IPPP1/443-1343/13-2/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej Nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: "Wnioskodawca", "Kupujący") jest spółką kapitałową prawa polskiego i polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca planuje nabyć centrum handlowe (dalej: "Nieruchomość") od W. Sp. z o.o. (dalej: "Sprzedający"). Transakcja będzie miała miejsce po 1 stycznia 2014 r.

W ramach planowanej transakcji zakupu Nieruchomości na Kupującego zostaną przeniesione:

* prawo własności gruntu na którym znajduje się Nieruchomość,

* prawo własności Nieruchomości oraz inne środki trwałe związane z Nieruchomością (np. urządzenia techniczne),

* nakłady inwestycyjne (środki trwałe w budowie) związane z Nieruchomością,

* logo, znaki towarowe i nazwa handlowa używana w związku z Nieruchomością,

* z mocy prawa - również prawa i obowiązki z umów najmu Nieruchomości, których stroną jest Sprzedający (w tym w szczególności związane z nimi gwarancje bankowe lub kaucje),

* prawa z zabezpieczeń dostarczonych przez najemców na podstawie umów najmu Nieruchomości,

* dokumentacja związana z Nieruchomością i jej wynajmem, tj. w szczególności dokumenty prawne dotyczące Nieruchomości, umowy najmu, oryginały decyzji administracyjnych, dokumentacja techniczna oraz projektowa i powykonawcza budynku (w szczególności projekty budowlane z majątkowymi prawami autorskimi do nich), wybrane należności od najemców,

* prawa z gwarancji jakości i rękojmi udzielonych przez wykonawców robót budowlanych i praw z zabezpieczeń dostarczonych przez takich wykonawców (o ile takie będą),

* prawa z wybranych umów ściśle związanych z Nieruchomością i jej planowaną rozbudową/przebudową np. umowa lub umowy zawarte z A. sp. z o.o. będącej właścicielem nieruchomości sąsiadującej z Nieruchomością, umowa/umowy najmu dotyczące powierzchni mających powstać w wyniku planowanej rozbudowy Nieruchomości.

W ramach planowanej transakcji nabycia Nieruchomości, Sprzedający udzieli również zgody na przeniesienie na Kupującego wybranych decyzji administracyjnych związanych z planowaną rozbudową/przebudową Nieruchomości. Ponadto, możliwe jest, że po transakcji dojdzie do rozliczenia pomiędzy Sprzedającym i Kupującym zaliczek na poczet opłat eksploatacyjnych, które zostały wpłacone przez najemców w roku, w którym dojdzie do transakcji sprzedaży Nieruchomości.

Przedmiotowe elementy nie są wyodrębnione pod względem organizacyjnym oraz finansowym w przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Natomiast, z planowanej transakcji zakupu Nieruchomości zostaną wyłączone przez Sprzedającego:

* zobowiązania z tytułu obligacji wyemitowanych przez Sprzedającego w celu finansowania bieżącej działalności operacyjnej Nieruchomości,

* część środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych,

* wybrane środki trwałe,

* wybrane należności od najemców,

* umowy z pracownikami, ponieważ Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników a wszelkie czynności związane z zarządzaniem i administracją Nieruchomości, jak również bieżącą obsługą finansowo-księgową są wykonywane na rzecz Sprzedającego przez podmioty trzecie na podstawie stosownych umów gospodarczych,

* wybrane umowy dotyczące Sprzedającego lub Nieruchomości, w szczególności umowy w zakresie obsługi finansowo-księgowej, podstawowe umowy gospodarcze związane z bieżącym prowadzeniem centrum handlowego, tj. przede wszystkim umowa o zarządzanie Nieruchomością - umożliwiająca prawidłowe funkcjonowanie centrum handlowego, umowy serwisowe m.in. w zakresie obsługi technicznej, umowy dotyczące dostawy mediów, umowy rachunków bankowych. W związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości, niektóre obowiązujące umowy gospodarcze zostaną rozwiązane przez Sprzedającego,

