IPPP1-443-1345/08-6/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. (data wpływu 14 lipca 2008 r.) - uzupełnionym w dniu 4 września 2008 r. oraz w dniu 7 października 2008 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku używanego oraz wpływu odliczeń podatku VAT związanego z remontem i konserwacją tego budynku na opodatkowanie tej transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży budynku używanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 1987 r. przyjął do użytkowania budynek po działalności gospodarczej. Od 1 października 2003 r. przedmiotowy budynek jest przez wnioskodawcę wynajmowany i z tego tytułu płaci on podatek VAT. Ponadto z pisma będącego uzupełnieniem do wniosku (data wpływu 4 września 2008 r.) wynika, że wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy budynek do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT od 1 października 2003 r. W piśmie tym wnioskodawca poinformował również, że nie ponosił wydatków na modernizację lub ulepszenie tego budynku w trakcie jego użytkowania, naprawił jedynie zniszczony dach.

Wątpliwości wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania ewentualnej przyszłej sprzedaży tego budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem wnioskodawcy, przy sprzedaży tego budynku podatek VAT nie powinien być płacony i transakcja ta jest zwolniona z opodatkowania tym podatkiem. Wnioskodawca uważa również, że odliczenia podatku VAT na środki do remontu i konserwacji nie mają wpływu na powyższą transakcję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towaru zawarta została w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tą definicją za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W przypadku używanych budynków, budowli lub ich części ustawodawca określił dodatkowe zastrzeżenie warunkujące prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Jak wynika z powyższego, budynek jest towarem w rozumieniu ustawy o VAT, zaś jego dostawa po spełnieniu przesłanek przewidzianych w ww. przepisach może zostać zwolniona z opodatkowania. Analiza wskazanych powyżej regulacji prawnych art. 43 ust. 2 pkt 1 i art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzi do wniosku, iż w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części posiadających status "towaru używanego", podatnik ma prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT, gdy nie zostały spełnione łącznie przesłanki wykluczające zwolnienie, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż od końca roku, w którym zakończono budowę obiektu, minęło więcej niż 5 lat, a wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku, gdyż budynek został przyjęty do użytkowania w 1987 r., kiedy podatek od towarów i usług na terenie kraju nie występował. W związku z tym spełniony został warunek uznania powyższego budynku za towar używany w świetle art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku wnioskodawca wskazał również, iż w trakcie użytkowania budynku nie poniesiono nakładów na modernizację (ulepszenie) obiektu.

Na podstawie zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku i jego uzupełnień oraz powyższych przepisów należy stwierdzić, że w badanej sytuacji spełnione zostały warunki do zwolnienia sprzedaży przedmiotowego budynku z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Od końca budowy tego obiektu minęło więcej niż 5 lat, a wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu. Budynek ten jest zatem towarem używanym, o którym mowa w art. 43 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, którego dostawa korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W kwestii odliczeń podatku VAT na środki do remontu i konserwacji budynku należy stwierdzić, iż w badanym zdarzeniu przyszłym nie mają one wpływu na opodatkowanie jego sprzedaży. Cytowany bowiem wyżej art. 43 ust. 6 ustawy ogranicza stosowanie omawianego zwolnienia w przypadku, gdy podatnik dokonujący dostawy budynku, przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania ponosił wydatki na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej budynku i jednocześnie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz użytkował budynek w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast z wniosku oraz jego uzupełnień wynika, że wnioskodawca takich wydatków nie ponosił, naprawił jedynie zniszczony dach. Poza tym w dniu 1 października 2008 r. minął 5-letni okres wykorzystywania budynku do wykonywania przez wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT zatem art. 43 ust. 6 ustawy nie ma w jego sprawie zastosowania.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowego budynku będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock