IPPP1/443-1308/13-3/ISZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi hotel i świadczy związane z tym usługi w branży hotelarskiej. W swojej ofercie, poza usługami noclegowymi i cateringowymi, Spółka posiada tzw. usługi konferencyjne. Usługa konferencyjna polega na kompleksowym przygotowaniu i obsłudze konferencji / szkoleń itp. organizowanych przez klientów. Na usługę tę (tzw. pakiet konferencyjny) składa się w szczególności:

* udostępnienie i przygotowanie sal konferencyjnych (dostosowanych liczbą miejsc i rozmiarem do liczby uczestników i charakteru wydarzenia),

* zapewnienie niezbędnego sprzętu (laptopy, rzutniki, ekrany, nagłośnienie),

* zorganizowanie przyjęcia uczestników (recepcja, identyfikatory),

* wyposażenie ich w materiały piśmiennicze,

* zapewnienie cateringu (napoje w sali konferencyjnej, przerwy kawowe, a w przypadku szkoleń całodniowych - posiłki w restauracji hotelowej).

W przypadku konferencji kilkudniowych Spółka oferuje w pakiecie również nocleg dla prelegentów i uczestników. We wszystkich przypadkach uczestnicy mogą również korzystać z hotelowego parkingu oraz ogólnodostępnych w hotelu udogodnień (np. WIFI). Powyższy katalog świadczeń sklarowych może być rozszerzony na specjalne życzenie klienta (np. o organizacje występów artystycznych).

Spółka nie określa programu merytorycznego spotkania, nie zatrudnia prelegentów, nie przygotowuje materiałów dydaktycznych. Kwestie te leżą w gestii klienta Spółki.

Umowy podpisywane z klientami dotyczą całego pakietu konferencyjnego, tzn. całościowej organizacji konferencji, jako wydarzenia, niezależnie od tego czy jest to wydarzenie jedno czy kilkudniowe. Wynika to z faktu, iż klienci Spółki zainteresowani są nabyciem świadczenia kompleksowego polegającego na zorganizowaniu zaplecza lokalowego, technicznego oraz gastronomicznego, które umożliwiłoby przeprowadzenie konferencji. Cena pakietu ustalana jest zazwyczaj indywidualnie dla klienta i kalkulowana jest zawsze dla całości świadczenia, jako usługi kompleksowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym jest on uprawniony do wystawienia faktury za jedną, całościową usługę pakiet konferencyjny z jedną stawką 23% VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona przez niego usługa określana jako pakiet konferencyjny stanowi jedno świadczenie kompleksowe i w związku z tym powinna być wykazywana na fakturze jako jedna pozycja, opodatkowana podstawową stawką VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, a obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Z kolei na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT podstawowa stawka podatku wynosi 23% podstawy opodatkowania.

§ 5 ust. 1 pkt 7 i 12 Rozporządzenia o fakturach stawia wymóg, aby na fakturze podana była nazwa towaru lub usługi oraz stawka podatku. W związku z powyższym, w celu prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, stawki podatku oraz prawidłowego wystawienia faktury, konieczne jest w pierwszej kolejności prawidłowe określenie przedmiotu świadczenia. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę - świadczenie kompleksowe, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Koncepcja świadczenia kompleksowego została wypracowana przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TS UE). W szczególności, w wyroku w sprawie C-149/94 Card Protection Plan Ltd, TS UE uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV. Jest tak również wówczas, gdy jedno lub kilka świadczeń stanowi świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenie lub świadczenia stanowią świadczenie lub świadczenia dodatkowe, które są traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego (tak m.in. TSUE w wyrokach w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse i w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-507/54 Bog i in.).

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą świadczenie podstawowe i kilka świadczeń pomocniczych. W przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd TS UE wskazał, że ocena kompleksowości świadczenia powinna być dokonywana z perspektywy nabywcy. Jeśli dla nabywcy celem gospodarczym jest nabycie konkretnej usługi, to fakt, że dla jej prawidłowego wykonania konieczne jest wykonanie jeszcze innych, pomocniczych usług lub dostaw towarów, nie powinien mieć wpływu na kwalifikację świadczenia.

W przedstawionym stanie faktycznym usługą, która ma podstawowe znaczenie dla nabywcy jest organizacja konferencji jako wydarzenia - wynajem sal z odpowiednim sprzętem technicznym będzie tu więc świadczeniem głównym. Świadczeniami pomocniczymi, służącymi prawidłowemu wykonaniu tej usługi są natomiast inne świadczenia, takie jak catering czy zakwaterowanie dla uczestników konferencji. Z ekonomicznego punktu widzenia nieuzasadnione byłoby zatem wyodrębnianie poszczególnych elementów świadczenia i traktowanie ich jako odrębnych usług. Wyodrębnienie takie miałoby bowiem charakter sztuczny w świetle celu, w jakim nabywca dokonuje zakupu pakietu.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że wystawiając fakturę za pakiet konferencyjny powinna umieścić na niej jedną kompleksową usługę, opodatkowaną stawką właściwą dla świadczenia głównego, tj. stawką 23% VAT. Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają interpretacje wydawane w analogicznych do przedstawionego w niniejszym wniosku stanach faktycznych (np. interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 kwietnia 2010 r., sygn. IPPP1/443-167/10-2/AP, z 10 października 2012 r., sygn. IPPP1/443-795/12-2/IGo i z 14 listopada 2012 r. sygn. IPPP2/443-1095/12-2/KOM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 listopada 2012 r., sygn. ITPP1/443-1083/12/AT).

Mając na uwadze treść zaprezentowanego uzasadnienia stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Spółka wnosi o potwierdzenie tej prawidłowości w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylono przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i dodano art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy, faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Sprzedawca jest zobowiązany na fakturze opisać każdy towar lub usługę, podać ich nazwę, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na fakturze nazwa towaru lub usługi winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru lub usługi, a nie określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru lub usługi, tak aby do każdego towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem i usługą, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi hotel i świadczy związane z tym usługi w branży hotelarskiej. W swojej ofercie, poza usługami noclegowymi i cateringowymi, Spółka posiada tzw. usługi konferencyjne. Usługa konferencyjna polega na kompleksowym przygotowaniu i obsłudze konferencji / szkoleń itp. organizowanych przez klientów.

Na usługę tę (tzw. pakiet konferencyjny) składa się w szczególności:

* udostępnienie i przygotowanie sal konferencyjnych (dostosowanych liczbą miejsc i rozmiarem do liczby uczestników i charakteru wydarzenia),

* zapewnienie niezbędnego sprzętu (laptopy, rzutniki, ekrany, nagłośnienie),

* zorganizowanie przyjęcia uczestników (recepcja, identyfikatory),

* wyposażenie ich w materiały piśmiennicze,

* zapewnienie cateringu (napoje w sali konferencyjnej, przerwy kawowe, a w przypadku szkoleń całodniowych - posiłki w restauracji hotelowej).

W przypadku konferencji kilkudniowych Spółka oferuje w pakiecie również nocleg dla prelegentów i uczestników. We wszystkich przypadkach uczestnicy mogą również korzystać z hotelowego parkingu oraz ogólnodostępnych w hotelu udogodnień (np. WIFI). Powyższy katalog świadczeń sklarowych może być rozszerzony na specjalne życzenie klienta (np. o organizacje występów artystycznych).

Spółka nie określa programu merytorycznego spotkania, nie zatrudnia prelegentów, nie przygotowuje materiałów dydaktycznych. Kwestie te leżą w gestii klienta Spółki.

Umowy podpisywane z klientami dotyczą całego pakietu konferencyjnego, tzn. całościowej organizacji konferencji, jako wydarzenia, niezależnie od tego czy jest to wydarzenie jedno czy kilkudniowe, gdyż klienci Spółki zainteresowani są nabyciem świadczenia kompleksowego polegającego na zorganizowaniu zaplecza lokalowego, technicznego oraz gastronomicznego, które umożliwiłoby przeprowadzenie konferencji. Cena pakietu ustalana jest zazwyczaj indywidualnie dla klienta i kalkulowana jest zawsze dla całości świadczenia, jako usługi kompleksowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy wskazane usługi wchodzące w skład "Pakietu konferencyjnego" Wnioskodawca może uznać za usługę kompleksową i opodatkować stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Należy wskazać, że zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Z wniosku wynika, że usługą zasadniczą w świadczeniu kompleksowej usługi nazwanej "pakietem konferencyjnym" jest usługa polegająca na kompleksowym przygotowaniu i obsłudze konferencji / szkoleń, w skład której wchodzi: udostępnienie i przygotowanie sal konferencyjnych (dostosowanych liczbą miejsc i rozmiarem do liczby uczestników i charakteru wydarzenia) wraz z zapewnieniem niezbędnego sprzętu (laptopy, rzutniki, ekrany, nagłośnienie), zorganizowanie przyjęcia uczestników (recepcja, identyfikatory) i wyposażenie ich w materiały piśmiennicze, wreszcie zapewnienie cateringu (napoje w sali konferencyjnej, przerwy kawowe, a w przypadku szkoleń całodniowych - posiłki w restauracji hotelowej).