* księgi rachunkowe, rejestry i inna dokumentacja Sprzedającego; po dokonaniu transakcji sprzedaży księgowość w zakresie działalności Nieruchomości będzie prowadzona przez Kupującego,

* tajemnice przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Zarówno Kupujący jak i Sprzedający są lub na dzień transakcji będą zarejestrowani dla celów VAT jako podatnicy VAT czynni. Przed dokonaniem przedmiotowej transakcji, Sprzedający planuje przekształcenie formy prawnej ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową. Zmiana formy prawnej pozostanie jednak bez wpływu na status Sprzedającego jako podatnika VAT i nie będzie miała wpływu na kwestię będącą przedmiotem niniejszego wniosku.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że w sytuacji, gdy do zbycia całości bądź części budynków i budowli wchodzących w skład Nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, strony planują zrezygnować z tego zwolnienia (poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia) i wybrać opodatkowanie VAT tych części budynków i budowli, na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT.

Natomiast kwestia czy i w jakim zakresie w odniesieniu do planowanej transakcji nabycia Nieruchomości znajdzie zastosowanie obligatoryjne zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Nabyta nieruchomość, będzie wykorzystywana przez Kupującego w działalności opodatkowanej polegającej na wynajmie powierzchni Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku numerem 1:

Czy dla celów przepisów Ustawy o VAT, w opisanym zdarzeniu przyszłym zbycie Nieruchomości (w zakresie w jakim w stosunku do przedmiotu nabycia nie znajdzie zastosowanie obligatoryjne zwolnienie z VAT) będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 Ustawy o VAT i nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nabycie Nieruchomości (w zakresie w jakim w stosunku do przedmiotu nabycia nie znajdzie zastosowanie obligatoryjne zwolnienie z VAT) będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 Ustawy o VAT i nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nabycie Nieruchomości (w zakresie w jakim w stosunku do przedmiotu nabycia nie znajdzie zastosowanie obligatoryjne zwolnienie z VAT) będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 Ustawy o VAT i nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

W celu rozstrzygnięcia czy transakcja zakupu Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu VAT, konieczne jest ustalenie, czy wspomniana transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT oraz czy wyłączenie z opodatkowania VAT, wskazane w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W ramach przedmiotowej transakcji Sprzedający otrzyma wynagrodzenie, w związku z tym transakcja ta będzie mieściła się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT - przedsiębiorstwo oraz jego zorganizowana część - ma kluczowe znaczenie, gdyż podleganie planowanej transakcji opodatkowaniu VAT, lub nie, ma istotny wpływ na ustalenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z tą transakcją.

W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy interpretacja terminów użytych w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT powinna być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Stąd - zdaniem Wnioskodawcy - organ wydający interpretację jest uprawniony do dokonania wykładni terminów "przedsiębiorstwo" i "zorganizowana część przedsiębiorstwa", użytych w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT i tym samym, do dokonania klasyfikacji przedmiotu planowanej transakcji (tekst jedn.: oceny czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego transakcja zakupu będzie dotyczyła zbycia przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy też indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części).

Powyższe twierdzenie znajduje swoje uzasadnienie w interpretacjach art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, dokonywanych przez sądy administracyjne, zgodnie z którymi pojęcie przepisów prawa podatkowego, objętych zakresem przedmiotowym interpretacji indywidualnych, należy interpretować szeroko.

Przykładowo, jak wynika z treści wyroku WSA w Krakowie z dnia 9 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SN/Kr 1691/11), treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć w ten sposób, że wnioskodawca ma uprawnienie do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej. Podobne stwierdzenie znajduje się w wyroku NSA z dnia 9 października 2008 r. (sygn. akt I FSK 1239/07).

