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (...)".

Tym samym oznacza to, że dla opodatkowania podatkiem VAT Organizacji Zbiorowego Zarządzania wprowadzony nowelizacją ustawy o VAT art. 8 ust. 2a nie ma decydującego znaczenia, co przyjmuje sam organ podatkowy w wydanej przez siebie interpretacji indywidualnej. Instytucja refakturowania usług tzw. odsprzedaży usług, funkcjonowała w obrocie gospodarczym przed dniem 1 kwietnia 2011 r. choć regulacja ta wprost nie była uregulowana w ustawie o VAT. Z dniem 1 grudnia 2008 r. została wprowadzona regulacja dotycząca podstawy opodatkowania w art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, która odnosi się do refakturowania usług w postaci odsprzedaży usług. Przepis ten został wprowadzony w celu odróżnienia tych usług od podobnych do nich usług pośrednictwa.

Ponadto Spółka podnosi, że wydawanie odmiennych interpretacji w takich samych lub analogicznych stanach faktycznych prowadząc tym samym do zróżnicowania sytuacji prawnej podatnika w zależności od treści otrzymanej przez niego interpretacji podatkowej oznacza, że obowiązki podatkowe czy też prawo do odliczenia podatku są kształtowane nie przez ustawę, a przez interpretacje podatkowe. Narusza to nie tylko art. 87 i 217 Konstytucji RP, ale również art. 2 statuujący zasadę demokratycznego Państwa i prawa, która gwarantuje równość wobec prawa.

Zdaniem Spółki, powołując się przede wszystkim na zasadę neutralności podatku VAT i stabilności prawa podatkowego, działając w zaufaniu do organów podatkowych wydających interpretacje zgodnie z Ordynacją Podatkową, SPÓŁKA ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazywanego na fakturach VAT wystawionych przez różne OZZ, gdy dany OZZ zastosował się do wydanej mu indywidualnej interpretacji Ministerstwa Finansów do momentu jej zmiany przez organ podatkowy, zmiany stanu faktycznego lub prawnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy).

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powołany wyżej przepis wyklucza jednocześnie możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT).

Ustawodawca stworzył tym samym podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych (wskazanych powyżej, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych), oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, korzysta z różnych utworów, rozliczając się w związku z tym z odpowiednią organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Wobec powyższego Spółka ma zawarte umowy z Organizacjami Zbiorowego Zarządzania, które stanowią o płaceniu tzw. wynagrodzenia autorskiego z tytułu korzystania przez Spółkę z utworów. Spółka w uzupełnieniu dodała, iż przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy. W związku z otrzymywaniem faktur od niektórych OZZ, które w podstawę opodatkowania włączają całość otrzymywanych wynagrodzeń należnych twórcom/artystom wykonawcom, pobieranych w ramach swojej działalności, po stronie Spółki pojawia się wątpliwość w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego w kontekście art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Aby stwierdzić, czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przedmiotową transakcję, należy zbadać, czy nie zaistnieją przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT, a w szczególności czy ww. transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy nie będzie z tego podatku zwolniona.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy o podatku do towarów i usług (obowiązującego od dnia od dnia 1 grudnia 2008 r.), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy przewidziano zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT dla usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytułu załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę podatku i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Konfrontując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, w sytuacji, gdy mamy do czynienia z udzielaniem licencji, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie oraz mając na względzie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi działają w charakterze podatnika podatku od towarów i usług oraz na mocy art. 8 ust. 2a uznaje się je za pośredników działających na takiej zasadzie jakby to dany OZZ, udzielając licencji na prawa autorskie (pokrewne) znajdujące się w jego repertuarze, reprezentując przy tym twórców (lub artystów wykonawców), sam faktycznie wykonywał usługę samodzielnie we własnym imieniu, co oznacza, iż taka transakcja w całości podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%. Z powyższym wiąże się także obowiązek udokumentowania powyższej czynności (udzielenia licencji), w zamian za którą wypłacane jest wynagrodzenie - fakturą VAT wystawioną użytkownikom praw (nabywcom licencji), na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego, a także fakt, iż usługi polegające na udostępnianiu do wykorzystania utworów zgromadzonych w swoim "repertuarze" przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi działające na rzecz twórców/artystów wykonawców są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, należy stwierdzić, iż Spółce na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od OZZ, właściwie uznających za podstawę opodatkowania podatkiem VAT całość kwoty wynagrodzenia uiszczanej przez Wnioskodawcę, opodatkowanego przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 23%, w zakresie w jakim udzielone usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną Spółki.

Odnosząc się końcowo do powołanej przez Spółkę indywidualnej interpretacji Ministerstwa Finansów z dnia 5 lipca 2011 r. nr IPPP2/443-406/11-4/KG, należy zauważyć, iż interpretacje prawa podatkowego podlegają weryfikacji przez Ministra Finansów, o czym stanowi art. 14e § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 80, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Odnosząc się z kolei do treści przytoczonego w treści uzasadnienia wyroku WSA w Warszawie z dnia 9 września 2009 r. sygn. akt VIII SA/Wa 223/08 należy nadmienić, iż stan faktyczny jaki legł u podstaw wydanego orzeczenia był oceniany w świetle stanu prawnego w kształcie obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r., stąd też nie był brany pod uwagę zarówno art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, który wszedł do porządku prawnego dopiero z nowelizacją z dnia 1 kwietnia 2011 r., jak również art. 30 ust. 3 ustawy o VAT - obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r. Ponadto, WSA wyraźnie zaznaczył w uzasadnieniu, iż ww. norma art. 30 ust. 3 nie mogła być zastosowana przez organy podatkowe w sprawie wymiaru VAT, bowiem skarżona decyzja dotyczyła okresu za poszczególne miesiące 2005 r. W związku z powyższym powyższy wyrok nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż zapadł na tle odmiennego stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.