Pozostałe usługi: noclegowe, parkingowe, gastronomiczne, artystyczne stanowią usługi pomocnicze, które nie są celem w samym sobie dla klientów Wnioskodawcy, lecz są środkiem do pełnego zrealizowania usługi podstawowej.

Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie można mówić o jednym świadczeniu głównym - organizacji konferencji lub szkolenia (wynajmie sali konferencyjnej wraz z urządzeniami multimedialnymi, itp.), na które składają się ponadto inne świadczenia pomocnicze, w tym usługi noclegowe, gastronomiczne, wystąpienia artystyczne.

Świadczenia pomocnicze (usługi noclegowe, gastronomiczne, wystąpienia artystyczne) nie są celem samym w sobie dla klientów Wnioskodawcy, lecz są środkiem do pełnego zrealizowania usługi podstawowej organizacji szkolenia lub konferencji. Pojedyncza usługa traktowana jest jak element usługi zasadniczej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Podział na usługi zasadnicze i pomocnicze ma znaczenie z punktu widzenia zastosowania właściwej stawki VAT. Usługa zasadnicza i pomocnicza opodatkowane są taką samą stawką podatku. Bez usługi podstawowej - usługi organizacji konferencji lub szkolenia - świadczenie usług pomocniczych dla uczestników konferencji lub szkolenia utraciłoby swój sens. Zatem stwierdzić należy, że w przypadku umów organizacji konferencji lub szkolenia przedmiotem świadczenia na rzecz klientów jest usługa główna, tj. organizacja konferencji lub szkolenia, a usługi dodatkowe stanowią elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za usługę organizacji konferencji lub szkolenia, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia klienta Wnioskodawcy, dopełniają świadczenie zasadnicze i nie należy ich sztucznie oddzielać od tego świadczenia.

Z punktu widzenia usługobiorcy istotny jest zakup usługi organizacji konferencji lub szkolenia wraz z usługami noclegowymi, gastronomicznymi, występami artystycznymi. Nie ma zatem podstaw prawnych, aby w przedmiotowej sprawie sztucznie rozdzielać jedną usługę organizacji konferencji lub szkolenia na: usługę wynajmu sali konferencyjnej wraz z urządzeniami multimedialnymi i usługi dodatkowe (usługi noclegowe, gastronomiczne, wystąpienia artystyczne) oraz stosować dla nich odrębne stawki VAT. Konsekwencje podatkowe powinny być przyporządkowane świadczeniu wiodącemu.

Tym samym ponoszone przez klientów Wnioskodawcy wydatki na wynajem sali konferencyjnej wraz z urządzeniami multimedialnymi, itp. stanowią wraz z wydatkami np. na usługi noclegowe, gastronomiczne, wystąpienia artystyczne obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, z tytułu świadczenia usług organizacji konferencji lub szkolenia. Tym samym usługi te opodatkowane są według zasad (stawek) właściwych dla świadczonej usługi podstawowej.

Istotne jest również to, że Wnioskodawca nie określa programu merytorycznego szkolenia czy konferencji, nie zatrudnia prelegentów, nie przygotowuje materiałów dydaktycznych, lecz zapewnia techniczno-organizacyjną stronę spotkań.

W związku z tym, świadczenie kompleksowych usług organizacji konferencji lub szkolenia w formie "Pakietu konferencyjnego", gdzie usługę zasadniczą stanowi wynajem sali konferencyjnej wraz z urządzeniami multimedialnymi, zaś inne czynności (usługi noclegowe, gastronomiczne, wystąpienia artystyczne itp.) składające się na całość świadczenia są traktowane jako usługi pomocnicze, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Tym samym świadczona przez Wnioskodawcę usługa, jako jedno kompleksowe świadczenie, powinna być wykazywana na fakturze jako jedna pozycja - usługa - "Pakiet konferencyjny", gdyż użyta nazwa jest zgodna co do istoty z będącą przedmiotem obrotu usługą, a jej powiązanie z ceną pozwala na indywidualne określenie sprzedawanego towaru.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.