Co więcej, kwestia kompetencji Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do dokonywania wykładni przepisu art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej "k.c."), niejednokrotnie była przedmiotem rozstrzygnięć polskich sądów administracyjnych (w tym, w stanach faktycznych analogicznych do zdarzenia przyszłego objętego niniejszym wnioskiem). W rezultacie, na przykład, NSA w wyroku z dnia 6 stycznia 2010 (sygn. akt I FSK 1216/09), uznał że jeżeli u podstaw stanowiska wnioskodawcy legła kwestia wymagająca zajęcia stanowiska organu na płaszczyźnie prawno-podatkowej, Minister Finansów jest zobowiązany do zajęcia stanowiska i podania argumentacji w sprawie klasyfikacji przedmiotu transakcji. Ponadto, NSA podzielił pogląd wyrażony w wyroku WSA w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1737/07) i wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 197/09), zgodnie z którym obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji nie można zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Jak wskazał Sąd, przez prawo podatkowe w kontekście wymogów dotyczących wydawania jego indywidualnych interpretacji - należy rozumieć ogół przepisów regulujących zasady powstawania, ustalania oraz wygasania zobowiązań podatkowych oraz obowiązki podatników, płatników i inkasentów poszczególnych podatków. Podobne stwierdzenia znajdują się w następujących wyrokach: wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2009 r., (sygn. akt I SA/Bd 197/09), wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2009 r: (sygn. akt I SA/Gl 1044/08) oraz wyrok NSA z dnia 4 listopada 2011 r. (sygn. akt II FSK 1019/09).

Podobnie, WSA w Kielcach, w wyroku z dnia 29 stycznia 2009 r. (syn. akt I SA/Ke 465/08), uznał że w kontekście stosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, art. 55 (1) k.c. jest przepisem prawa podatkowego.

W konsekwencji, Sąd nie zgodził się z oceną organu, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska wnioskodawcy w zakresie klasyfikacji przedmiotu transakcji.

Jak już wyżej wskazano Ustawa o VAT w art. 6 pkt 1 stanowi, iż przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Termin przedsiębiorstwo nie został jednak zdefiniowany w tej ustawie.

Ustalając znaczenie tego pojęcia należy więc odnieść się do przepisu art. 55 (1) k.c., zgodnie z którym przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny prawa cywilnego, nie wszystkie składniki materialne i niematerialne przedsiębiorstwa wymienione w art. 55 (1) k.c. są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie składniki muszą być przedmiotem transakcji, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne w danej sprawie. Takie stanowisko zaaprobowane zostało również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe. Jak zauważono w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15 grudnia 2006 r. wydanym przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście (sygn. 1435/DP/1423-50/06/MP), wydaje się, że najbardziej miarodajnym kryterium jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Swoboda jednak w wyłączeniu poszczególnych składników jest ograniczona, tzn., zbyte powinny zostać co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo". Podobne stanowisko zajęto w wyroku Sądu Najwyższego, Izba Cywilna z dnia 17 października 2000 r., sygn. I CKN 850/98. Teza ta potwierdzona została także w wyroku Sądu Najwyższego, Izba Cywilna z dnia 8 kwietnia 2003 r. (sygn. IV CKN 51/2001).

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Dlatego też, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie ona obejmować istotnych składników majątku Sprzedającego wskazanych w art. 55 (1) k.c.

Ustawa o VAT z kolei zawiera własną definicję pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem na gruncie Ustawy o VAT mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W rezultacie, zorganizowana część przedsiębiorstwa to przede wszystkim zespół składników materialnych i niematerialnych. Jak wskazał, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji z dnia 30 października 2012 r., sygn. ITPP2/443-966/12/AK, "Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym".

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa (podobnie jak w przypadku przedsiębiorstwa) tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego, które jednakże są pod względem organizacyjnym i finansowym wyodrębnione w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa.

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę, że składniki będące przedmiotem zbycia, nie są autonomicznie wyodrębnione pod względem organizacyjnym i finansowym w przedsiębiorstwie Sprzedającego. Stąd też, mając na uwadze powyższe definicje, nie można mówić, że stanowić mogą zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego dla celów podatkowych.

