IPPP1-443-1364/09-2/IZ - Określenie stawki podatku VAT w przypadku dostawy mięsa wieprzowego do podmiotu zagranicznego, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2009 r. (data wpływu 23 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla transakcji dostawy towarów, które są przetwarzane na terytorium kraju - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla transakcji dostawy towarów, które są przetwarzane na terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, jest podmiotem z siedzibą na terytorium Danii, zarejestrowanym w Polsce dla potrzeb podatku VAT, w tym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. W ramach wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Polski, Spółka dokonuje m.in. sprzedaży mięsa wieprzowego do podmiotu zagranicznego - firmy X, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Następnie firma X dokonuje dostawy tego towaru na rzecz innego podmiotu zagranicznego - firmy Y, również będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Firma Y natomiast zleca podmiotowi krajowemu - firmie Z (jako podwykonawcy) wykonanie na towarze usługi polegającej na jego przetworzeniu.

W ramach opisanych powyżej transakcji transport towarów dokonywany jest na terytorium kraju bezpośrednio ze Spółki do działającej na zlecenie firmy Y firmy Z. Po przetworzeniu towaru przez firmę Z towar ten jest wywożony z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, w miejsce wskazane przez firmę Y, przy czym kwestia organizacji wywozu przetworzonego towaru z terytorium kraju pozostaje w takim przypadku poza gestią Spółki.

Powyżej opisany typ transakcji dostawy towaru na rzecz firmy X Spółka traktuje jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT), w odpowiedni sposób wykazuje kwoty obrotu z tego tytułu w składanych deklaracjach podatkowych dla potrzeb VAT oraz informacjach podsumowujących za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Spółka wskazuje, iż posiada stosowne dokumenty potwierdzające, że towary przekazywane firmie Z, która dokonuje przerobu towaru, mają zostać wywiezione z terytorium kraju po ich przetworzeniu. W praktyce dokumenty te mają najczęściej postać pisemnego oświadczenia firmy X - podmiotu dokonującego zakupu towarów od Spółki. Ponadto, Spółka otrzymuje należność za zrealizowaną dostawę na swój rachunek bankowy zasadniczo w terminie nieprzekraczającym 60 dni od dnia wydania przez Spółkę towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka zwraca się z zapytaniem, czy we wskazanym stanie faktycznym ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do transakcji dostawy towarów dokonywanych na rzecz firmy X...

Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do sprzedaży towarów dokonywanych na rzecz podmiotu X z uwagi na fakt, iż spełnione są wymogi przewidziane w § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 1336) pozwalające na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku.

W opinii Spółki w przedstawionym stanie faktycznym bez znaczenia pozostaje fakt, iż transakcja realizowana przez Spółkę stanowi tzw. dostawę łańcuchową o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT. Na poparcie swojego stanowiska Spółka przedstawia poniższe argumenty.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego powyżej:

Mając powyższe na względzie, Spółka stoi na stanowisku, iż spełnione są przez nią warunki uprawniające ją do zastosowania stawki VAT W wysokości 0%, o których mowa w § 10 rozporządzenia.

Zgodnie z jego brzmieniem obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przytoczony przepis dla zastosowania stawki VAT w wysokości 0% wymaga bowiem, aby podatnik dokonujący dostawy towarów:

Jak zatem wynika z zestawienia stanu faktycznego z warunkami określonymi w przepisach, w opinii Spółki warunki niezbędne do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% z tytułu realizacji przez Spółkę przedmiotowych dostaw zostały spełnione.

Dodatkowo, aby jednoznacznie rozstrzygnąć kwestie prawa Spółki do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% do transakcji opisanych w omawianym stanie faktycznym konieczne jest również przeanalizowanie, czy na kształt rozliczenia podatkowego Spółki wpływ ma fakt, że opisany typ transakcji stanowi tzw. dostawę łańcuchową, o której mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z treścią art. 22 ust. 2 ustawy o VAT:

"w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie. Jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie".

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o VAT dostawę towarów, która poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, zaś dostawę towarów, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym ograniczenia wynikające z zacytowanych przepisów (tzn. konieczność przyporządkowania transportu jedynie do jednej z transakcji) nie znajdą zastosowania. Należy bowiem wskazać, iż § 10 rozporządzenia ma charakter legi speciali w stosunku do przepisu art. 22 ust. 2 ustawy o VAT.

Nie ulega bowiem wątpliwości, iż zgodnie z treścią § 10 rozporządzenia w opisanym tam łańcuchu transakcji transport towarów musi przebiegać co najmniej w dwóch etapach (od pierwszego dostawcy do podmiotu świadczącego usługę i, po przetworzeniu, od podmiotu świadczącego usługę poza terytorium kraju) zaś w samej transakcji muszą brać udział co najmniej trzy podmioty; podatnik dokonujący dostawy, podatnik podatku od wartości dodanej nabywający towary oraz podmiot wykonujący usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Zastosowanie w takim wypadku przepisów art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, uniemożliwiałoby zastosowanie stawki 0% w określonych sytuacjach, jako że hipoteza zawarta w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT nie pokrywa się za szczególną hipotezą § 10 rozporządzenia, a zastosowanie do danej transakcji jednocześnie art. 22 ust. 2 ustawy o VAT i § 10 rozporządzenia prowadziłoby do sytuacji, w której zastosowanie stawki VAT w wysokości 0% nigdy nie byłoby możliwe u żadnego podatnika. Tak długo zatem, jak treść art. 22 ust. 2 ustawy o VAT stoi w sprzeczności z treścią § 10 rozporządzenia, uznać należy, iż przepis ustawy jako bardziej ogólny nie będzie miał zastosowania.

Mając na względzie powyższe Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do sprzedaży towarów dokonywanej na rzecz podmiotu X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Co do zasady, w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie umocowania zawartego w ust. 16 art. 41 ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

W § 10 ust. 1 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), wydanym na podstawie wspomnianego wyżej umocowania, wskazano, iż obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z zapisu ust. 2 powyższego przepisu wynika, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Strona - dokonuje dostawy towaru - mięsa wieprzowego do podmiotu zagranicznego - firmy X, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego, a następnie firma X dokonuje dostawy tego towaru na rzecz firmy Y, będącej również podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego. Firma Y natomiast zleca podmiotowi krajowemu - firmie Z (jako podwykonawcy) wykonanie na towarze usługi polegającej na jego przetworzeniu. W ramach opisanych powyżej transakcji transport towarów dokonywany jest na terytorium kraju bezpośrednio ze Spółki do działającej na zlecenie firmy Y firmy Z.

Jednocześnie Strona wskazała, iż wykazuje swoją sprzedaż na rzecz X jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i wykazuje ją w deklaracjach dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz w informacji podsumowującej w okresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej transakcji.

Ponadto ze złożonego wniosku wynika, że Spółka otrzymuje należność za zrealizowaną dostawę na swój rachunek bankowy zasadniczo w terminie nieprzekraczającym 60 dni od dnia wydania przez Spółkę towaru oraz posiada stosowne dokumenty potwierdzające, że towary przekazywane firmie Z, która dokonuje przerobu towaru, mają zostać wywiezione z terytorium kraju po ich przetworzeniu.

Z powyższego wynika zatem, iż Spółka spełnia wszystkie wymagania określone w powołanym wyżej § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. do opodatkowania przedmiotowej transakcji - dostawy na rzecz firmy X - stawką podatku w wysokości 0%, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Ponadto, wskazać należy, iż w ocenie tut. Organu powołany przez Stronę przepis art. 22 nie znajduje zastosowania w sprawie określenia stawki podatku dla przedmiotowej transakcji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.