Z perspektywy przedsiębiorstwa Sprzedającego, przedmiotem zbycia będą tylko niektóre składniki należące do majątku tego przedsiębiorstwa, tj. Nieruchomość oraz wybrane elementy nierozerwalnie z nią związane.

Już sam fakt, że z transakcji sprzedaży zostaną wyłączone zobowiązania z tytułu obligacji wyemitowanych przez Sprzedającego w celu finansowania bieżącej działalności Nieruchomości, oznacza, że przedmiotowa transakcja nie będzie skutkować nabyciem przedsiębiorstwa czy też zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie bowiem zobowiązań z tytułu obligacji z elementów transakcji sprzedaży, spowoduje, że będący przedmiotem zbycia zespół składników majątkowych nie będzie posiadał potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego, a tym samym pozbawiony będzie cech przedsiębiorstwa. Zobowiązania obok prawa własności składników majątku czy też należności stanowią jeden z najważniejszych elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa i są nierozerwalnie z nim związane. Wyłączenie ich zatem powoduje, że nie można mówić o innych pozostających składnikach majątkowych jak o przedsiębiorstwie lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe.

I tak, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. ITPP2/443-1174/12/PS, stwierdził, że "Na nabywcę winny przejść wszystkie zobowiązania związane z tą częścią przedsiębiorstwa, gdyż stanowią one jego składniki. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ww. ustawy, ma więc miejsce tylko w przypadku na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane. (...) Wyodrębniona część przedsiębiorstwa pozbawiona tych zobowiązań utraci tym samym status zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług - powyższe nie dotyczy kwestii przenoszenia zobowiązań, które nie mogą być przenoszone z mocy prawa".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji wydanej 2 sierpnia 2011 r., sygn. ITPP2/443-774/11/EK wskazał, że "Skoro bowiem z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem dostawy będą poszczególne składniki majątkowe, należy przyjąć, iż nie będzie to dostawa przedsiębiorstwa. Jednocześnie z uwagi na fakt iż nie obejmie istotnych elementów, tj. należności i zobowiązań Spółki i praw wynikających z umów najmu lokalu nie będzie zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa."

W przedmiotowej sprawie szereg elementów przedsiębiorstwa Sprzedającego zostanie wyłączone z rozważanej transakcji zbycia Nieruchomości przez Sprzedającego do Wnioskodawcy, tj.:

* zobowiązania z tytułu obligacji wyemitowanych przez Sprzedającego w celu finansowania bieżącej działalności operacyjnej Nieruchomości,

* część środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych,

* wybrane środki trwałe,

* wybrane należności od najemców,

* umowy z pracownikami, ponieważ Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników a wszelkie czynności związane z zarządzaniem i administracją Nieruchomości, jak również bieżącą obsługą finansowo-księgową są wykonywane na rzecz Sprzedającego przez podmioty trzecie na podstawie stosownych umów gospodarczych,

* wybrane umowy dotyczące Sprzedającego lub Nieruchomości, w szczególności umowy w zakresie obsługi finansowo-księgowej, podstawowe umowy gospodarcze związane z bieżącym prowadzeniem centrum handlowego, tj. przede wszystkim umowa o zarządzanie Nieruchomością - umożliwiająca prawidłowe funkcjonowanie centrum handlowego, umowy serwisowe m.in. w zakresie obsługi technicznej, umowy dotycząca dostawy mediów, umowy rachunków bankowych. W związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości, niektóre obowiązujące umowy gospodarcze zostaną rozwiązane przez Sprzedającego,

* księgi rachunkowe, rejestry i inna dokumentacja Sprzedającego; po dokonaniu transakcji sprzedaży księgowość w zakresie działalności Nieruchomości będzie prowadzona przez Kupującego,

* tajemnice przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż będące przedmiotem nabycia prawa do Nieruchomości wraz z wybranymi składnikami majątkowymi, nie będą posiadały potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego, a tym samym pozbawione będą cech przedsiębiorstwa czy też zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taki pogląd w zbliżonych stanach faktycznych został potwierdzony m.in. w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 20 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPP1/443-422/13-2/AW) w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, wskazał, że "dla uznania majątku za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy, wyłącza od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych, uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. (...) stwierdzić należy, iż opisana we wniosku transakcja polegająca na zbyciu przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomości I oraz Nieruchomości II nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa. Ponadto, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż zbywane przez Sprzedającego Nieruchomość I oraz Nieruchomość II - jak wskazał Zainteresowany - nie są wyodrębnione organizacyjnie i finansowo z przedsiębiorstwa Sprzedającego, to pozbawia zbywane składniki cech zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie można bowiem uznać, iż dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwa".

* interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn. IPPP1/443-1109/12-2/EK) w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, który wskazywał, że: część składników majątkowych wskazanych jako niezbędne z punktu widzenia definicji przedsiębiorstwa nie zostanie przeniesiona na Wnioskodawcę. Ponadto, nie jest możliwe zidentyfikowanie zorganizowanego zbioru składników materialnych i niematerialnych służących prowadzonej działalności, ponieważ przedmiotem transakcji będzie tylko Nieruchomość, której bez dodatkowych elementów niezbędnych dla prowadzenia działalności gospodarczej (np. umów z dostawcami mediów, umowy z zarządcą nieruchomości) nie sposób nadać przymiotu "zorganizowania". W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa".

* w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2012 r. (sygn. IPPP2/443-923/12-2/BH) wydanej przez wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, została potwierdzona prawidłowość stanowiska podatnika, że "w przypadku planowanej transakcji nie można mówić o zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem nabycia będzie jedynie Nieruchomość wraz z umowami najmu i zabezpieczeniami oraz wyżej wymienionymi prawami i obowiązkami, które ściśle wiążą się z Nieruchomością, takie jak np.: gwarancje i inne zabezpieczenia budowlane, dokumentacja związana z Nieruchomością. Elementy te są oczywistym uzupełnieniem Nieruchomości nie prowadzącym jednak do wykreowania zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (...) Ponadto, nie jest możliwe zidentyfikowanie zorganizowanego zbioru składników materialnych i niematerialnych służących prowadzonej działalności, ponieważ przedmiotem transakcji będzie tylko Nieruchomość, której bez dodatkowych elementów niezbędnych dla prowadzenia działalności gospodarczej (np. umów z dostawcami mediów, umowy z zarządcą nieruchomości) nie sposób nadać przymiotu "zorganizowania". W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa. (...) przedmiotem planowanej umowy sprzedaży dla celów ustawy o VAT będą składniki majątkowe nie stanowiące przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

* interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2012 r. (sygn. IPPP2/443-284/12-3/RR) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko podatnika, że "Nabywany przez Spółkę Przedmiot Transakcji nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ nie spełni wymogów wyodrębnienia w sensie organizacyjnym i finansowym, a zarazem nie będzie miał zdolności działania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. W szczególności, do Przedmiotu Transakcji nie jest przypisany, ani nie jest wraz z nim przenoszony, zespół ludzi podejmujących decyzje o charakterze gospodarczym. W konsekwencji, brak jest odpowiedniego zaplecza dla funkcjonowania Przedmiotu Transakcji jako odrębnego i samodzielnego źródła przychodów i centrum kosztów, prowadzącego celowe działania z myślą o generowaniu zysku w zaplanowany, zorganizowany i efektywny sposób, przy uwzględnieniu uwarunkowań ekonomicznych i rynkowych. Ze względu na jego charakter oraz zakres przedmiotowy, Przedmiotu Transakcji nie można także uznać za całe przedsiębiorstwo Sprzedającego. Co więcej, należy wskazać, że uznanie, iż Sprzedający zbywa całe swoje przedsiębiorstwo, oznaczałoby w istocie, że w ten sposób kończy swoją działalność "przekazując" jej prowadzenie innemu podmiotowi - Spółce. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie jest to oczywiście wniosek słuszny - zarówno określone aktywa materialne, jak i niematerialne, w tym nazwa przedsiębiorstwa Sprzedającego, jego księgi, know-how i doświadczenie związane z jego prowadzeniem, jak również wszelkie zobowiązania dotyczące przedsiębiorstwa Sprzedającego pozostaną w spółce Sprzedającego".

* interpretacji indywidualnej z dnia 22 marca 2012 r. (sygn. ITPP2/443-49/12/MD) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której za prawidłowe zostało uznane, że Centrum Handlowe nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale swoisty "produkt" działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, potwierdza również fakt, że Wnioskodawca nie przeniósł na Kupującego należności związanych z funkcjonowaniem Centrum Handlowego (należności z tytułu umów najmu powierzchni w Centrum Handlowym), jak również zobowiązań (zobowiązania finansowe dotyczące Centrum Handlowego pozostały u Wnioskodawcy). Na Kupującego nie zostały również przeniesione niektóre umowy związane z prowadzeniem Centrum Handlowego (np. umowy na dostawę mediów - Kupujący zobowiązany będzie zawrzeć takie umowy we własnym zakresie z wybranymi przez siebie dostawcami i na warunkach wynegocjowanych przez Kupującego)".

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa, jest również poparte interpretacją przepisów prawa, dokonaną przez Ministra Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską - Odpowiedź Ministra Finansów na zapytanie poselskie nr 1778 z dnia 13 czerwca 2003 r. Odpowiedź udzielona przez Ministra Finansów dotyczy treści art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże w przekonaniu Wnioskodawcy konkluzja zawarta w tej odpowiedzi może mieć również zastosowanie w rozpatrywanym przypadku (która - co należy zaznaczyć - była niejednokrotnie przytaczana przez organy podatkowe).

Na podstawie konkluzji zawartej w odpowiedzi, można wywnioskować, iż za sprzedaż przedsiębiorstwa nie można uznać sprzedaży samego budynku, nawet wówczas, gdy jest on przeznaczony pod wynajem. Przedsiębiorstwem bowiem może być budynek wraz ze wszystkimi wierzytelnościami i zobowiązaniami, zawartymi umowami najmu, zarządzania, dostawy mediów i innymi umowami związanymi z tym budynkiem i działalnością polegającą na wynajmie.

Tymczasem - jak zaznaczono w stanie faktycznym - w analizowanym przypadku przedmiotowej transakcji nie będzie towarzyszył transfer zobowiązań Sprzedawcy oraz co do zasady jego wierzytelności (przy czym Sprzedawca nie wyklucza że pewne wierzytelności będą przekazane Kupującemu). Z transakcji zostaną wyłączone również określone umowy zawarte przez Sprzedającego, w tym w szczególności umowa o zarządzanie Nieruchomością.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej powyżej, nie dojdzie do zakupu przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji transakcja wskazana w opisie zdarzenia przyszłego nie będzie stanowiła nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, o których mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, a w rezultacie na podstawie tego przepisu nie będzie wyłączona z opodatkowania VAT. Tym samym, nabycie Nieruchomości podlegać będzie przepisom art. 5 Ustawy o VAT a w rezultacie przedmiotowy zakup będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku, gdy do zbycia całości bądź części budynków i budowli wchodzących w skład Nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, strony planują zrezygnować ze zwolnienia (poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia) i wybrać opodatkowanie VAT, na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT tych części budynków i budowli.

Natomiast kwestia czy w jakim zakresie w odniesieniu do planowanej transakcji nabycia Nieruchomości znajdzie zastosowanie obligatoryjne zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT, nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług w części dotyczącej opodatkowania nabywanej Nieruchomości, w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.